து – முதல் சொற்கள், பாண்டிக்கோவை தொடரடைவு

கட்டுருபன்கள்

---

துகள்கள் (1)

பொன் அம் துகள்கள் சிந்தி வானவில் போன்றது இ பூம் துறையே – பாண்டிக்கோவை:12 125/4

மேல்

துகில் (1)

சூலம் துடைக்கும் நும் ஊர் மணி மாட துகில் கொடியே தலைவன் – பாண்டிக்கோவை:2 16/4

மேல்

துகிலாள் (1)

அரை அணங்கும் துகிலாள் அல்லள் ஆற்றுக்குடியில் வென்ற – பாண்டிக்கோவை:18 320/1

மேல்

துஞ்சா (1)

துயிலினும் துஞ்சா ஞமலி அரையிருளே – பாண்டிக்கோவை:17 240/4

மேல்

துஞ்சாது (1)

மேவும் விழவொடு துஞ்சாது இரவும் இவ் வியல் நகரே – பாண்டிக்கோவை:17 241/4

மேல்

துஞ்சாயால் (1)

ஒன்றார் முனை போல் கலங்கி துஞ்சாயால் ஒலி கடலே – பாண்டிக்கோவை:17 258/4

மேல்

துஞ்சாள் (1)

தேயும் நினைவொடு துஞ்சாள் மடந்தை இ சே_இழையாள் – பாண்டிக்கோவை:17 239/2

மேல்

துடி (3)

துடி ஆர் இடை வடி வேல் கண் மடந்தை தன் சொல் அறிந்தால் – பாண்டிக்கோவை:12 138/1
துடி கண் இரண்டும் கங்குல்-தலை ஒன்றும் துயின்றிலவே – பாண்டிக்கோவை:17 242/4
துடி ஆர் இடையாய் வருந்தல் பிரிந்த துளங்கு ஒளி சேர் – பாண்டிக்கோவை:18 329/3

மேல்

துடிப்ப (1)

செவ் வாய் துடிப்ப கரும் கண் சிவந்தன சே_இழைக்கே – பாண்டிக்கோவை:18 297/4

மேல்

துடைக்கும் (1)

சூலம் துடைக்கும் நும் ஊர் மணி மாட துகில் கொடியே தலைவன் – பாண்டிக்கோவை:2 16/4

மேல்

துணி (6)

துணி நிற வேல் வலம் காட்டிய மீனவன் தொண்டி அன்ன – பாண்டிக்கோவை:1 11/2
துணி நிற வேல் கொண்ட கோன் தொண்டி அன்னாய் துயரல் எம் ஊர் – பாண்டிக்கோவை:2 14/2
துணி நிற வேல் மன்னன் தென்னர் பிரான் சுடர் தோய் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:11 112/3
துணி நிற வேல் கொண்ட கோன் கொல்லி சாரலின் சூழ் பொழில்-வாய் – பாண்டிக்கோவை:15 185/2
இன்று ஒத்தது ஒன்று துணி நீ சிலம்ப அன்றாயின் எம் ஊர் – பாண்டிக்கோவை:16 195/3
துணி கொண்டு பேய் துள்ள வேல் கொண்ட கோன் சுடர் தோய் பொதியின் – பாண்டிக்கோவை:17 252/2

மேல்

துணிகின்றதே (1)

சொல்தான் என கிள்ளையோ நீர் எழுத துணிகின்றதே – பாண்டிக்கோவை:10 99/4

மேல்

துணிந்து (1)

கழுதும் துணிந்து வழங்கல் செல்லாத கனை இருளே – பாண்டிக்கோவை:17 250/4

மேல்

துணிவு (2)

சோலை சிலம்ப துணிவு ஒன்று அறிந்து மின் போல் சுடரும் முத்த – பாண்டிக்கோவை:16 192/2
தோயும் சிலம்ப துணிவு ஒன்று அறிந்து தொல் நூல் புலவர் – பாண்டிக்கோவை:16 194/2

மேல்

துணையோடு (1)

ஓடும் திறம் கொண்ட கோன் கொல்லி கானல் உறு துணையோடு
ஆடும் அலவன் புகழ்ந்து என்னை நோக்கி அறிவு ஒழிய – பாண்டிக்கோவை:11 110/2,3

மேல்

துணையோடும் (1)

துயில்கொண்டில துணையோடும் என் செய்தன தோகைகளே – பாண்டிக்கோவை:15 186/4

மேல்

தும்பியும் (1)

தொழுது தலை மிசை வைத்துக்கொண்டாள் வண்டும் தும்பியும் தேன் – பாண்டிக்கோவை:12 115/3

மேல்

தும்பை (1)

தண் பூ மலர் தும்பை சூடிய தார் மன்னன் நேரி என்னும் – பாண்டிக்கோவை:7 83/2

மேல்

துமிய (1)

கோவும் துமிய வை வேல் கொண்ட கோன் அம் தண் கூடல் அன்னாய் – பாண்டிக்கோவை:17 241/2

மேல்

துயர் (5)

சுரும்பு உடை கோதை நல்லாய் இவற்கு துயர் செய்யும் என்று உன் – பாண்டிக்கோவை:4 53/2
மனம் சேர் துயர் கண்ட வானவன் மாறன் மை தோய் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:13 150/2
விளியா வரும் துயர் செய்தமையால் விழிஞத்து வென்ற – பாண்டிக்கோவை:14 160/2
இரும் கடல் போல் துயர் எய்தல்-மின் ஈன்றன என்று முந்நீர் – பாண்டிக்கோவை:17 224/3
சூழி களிற்றின் துனைக திண் தேர் துயர் தோன்றின்று காண் – பாண்டிக்கோவை:18 279/2

மேல்

துயர்வது (1)

துளை ஆர் நெடும் கை களிறு நடுங்கி துயர்வது போல் – பாண்டிக்கோவை:3 27/2

மேல்

துயரல் (1)

துணி நிற வேல் கொண்ட கோன் தொண்டி அன்னாய் துயரல் எம் ஊர் – பாண்டிக்கோவை:2 14/2

மேல்

துயரே (1)

எனைப்பல பாவை பயந்தும் எய்தாய் ஒர் இரும் துயரே – பாண்டிக்கோவை:17 213/4

மேல்

துயில்கொண்டில (1)

துயில்கொண்டில துணையோடும் என் செய்தன தோகைகளே – பாண்டிக்கோவை:15 186/4

மேல்

துயிலலுறாள் (1)

தாயும் துயிலலுறாள் இன்ன நாள் தனி தாள் நெடும் தேர் – பாண்டிக்கோவை:17 239/3

மேல்

துயிலாது (2)

கணி நிற வேங்கையின் மேல் துயிலாது கலங்கினவே – பாண்டிக்கோவை:15 185/4
என் போல் இரவின் எல்லாம் துயிலாது நின்று ஏங்குதியால் – பாண்டிக்கோவை:17 257/3

மேல்

துயிலினும் (1)

துயிலினும் துஞ்சா ஞமலி அரையிருளே – பாண்டிக்கோவை:17 240/4

மேல்

துயிற்றி (1)

இன்பு உடை ஏர் இளம் பார்ப்பு துயிற்றி இடம் சிறை கீழ் – பாண்டிக்கோவை:18 271/3

மேல்

துயின்றிலவே (3)

துறை-வாய் இளம் புன்னை மேல் அன்னம் ஒன்றும் துயின்றிலவே – பாண்டிக்கோவை:14 158/4
தூ நின்ற மென் சிறகு அன்னம் இன்று ஒன்றும் துயின்றிலவே – பாண்டிக்கோவை:14 159/4
துடி கண் இரண்டும் கங்குல்-தலை ஒன்றும் துயின்றிலவே – பாண்டிக்கோவை:17 242/4

மேல்

துயின்று (1)

ஊரும் துயின்று இடம் காவலரோடு அன்னை உள்ளுறுத்து எல்லாரும் – பாண்டிக்கோவை:17 240/3

மேல்

துரந்தரன் (1)

தான் உடையான் தென்னன் சத்ரு துரந்தரன் பொன் வரை மேல் – பாண்டிக்கோவை:14 175/3

மேல்

துரந்து (1)

சரம்தான் துரந்து வென்றான் தமிழ்நாடு அன்ன தாழ் குழலாள் – பாண்டிக்கோவை:18 315/2

மேல்

துவர் (2)

தேறும் தகைய வண்டே சொல்லு மெல் இயல் செம் துவர் வாய் – பாண்டிக்கோவை:1 4/3
இலவு ஆர் துவர் வாய் மடந்தை நம் ஈர்ம் புனத்து இன்று கண்டேன் – பாண்டிக்கோவை:9 90/3

மேல்

துள்ள (2)

நகு வாயன பல பேய் துள்ள கோட்டாற்று அரு வரை போன்று – பாண்டிக்கோவை:17 221/1
துணி கொண்டு பேய் துள்ள வேல் கொண்ட கோன் சுடர் தோய் பொதியின் – பாண்டிக்கோவை:17 252/2

மேல்

துளங்கு (1)

துடி ஆர் இடையாய் வருந்தல் பிரிந்த துளங்கு ஒளி சேர் – பாண்டிக்கோவை:18 329/3

மேல்

துளி (2)

துளி மன்னு வெண் மணல் பாய் இனிதே சுடர் ஓர் மருமான் – பாண்டிக்கோவை:3 47/2
பனி ஆர் சிதர் துளி மேற்கொண்டு நிற்கும் பருவங்களே – பாண்டிக்கோவை:18 308/4

மேல்

துளியும் (1)

துளியும் துறந்த வெம் கானம் செலவு இன்று சொல்லுதுமேல் – பாண்டிக்கோவை:18 321/1

மேல்

துளை (2)

துளை ஆர் நெடும் கை களிறு நடுங்கி துயர்வது போல் – பாண்டிக்கோவை:3 27/2
துளை ஆர் கரும் கை களிறு உந்தினான் தொண்டி சூழ் துறை-வாய் – பாண்டிக்கோவை:12 124/2

மேல்

துளைத்த (1)

வேலை துளைத்த கண் ஏழை திறத்து இன்று விண் உரிஞ்சும் – பாண்டிக்கோவை:16 192/1

மேல்

துறந்த (1)

துளியும் துறந்த வெம் கானம் செலவு இன்று சொல்லுதுமேல் – பாண்டிக்கோவை:18 321/1

மேல்

துறுகல் (1)

துறுகல் புனமும் சிதைத்து எங்கள்-தம்மையும் துன்ன வந்த – பாண்டிக்கோவை:13 149/3

மேல்

துறை (4)

தூ வடி வேல் மன்னன் கன்னி துறை சுரும்பு ஆர் குவளை – பாண்டிக்கோவை:1 3/2
ஒண் துறை மேல் உள்ளம் ஓடியதோ அன்றி உற்றது உண்டோ – பாண்டிக்கோவை:3 25/3
காவி அம் தண் துறை சூழ்ந்து கடையல் கறுத்தவர் மேல் – பாண்டிக்கோவை:14 163/1
தண் துறை சூழ் வயல் ஊரன் பெரிதும் தகவிலனே – பாண்டிக்கோவை:18 314/4

மேல்

துறை-வாய் (7)

மன் ஏர் அழிய மணற்றி வென்றான் கன்னி ஆர் துறை-வாய்
தன் நேர் இலாத தகைத்து இன்றி யான் கண்ட தாழ் பொழிலே – பாண்டிக்கோவை:3 46/3,4
துளை ஆர் கரும் கை களிறு உந்தினான் தொண்டி சூழ் துறை-வாய்
வளையார் வன முலையார் வண்டல் ஆடும் வரி நெடும் கண் – பாண்டிக்கோவை:12 124/2,3
தேர் அணி தானை சிதைவித்த கோன் கன்னி தென் துறை-வாய்
நீர் அணி வெண் முத்தினால் இ நெடு மணல் மேல் இழைத்த – பாண்டிக்கோவை:12 126/2,3
வந்தார் அவிய வை வேல் கொண்ட கோன் கன்னி வார் துறை-வாய்
பந்து ஆர் விரலி தன் பாவைக்கு வேண்ட பைம் போது ஓருவர் – பாண்டிக்கோவை:13 146/2,3
மன் ஆள் செல செற்ற வானவன் மாறன் வையை துறை-வாய்
பொன் ஆர் புனல் எம்மை வாங்கும் பொழுது அங்கு ஒர் பூம் கணை வேள் – பாண்டிக்கோவை:13 153/2,3
துறை-வாய் இளம் புன்னை மேல் அன்னம் ஒன்றும் துயின்றிலவே – பாண்டிக்கோவை:14 158/4
மங்கையர்க்கு அல்லல் கண்டான் மணி நீர் வையை வார் துறை-வாய்
எங்கையை தீம் புனல் ஆட்டிய ஈரம் புலர்த்தி வந்தும் – பாண்டிக்கோவை:18 302/2,3

மேல்

துறையே (1)

பொன் அம் துகள்கள் சிந்தி வானவில் போன்றது இ பூம் துறையே – பாண்டிக்கோவை:12 125/4

மேல்

துறைவற்கு (1)

மன் கண் படாத மயங்கு இருள் நாள் வந்த நீர் துறைவற்கு
என் கண் படாத நிலைமை சொல்லாய் இளம் சேவல் தழீஇ – பாண்டிக்கோவை:17 238/2,3

மேல்

துறைவனுக்கு (1)

தொடுத்தால் மலரும் பைம் கோதை நம் தூதாய் துறைவனுக்கு
வடுத்தான் படா வணம் சொல்லும்-கொல் வானோர்க்கு அமிழ்து இயற்றி – பாண்டிக்கோவை:17 262/1,2

மேல்

துறைவா (2)

தண் துறைவா சிந்தை வாடி என்னாம்-கொல் தளர்கின்றதே – பாண்டிக்கோவை:3 25/4
மறைத்து இள ஞாழல் கமழும் தண் பூம் துறைவா
என்னை மறைத்து இவ் இடத்து இயலாது-கொல் எண்ணியதே – பாண்டிக்கோவை:12 119/3,4

மேல்

துன்ன (1)

துறுகல் புனமும் சிதைத்து எங்கள்-தம்மையும் துன்ன வந்த – பாண்டிக்கோவை:13 149/3

மேல்

துன்னாத (1)

சோழன் சுடர் முடி வானவன் தென்னன் துன்னாத மன்னர் – பாண்டிக்கோவை:12 135/3

மேல்

துன்னார் (1)

தொழுதும் குறையுற்றும் வேண்டுவல் வாரல் துன்னார் நிணமும் – பாண்டிக்கோவை:17 250/2

மேல்

துன்னி (2)

தூ உண்டை வண்டினங்காள் வம்-மின் சொல்லு-மின் துன்னி நில்லா – பாண்டிக்கோவை:1 5/1
தூ வண மாட சுடர் தோய் நெடும் கொடி துன்னி நும் ஊர் – பாண்டிக்கோவை:2 13/3

மேல்

துன்னுதற்கே (1)

தோள்-வாய் மணி நிறம் மங்கைக்கு வாட்டவும் துன்னுதற்கே
நாள்-வாய் வருதி விண் தோய் சிலம்பா நறையாற்று நண்ணார் – பாண்டிக்கோவை:17 248/1,2

மேல்

துன்னும் (2)

துன்னும் கொடி மிசை ஏந்திய கோன் கொல்லி சூழ் பொழில்-வாய் – பாண்டிக்கோவை:4 57/2
அருள் போல் குளிர்ந்து அன்னமும் துன்னும் நீர்த்து எங்கள் ஆடிடமே – பாண்டிக்கோவை:14 162/4

மேல்

துன்னும்-கொல்லோ (1)

தூ வை சுடர் வேலவர் சென்ற நாட்டுள்ளும் துன்னும்-கொல்லோ
பூவை புது மலர் வண்ணன் திரை பொரு நீர் குமரி – பாண்டிக்கோவை:18 342/2,3

மேல்

துன்னுவர் (1)

தொகு வாயன சுனை சேர் குன்றம் நீங்கலும் துன்னுவர் போய் – பாண்டிக்கோவை:17 221/3

மேல்

துன்னுவனே (2)

தூ மாண் இரும் பொழிலே இன்னும் யான் சென்று துன்னுவனே – பாண்டிக்கோவை:4 55/4
சுரும்பு ஆர் இரும் பொழிலே இன்னும் யான் சென்று துன்னுவனே – பாண்டிக்கோவை:4 56/4

மேல்

துனிதான் (1)

துனிதான் அகல மண் காத்து தொடு பொறி ஆய கெண்டை – பாண்டிக்கோவை:5 58/1

மேல்

துனைக (1)

சூழி களிற்றின் துனைக திண் தேர் துயர் தோன்றின்று காண் – பாண்டிக்கோவை:18 279/2

மேல்