பொ – முதல் சொற்கள், பாண்டிக்கோவை தொடரடைவு

கட்டுருபன்கள்

---

பொங்கு (1)

பொங்கு அயல் வேந்தர் எரி மூழ்க தோன்றின்று போதுகள் மேல் – பாண்டிக்கோவை:18 274/2

மேல்

பொடி (1)

பொடி இடை வீழ தென் பூலந்தை வென்றான் புகார் அனைய – பாண்டிக்கோவை:5 65/2

மேல்

பொடித்து (1)

பொடித்து அடங்கா முலை பூலந்தை தெவ் மன்னர் பூ அழிய – பாண்டிக்கோவை:3 41/2

மேல்

பொடிப்பட (1)

தழலும் குளிர்ந்து பொடிப்பட போர்க்கின்ற தாழ் பனியே – பாண்டிக்கோவை:18 307/4

மேல்

பொதியில் (36)

ஏறும் திறம் கண்ட கோன் தென் பொதியில் இரும் பொழில்-வாய் – பாண்டிக்கோவை:1 4/2
பெரும் கழல் வீக்கிய பூழியன் மாறன் தென் பூம் பொதியில்
மருங்கு உழலும் களி வண்டினங்காள் உரையீர் மடந்தை – பாண்டிக்கோவை:1 6/2,3
தென்னன் பொதியில் செழும் புனம் காக்கும் சிலை நுதல் பூண் – பாண்டிக்கோவை:3 40/2
கண்டான் பொதியில் இதுவே அவன் சொன்ன கார் புனமே – பாண்டிக்கோவை:3 42/4
உரை உறை தீம் தமிழ் வேந்தன் உசிதன் ஒண் பூம் பொதியில்
வரை உறை தெய்வம் என்றேற்கு அல்லையேல் உன்றன் வாய் திறவாய் – பாண்டிக்கோவை:4 50/2,3
பொதியில் அம் தென்மலை பூழியன் பூலந்தை போர் மலைந்தான் – பாண்டிக்கோவை:4 51/1
பொரும் பார் அரசரை பூலந்தை வாட்டிய கோன் பொதியில்
கரும்பு ஆர் மொழி மட மாதரை கண்ணுற்று முன் அணைந்த – பாண்டிக்கோவை:4 56/2,3
போரின் மலிந்த வெம் தானை உரம் கொண்ட கோன் பொதியில்
காரின் மலிந்த பைம் பூம் புனம் காக்கின்ற காரிகையீர் – பாண்டிக்கோவை:5 60/2,3
பொதியில் மணிவரை பூம் புனம் காக்கும் புனை_இழையீர் – பாண்டிக்கோவை:5 61/3
விண்ணுற்ற கோள் உரும் ஏந்திய வேந்தன் வியன் பொதியில்
பண்ணுற்ற தே மொழி பாவை நல்லீர் ஒர் பகழி மூழ்க – பாண்டிக்கோவை:5 68/2,3
இரும் கண்ணி வாகை அணிந்தான் பொதியில் இரும் பொழில்-வாய் – பாண்டிக்கோவை:5 78/2
மழையும் புரை வண் கை வானவன் மாறன் மை தோய் பொதியில்
வழையும் கமழும் மணி நெடும் கோட்டு வண் சந்தனத்தின் – பாண்டிக்கோவை:7 82/1,2
போர் மன்னு தென்னன் பொதியில் புன மா மயில் புரையும் – பாண்டிக்கோவை:8 84/2
கண்டான் பொதியில் மயில் அன்ன காரிகை எய்தல் நின் போல் – பாண்டிக்கோவை:8 86/3
ஆள் நெடும் தானையை ஆற்றுக்குடி வென்ற கோன் பொதியில்
சேண் நெடும் குன்றத்து அருவி நின் சேவடி தோய்ந்தது இல்லை – பாண்டிக்கோவை:8 89/1,2
மீனவன் கோல பொழில் சூழ் பொதியில் எம் வெற்பிடத்தே – பாண்டிக்கோவை:10 94/4
கொடி ஆர் நெடு மதில் கோட்டாற்று அரண் கொண்ட கோன் பொதியில்
கடி ஆர் புனத்து அயல் வைகலும் காண்பல் கருத்து உரையான் – பாண்டிக்கோவை:11 103/1,2
உரைதரு தீம் தமிழ் கேட்டோன் உசிதன் ஒண் பூம் பொதியில்
வரை தரு வார் புனம் கையகலான் வந்து மா வினவும் – பாண்டிக்கோவை:11 106/2,3
பொரும் பார் அரசரை பூலந்தை வாட்டிய கோன் பொதியில்
அரும்பு ஆர் தழையும் கொண்டு யான் சொன்ன பொய்யை மெய் என்று அகலான் – பாண்டிக்கோவை:11 107/1,2
துணி நிற வேல் மன்னன் தென்னர் பிரான் சுடர் தோய் பொதியில்
அணி நிற மால் வரை தூ நீர் ஆடுதுமே – பாண்டிக்கோவை:11 112/3,4
விண் இவர் செல்வம் விளைவித்த வேந்தன் விண் தோய் பொதியில்
கண் இவர் பூம் தண் சிலம்பிடை வாரல்-மின் காப்பு உடைத்தால் – பாண்டிக்கோவை:12 116/2,3
போயே விசும்பு புக செற்ற கோன் அம் தண் பூம் பொதியில்
வேயே அனைய மென்_தோளிக்கு நின்-கண் மெலிவுறு நோய் – பாண்டிக்கோவை:12 121/2,3
தழை வளர் பூம் கண்ணி மூன்று உடை வேந்தன் தண் அம் பொதியில்
குழை வளர் ஆரத்து அருவி அம் சாரல் குறவர்களே – பாண்டிக்கோவை:12 133/3,4
ஆய் போல் அருளும் கொடை அரிகேசரி அம் பொதியில்
வேய் போலிய இரு தோள் மடவாய் விரை தேன் கமழ் நின் – பாண்டிக்கோவை:12 142/1,2
செந்நிலத்து பட சீறிய கோன் செழும் தண் பொதியில்
இ நிலத்து இ மலை மேல ஒவ்வா இரும் தண் சிலம்பா – பாண்டிக்கோவை:13 145/2,3
மனம் சேர் துயர் கண்ட வானவன் மாறன் மை தோய் பொதியில்
புனம் சேர் தினையும் கவர்ந்து எம்மை போகா வகை புகுந்த – பாண்டிக்கோவை:13 150/2,3
உரை ஆர் பெரும் புகழ் செங்கோல் உசிதன் ஒண் பூம் பொதியில்
வரை ஆர் தினை புனம் கால் கொய்ய நல் நாள் வரைந்து நின்ற – பாண்டிக்கோவை:14 174/2,3
மெய் நின்ற செங்கோல் விசயசரிதன் விண் தோய் பொதியில்
மை நின்ற சாரல் வரையக வாணர் மடவியரே – பாண்டிக்கோவை:14 180/3,4
கந்து அணங்கு ஆம் மத யானை கழல் மன்னன் கார் பொதியில்
சந்தணம் சாந்து செங்காந்தள் அம் பூ தழல் போல் விரியும் – பாண்டிக்கோவை:15 183/2,3
தாம் தளர்ந்து ஓட வை வேல் கொண்ட வேந்தன் தண் அம் பொதியில்
சாந்தம் எம் சாந்தம் விளையாடு இடமும் தளை அவிழும் – பாண்டிக்கோவை:15 184/2,3
புண் குடை வேல் மன்னன் தென்னன் பொதியில் புன வரை-வாய் – பாண்டிக்கோவை:17 245/3
முன்பு எதிர்ந்தார் பட சேவை வென்றான் முகில் தோய் பொதியில்
பொன் பிதிர்ந்தால் அன்ன மின்மினி சூழ் புற்றின் முற்றிய சோற்று – பாண்டிக்கோவை:17 246/2,3
வையம் எல்லாம் கொண்ட மன்னவன் மாறன் மை தோய் பொதியில்
தெய்வம் எல்லாம் மருவி பிரியாத சிறு நெறியே – பாண்டிக்கோவை:17 247/3,4
வாள் வாய் உக செற்ற வானவன் மாறன் மை தோய் பொதியில்
கோள் வாய் இளம் சிங்கம் நீங்கா திரிதரும் குன்றகமே – பாண்டிக்கோவை:17 248/3,4
வேந்தன் விசாரிதன் விண் தோய் குடுமி பொதியில் என்றும் – பாண்டிக்கோவை:17 249/3
உரை அணங்கும் தமிழ் வேந்தன் உசிதன் ஒண் பூம் பொதியில்
வரை அணங்கோ அல்லளோ என்ன யான் மம்மர் எய்த உண்கண் – பாண்டிக்கோவை:18 320/2,3

மேல்

பொதியிலின் (2)

பொதியிலின் ஆங்கு உனை நீங்கிய போது ஒரு பூம் சுனை-வாய் – பாண்டிக்கோவை:8 85/3
பொருள் போல் இனிதாய் புகழ் மன்னன் மாறன் பொதியிலின் கோன் – பாண்டிக்கோவை:14 162/3

மேல்

பொதியிலின்-வாய் (3)

வெம் கேழ் அயில் நலம் கொண்டவன் விண் தோய் பொதியிலின்-வாய்
செம் கேழ் மலர் இன் தளிர் இளம் பிண்டியின் நீள் தழையே – பாண்டிக்கோவை:12 139/3,4
தேய சிலை தொட்ட தென்னவன் தேம் தண் பொதியிலின்-வாய்
வேய் ஒத்த தோளி நும்மொடு வரவு விரும்பவும் தன் – பாண்டிக்கோவை:16 201/2,3
பூதம் பணிகொண்ட பூழியன் மாறன் பொதியிலின்-வாய்
ஏதம் பழியினொடு எய்துதலால் இரவும் பகலும் – பாண்டிக்கோவை:17 256/2,3

மேல்

பொதியின் (2)

ஓட்டிய திண் தேர் உசிதன் பொதியின் உயர் வரை-வாய் – பாண்டிக்கோவை:12 128/2
துணி கொண்டு பேய் துள்ள வேல் கொண்ட கோன் சுடர் தோய் பொதியின்
அணி கொண்ட தார் அண்ணல் வாரல் விடர் நின்று அரவு உமிழ்ந்த – பாண்டிக்கோவை:17 252/2,3

மேல்

பொது (1)

பொருது இவ் உலகம் எல்லாம் பொது நீக்கி புகழ் படைத்தல் – பாண்டிக்கோவை:9 91/1

மேல்

பொதும்பில் (1)

மருள் தங்கு வண்டு அறை சோலை பொதும்பில் வழங்கற்கு இன்னா – பாண்டிக்கோவை:17 244/3

மேல்

பொய் (2)

பூ மாண் குழலாய் அறியேன் உரைப்பது ஓர் பொய் மொழியெ – பாண்டிக்கோவை:11 102/4
பொய் ஒன்றும் நின் கண் நிகழும் என்றால் பின்னை பூம் சிலம்பா – பாண்டிக்கோவை:14 181/3

மேல்

பொய்தலை (1)

பொய்தலை வைத்த அருளொடு பூம்_குழலாள்-பொருட்டா – பாண்டிக்கோவை:17 251/1

மேல்

பொய்தான் (1)

பொய்தான் இலாத சொல்லார் செல்வர் போலும் புல்லாது அமரே – பாண்டிக்கோவை:18 263/2

மேல்

பொய்மை (1)

விரை பால் நறும் கண்ணியாய் பொய்மை நீ சொல்லின் மெய்ம்மை என்பது – பாண்டிக்கோவை:14 182/3

மேல்

பொய்யலர் (1)

கட குன்றம் சென்ற நம் காதலர் பொய்யலர் நையல் பொன்னே – பாண்டிக்கோவை:18 326/3

மேல்

பொய்யே (2)

பொய்யே இனி மெய்மை ஆயினும் இல்லை புணர் திறமே – பாண்டிக்கோவை:2 20/4
பொய்யே புரிந்த அ காளையை ஈன்ற பொலம்_குழையே – பாண்டிக்கோவை:17 231/4

மேல்

பொய்யை (1)

அரும்பு ஆர் தழையும் கொண்டு யான் சொன்ன பொய்யை மெய் என்று அகலான் – பாண்டிக்கோவை:11 107/2

மேல்

பொரு (12)

பொரு நில வேந்தரை பொன் உலகு ஆள்வித்த பூ முக வேல் – பாண்டிக்கோவை:2 19/2
பொரு நெடும் தானை புல்லார்-தமை பூலந்தை பூ அழித்த – பாண்டிக்கோவை:3 29/1
பூம் தடம் கண் புதைத்தாய் புதைத்தாய்க்கு உன் பொரு வில் செம் கேழ் – பாண்டிக்கோவை:4 54/3
புலவு ஆர் குருதி அளைந்த வெம் கோட்டு ஒர் பொரு களிறே – பாண்டிக்கோவை:9 90/4
பொரு நெடும் தானை புல்லார்-தம்மை பூலந்தை போர் தொலைத்த – பாண்டிக்கோவை:10 93/1
பொரு மா மணி முடி மன்னரை பூலந்தை பூ அழித்த – பாண்டிக்கோவை:14 166/1
பொறி கெழு திண் சிலை வாளியின் எய்த பொரு களிறே – பாண்டிக்கோவை:17 218/4
புல்லார் அவிய நெல்வேலி பொரு கணை மாரி பெய்த – பாண்டிக்கோவை:18 288/3
புடை மணி யானையினான் கன்னி அன்னாள் பொரு கயல் கண் – பாண்டிக்கோவை:18 301/2
பொரு மால் சிலை தொட்ட பூழியன் மாறன் பொரு முனை போல் – பாண்டிக்கோவை:18 323/2
பொரு மால் சிலை தொட்ட பூழியன் மாறன் பொரு முனை போல் – பாண்டிக்கோவை:18 323/2
பூவை புது மலர் வண்ணன் திரை பொரு நீர் குமரி – பாண்டிக்கோவை:18 342/3

மேல்

பொருட்கோ (1)

அரு மா நெறி பொருட்கோ செல்வது அன்று நெஞ்சே அவள்-தன் – பாண்டிக்கோவை:18 323/3

மேல்

பொருது (2)

பொருது இவ் உலகம் எல்லாம் பொது நீக்கி புகழ் படைத்தல் – பாண்டிக்கோவை:9 91/1
புல்லா வயவர் நறையாற்று அழிய பொருது அழித்த – பாண்டிக்கோவை:12 117/1

மேல்

பொருந்தார் (1)

புல்லென்று வாடி புலம்பல் நெஞ்சே நமக்கு யார் பொருந்தார்
வில் ஒன்று சேர் பொறி வானவன் வாட விழிஞம் கொண்ட – பாண்டிக்கோவை:18 319/2,3

மேல்

பொருந்தி (1)

குருந்தம் பொருந்தி வெண் முல்லைகள் ஈன்றன கூர் எயிரே – பாண்டிக்கோவை:18 331/4

மேல்

பொருந்திய (1)

பொருந்திய பூம் தண் புனல் தான் குடைந்து-கொல் பொன் கயிற்று – பாண்டிக்கோவை:6 80/1

மேல்

பொரும் (7)

பொரும் கழல் வானவற்காய் அன்று பூலந்தை போர் மலைந்தார் – பாண்டிக்கோவை:1 8/1
பொரும் பார் அரசரை பூலந்தை வாட்டிய கோன் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:4 56/2
பொரும் மால் களிறு ஒன்று போந்தது உண்டோ நும் புனத்து அயலே – பாண்டிக்கோவை:5 64/4
பொரும் கண்ணி சூடி வந்தார் பாட பூலந்தை பொன் முடி மேல் – பாண்டிக்கோவை:5 78/1
பொரும் பார் அரசரை பூலந்தை வாட்டிய கோன் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:11 107/1
பொரும் கழல் மாறன் புல்லா மன்னர் பூலந்தை பூம் குருதி – பாண்டிக்கோவை:14 168/1
பொரும் கண்ணி சூடி வந்தார் பட பூலந்தை பொன் முடி மேல் – பாண்டிக்கோவை:14 179/1

மேல்

பொருவான் (1)

உளம் அலையாமை திருத்தி பொருவான் உடன்று எழுந்தார் – பாண்டிக்கோவை:14 171/1

மேல்

பொருள் (6)

பொருள் போல் இனிதாய் புகழ் மன்னன் மாறன் பொதியிலின் கோன் – பாண்டிக்கோவை:14 162/3
பொருள் தான் என நின்ற மானதன் பூலந்தை தோற்று புல்லார் – பாண்டிக்கோவை:15 190/1
வான் தோய் குடிமையும் நோக்கின் அல்லால் வண் பொருள் கருதின் – பாண்டிக்கோவை:17 235/2
கானம் கடந்து சென்றோ பொருள் செய்வது காதலரே – பாண்டிக்கோவை:18 289/4
பொருள் மன்னும் எய்தி புகுந்தனர் வந்து நம் பொன் நகர்க்கே – பாண்டிக்கோவை:18 295/4
கேளே பெருக்கும் அரும் பொருள் செய்தற்கு கேடு_இல் திங்கள் – பாண்டிக்கோவை:18 303/1

மேல்

பொருளே (1)

என் ஏந்திய புகழீர் இனி செய்யும் இரும் பொருளே – பாண்டிக்கோவை:18 291/4

மேல்

பொல்லாது (1)

அன்பு எதிர்ந்தாலும் வருதல் பொல்லாது ஐய ஆர் அமருள் – பாண்டிக்கோவை:17 246/1

மேல்

பொல்லாது-கொல்லாம் (1)

பூரித்த மென் முலை ஏழை புனையின் பொல்லாது-கொல்லாம்
பாரித்த வேந்தர் பறந்தலைக்கு ஓடி பட பரி மா – பாண்டிக்கோவை:12 140/2,3

மேல்

பொல்லாது-கொலாம் (1)

பூம் தண் சிலம்ப இரவின் வருதல் பொல்லாது-கொலாம்
வேந்தன் விசாரிதன் விண் தோய் குடுமி பொதியில் என்றும் – பாண்டிக்கோவை:17 249/2,3

மேல்

பொலம் (2)

பொய்யே புரிந்த அ காளையை ஈன்ற பொலம்_குழையே – பாண்டிக்கோவை:17 231/4
பொன்தான் மலர்ந்து பொலம் கொன்றைதாமும் பொலிந்தனவே – பாண்டிக்கோவை:18 341/4

மேல்

பொலம்_குழையே (1)

பொய்யே புரிந்த அ காளையை ஈன்ற பொலம்_குழையே – பாண்டிக்கோவை:17 231/4

மேல்

பொலி (2)

வினை பொலி மால் களிறு உந்தி வென்றான் வியல் நாட்டகத்து ஓர் – பாண்டிக்கோவை:17 213/2
மனை பொலி பாவை பயந்தேன் வருந்தவும் நீ கடத்துள் – பாண்டிக்கோவை:17 213/3

மேல்

பொலிக (1)

முற்றா இள முலை மாதே பொலிக நம் முன் கடைவாய் – பாண்டிக்கோவை:18 284/2

மேல்

பொலிந்த (3)

மின்னின் பொலிந்த செவ் வேல் வலத்தான் விழிஞத்து எதிர்ந்த – பாண்டிக்கோவை:1 10/1
உலத்தின் பொலிந்த திண் தோள் மன்னன் ஒண் தேர் உசிதன் மற்று இ – பாண்டிக்கோவை:18 337/1
நிலத்தில் பொலிந்த செங்கோலவன் நீள் புனல் கூடல் அன்ன – பாண்டிக்கோவை:18 337/2

மேல்

பொலிந்தனவே (1)

பொன்தான் மலர்ந்து பொலம் கொன்றைதாமும் பொலிந்தனவே – பாண்டிக்கோவை:18 341/4

மேல்

பொழிந்த (1)

நெய் ஆர் அயிலவர் காண பொழிந்த நெடுங்களத்து – பாண்டிக்கோவை:18 328/2

மேல்

பொழில் (18)

மா மரு தானை எம் கோன் வையை வார் பொழில் ஏர் கலந்த – பாண்டிக்கோவை:1 1/3
விரை உறை பூம் பொழில் மேல் உறை தெய்வம்-கொல் அன்றி விண் தோய் – பாண்டிக்கோவை:1 2/2
தோழி என் ஆருயிர் என்பது காட்டும் செறி பொழில் சூழ் – பாண்டிக்கோவை:2 17/2
வண்டு உறை வார் பொழில் சூழ் நறையாற்று மன் ஓட வை வேல் – பாண்டிக்கோவை:3 25/1
மண்ணகம் காலால் அளந்தவன் மாறன் மலர் பொழில் சூழ் – பாண்டிக்கோவை:4 52/1
தேம் தண் பொழில் அணி சேவூர் திருந்தார் திறல் அழித்த – பாண்டிக்கோவை:4 54/1
புல்லும் பொழில் இள வேங்கையின் கீழ் நின்ற பூங்கொடியீர் – பாண்டிக்கோவை:5 69/3
மீனவன் கோல பொழில் சூழ் பொதியில் எம் வெற்பிடத்தே – பாண்டிக்கோவை:10 94/4
பாடும் சிறை வண்டு அறை பொழில் பாழி பற்றா அரசர் – பாண்டிக்கோவை:11 110/1
பூ அலர் தண் பொழில் பூலந்தை புல்லா அரசு அழித்த – பாண்டிக்கோவை:12 118/1
கோன் அவன் ஆரம் புனைந்தவன் சூழ் பொழில் கொல்லியின்-வாய் – பாண்டிக்கோவை:12 134/2
வண்டு ஆர் இரும் பொழில் வல்லத்து தென்னற்கு மாறு எதிர்ந்த – பாண்டிக்கோவை:14 155/1
பூ விரி வார் பொழில் பூலந்தை வானவன் பூ அழித்த – பாண்டிக்கோவை:14 165/3
பூந்தளம் பிண்டி எரி போல் விரியும் பொழில் அகமே – பாண்டிக்கோவை:15 184/4
மை ஏறிய பொழில் மா நீர் கடையல் மன் ஓட வென்றான் – பாண்டிக்கோவை:17 231/1
பண் தேர் சிறை வண்டு அறை பொழில் பாழி பற்றாத மன்னர் – பாண்டிக்கோவை:18 283/1
மை வார் இரும் பொழில் வல்லத்து தெவ்வர்க்கு வான் கொடுத்த – பாண்டிக்கோவை:18 297/1
மஞ்சு ஆர் இரும் பொழில் வல்லத்து வாள் மன்னர் போர் அழித்த – பாண்டிக்கோவை:18 311/1

மேல்

பொழில்-கண் (1)

கடி ஆர் இரும் பொழில்-கண் அன்று வாட்டி இன்றும் கலவா – பாண்டிக்கோவை:18 272/1

மேல்

பொழில்-வாய் (19)

ஏறும் திறம் கண்ட கோன் தென் பொதியில் இரும் பொழில்-வாய்
தேறும் தகைய வண்டே சொல்லு மெல் இயல் செம் துவர் வாய் – பாண்டிக்கோவை:1 4/2,3
நெய் ஏர் அயில் கொண்ட நேரியன் கொல்லி நெடும் பொழில்-வாய்
மை ஏர் தடம் கண் மடந்தை மெல் ஆகம் புணர்ந்து எல்லாம் – பாண்டிக்கோவை:2 20/2,3
பாய சிலை தொட்ட பஞ்சவன் வஞ்சி பைம் பூம் பொழில்-வாய்
ஆயத்திடை இதுவோ திரிகின்றது என் ஆருயிரே – பாண்டிக்கோவை:2 21/3,4
தன் உயிர் போல் நின்று தாங்கும் எம் கோன் கொல்லி தாழ் பொழில்-வாய்
என் உயிர் ஆயத்திடை இதுவோ நின்று இயங்குவதே – பாண்டிக்கோவை:2 22/3,4
தோய்கின்ற முத்தக்குடை மன்னன் கொல்லி அம் சூழ் பொழில்-வாய்
ஏய்கின்ற ஆயத்திடை ஓர் இளம்_கொடி கண்டேன் உள்ளம் – பாண்டிக்கோவை:3 30/2,3
திண் தேர் கடாய் செற்ற கொற்றவன் கொல்லி செழும் பொழில்-வாய்
வண்டு ஏர் நறும் கண்ணியாய் அங்கு ஒர் மாதர் மதி முகம் நீ – பாண்டிக்கோவை:3 31/2,3
இடித்து அடங்கா உரும் ஏந்திய கோன் கொல்லி ஈர்ம் பொழில்-வாய்
வடி தடம் கண் இணையால் என்னை வாட்டிய வாள்_நுதற்கே – பாண்டிக்கோவை:3 41/3,4
மேவி ஒன்னாரை வெண்மாத்து வென்றான் கன்னி வீழ் பொழில்-வாய்
தேவி என்றாம் நின்னை யான் நினைக்கின்றது சேய் அரி பாய் – பாண்டிக்கோவை:4 49/1,2
துன்னும் கொடி மிசை ஏந்திய கோன் கொல்லி சூழ் பொழில்-வாய்
மின்னும் கதிர் ஒளி வாள் முகத்தீர் என் வினா உரைத்தால் – பாண்டிக்கோவை:4 57/2,3
இங்கு இரு பாதங்கள் நோவ நடந்து வந்து இ பொழில்-வாய்
தங்கிய காரணம் என் நீ நினைந்து தட வரை-வாய் – பாண்டிக்கோவை:5 72/2,3
கல் வளர் கானம் புக செற்ற கைதவன் கார் பொழில்-வாய்
மெல் விரல் நோவ மலர் பறியாது ஒழி நீ விரை தேன் – பாண்டிக்கோவை:5 75/2,3
இரும் கண்ணி வாகை அணிந்தான் பொதியில் இரும் பொழில்-வாய்
மருங்கு அண்ணி வந்த சிலம்பன்-தன் கண்ணும் இவ் வாள்_நுதலாள் – பாண்டிக்கோவை:5 78/2,3
கொந்து ஆடு இரும் பொழில்-வாய் பண்ணை ஆயத்து கோல மென் பூம் – பாண்டிக்கோவை:6 79/2
அவ்வவர் பாழ் பதி கொண்டவன் கூடல் அகன் பொழில்-வாய்
செவ் விரை நாள்_மலர் பாதம் சிவக்க சிலம்பு ஒதுக்கி – பாண்டிக்கோவை:13 148/2,3
துணி நிற வேல் கொண்ட கோன் கொல்லி சாரலின் சூழ் பொழில்-வாய்
மணி நிற மா மயில் என்னை-கொல் பொன் ஏர் மலர் ததைந்த – பாண்டிக்கோவை:15 185/2,3
பயில் வண்டும் தேனும் பண் போல் முரல் வேங்கை பசும் பொழில்-வாய்
துயில்கொண்டில துணையோடும் என் செய்தன தோகைகளே – பாண்டிக்கோவை:15 186/3,4
இருள் தான் அடை குன்றம் ஏற வென்றோன் கன்னி ஈர்ம் பொழில்-வாய்
மருள் தான் என வண்டு பாடும் தண் தார் அண்ணல் வந்து செய்த – பாண்டிக்கோவை:15 190/2,3
பொன் ஆர் கழல் நெடுமாறன் குமரி அம் பூம் பொழில்-வாய்
மின் ஆர் மணி நெடும் தேர் கங்குல் வந்து ஒன்று மீண்டது உண்டே – பாண்டிக்கோவை:17 260/2,3
ஆடும் நிலைமையை அல்லை அவரோடு அம் பூம் பொழில்-வாய்
நீடு நிலைமையும் அல்லை சொல்லாய் என் நெடுந்தகையே – பாண்டிக்கோவை:18 346/3,4

மேல்

பொழிலின் (1)

தே மாண் பொழிலின் அகத்து அன்றி இல்லை இ தேம் தழையே – பாண்டிக்கோவை:13 144/4

மேல்

பொழிலும் (1)

வண்டு ஆர் பொழிலும் மணி அறல் யாறும் மருங்கு அணைந்து – பாண்டிக்கோவை:16 204/3

மேல்

பொழிலே (10)

கரும் குழல் நாறும் மெல் போது உளவோ நும் கடி பொழிலே – பாண்டிக்கோவை:1 6/4
தன் நேர் இலாத தகைத்து இன்றி யான் கண்ட தாழ் பொழிலே – பாண்டிக்கோவை:3 46/4
ஒளி மன்னு முத்தக்குடை மன்னன் கன்னி உயர் பொழிலே – பாண்டிக்கோவை:3 47/4
வான் உறை தேவரும் மேவும் படித்து அங்கு ஓர் வார் பொழிலே – பாண்டிக்கோவை:3 48/4
தூ மாண் இரும் பொழிலே இன்னும் யான் சென்று துன்னுவனே – பாண்டிக்கோவை:4 55/4
சுரும்பு ஆர் இரும் பொழிலே இன்னும் யான் சென்று துன்னுவனே – பாண்டிக்கோவை:4 56/4
இனிதாய் எனது உள்ளம் எல்லாம் குளிர்வித்தது ஈர்ம் பொழிலே – பாண்டிக்கோவை:5 58/4
ஏர் மன்னு கோதையை போல் இனிதாயிற்று இவ் ஈர்ம் பொழிலே – பாண்டிக்கோவை:5 59/4
சிலம்பனை நையற்க என்னும்-கொல் வேங்கை செழும் பொழிலே – பாண்டிக்கோவை:14 177/4
கொந்து அணங்கு ஈர்ம் பிண்டி யாங்கள் நின்று ஆடும் குளிர் பொழிலே – பாண்டிக்கோவை:15 183/4

மேல்

பொழிவிடத்தே (1)

பூ உண்டை தாம் உளவோ நுங்கள் கானல் பொழிவிடத்தே – பாண்டிக்கோவை:1 5/4

மேல்

பொழிற்கே (1)

இதண் கால் பறிந்து இற தாளால் உதையும் இரும் பொழிற்கே – பாண்டிக்கோவை:12 141/4

மேல்

பொழுதில் (1)

வீங்கிய தண் புனல் ஆடி விளையாட்டு அயர் பொழுதில்
தேங்கிய தெள் திரை வாங்க ஒழுகி நின் சே_இழையாள் – பாண்டிக்கோவை:13 152/2,3

மேல்

பொழுது (1)

பொன் ஆர் புனல் எம்மை வாங்கும் பொழுது அங்கு ஒர் பூம் கணை வேள் – பாண்டிக்கோவை:13 153/3

மேல்

பொழுதும் (1)

ஏ அலர் திண் சிலையார் எமர் நீங்கார் இரு பொழுதும்
காவலராய் நிற்பர் வாரன்-மின் நீர் இ கடி புனத்தே – பாண்டிக்கோவை:12 118/3,4

மேல்

பொறி (7)

பொன் நேர் புது மலர் தாய் பொறி வண்டு முரன்று புல்லா – பாண்டிக்கோவை:3 46/2
துனிதான் அகல மண் காத்து தொடு பொறி ஆய கெண்டை – பாண்டிக்கோவை:5 58/1
பொறி கெழு கெண்டை பொன் மால் வரை வைத்து இ பூமி எல்லாம் – பாண்டிக்கோவை:12 123/1
கயல் மன்னு வெல் பொறி காவலன் மாறன் கடி முனை மேல் – பாண்டிக்கோவை:14 172/2
பொறி கெழு திண் சிலை வாளியின் எய்த பொரு களிறே – பாண்டிக்கோவை:17 218/4
பொறி கெழு வாரணம் பேடையை மேய்விக்கும் பூம் புறவே – பாண்டிக்கோவை:18 278/4
வில் ஒன்று சேர் பொறி வானவன் வாட விழிஞம் கொண்ட – பாண்டிக்கோவை:18 319/3

மேல்

பொன் (33)

மணி நிறம் பொன் நிறம் ஆக என் ஆவி வருந்துவதே – பாண்டிக்கோவை:1 11/4
பொன் ஆர் புனை கழல் பூழியன் பூலந்தை பூ அழிய – பாண்டிக்கோவை:1 12/1
பொரு நில வேந்தரை பொன் உலகு ஆள்வித்த பூ முக வேல் – பாண்டிக்கோவை:2 19/2
பொன் அம் கனை கழல் பூழியன் பூலந்தை போர் மலைந்த – பாண்டிக்கோவை:3 40/1
பொன் நேர் புது மலர் தாய் பொறி வண்டு முரன்று புல்லா – பாண்டிக்கோவை:3 46/2
கான் உறை புன்னை பொன் ஏர் மலர் சிந்தி கடி கமழ்ந்து – பாண்டிக்கோவை:3 48/3
பொரும் கண்ணி சூடி வந்தார் பாட பூலந்தை பொன் முடி மேல் – பாண்டிக்கோவை:5 78/1
பொருந்திய பூம் தண் புனல் தான் குடைந்து-கொல் பொன் கயிற்று – பாண்டிக்கோவை:6 80/1
பொன் இயல் பூண் மங்கை வாடுபவோ மற்று இ பூம் தழையே – பாண்டிக்கோவை:11 105/4
பொறி கெழு கெண்டை பொன் மால் வரை வைத்து இ பூமி எல்லாம் – பாண்டிக்கோவை:12 123/1
பொன் அம் துகள்கள் சிந்தி வானவில் போன்றது இ பூம் துறையே – பாண்டிக்கோவை:12 125/4
பொன் அயர் வேங்கை அம் பூம் தழை ஏந்தி புரிந்து இலங்கு – பாண்டிக்கோவை:12 127/1
வானவர் நாதன் மணி முடி மேல் பொன் வளை எறிந்த – பாண்டிக்கோவை:12 134/1
பொன் ஆர் புனல் எம்மை வாங்கும் பொழுது அங்கு ஒர் பூம் கணை வேள் – பாண்டிக்கோவை:13 153/3
பொன் அணங்கு ஈர்ம் புனல் பூலந்தை ஒன்னார் புலால் அளைந்த – பாண்டிக்கோவை:14 157/1
பொன் அம் சிலம்பு கதிரோன் மறைதலும் போயினவால் – பாண்டிக்கோவை:14 167/2
பொன் நேர் திகழும் அணி வரை சாரல் புன தினையே – பாண்டிக்கோவை:14 173/4
தான் உடையான் தென்னன் சத்ரு துரந்தரன் பொன் வரை மேல் – பாண்டிக்கோவை:14 175/3
பொரும் கண்ணி சூடி வந்தார் பட பூலந்தை பொன் முடி மேல் – பாண்டிக்கோவை:14 179/1
பெரும் கண்ணியாரை பொன் வேங்கை என்றோ இன்னும் பேசுவதே – பாண்டிக்கோவை:14 179/4
மணி நிற மா மயில் என்னை-கொல் பொன் ஏர் மலர் ததைந்த – பாண்டிக்கோவை:15 185/3
போர் அணி வேல் மன்னன் கன்னி அன்னாள்-தன்னை பொன் அணிவான் – பாண்டிக்கோவை:16 191/2
வில்லான் விறல் அடி மேலன பொன் கழல் வெண் முத்து அன்ன – பாண்டிக்கோவை:17 215/1
பொன் பிதிர்ந்தால் அன்ன மின்மினி சூழ் புற்றின் முற்றிய சோற்று – பாண்டிக்கோவை:17 246/3
பொன் போல் மலர் புன்னை கானலும் நோக்கி புலம்புகொண்ட – பாண்டிக்கோவை:17 257/2
பொன் ஆர் கழல் நெடுமாறன் குமரி அம் பூம் பொழில்-வாய் – பாண்டிக்கோவை:17 260/2
பொன் தார் புரவிகள் ஆலித்து வந்து புகுந்தனவே – பாண்டிக்கோவை:18 284/4
பொன் ஏந்து இள முலை பூம் தடம் கண் முத்தம் தந்தன போய் – பாண்டிக்கோவை:18 291/3
பொருள் மன்னும் எய்தி புகுந்தனர் வந்து நம் பொன் நகர்க்கே – பாண்டிக்கோவை:18 295/4
பொன் ஆர் புனல் அணி ஊரன் வந்து உன் இல் புறங்கடையான் – பாண்டிக்கோவை:18 312/1
புலம் முற்றும் தண் புயல் நோக்கி பொன் போல் பசந்ததின்-பால் – பாண்டிக்கோவை:18 332/1
போர் மன்னு வேல் அண்ணல் பொன் நெடும் தேர் பூண் புரவிகளே – பாண்டிக்கோவை:18 335/4
புருவம் முரிவித்த தென்னவன் பொன் அம் கழல் இறைஞ்சா – பாண்டிக்கோவை:18 339/3

மேல்

பொன்தான் (2)

பொன்தான் பயப்பித்து நல் நிறம் கொண்டு புணர்ந்து அகன்று – பாண்டிக்கோவை:17 258/1
பொன்தான் மலர்ந்து பொலம் கொன்றைதாமும் பொலிந்தனவே – பாண்டிக்கோவை:18 341/4

மேல்

பொன்ற (1)

பொன்ற படை தொட்ட கோன் புனநாடு அனையாய் நுமர்கள் – பாண்டிக்கோவை:2 15/2

மேல்

பொன்றா (1)

பொன்றா விரி புகழ் வானவன் பூலந்தை பூ அழிய – பாண்டிக்கோவை:11 111/1

மேல்

பொன்னாம் (1)

பூவும் புகையும் கமழ்ந்து பொன்னாம் உம்பர் பேர் உலகு – பாண்டிக்கோவை:17 241/3

மேல்

பொன்னி (1)

ஆடல் நெடும் கொடி அரிகேசரி அம் தண் பொன்னி
நாடன் பகை போல் மெலிகின்றது என் செய்ய நல்_நுதலே – பாண்டிக்கோவை:18 343/3,4

மேல்

பொன்னின் (1)

பொன்னின் பசந்து ஒளி வாட என்னாம்-கொல் புலம்புவதே – பாண்டிக்கோவை:1 10/4

மேல்

பொன்னே (2)

கட குன்றம் சென்ற நம் காதலர் பொய்யலர் நையல் பொன்னே
மட கொன்றை வம்பினை கார் என்று மலர்ந்தனவே – பாண்டிக்கோவை:18 326/3,4
ஊனப்பட நினைந்து ஊடல் பொன்னே உறு வெம் சுரத்து – பாண்டிக்கோவை:18 345/2

மேல்