உ – முதல் சொற்கள், பாண்டிக்கோவை தொடரடைவு

கட்டுருபன்கள்

---

உக (4)

திணி நிற நீள் தோள் அரசு உக தென்ன நறையாற்று மின் ஆர் – பாண்டிக்கோவை:2 14/1
செரு மால் அரசு உக செந்நிலத்து அட்ட தென் தீம் தமிழ்நர் – பாண்டிக்கோவை:8 87/3
அறை வாய் அதிர் கழல் வேந்து உக வல்லத்து அமர் அழித்த – பாண்டிக்கோவை:14 158/1
வாள் வாய் உக செற்ற வானவன் மாறன் மை தோய் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:17 248/3

மேல்

உகளும் (1)

திரிந்த திண் கோட்ட கலைமா உகளும் செழும் புறவே – பாண்டிக்கோவை:18 277/4

மேல்

உகு (1)

உகு வாய் மத களிறு உந்தி வென்றான் மனம் போன்று உயர்ந்த – பாண்டிக்கோவை:17 221/2

மேல்

உகுத்த (1)

வாளையும் செம் கண் வராலும் மடல் இளம் தெங்கு உகுத்த
பாளை அம் தேறல் பருகி களிக்கும் பழனங்களே – பாண்டிக்கோவை:17 220/3,4

மேல்

உகைத்த (3)

கலவா வயவர் களத்தூர் அவிய கணை உகைத்த
கொலை ஆர் சிலை மன்னன் கோன் நெடுமாறன் தென் கூடல் அன்ன – பாண்டிக்கோவை:9 90/1,2
கொடு வில் படை மன்னர் கோட்டாற்று அழிய கணை உகைத்த
நெடு வில் தடக்கை எம் கோன் நெடுமாறன் தென் நேரி முன்னால் – பாண்டிக்கோவை:17 219/1,2
கோமான் கடல் படை கோட்டாற்று அழிய கணை உகைத்த
ஏ மாண் சிலையவன் கன்னி நல் நீர் கொண்ட ஈர் முகிலே – பாண்டிக்கோவை:18 269/3,4

மேல்

உங்கள் (1)

கலை மான் புகுந்தது உண்டோ உரையீர் உங்கள் கார் புனத்தே – பாண்டிக்கோவை:5 67/4

மேல்

உச்சி (1)

ஏலம் கமழ் குழல் ஏழை எம் ஊர் எழில் மாடத்து உச்சி
சூலம் துடைக்கும் நும் ஊர் மணி மாட துகில் கொடியே தலைவன் – பாண்டிக்கோவை:2 16/3,4

மேல்

உசிதன் (19)

உரை உறை தீம் தமிழ் வேந்தன் உசிதன் தென்னாட்டு ஒளி சேர் – பாண்டிக்கோவை:1 2/1
ஒண் தேர் உசிதன் என் கோன் கொல்லி சாரல் ஒளி மலர் தாது – பாண்டிக்கோவை:1 7/2
உரை உறை தீம் தமிழ் வேந்தன் உசிதன் ஒண் பூம் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:4 50/2
ஓங்கும் பெரும் புகழ் செங்கோல் உசிதன் உறு கலியை – பாண்டிக்கோவை:10 100/1
உரைதரு தீம் தமிழ் கேட்டோன் உசிதன் ஒண் பூம் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:11 106/2
ஓட்டிய திண் தேர் உசிதன் பொதியின் உயர் வரை-வாய் – பாண்டிக்கோவை:12 128/2
உறு கற்புடைமையின் உள்ளும் இ பேதை உசிதன் ஒன்னார் – பாண்டிக்கோவை:13 149/1
ஓங்கிய வெண்குடை பைம் கழல் செங்கோல் உசிதன் வையை – பாண்டிக்கோவை:13 152/1
உரை ஆர் பெரும் புகழ் செங்கோல் உசிதன் ஒண் பூம் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:14 174/2
ஒளி முத்த வெண்குடை செங்கோல் உசிதன் உறந்தை அன்ன – பாண்டிக்கோவை:17 211/3
உடையான் ஒளி வேல் உசிதன் தென் கூடல் ஒண் தீம் தமிழ் போல் – பாண்டிக்கோவை:17 217/3
உருமினை நீள் கொடி மேல் கொண்ட செங்கோல் உசிதன் எம் கோன் – பாண்டிக்கோவை:17 228/1
உடையான் உசிதன் உலகும் விலை அன்று எம் மெல்_இயற்கே – பாண்டிக்கோவை:17 236/4
உருள் தங்கு மா நெடும் திண் தேர் உசிதன் உலகு அளிக்கும் – பாண்டிக்கோவை:17 244/1
உரவும் கடல் சூழ் உலகு உடை வேந்தன் உசிதன் ஒன்னார் – பாண்டிக்கோவை:17 253/1
ஊனம் கடந்த உயர் குடை வேந்தன் உசிதன் ஒன்னார் – பாண்டிக்கோவை:18 289/1
உரை அணங்கும் தமிழ் வேந்தன் உசிதன் ஒண் பூம் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:18 320/2
ஒளியும் திரு நுதல் வாடி உய்யாள்-கொல் உசிதன் என்ற – பாண்டிக்கோவை:18 321/2
உலத்தின் பொலிந்த திண் தோள் மன்னன் ஒண் தேர் உசிதன் மற்று இ – பாண்டிக்கோவை:18 337/1

மேல்

உசிதன்-தன் (1)

ஊன் உறை வை வேல் உசிதன்-தன் வைகை உயர் மணல் மேல் – பாண்டிக்கோவை:3 48/2

மேல்

உடல் (2)

விண்டார் உடல் குன்றம் ஏறி விழி கண் கழுது உறங்க – பாண்டிக்கோவை:3 42/3
ஓராது எதிர்ந்தார் உடல் மீது உலாவி உருள் சிவந்த – பாண்டிக்கோவை:18 266/3

மேல்

உடலால் (1)

நின்று செய்தார் உந்தி வந்த நெடும் கை களிற்று உடலால்
குன்று செய்தான் கொல்லி வேங்கையை மெல் அரும்பாக கொய்தல் – பாண்டிக்கோவை:14 176/2,3

மேல்

உடலின் (1)

விண்டார் உடலின் மறி அறுத்து ஊட்டி வெறியயர்ந்து – பாண்டிக்கோவை:14 155/2

மேல்

உடன் (2)

நிறம் தவ வாட நிறமும் திருவும் உடன் அழிந்து – பாண்டிக்கோவை:13 143/3
சேணும் அகலாது உடன் என்னொடு ஆடி திரிந்துவந்த – பாண்டிக்கோவை:16 200/3

மேல்

உடன்று (1)

உளம் அலையாமை திருத்தி பொருவான் உடன்று எழுந்தார் – பாண்டிக்கோவை:14 171/1

மேல்

உடனாய் (1)

இடையாள் உடனாய் இனிது கழிந்தன்று இலங்கும் முத்த – பாண்டிக்கோவை:18 287/2

மேல்

உடனே (1)

கை வான் நிதியம் எல்லாம் உடனே கடையல் கவர்ந்த – பாண்டிக்கோவை:3 26/2

மேல்

உடுத்து (1)

வார் ஆர் சிறுபறை பூண்டு மணி காசு உடுத்து தந்தை – பாண்டிக்கோவை:18 300/1

மேல்

உடை (15)

அரும்பு உடை தொங்கல் செங்கோல் அரிகேசரி கூடல் அன்ன – பாண்டிக்கோவை:4 53/1
சுரும்பு உடை கோதை நல்லாய் இவற்கு துயர் செய்யும் என்று உன் – பாண்டிக்கோவை:4 53/2
கரும்பு உடை தோளும் அன்றோ எனை உள்ளம் கலக்கியதே – பாண்டிக்கோவை:4 53/4
முடி உடை வேந்தரும் மும்மத யானையும் மொய் அமருள் – பாண்டிக்கோவை:5 65/1
வடி உடை வேல் நெடும் கண் மடவீர் நுங்கள் வார் புனத்தில் – பாண்டிக்கோவை:5 65/3
படல் ஏறிய மதில் மூன்று உடை பஞ்சவன் பாழி வென்ற – பாண்டிக்கோவை:10 92/1
சிலை உடை வானவன் சேவூர் அழிய செரு அடர்த்த – பாண்டிக்கோவை:11 109/1
இலை உடை வேல் நெடுமாறன் கழல் இறைஞ்சாதவர் போல் – பாண்டிக்கோவை:11 109/2
மற்று எமராய்விடின் வானவன் தான் உடை மான் இனைய – பாண்டிக்கோவை:12 132/2
தழை வளர் பூம் கண்ணி மூன்று உடை வேந்தன் தண் அம் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:12 133/3
புலரா அசும்பு உடை வேல் மன்னன் வேம்பொடு போந்து அணிந்த – பாண்டிக்கோவை:15 189/2
எண்கு உடை நீள் வரை நீ அரையெல்லி இயங்கல்-மினே – பாண்டிக்கோவை:17 245/4
உரவும் கடல் சூழ் உலகு உடை வேந்தன் உசிதன் ஒன்னார் – பாண்டிக்கோவை:17 253/1
அன்பு உடை மாதர் கண்டு ஆற்றும்-கொல் ஆற்றுக்குடி அடங்கா – பாண்டிக்கோவை:18 271/1
இன்பு உடை ஏர் இளம் பார்ப்பு துயிற்றி இடம் சிறை கீழ் – பாண்டிக்கோவை:18 271/3

மேல்

உடைக (1)

சுடர் வாள் படை போல உடைக என் சங்கங்களே – பாண்டிக்கோவை:18 316/4

மேல்

உடைத்தால் (2)

கண் இவர் பூம் தண் சிலம்பிடை வாரல்-மின் காப்பு உடைத்தால்
பண் இவர் வண்டு அறை சோலை வளாய எம் பைம் புனமே – பாண்டிக்கோவை:12 116/3,4
தீ விரி காந்தள் சென்று யான் தருவேன் தெய்வம் அங்கு உடைத்தால்
பூ விரி வார் பொழில் பூலந்தை வானவன் பூ அழித்த – பாண்டிக்கோவை:14 165/2,3

மேல்

உடைத்து (1)

நில்லாது இயங்கு-மின் காப்பு உடைத்து ஐய இ நீள் புனமே – பாண்டிக்கோவை:12 117/4

மேல்

உடைத்தே (1)

நீ போது இவை கொய்து நிற்பது சால நெறி உடைத்தே – பாண்டிக்கோவை:12 142/4

மேல்

உடைத்தோன் (1)

முடி மேல் வளை உடைத்தோன் நெடுமாறன் முன் நாள் உயர்த்த – பாண்டிக்கோவை:17 254/2

மேல்

உடைந்தார் (1)

ஆழி திருமால் அதிசயற்கு ஆற்றுக்குடி உடைந்தார்
சூழி களிற்றின் துனைக திண் தேர் துயர் தோன்றின்று காண் – பாண்டிக்கோவை:18 279/1,2

மேல்

உடைந்தார்-தம் (1)

அம் சுடர் வேல் அரிகேசரி கோன் அளநாட்டு உடைந்தார்-தம்
சுடர் வாள் படை போல உடைக என் சங்கங்களே – பாண்டிக்கோவை:18 316/3,4

மேல்

உடைந்து (1)

ஆயின சீர் அரிகேசரிக்கு அன்று அளநாட்டு உடைந்து
போயின தெவ்வரின் போயின கானலில் புள் இனமே – பாண்டிக்கோவை:14 169/3,4

மேல்

உடைமணியானொடு (1)

உடைமணியானொடு நீ வர ஊடல் சிவப்பு ஒழிந்தும் – பாண்டிக்கோவை:18 301/3

மேல்

உடைய (2)

நாற்றம் உடைய உளவோ அறியும் நறு மலரே – பாண்டிக்கோவை:1 9/4
ஆழம் உடைய கருமத்திர் போல்திர் அணைந்து அகலீர் – பாண்டிக்கோவை:12 135/2

மேல்

உடையா (1)

கோன் உடையா படை கோட்டாற்று அழிவித்தும் கொண்ட வென்றி – பாண்டிக்கோவை:14 175/2

மேல்

உடையான் (5)

வான் உடையான் முடி மேல் வளை எற்றியும் வஞ்சியர்-தம் – பாண்டிக்கோவை:14 175/1
தான் உடையான் தென்னன் சத்ரு துரந்தரன் பொன் வரை மேல் – பாண்டிக்கோவை:14 175/3
மீன் உடையான் கொல்லி வேங்காய் நினக்கு விடை இல்லையே – பாண்டிக்கோவை:14 175/4
உடையான் ஒளி வேல் உசிதன் தென் கூடல் ஒண் தீம் தமிழ் போல் – பாண்டிக்கோவை:17 217/3
உடையான் உசிதன் உலகும் விலை அன்று எம் மெல்_இயற்கே – பாண்டிக்கோவை:17 236/4

மேல்

உண்கண் (2)

திரு மா முக திங்கள் செங்கயல் உண்கண் செம்பொன் சுணங்கு ஏர் – பாண்டிக்கோவை:3 39/1
வரை அணங்கோ அல்லளோ என்ன யான் மம்மர் எய்த உண்கண்
நிரை அணங்கும் பனி நீர் கொள்ள நின்ற இ நேர்_இழையே – பாண்டிக்கோவை:18 320/3,4

மேல்

உண்டாம் (3)

கரும் கண்ணும் தம்மில் கலந்தது உண்டாம் இங்கு ஓர் காரணமே – பாண்டிக்கோவை:5 78/4
ஏர் மன்னு காரிகை எய்தல் உண்டாம் எனின் யானும் நின் போல் – பாண்டிக்கோவை:8 84/3
உண்டாம் எனில் தையல் யானும் சென்று ஆடுவன் ஒண் சுனையே – பாண்டிக்கோவை:8 86/4

மேல்

உண்டு (4)

கூற்றம் அவர்க்கு ஆயவன் கொல்லி சாரல் கொங்கு உண்டு உழல்வாய் – பாண்டிக்கோவை:1 9/2
தேன் நக விண்ட வண்டு ஆர் கண்ணியாய் சிறிது உண்டு தெவ்வர் – பாண்டிக்கோவை:12 137/2
பூ மாண் கமழ் கண்ணியாய் நின்றது ஒன்று உண்டு பூழியர் கோன் – பாண்டிக்கோவை:13 144/2
முன்தான் முகிழ் முலை ஆர முயங்கி முறுவல் உண்டு
சென்றார் வரவிற்கு தூது ஆகி வந்தது தென் புலிப்பை – பாண்டிக்கோவை:18 286/1,2

மேல்

உண்டே (4)

உண்டே உழல்வாய் அறிதி அன்றே உளவேல் உரையாய் – பாண்டிக்கோவை:1 7/3
உயிர் அனையான்-தனை கண்டு உரைசெய்தால் ஒழிதல் உண்டே
குயில் மொழியாள்-தனை சென்று யான் இன்னமும் கூடுதலே – பாண்டிக்கோவை:3 23/3,4
உண்டே முடித்தல் எனக்கு மறப்பினும் உள்ளகத்தே – பாண்டிக்கோவை:12 120/4
மின் ஆர் மணி நெடும் தேர் கங்குல் வந்து ஒன்று மீண்டது உண்டே
என்னா முகம் சிவந்து எம்மையும் நோக்கினள் எம் அனையே – பாண்டிக்கோவை:17 260/3,4

மேல்

உண்டை (4)

தூ உண்டை வண்டினங்காள் வம்-மின் சொல்லு-மின் துன்னி நில்லா – பாண்டிக்கோவை:1 5/1
கோ உண்டை கோட்டாற்று அழிவித்த கோன் கொங்க நாட்ட செம் கேழ் – பாண்டிக்கோவை:1 5/2
மா உண்டை வாட்டிய நோக்கி-தன் வார் குழல் போல் கமழும் – பாண்டிக்கோவை:1 5/3
பூ உண்டை தாம் உளவோ நுங்கள் கானல் பொழிவிடத்தே – பாண்டிக்கோவை:1 5/4

மேல்

உண்டோ (7)

ஒண் துறை மேல் உள்ளம் ஓடியதோ அன்றி உற்றது உண்டோ
தண் துறைவா சிந்தை வாடி என்னாம்-கொல் தளர்கின்றதே – பாண்டிக்கோவை:3 25/3,4
பொரும் மால் களிறு ஒன்று போந்தது உண்டோ நும் புனத்து அயலே – பாண்டிக்கோவை:5 64/4
பிடியொடு போந்தது உண்டோ உரையீர் ஒர் பெரும் களிறே – பாண்டிக்கோவை:5 65/4
கலை மான் புகுந்தது உண்டோ உரையீர் உங்கள் கார் புனத்தே – பாண்டிக்கோவை:5 67/4
புண்ணுற்ற மான் ஒன்று போந்தது உண்டோ நும் புனத்து அயலே – பாண்டிக்கோவை:5 68/4
உரைத்தால் அழிவது உண்டோ சென்று நின்று நின் உள் மெலிவே – பாண்டிக்கோவை:12 122/4
சென்றால் அழிவது உண்டோ அணித்தால் எம் சிறுகுடியே – பாண்டிக்கோவை:17 207/4

மேல்

உண்ணும் (1)

இன் பிதிர் வாங்கி எண்கு ஏறு கிளைத்து உண்ணும் ஈண்டு இருளே – பாண்டிக்கோவை:17 246/4

மேல்

உண்ணும்-கொலோ (1)

ஒண் தார் அகலமும் உண்ணும்-கொலோ நின் உறு பலியே – பாண்டிக்கோவை:14 155/4

மேல்

உண (1)

ஓதம் கடைந்து அமரர்க்கு அமுது ஆக்கி உண கொடுத்து – பாண்டிக்கோவை:17 256/1

மேல்

உணர்ந்து (2)

வாடிய வாட்டம் உணர்ந்து மனையிடை வந்தமையால் – பாண்டிக்கோவை:18 313/2
வடி ஆர் அயில் அன்ன கண்ணி-தன் வாட்டம் உணர்ந்து வண் பூம் – பாண்டிக்கோவை:18 348/2

மேல்

உணர்வர் (1)

மெய் நின்று உணர்வர் எனின் உய்யுமோ மற்று இவ் ஏந்து_இழையே – பாண்டிக்கோவை:17 259/4

மேல்

உதவார் (1)

பெரும் கடல் ஞாலத்துள் பெண் பிறந்தார் தம் பெற்றார்க்கு உதவார்
இரும் கடல் போல் துயர் எய்தல்-மின் ஈன்றன என்று முந்நீர் – பாண்டிக்கோவை:17 224/2,3

மேல்

உதிர (1)

உளம் கொண்டு வாடின்று கோட்டாற்று எதிர்ந்தார் உதிர வெள்ளம் – பாண்டிக்கோவை:18 306/1

மேல்

உதுவாம் (1)

இடு வில் புருவத்தவள் நின்ற சூழல் இது உதுவாம்
கடு வில் தொடு கணையால் அண்ணல் எய்த கத களிறே – பாண்டிக்கோவை:17 219/3,4

மேல்

உதையும் (1)

இதண் கால் பறிந்து இற தாளால் உதையும் இரும் பொழிற்கே – பாண்டிக்கோவை:12 141/4

மேல்

உந்தி (7)

கரிய களிறு உந்தி வந்தார் அவிய கடையல் வென்ற – பாண்டிக்கோவை:3 45/2
மழை வளர் மான களிறு உந்தி மா நீர் கடையல் வென்ற – பாண்டிக்கோவை:12 133/2
செந்நிலத்து கணையால் சிலை உந்தி கறுத்து எதிர்ந்தார் – பாண்டிக்கோவை:13 145/1
நின்று செய்தார் உந்தி வந்த நெடும் கை களிற்று உடலால் – பாண்டிக்கோவை:14 176/2
அணி நிற மா பகடு உந்தி வந்தார் வல்லத்து அன்று அவிய – பாண்டிக்கோவை:15 185/1
வினை பொலி மால் களிறு உந்தி வென்றான் வியல் நாட்டகத்து ஓர் – பாண்டிக்கோவை:17 213/2
உகு வாய் மத களிறு உந்தி வென்றான் மனம் போன்று உயர்ந்த – பாண்டிக்கோவை:17 221/2

மேல்

உந்தினான் (1)

துளை ஆர் கரும் கை களிறு உந்தினான் தொண்டி சூழ் துறை-வாய் – பாண்டிக்கோவை:12 124/2

மேல்

உந்து (1)

வார் உந்து பைம் கழல் செங்கோல் வரோதயன் வஞ்சி அன்னாள் – பாண்டிக்கோவை:17 240/1

மேல்

உம் (1)

பட அரவு அல்குல் உம் பாவைக்கு இரங்கல்-மின் பண்டு கெண்டை – பாண்டிக்கோவை:17 222/2

மேல்

உம்பர் (1)

பூவும் புகையும் கமழ்ந்து பொன்னாம் உம்பர் பேர் உலகு – பாண்டிக்கோவை:17 241/3

மேல்

உமிழ்ந்த (1)

அணி கொண்ட தார் அண்ணல் வாரல் விடர் நின்று அரவு உமிழ்ந்த
மணி கொண்டு கானவர் வேழம் கடியும் மயங்கு இருளே – பாண்டிக்கோவை:17 252/3,4

மேல்

உய்க்குமோ (2)

தங்கள் மனைக்கே செல உய்க்குமோ மற்று என் தையலையே – பாண்டிக்கோவை:17 227/4
பெரு மனைக்கே உய்க்குமோ உரையாய் மற்று என் பேதையையே – பாண்டிக்கோவை:17 228/4

மேல்

உய்ய (1)

உய்ய நெஞ்சு எவ்வகை ஒன்றையும் காண்பன் ஒலி கடல் சூழ் – பாண்டிக்கோவை:5 76/2

மேல்

உய்யாள்-கொல் (1)

ஒளியும் திரு நுதல் வாடி உய்யாள்-கொல் உசிதன் என்ற – பாண்டிக்கோவை:18 321/2

மேல்

உய்யுமோ (1)

மெய் நின்று உணர்வர் எனின் உய்யுமோ மற்று இவ் ஏந்து_இழையே – பாண்டிக்கோவை:17 259/4

மேல்

உயர் (5)

ஒளி மன்னு முத்தக்குடை மன்னன் கன்னி உயர் பொழிலே – பாண்டிக்கோவை:3 47/4
ஊன் உறை வை வேல் உசிதன்-தன் வைகை உயர் மணல் மேல் – பாண்டிக்கோவை:3 48/2
ஓட்டிய திண் தேர் உசிதன் பொதியின் உயர் வரை-வாய் – பாண்டிக்கோவை:12 128/2
குடை மன்னன் கோடு உயர் கொல்லி அம் சாரல் குறவர்களே – பாண்டிக்கோவை:12 131/4
ஊனம் கடந்த உயர் குடை வேந்தன் உசிதன் ஒன்னார் – பாண்டிக்கோவை:18 289/1

மேல்

உயர்த்த (2)

வந்து இணங்கா மன்னர் தேய முன் நாள் மழை ஏறு உயர்த்த
கந்து அணங்கு ஆம் மத யானை கழல் மன்னன் கார் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:15 183/1,2
முடி மேல் வளை உடைத்தோன் நெடுமாறன் முன் நாள் உயர்த்த
கொடி மேல் உரும் அதிர் கூர் இருள் வாரல்-மின் நீர் மகிழும்படி – பாண்டிக்கோவை:17 254/2,3

மேல்

உயர்ந்த (1)

உகு வாய் மத களிறு உந்தி வென்றான் மனம் போன்று உயர்ந்த
தொகு வாயன சுனை சேர் குன்றம் நீங்கலும் துன்னுவர் போய் – பாண்டிக்கோவை:17 221/2,3

மேல்

உயிர் (7)

இன் உயிர் கண்டறிவார் இல்லை என்பர் இகல் மலைந்தோர் – பாண்டிக்கோவை:2 22/1
மன் உயிர் வான் சென்று அடைய கடையல் உள் வென்று வையம் – பாண்டிக்கோவை:2 22/2
தன் உயிர் போல் நின்று தாங்கும் எம் கோன் கொல்லி தாழ் பொழில்-வாய் – பாண்டிக்கோவை:2 22/3
என் உயிர் ஆயத்திடை இதுவோ நின்று இயங்குவதே – பாண்டிக்கோவை:2 22/4
உயிர் அனையான்-தனை கண்டு உரைசெய்தால் ஒழிதல் உண்டே – பாண்டிக்கோவை:3 23/3
விரை உறை கோதை உயிர் செல்லின் யார் பிறர் மீட்பவரே – பாண்டிக்கோவை:4 50/4
கருதி வந்தார் உயிர் வான் போய் அடைய கடையல் வென்ற – பாண்டிக்கோவை:9 91/2

மேல்

உயிர்க்கும் (1)

முறிய பைம் போதுகள் மேல் வண்டு பாடி முருகு உயிர்க்கும்
நறிய பைம் கானம் நையாது நடக்க என் நல்_நுதலே – பாண்டிக்கோவை:16 205/3,4

மேல்

உயிரே (1)

எண்ணும் குறை என்னை ஒன்றே இருவர்க்கும் இன் உயிரே – பாண்டிக்கோவை:5 71/4

மேல்

உயிரை (1)

தேயத்தவர் உயிரை புலன் அன்று என்பர் செந்நிலத்தை – பாண்டிக்கோவை:2 21/1

மேல்

உரம் (1)

போரின் மலிந்த வெம் தானை உரம் கொண்ட கோன் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:5 60/2

மேல்

உரவும் (1)

உரவும் கடல் சூழ் உலகு உடை வேந்தன் உசிதன் ஒன்னார் – பாண்டிக்கோவை:17 253/1

மேல்

உரிஞ்சும் (3)

அயல் மன்னர் போல் கொய்து மாள்கின்றதால் அணி வான் உரிஞ்சும்
புயல் மன்னு கோட்ட மணி வரை சாரல் எம் பூம் புனமே – பாண்டிக்கோவை:14 172/3,4
வேலை துளைத்த கண் ஏழை திறத்து இன்று விண் உரிஞ்சும்
சோலை சிலம்ப துணிவு ஒன்று அறிந்து மின் போல் சுடரும் முத்த – பாண்டிக்கோவை:16 192/1,2
மென் முலை வீழினும் கூந்தல் நரைப்பினும் விண் உரிஞ்சும்
நல் மலை நாட இகழல் கண்டாய் நறையாற்றில் வென்ற – பாண்டிக்கோவை:16 203/1,2

மேல்

உரிமை (1)

உலம் புனை தோள் மன்னர் ஓட வல்லத்து அட்டவர் உரிமை
நலம் புனை கோதையர்க்கு அல்லல் கண்டான் கொல்லி சாரல் நண்ணி – பாண்டிக்கோவை:14 177/1,2

மேல்

உரிய (1)

உரிய மிக்கீர்க்கு இயல்பு அன்று-கொல் இவ்வாறு ஒழுகுவதே – பாண்டிக்கோவை:18 318/4

மேல்

உருகி (1)

நன்றாம் இதன் செய்கை என்று என்னை நோக்கி நயந்து உருகி
சென்றார் ஒருவர் பின் வந்து அறியார் இ செழும் புனத்தே – பாண்டிக்கோவை:11 111/3,4

மேல்

உரும் (10)

இடித்து அடங்கா உரும் ஏந்திய கோன் கொல்லி ஈர்ம் பொழில்-வாய் – பாண்டிக்கோவை:3 41/3
தன்னும் புரையும் மழை உரும் ஏறும் தன் தானை முன்னா – பாண்டிக்கோவை:4 57/1
விண்ணுற்ற கோள் உரும் ஏந்திய வேந்தன் வியன் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:5 68/2
தாழ மழை உரும் ஏந்திய கோன் கொல்லி தண் புனத்தே – பாண்டிக்கோவை:12 135/4
மறுக திறல் உரும் ஏந்திய கோன் கொல்லி மால் வரை-வாய் – பாண்டிக்கோவை:13 149/2
கொடிக்-கண் இடி உரும் ஏந்திய கோன் தமிழ் கூடல் அன்னாய் – பாண்டிக்கோவை:17 242/2
கொடி மேல் உரும் அதிர் கூர் இருள் வாரல்-மின் நீர் மகிழும்படி – பாண்டிக்கோவை:17 254/3
தன் போல் சினத்து உரும் ஏந்திய கோன் கன்னி தாது உறையும் – பாண்டிக்கோவை:17 257/1
கோமான் கொடி மேல் இடி உரும் ஆர்க்கின்ற கூர்ம் புயலே – பாண்டிக்கோவை:18 330/4
இடி ஆர் முகில் உரும் ஏந்திய கோன் இரணோதயன்-தன் – பாண்டிக்கோவை:18 348/1

மேல்

உருமினை (1)

உருமினை நீள் கொடி மேல் கொண்ட செங்கோல் உசிதன் எம் கோன் – பாண்டிக்கோவை:17 228/1

மேல்

உருவ (1)

உருவ மணி நெடும் தேர் மன்னர் வீய ஒளி தருமேல் – பாண்டிக்கோவை:18 339/2

மேல்

உருவம் (1)

ஒண் தாமரை போல் முகத்தவள் நின்னொடு உருவம் ஒக்கும் – பாண்டிக்கோவை:8 88/3

மேல்

உருவும் (1)

ஒவ்வா உருவும் மொழியும் என்னோ வள்ளல் உள்ளியதே – பாண்டிக்கோவை:3 26/4

மேல்

உருள் (2)

உருள் தங்கு மா நெடும் திண் தேர் உசிதன் உலகு அளிக்கும் – பாண்டிக்கோவை:17 244/1
ஓராது எதிர்ந்தார் உடல் மீது உலாவி உருள் சிவந்த – பாண்டிக்கோவை:18 266/3

மேல்

உரை (6)

உரை உறை தீம் தமிழ் வேந்தன் உசிதன் தென்னாட்டு ஒளி சேர் – பாண்டிக்கோவை:1 2/1
மாற்றம் உரை நீ எனக்கு வண்டே மங்கை வார் குழல் போல் – பாண்டிக்கோவை:1 9/3
கொண்டான் மழை தவழ் கொல்லி குடவரையோ உரை நின் – பாண்டிக்கோவை:3 37/3
உரை உறை தீம் தமிழ் வேந்தன் உசிதன் ஒண் பூம் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:4 50/2
உரை ஆர் பெரும் புகழ் செங்கோல் உசிதன் ஒண் பூம் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:14 174/2
உரை அணங்கும் தமிழ் வேந்தன் உசிதன் ஒண் பூம் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:18 320/2

மேல்

உரை-மின் (2)

மறையாது உரை-மின் எமக்கு நும் பேரொடு வாழ் பதியே – பாண்டிக்கோவை:5 62/4
குழலாள் ஒருத்தி சென்றாளோ உரை-மின் இ குன்றிடத்தே – பாண்டிக்கோவை:17 216/4

மேல்

உரை-மின்களே (3)

ஊரின் பெயரும் நும் பேரும் அறிய உரை-மின்களே – பாண்டிக்கோவை:5 60/4
உறையும் பதியும் நும் பேரும் அறிய உரை-மின்களே – பாண்டிக்கோவை:5 63/4
ஓடு அரி வாள் கண் என் ஆயத்தவருக்கு உரை-மின்களே – பாண்டிக்கோவை:17 226/4

மேல்

உரைசெய்தால் (1)

உயிர் அனையான்-தனை கண்டு உரைசெய்தால் ஒழிதல் உண்டே – பாண்டிக்கோவை:3 23/3

மேல்

உரைத்த (2)

கண்டிலீர் கண்டால் உரையீர் உரைத்த இ கட்டுரையே – பாண்டிக்கோவை:3 33/4
கண் கண்ட பின் உரையீர் உரைத்த இ கட்டுரையே – பாண்டிக்கோவை:3 34/4

மேல்

உரைத்தால் (3)

மின்னும் கதிர் ஒளி வாள் முகத்தீர் என் வினா உரைத்தால்
மன்னும் சுடர் மணி போந்துகுமோ நுங்கள் வாயகத்தே – பாண்டிக்கோவை:4 57/3,4
வரையாவிடின் மதி வாள்_நுதல் வாடும் வரைவு உரைத்தால்
விரை ஆடிய கண்ணி வேந்த நீ வாடுதி விண்டு எதிர்ந்த – பாண்டிக்கோவை:5 77/1,2
உரைத்தால் அழிவது உண்டோ சென்று நின்று நின் உள் மெலிவே – பாண்டிக்கோவை:12 122/4

மேல்

உரைதரு (1)

உரைதரு தீம் தமிழ் கேட்டோன் உசிதன் ஒண் பூம் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:11 106/2

மேல்

உரைப்பது (2)

பூ மாண் குழலாய் அறியேன் உரைப்பது ஓர் பொய் மொழியெ – பாண்டிக்கோவை:11 102/4
கானவரான இது என் நீ உரைப்பது காவலனே – பாண்டிக்கோவை:12 134/4

மேல்

உரைப்பார் (1)

உரைப்பார் பிறர் இனி யாவர்-கொல்லோ இவ் உலகினுள்ளே – பாண்டிக்கோவை:14 182/4

மேல்

உரையாடுப (1)

உரையாடுப கண்ணினான் உள்ளத்து உள்ளதும் ஒன்று உளதே – பாண்டிக்கோவை:7 81/4

மேல்

உரையாதவர் (1)

உரையாதவர் என யானே புலம்புதல் உற்றனனே – பாண்டிக்கோவை:5 77/4

மேல்

உரையாய் (3)

உண்டே உழல்வாய் அறிதி அன்றே உளவேல் உரையாய்
வண்டே மடந்தை குழல் போல் கமழும் மது மலரே – பாண்டிக்கோவை:1 7/3,4
நீயே உரையாய் விரை ஆர் அலங்கல் நெடுந்தகையே – பாண்டிக்கோவை:12 121/4
பெரு மனைக்கே உய்க்குமோ உரையாய் மற்று என் பேதையையே – பாண்டிக்கோவை:17 228/4

மேல்

உரையார் (1)

கண்டார் உளரோ உரையார் பிறவி அன்ன கட்டுரையே – பாண்டிக்கோவை:3 32/4

மேல்

உரையான் (1)

கடி ஆர் புனத்து அயல் வைகலும் காண்பல் கருத்து உரையான்
அடி ஆர் கழலன் அலங்கல் அம் கண்ணியன் மண் அளந்த – பாண்டிக்கோவை:11 103/2,3

மேல்

உரையீர் (7)

மருங்கு உழலும் களி வண்டினங்காள் உரையீர் மடந்தை – பாண்டிக்கோவை:1 6/3
கண்டிலீர் கண்டால் உரையீர் உரைத்த இ கட்டுரையே – பாண்டிக்கோவை:3 33/4
கண் கண்ட பின் உரையீர் உரைத்த இ கட்டுரையே – பாண்டிக்கோவை:3 34/4
பிடியொடு போந்தது உண்டோ உரையீர் ஒர் பெரும் களிறே – பாண்டிக்கோவை:5 65/4
இன மான் புகுந்ததுவோ உரையீர் நும் இரும் புனத்தே – பாண்டிக்கோவை:5 66/4
கலை மான் புகுந்தது உண்டோ உரையீர் உங்கள் கார் புனத்தே – பாண்டிக்கோவை:5 67/4
செல்லும் நெறி அறியேன் உரையீர் நும் சிறுகுடிக்கே – பாண்டிக்கோவை:5 69/4

மேல்

உலகம் (1)

பொருது இவ் உலகம் எல்லாம் பொது நீக்கி புகழ் படைத்தல் – பாண்டிக்கோவை:9 91/1

மேல்

உலகில் (1)

சுடர் திரி வானிடம் போதா வகை தொல் உலகில் வந்த – பாண்டிக்கோவை:5 74/1

மேல்

உலகின் (1)

அடும் மலை போல் களி யானை அரிகேசரி உலகின்
வடு மலையாத செங்கோல் மன்னன் வஞ்சி அன்னாய் மகிழ்ந்து – பாண்டிக்கோவை:17 234/1,2

மேல்

உலகினுள்ளே (1)

உரைப்பார் பிறர் இனி யாவர்-கொல்லோ இவ் உலகினுள்ளே – பாண்டிக்கோவை:14 182/4

மேல்

உலகு (5)

பொரு நில வேந்தரை பொன் உலகு ஆள்வித்த பூ முக வேல் – பாண்டிக்கோவை:2 19/2
பூவும் புகையும் கமழ்ந்து பொன்னாம் உம்பர் பேர் உலகு
மேவும் விழவொடு துஞ்சாது இரவும் இவ் வியல் நகரே – பாண்டிக்கோவை:17 241/3,4
உருள் தங்கு மா நெடும் திண் தேர் உசிதன் உலகு அளிக்கும் – பாண்டிக்கோவை:17 244/1
உரவும் கடல் சூழ் உலகு உடை வேந்தன் உசிதன் ஒன்னார் – பாண்டிக்கோவை:17 253/1
ஒரு நெடும் குன்றம் மறைந்து உலகு எலாம் உலாய் குண-பால் – பாண்டிக்கோவை:18 292/3

மேல்

உலகும் (1)

உடையான் உசிதன் உலகும் விலை அன்று எம் மெல்_இயற்கே – பாண்டிக்கோவை:17 236/4

மேல்

உலத்தின் (1)

உலத்தின் பொலிந்த திண் தோள் மன்னன் ஒண் தேர் உசிதன் மற்று இ – பாண்டிக்கோவை:18 337/1

மேல்

உலம் (3)

உலம் மன்னு தோள் அண்ணல் ஊரக்கொளாய்-கொல் ஒலி திரை சூழ் – பாண்டிக்கோவை:10 96/2
உலம் புனை தோள் மன்னர் ஓட வல்லத்து அட்டவர் உரிமை – பாண்டிக்கோவை:14 177/1
உலம் புரி தோள் மன்னன் தென் புனல் நாட்டு ஒருவற்கு இயைந்து – பாண்டிக்கோவை:16 196/2

மேல்

உலாய் (1)

ஒரு நெடும் குன்றம் மறைந்து உலகு எலாம் உலாய் குண-பால் – பாண்டிக்கோவை:18 292/3

மேல்

உலாவி (1)

ஓராது எதிர்ந்தார் உடல் மீது உலாவி உருள் சிவந்த – பாண்டிக்கோவை:18 266/3

மேல்

உழல்வாய் (3)

உண்டே உழல்வாய் அறிதி அன்றே உளவேல் உரையாய் – பாண்டிக்கோவை:1 7/3
மருங்கு உழல்வாய் நீ அறிதி வண்டே சொல் எனக்கு மங்கை – பாண்டிக்கோவை:1 8/3
கூற்றம் அவர்க்கு ஆயவன் கொல்லி சாரல் கொங்கு உண்டு உழல்வாய்
மாற்றம் உரை நீ எனக்கு வண்டே மங்கை வார் குழல் போல் – பாண்டிக்கோவை:1 9/2,3

மேல்

உழலும் (1)

மருங்கு உழலும் களி வண்டினங்காள் உரையீர் மடந்தை – பாண்டிக்கோவை:1 6/3

மேல்

உள் (3)

மன் உயிர் வான் சென்று அடைய கடையல் உள் வென்று வையம் – பாண்டிக்கோவை:2 22/2
உரைத்தால் அழிவது உண்டோ சென்று நின்று நின் உள் மெலிவே – பாண்டிக்கோவை:12 122/4
உள் புலம்போடு செல செற்ற வேந்தன் உறந்தை அன்னாள் – பாண்டிக்கோவை:12 130/2

மேல்

உள்ளகத்தே (1)

உண்டே முடித்தல் எனக்கு மறப்பினும் உள்ளகத்தே – பாண்டிக்கோவை:12 120/4

மேல்

உள்ளத்தினோடு (1)

உள்ளத்தினோடு சிதைய வந்து ஊரும் ஒலி கடலே – பாண்டிக்கோவை:18 347/4

மேல்

உள்ளத்து (1)

உரையாடுப கண்ணினான் உள்ளத்து உள்ளதும் ஒன்று உளதே – பாண்டிக்கோவை:7 81/4

மேல்

உள்ளதும் (1)

உரையாடுப கண்ணினான் உள்ளத்து உள்ளதும் ஒன்று உளதே – பாண்டிக்கோவை:7 81/4

மேல்

உள்ளம் (7)

வாடிய காரணம் என்னை-கொல்லோ உள்ளம் வள்ளலுக்கே – பாண்டிக்கோவை:3 24/4
ஒண் துறை மேல் உள்ளம் ஓடியதோ அன்றி உற்றது உண்டோ – பாண்டிக்கோவை:3 25/3
ஏய்கின்ற ஆயத்திடை ஓர் இளம்_கொடி கண்டேன் உள்ளம்
தேய்கின்றது என்பது அழகியது அன்றோ சிலம்பனுக்கே – பாண்டிக்கோவை:3 30/3,4
தண் தாது அலர் கண்ணி அண்ணல்-தன் உள்ளம் தளர்வு செய்த – பாண்டிக்கோவை:3 42/1
கரும்பு உடை தோளும் அன்றோ எனை உள்ளம் கலக்கியதே – பாண்டிக்கோவை:4 53/4
காந்தள் விரலும் அன்றோ எம்மை உள்ளம் கலக்கியதே – பாண்டிக்கோவை:4 54/4
இனிதாய் எனது உள்ளம் எல்லாம் குளிர்வித்தது ஈர்ம் பொழிலே – பாண்டிக்கோவை:5 58/4

மேல்

உள்ளம்-தன்னை (1)

வில்லான் பகை போல் என் உள்ளம்-தன்னை மெலிவிக்குமே – பாண்டிக்கோவை:18 324/4

மேல்

உள்ளியதே (3)

ஒவ்வா உருவும் மொழியும் என்னோ வள்ளல் உள்ளியதே – பாண்டிக்கோவை:3 26/4
நுழையும் பிரியல் உறான் அறியேன் இவன் உள்ளியதே – பாண்டிக்கோவை:7 82/4
ஒண் பூம் தழையும் தரும் அறியேன் இவன் உள்ளியதே – பாண்டிக்கோவை:7 83/4

மேல்

உள்ளும் (2)

உறு கற்புடைமையின் உள்ளும் இ பேதை உசிதன் ஒன்னார் – பாண்டிக்கோவை:13 149/1
கனம் சேர் முலை மங்கை உள்ளும் இப்போதும் கடையல் ஒன்னார் – பாண்டிக்கோவை:13 150/1

மேல்

உள்ளுறுத்து (1)

ஊரும் துயின்று இடம் காவலரோடு அன்னை உள்ளுறுத்து எல்லாரும் – பாண்டிக்கோவை:17 240/3

மேல்

உள்ளேம் (1)

நெறிதரு கோல் செல்லும் எல்லை உள்ளேம் அல்லேம் நீர்மை இலா – பாண்டிக்கோவை:18 317/2

மேல்

உளது (1)

ஆவியும் போல இனிதாய் உளது எங்கள் ஆடிடமே – பாண்டிக்கோவை:14 163/4

மேல்

உளதே (1)

உரையாடுப கண்ணினான் உள்ளத்து உள்ளதும் ஒன்று உளதே – பாண்டிக்கோவை:7 81/4

மேல்

உளம் (2)

உளம் அலையாமை திருத்தி பொருவான் உடன்று எழுந்தார் – பாண்டிக்கோவை:14 171/1
உளம் கொண்டு வாடின்று கோட்டாற்று எதிர்ந்தார் உதிர வெள்ளம் – பாண்டிக்கோவை:18 306/1

மேல்

உளர் (3)

சேல் அங்கு உளர் வயல் சேவூர் எதிர்நின்ற சேரலனை – பாண்டிக்கோவை:2 16/1
களி மன்னு வண்டு உளர் கைதை வளாய் கண்டல் விண்டு தண் தேன் – பாண்டிக்கோவை:3 47/1
இளையார் பலர் உளர் யார்-கண்ணதோ அண்ணல் இன் அருளே – பாண்டிக்கோவை:12 124/4

மேல்

உளரோ (2)

கண்டார் உளரோ உரையார் பிறவி அன்ன கட்டுரையே – பாண்டிக்கோவை:3 32/4
சென்றார் உளரோ நினக்கும் சொல்லாய் செந்நிலத்து வெம் போர் – பாண்டிக்கோவை:17 258/2

மேல்

உளவே (1)

பண் என் மொழியும் எழுத உளவே படிச்சந்தமே – பாண்டிக்கோவை:10 97/4

மேல்

உளவேல் (1)

உண்டே உழல்வாய் அறிதி அன்றே உளவேல் உரையாய் – பாண்டிக்கோவை:1 7/3

மேல்

உளவோ (4)

பூ உண்டை தாம் உளவோ நுங்கள் கானல் பொழிவிடத்தே – பாண்டிக்கோவை:1 5/4
கரும் குழல் நாறும் மெல் போது உளவோ நும் கடி பொழிலே – பாண்டிக்கோவை:1 6/4
கரும் குழல் போல் உளவோ விரை நாறும் கடி மலரே – பாண்டிக்கோவை:1 8/4
நாற்றம் உடைய உளவோ அறியும் நறு மலரே – பாண்டிக்கோவை:1 9/4

மேல்

உற்ற (4)

பா உற்ற தீம் தமிழ் வேந்தன் பராங்குசன் பாழி பற்றா – பாண்டிக்கோவை:12 136/1
கோ உற்ற அல்லல் கண்டான் கொல்லி சாரல் எம் கொய் புனத்துள் – பாண்டிக்கோவை:12 136/2
ஏ உற்ற புண்ணொடு மான் வந்ததோ என்னும் ஈர்ம் சிலம்பா – பாண்டிக்கோவை:12 136/3
மா உற்ற புண்ணிற்கு இடு மருந்தோ நின் கை வார் தழையே – பாண்டிக்கோவை:12 136/4

மேல்

உற்றது (1)

ஒண் துறை மேல் உள்ளம் ஓடியதோ அன்றி உற்றது உண்டோ – பாண்டிக்கோவை:3 25/3

மேல்

உற்றவரே (1)

உற்றவரே நுமக்கு ஒண் புனல் நாட்டு உறு செல்வர் சொல்லின் – பாண்டிக்கோவை:12 132/1

மேல்

உற்றனனே (1)

உரையாதவர் என யானே புலம்புதல் உற்றனனே – பாண்டிக்கோவை:5 77/4

மேல்

உற்று (1)

புண்தாம் அரு நிறத்து உற்று தென் பூலந்தை போர் மலைந்த – பாண்டிக்கோவை:8 86/1

மேல்

உற்றேற்கு (1)

இவ்வாய் வருவர் நம் காதலர் என்ன உற்றேற்கு எதிரே – பாண்டிக்கோவை:18 297/3

மேல்

உற (1)

முன் தான் உற தா அடி முள் உறீஇ முடுகாது திண் தேர் – பாண்டிக்கோவை:18 281/1

மேல்

உறங்க (1)

விண்டார் உடல் குன்றம் ஏறி விழி கண் கழுது உறங்க
கண்டான் பொதியில் இதுவே அவன் சொன்ன கார் புனமே – பாண்டிக்கோவை:3 42/3,4

மேல்

உறந்தை (2)

உள் புலம்போடு செல செற்ற வேந்தன் உறந்தை அன்னாள் – பாண்டிக்கோவை:12 130/2
ஒளி முத்த வெண்குடை செங்கோல் உசிதன் உறந்தை அன்ன – பாண்டிக்கோவை:17 211/3

மேல்

உறாலியரோ (1)

கேளினர் தாம் வரும் போதின் எழா தாய்க்கு உறாலியரோ
நாளினும் நீ குறையாதே விளங்க நலிவு இன்றியே – பாண்டிக்கோவை:13 151/3,4

மேல்

உறான் (1)

நுழையும் பிரியல் உறான் அறியேன் இவன் உள்ளியதே – பாண்டிக்கோவை:7 82/4

மேல்

உறி (1)

குடை ஆர் நிழல் உறி சேர் கரகத்தொடு குன்றிடத்து – பாண்டிக்கோவை:17 217/1

மேல்

உறீஇ (1)

முன் தான் உற தா அடி முள் உறீஇ முடுகாது திண் தேர் – பாண்டிக்கோவை:18 281/1

மேல்

உறு (6)

ஓங்கும் பெரும் புகழ் செங்கோல் உசிதன் உறு கலியை – பாண்டிக்கோவை:10 100/1
ஓடும் திறம் கொண்ட கோன் கொல்லி கானல் உறு துணையோடு – பாண்டிக்கோவை:11 110/2
உற்றவரே நுமக்கு ஒண் புனல் நாட்டு உறு செல்வர் சொல்லின் – பாண்டிக்கோவை:12 132/1
உறு கற்புடைமையின் உள்ளும் இ பேதை உசிதன் ஒன்னார் – பாண்டிக்கோவை:13 149/1
ஒண் தார் அகலமும் உண்ணும்-கொலோ நின் உறு பலியே – பாண்டிக்கோவை:14 155/4
ஊனப்பட நினைந்து ஊடல் பொன்னே உறு வெம் சுரத்து – பாண்டிக்கோவை:18 345/2

மேல்

உறை (23)

உரை உறை தீம் தமிழ் வேந்தன் உசிதன் தென்னாட்டு ஒளி சேர் – பாண்டிக்கோவை:1 2/1
விரை உறை பூம் பொழில் மேல் உறை தெய்வம்-கொல் அன்றி விண் தோய் – பாண்டிக்கோவை:1 2/2
விரை உறை பூம் பொழில் மேல் உறை தெய்வம்-கொல் அன்றி விண் தோய் – பாண்டிக்கோவை:1 2/2
வரை உறை தெய்வம்-கொல் வான் உறை தெய்வம்-கொல் நீர் மணந்த – பாண்டிக்கோவை:1 2/3
வரை உறை தெய்வம்-கொல் வான் உறை தெய்வம்-கொல் நீர் மணந்த – பாண்டிக்கோவை:1 2/3
திரை உறை தெய்வம்-கொல் ஐயம் தரும் இ திரு_நுதலே – பாண்டிக்கோவை:1 2/4
ஓடிய ஆறு கண்டு ஒண் சுடர் வை வேல் உறை செறிந்த – பாண்டிக்கோவை:3 24/2
வண்டு உறை வார் பொழில் சூழ் நறையாற்று மன் ஓட வை வேல் – பாண்டிக்கோவை:3 25/1
கொண்டு உறை நீக்கிய தென்னவன் கூடல் கொழும் தமிழின் – பாண்டிக்கோவை:3 25/2
தேன் உறை பூம் கண்ணி சேரலன் சேவூர் அழிய செற்ற – பாண்டிக்கோவை:3 48/1
ஊன் உறை வை வேல் உசிதன்-தன் வைகை உயர் மணல் மேல் – பாண்டிக்கோவை:3 48/2
கான் உறை புன்னை பொன் ஏர் மலர் சிந்தி கடி கமழ்ந்து – பாண்டிக்கோவை:3 48/3
வான் உறை தேவரும் மேவும் படித்து அங்கு ஓர் வார் பொழிலே – பாண்டிக்கோவை:3 48/4
திரை உறை வார் புனல் சேவூர் செரு மன்னர் சீர் அழித்த – பாண்டிக்கோவை:4 50/1
உரை உறை தீம் தமிழ் வேந்தன் உசிதன் ஒண் பூம் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:4 50/2
வரை உறை தெய்வம் என்றேற்கு அல்லையேல் உன்றன் வாய் திறவாய் – பாண்டிக்கோவை:4 50/3
விரை உறை கோதை உயிர் செல்லின் யார் பிறர் மீட்பவரே – பாண்டிக்கோவை:4 50/4
பஞ்சு உறை தேர் அல்குலாய் வரற்பாற்று அன்று பாழி ஒன்னார் – பாண்டிக்கோவை:14 164/2
மஞ்சு உறை சோலை வளாய் தெய்வம் மேவும் வரையகமே – பாண்டிக்கோவை:14 164/4
கை நின்று கூப்பி வரை உறை தெய்வம் என்னாது கண்டோர் – பாண்டிக்கோவை:17 259/3
விண்டு உறை தெவ்வர் விழிஞத்து அவிய வெல் வேல் வலம் கை – பாண்டிக்கோவை:18 314/1
கொண்டு உறை நீக்கிய கோன் வையை நாடு அன்ன கோல் வளை இவ் – பாண்டிக்கோவை:18 314/2
வண்டு உறை கோதை வருந்த நல்லார் இல்லில் வைகுதலால் – பாண்டிக்கோவை:18 314/3

மேல்

உறையா (1)

நெஞ்சு உறையா செற்ற வேல் மன்னன் நேரி நெடு வரை-வாய் – பாண்டிக்கோவை:14 164/3

மேல்

உறையும் (2)

உறையும் பதியும் நும் பேரும் அறிய உரை-மின்களே – பாண்டிக்கோவை:5 63/4
தன் போல் சினத்து உரும் ஏந்திய கோன் கன்னி தாது உறையும்
பொன் போல் மலர் புன்னை கானலும் நோக்கி புலம்புகொண்ட – பாண்டிக்கோவை:17 257/1,2

மேல்

உறைவிடமே (1)

ஒண் தார் அகலம் மெலிவித்த மாதர் உறைவிடமே – பாண்டிக்கோவை:3 37/4

மேல்

உன் (4)

சுரும்பு உடை கோதை நல்லாய் இவற்கு துயர் செய்யும் என்று உன்
பெரும் படை கண் புதைத்தாய் புதைத்தாய்க்கு நின் பேர் ஒளி சேர் – பாண்டிக்கோவை:4 53/2,3
வேந்தன் விசாரிதன் தெவ்வரை போல் மெலிவிக்கும் என்று உன்
பூம் தடம் கண் புதைத்தாய் புதைத்தாய்க்கு உன் பொரு வில் செம் கேழ் – பாண்டிக்கோவை:4 54/2,3
பூம் தடம் கண் புதைத்தாய் புதைத்தாய்க்கு உன் பொரு வில் செம் கேழ் – பாண்டிக்கோவை:4 54/3
பொன் ஆர் புனல் அணி ஊரன் வந்து உன் இல் புறங்கடையான் – பாண்டிக்கோவை:18 312/1

மேல்

உன்றன் (1)

வரை உறை தெய்வம் என்றேற்கு அல்லையேல் உன்றன் வாய் திறவாய் – பாண்டிக்கோவை:4 50/3

மேல்

உன்னி (2)

ஒளி ஆர் திரு நுதலாளை எளியள் என்று உன்னி வந்து – பாண்டிக்கோவை:14 160/1
ஏர் ஆர் குழல் மடவாளை எளியள் என்று உன்னி வந்து – பாண்டிக்கோவை:14 161/1

மேல்

உனை (1)

பொதியிலின் ஆங்கு உனை நீங்கிய போது ஒரு பூம் சுனை-வாய் – பாண்டிக்கோவை:8 85/3

மேல்