எ – முதல் சொற்கள், பாண்டிக்கோவை தொடரடைவு

கட்டுருபன்கள்

---

எஃகொடு (1)

விண்டு அலங்கு எஃகொடு வேணாட்டு எதிர்நின்ற வேந்து அவித்து இ – பாண்டிக்கோவை:3 33/1

மேல்

எங்கள் (3)

மன்றத்திடை இருள் நீக்கும் படித்து எங்கள் வாழ் பதியே – பாண்டிக்கோவை:2 15/4
அருள் போல் குளிர்ந்து அன்னமும் துன்னும் நீர்த்து எங்கள் ஆடிடமே – பாண்டிக்கோவை:14 162/4
ஆவியும் போல இனிதாய் உளது எங்கள் ஆடிடமே – பாண்டிக்கோவை:14 163/4

மேல்

எங்கள்-தம்மையும் (1)

துறுகல் புனமும் சிதைத்து எங்கள்-தம்மையும் துன்ன வந்த – பாண்டிக்கோவை:13 149/3

மேல்

எங்களையும் (1)

பரந்து ஆர் வரு புனல் ஊரன்-தன் பண்பின்மை எங்களையும்
கரந்தாள் அகல் இடம் எல்லாம் புகழ் தரும் கற்பினளே – பாண்டிக்கோவை:18 315/3,4

மேல்

எங்கு (1)

ஏடு ஆர் மலர் குழலாள் எங்கு நிற்பினும் என்னை அன்றி – பாண்டிக்கோவை:10 101/3

மேல்

எங்கு-கொல்லோ (1)

இன்று இவ் இரவின் இருள் சென்று இடம்கொண்டது எங்கு-கொல்லோ
நின்று விசும்பில் பகல் போல் விரியும் நிலா மதியே – பாண்டிக்கோவை:17 243/3,4

மேல்

எங்கையை (1)

எங்கையை தீம் புனல் ஆட்டிய ஈரம் புலர்த்தி வந்தும் – பாண்டிக்கோவை:18 302/3

மேல்

எடுத்து (1)

வென்றான் பகை போல் மெல் இயல் மடந்தை முன் வெற்பு எடுத்து
நின்றான் அளந்த நிலமும் குளிர்ந்தது நீள் புயலால் – பாண்டிக்கோவை:18 341/2,3

மேல்

எண் (1)

வியவார் படை இட்டு எண் காதம் செல சென்று மீன் திளைக்கும் – பாண்டிக்கோவை:18 273/3

மேல்

எண்கு (2)

எண்கு உடை நீள் வரை நீ அரையெல்லி இயங்கல்-மினே – பாண்டிக்கோவை:17 245/4
இன் பிதிர் வாங்கி எண்கு ஏறு கிளைத்து உண்ணும் ஈண்டு இருளே – பாண்டிக்கோவை:17 246/4

மேல்

எண்ணப்பெறாய் (1)

பேரான் சுவலின் இருப்ப வந்தான் பிழைப்பு எண்ணப்பெறாய்
நேரா வயவர் நெடுங்களத்து ஓட நெய் வேல் நினைந்த – பாண்டிக்கோவை:18 300/2,3

மேல்

எண்ணல் (1)

தொழுது வழிபடற்பாலை பிழைப்பு எண்ணல் தோன்றலையே – பாண்டிக்கோவை:18 299/4

மேல்

எண்ணி (1)

மைதான் இலாத தம் கல்வி மிகுத்து வருவது எண்ணி
பொய்தான் இலாத சொல்லார் செல்வர் போலும் புல்லாது அமரே – பாண்டிக்கோவை:18 263/1,2

மேல்

எண்ணியது (1)

எண்ணியது யாது-கொல்லோ அகலான் இவ் இரும் புனமே – பாண்டிக்கோவை:11 104/4

மேல்

எண்ணியதே (1)

என்னை மறைத்து இவ் இடத்து இயலாது-கொல் எண்ணியதே – பாண்டிக்கோவை:12 119/4

மேல்

எண்ணும் (2)

எண்ணும் ஐ காம சரம் படும் பட்டால் எளிவரவே – பாண்டிக்கோவை:4 52/4
எண்ணும் குறை என்னை ஒன்றே இருவர்க்கும் இன் உயிரே – பாண்டிக்கோவை:5 71/4

மேல்

எண்ணுவதே (1)

ஏர் மலி தார் அண்ணல் என்னோ இதன் திறத்து எண்ணுவதே – பாண்டிக்கோவை:16 193/4

மேல்

எதிர் (2)

பலராய் எதிர் நின்று பாழி பட்டார் தங்கள் பைம் நிணம்-வாய் – பாண்டிக்கோவை:15 189/1
அஞ்சாது எதிர் மலைந்தார் அளநாட்டுடனே மடிய – பாண்டிக்கோவை:17 255/1

மேல்

எதிர்கூவி (1)

ஏனலும் காத்து சிலம்பு எதிர்கூவி இள மர பூம் – பாண்டிக்கோவை:10 94/1

மேல்

எதிர்ந்த (7)

விண்டே எதிர்ந்த தெவ் வேந்தர் பட விழிஞத்து வென்ற – பாண்டிக்கோவை:1 7/1
மின்னின் பொலிந்த செவ் வேல் வலத்தான் விழிஞத்து எதிர்ந்த
மன்னிற்கு வானம் கொடுத்த செங்கோல் மன்னன் வஞ்சி அன்னாய் – பாண்டிக்கோவை:1 10/1,2
கண்ணுற்று எதிர்ந்த தெவ் வேந்தர் பட கடையல் கொடி மேல் – பாண்டிக்கோவை:5 68/1
விரை ஆடிய கண்ணி வேந்த நீ வாடுதி விண்டு எதிர்ந்த
நிரை தார் அரசரை நெல்வேலி வென்ற நெடுந்தகை சீர் – பாண்டிக்கோவை:5 77/2,3
வண்டு ஆர் இரும் பொழில் வல்லத்து தென்னற்கு மாறு எதிர்ந்த
விண்டார் உடலின் மறி அறுத்து ஊட்டி வெறியயர்ந்து – பாண்டிக்கோவை:14 155/1,2
நயவார் முனை மிசை தோன்றின்று கோட்டாற்று எதிர்ந்த தன்னை – பாண்டிக்கோவை:18 273/2
கல் ஆர் சுரம் செல்வதே நினைந்தார் நமர் காய்ந்து எதிர்ந்த
புல்லார் அவிய நெல்வேலி பொரு கணை மாரி பெய்த – பாண்டிக்கோவை:18 288/2,3

மேல்

எதிர்ந்தார் (12)

கார் அணி சோலை கடையல் இடத்து கறுத்து எதிர்ந்தார்
தேர் அணி தானை சிதைவித்த கோன் கன்னி தென் துறை-வாய் – பாண்டிக்கோவை:12 126/1,2
செந்நிலத்து கணையால் சிலை உந்தி கறுத்து எதிர்ந்தார்
செந்நிலத்து பட சீறிய கோன் செழும் தண் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:13 145/1,2
சிறிய பைம் கண் களிறு ஊர்ந்து தென் பாழியில் செற்று எதிர்ந்தார்
மறிய வை வேல் கொண்ட தென்னவன் வையை நல் நாட்டகம் போல் – பாண்டிக்கோவை:16 205/1,2
நின்று ஆங்கு எதிர்ந்தார் குருதியுள் ஆழ நெடுங்களத்து – பாண்டிக்கோவை:17 207/1
வெண்குடை வேந்தன் விசாரிதன் மேற்கரை ஏற்று எதிர்ந்தார்
புண் குடை வேல் மன்னன் தென்னன் பொதியில் புன வரை-வாய் – பாண்டிக்கோவை:17 245/2,3
முன்பு எதிர்ந்தார் பட சேவை வென்றான் முகில் தோய் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:17 246/2
ஓராது எதிர்ந்தார் உடல் மீது உலாவி உருள் சிவந்த – பாண்டிக்கோவை:18 266/3
புரிந்த மெல்_ஓதியை வாட்டும்-கொல் வல்லத்து போர் எதிர்ந்தார்
இரிந்த வகை கண்ட வாள் மன்னன் தென் நாட்டு இரும் சுருள் போய் – பாண்டிக்கோவை:18 277/1,2
உளம் கொண்டு வாடின்று கோட்டாற்று எதிர்ந்தார் உதிர வெள்ளம் – பாண்டிக்கோவை:18 306/1
நிரந்து ஆங்கு எதிர்ந்தார் அவிய நெல்வேலி தன் நீள் சிலை-வாய் – பாண்டிக்கோவை:18 315/1
நலம் முற்றும் வந்த நலமும் கண்டாய் நறையாற்று எதிர்ந்தார்
குலம் முற்றும் வாட வை வேல் கொண்ட மாறன் குரை கடல் சூழ் – பாண்டிக்கோவை:18 332/2,3
வாடும் நிலைமையை நீக்கி மண் காத்து வல்லத்து எதிர்ந்தார்
ஓடும் நிலைமை கண்டான் வையை ஒண் நுதல் மங்கையரோடு – பாண்டிக்கோவை:18 346/1,2

மேல்

எதிர்ந்தாலும் (1)

அன்பு எதிர்ந்தாலும் வருதல் பொல்லாது ஐய ஆர் அமருள் – பாண்டிக்கோவை:17 246/1

மேல்

எதிர்ந்து (3)

கந்து ஆர் களிறு கடாய் செந்நிலத்தை கறுத்து எதிர்ந்து
வந்தார் அவிய வை வேல் கொண்ட கோன் கன்னி வார் துறை-வாய் – பாண்டிக்கோவை:13 146/1,2
விளைக்கின்ற பல் புகழ் வேந்தன் விசாரிதன் விண்டு எதிர்ந்து
திளைக்கின்ற மன்னரை சேவூர் அழித்தவன் தீம் தமிழ் போல் – பாண்டிக்கோவை:15 188/1,2
பணி கொண்டு வாழாது எதிர்ந்து பறந்தலைக்கோடி பட்டார் – பாண்டிக்கோவை:17 252/1

மேல்

எதிர்நின்ற (6)

சேல் அங்கு உளர் வயல் சேவூர் எதிர்நின்ற சேரலனை – பாண்டிக்கோவை:2 16/1
தெவ்வாய் எதிர்நின்ற சேரலர்கோனை செருக்கு அழித்து – பாண்டிக்கோவை:3 26/1
விண்டு அலங்கு எஃகொடு வேணாட்டு எதிர்நின்ற வேந்து அவித்து இ – பாண்டிக்கோவை:3 33/1
திளையா எதிர்நின்ற தெவ் மன்னர் சேவூர் பட சிறு கண் – பாண்டிக்கோவை:12 124/1
திரை பால் இரும் புனல் சேவூர் எதிர்நின்ற சேரலர்கோன் – பாண்டிக்கோவை:14 182/1
இகலே புரிந்து எதிர்நின்ற தெவ் வேந்தர் இருஞ்சிறை வான் – பாண்டிக்கோவை:17 233/1

மேல்

எதிர்நின்று (1)

வருவர் வயங்கு_இழாய் வாட்டாற்று எதிர்நின்று வாள் மலைந்த – பாண்டிக்கோவை:18 339/1

மேல்

எதிர்ப்பட்டு (1)

ஏ மாண் சிலை நுதல் ஏழையை முன் எதிர்ப்பட்டு அணைந்த – பாண்டிக்கோவை:4 55/3

மேல்

எதிரே (2)

காக்கிய செல்வது காதலித்தார் அன்பர் காய்ந்து எதிரே
ஆக்கிய வேந்தர் அமர் நாடு அடைய தன் அம் சுடர் வாள் – பாண்டிக்கோவை:18 264/2,3
இவ்வாய் வருவர் நம் காதலர் என்ன உற்றேற்கு எதிரே
செவ் வாய் துடிப்ப கரும் கண் சிவந்தன சே_இழைக்கே – பாண்டிக்கோவை:18 297/3,4

மேல்

எப்பொழுதும் (1)

ஈட்டியர் நாயினர் வீண் அயர் வாளியர் எப்பொழுதும்
கோட்டிய வில்லர் குறவர் நண்ணன்-மின் இ கொய் புனத்தே – பாண்டிக்கோவை:12 128/3,4

மேல்

எம் (48)

மா மரு தானை எம் கோன் வையை வார் பொழில் ஏர் கலந்த – பாண்டிக்கோவை:1 1/3
காமரும் பூங்கொடி கண்டே களித்த எம் கண் இணையே – பாண்டிக்கோவை:1 1/4
வேவணை வெம் சிலையான் வஞ்சி அன்ன இனையல் எம் ஊர் – பாண்டிக்கோவை:2 13/2
துணி நிற வேல் கொண்ட கோன் தொண்டி அன்னாய் துயரல் எம் ஊர் – பாண்டிக்கோவை:2 14/2
குன்றத்திடை புனம் காவல் இட்ட குரூஉ சுடர் எம்
மன்றத்திடை இருள் நீக்கும் படித்து எங்கள் வாழ் பதியே – பாண்டிக்கோவை:2 15/3,4
ஏலம் கமழ் குழல் ஏழை எம் ஊர் எழில் மாடத்து உச்சி – பாண்டிக்கோவை:2 16/3
தன் உயிர் போல் நின்று தாங்கும் எம் கோன் கொல்லி தாழ் பொழில்-வாய் – பாண்டிக்கோவை:2 22/3
புல்லி பிரிந்து அறியாத மந்தாரத்து எம் கோன் புனல் நாட்டு – பாண்டிக்கோவை:3 36/2
மனமும் வடி கண்ணும் தங்கும் மந்தாரத்து எம் மன்னன் கொல்லி – பாண்டிக்கோவை:3 43/3
தண் நறும் போதும் தழையும் கொள்வீர் என்னில் தண்டி எம் மேல் – பாண்டிக்கோவை:4 52/3
மதி மரபாம் திரு மா மரபில் திகழ் மாறன் எம் கோன் – பாண்டிக்கோவை:8 85/1
மீனவன் கோல பொழில் சூழ் பொதியில் எம் வெற்பிடத்தே – பாண்டிக்கோவை:10 94/4
பண் இவர் வண்டு அறை சோலை வளாய எம் பைம் புனமே – பாண்டிக்கோவை:12 116/4
மன்னை மறைத்த எம் கோன் வையம் சூழ் பௌவ நீர் புலவு-தன்னை – பாண்டிக்கோவை:12 119/2
கண்டே கதிர் வேல் செறித்த எம் கோன் கொல்லி கார் புனத்து – பாண்டிக்கோவை:12 120/2
ஏனல் எம் காவலர் யாய் தந்தை இந்த பெரும் புனத்து – பாண்டிக்கோவை:12 134/3
கோ உற்ற அல்லல் கண்டான் கொல்லி சாரல் எம் கொய் புனத்துள் – பாண்டிக்கோவை:12 136/2
எம் கேழவருக்கு இயைவன போலா இரும் சிறை-வாய் – பாண்டிக்கோவை:12 139/2
எம் நிலத்து எம் மலை மேல இ சந்தனத்து ஈர்ம் தழையே – பாண்டிக்கோவை:13 145/4
எம் நிலத்து எம் மலை மேல இ சந்தனத்து ஈர்ம் தழையே – பாண்டிக்கோவை:13 145/4
வாள் இனத்தால் வென்ற மாறன் திருக்குல மா மதி எம்
கேளினர் தாம் வரும் போதின் எழா தாய்க்கு உறாலியரோ – பாண்டிக்கோவை:13 151/2,3
மா விரி தானை எம் கோன் கொல்லி சூழ்ந்த வரையகமே – பாண்டிக்கோவை:14 165/4
மருங்கு அழி நீர் மூழ்க கண்ட எம் கோன் தொண்டி கானல் வண்டு ஆர் – பாண்டிக்கோவை:14 168/2
மேயின தம் பெடையோடும் எம் மெல்_இயலாளை வெம் தீ – பாண்டிக்கோவை:14 169/1
ஏர் வண்ணம் நோக்கி நின்று என்னையும் நோக்கினள் எம் அனையே – பாண்டிக்கோவை:14 170/4
இள முலை நோக்கி நின்று என்னையும் நோக்கினள் எம் அனையே – பாண்டிக்கோவை:14 171/4
புயல் மன்னு கோட்ட மணி வரை சாரல் எம் பூம் புனமே – பாண்டிக்கோவை:14 172/4
இரும் கண்ணி வாகை அணிந்த எம் கோன் கொல்லி ஈர்ம் சிலம்பில் – பாண்டிக்கோவை:14 179/2
காந்தள் அம் போது எம் கரும் குழல் போது கடையல் ஒன்னார் – பாண்டிக்கோவை:15 184/1
சாந்தம் எம் சாந்தம் விளையாடு இடமும் தளை அவிழும் – பாண்டிக்கோவை:15 184/3
இன்று ஒத்தது ஒன்று துணி நீ சிலம்ப அன்றாயின் எம் ஊர் – பாண்டிக்கோவை:16 195/3
நிழல் அணி தண்மைய ஆம் நும்மொடு ஏகின் எம் நேர்_இழைக்கே – பாண்டிக்கோவை:16 199/4
சிலை மன்னு தோள் அண்ணல் சேந்தனை செல் எம் சிறுகுடிக்கே – பாண்டிக்கோவை:17 206/4
சென்றால் அழிவது உண்டோ அணித்தால் எம் சிறுகுடியே – பாண்டிக்கோவை:17 207/4
வல்லவன் மாறன் எம் கோன் முனை போல் சுரம் வாள் நுதலாள் – பாண்டிக்கோவை:17 214/2
நெடு வில் தடக்கை எம் கோன் நெடுமாறன் தென் நேரி முன்னால் – பாண்டிக்கோவை:17 219/2
உருமினை நீள் கொடி மேல் கொண்ட செங்கோல் உசிதன் எம் கோன் – பாண்டிக்கோவை:17 228/1
செரு முனை போல் சுரம் நீண்ட விடலை எம் தீது_இல் செல்வ – பாண்டிக்கோவை:17 228/2
மீன் தோய் கடலிடம் தானும் விலை அன்று எம் மெல்_இயற்கே – பாண்டிக்கோவை:17 235/4
உடையான் உசிதன் உலகும் விலை அன்று எம் மெல்_இயற்கே – பாண்டிக்கோவை:17 236/4
இழுதும் மிடைந்த செவ் வேல் நெடுமாறன் எம் கோன் முனை போல் – பாண்டிக்கோவை:17 250/3
நெய் தலை வைத்த வை வேல் நெடுமாறன் எம் கோன் முனை போல் – பாண்டிக்கோவை:17 251/3
நெய் நின்ற வேல் நெடுமாறன் எம் கோன் அம் தண் நேரி என்னும் – பாண்டிக்கோவை:17 259/1
என்னா முகம் சிவந்து எம்மையும் நோக்கினள் எம் அனையே – பாண்டிக்கோவை:17 260/4
வடி ஆர் அயில் நெடுமாறன் எம் கோன் கொல்லி வண்டு இமிர் பூம் – பாண்டிக்கோவை:18 272/3
வய வாள் செறித்த எம் கோன் வஞ்சி அன்னாள் தன் மதி முகமே – பாண்டிக்கோவை:18 273/4
செரு நெடும் தானை எம் கோன் தெவ்வர் போல சென்று அத்தம் என்னும் – பாண்டிக்கோவை:18 292/2
வள்ளத்து தேம் மகிழ் கானல் வந்தார் சென்ற தேர் வழி எம்
உள்ளத்தினோடு சிதைய வந்து ஊரும் ஒலி கடலே – பாண்டிக்கோவை:18 347/3,4

மேல்

எம்-பொருட்டால் (1)

இருள் தங்கு நீள் நெறி எம்-பொருட்டால் வந்து இயங்கல்-மினே – பாண்டிக்கோவை:17 244/4

மேல்

எம்மை (5)

கரு நெடும் கண் கண்டும் மற்று வந்தாம் எம்மை கண்ணுற்றதே – பாண்டிக்கோவை:3 44/4
காந்தள் விரலும் அன்றோ எம்மை உள்ளம் கலக்கியதே – பாண்டிக்கோவை:4 54/4
நடை மன்னும் என்று எம்மை நீர் வந்து நண்ணன்-மின் நீர் வள நாட்டிடை – பாண்டிக்கோவை:12 131/1
புனம் சேர் தினையும் கவர்ந்து எம்மை போகா வகை புகுந்த – பாண்டிக்கோவை:13 150/3
பொன் ஆர் புனல் எம்மை வாங்கும் பொழுது அங்கு ஒர் பூம் கணை வேள் – பாண்டிக்கோவை:13 153/3

மேல்

எம்மையும் (1)

என்னா முகம் சிவந்து எம்மையும் நோக்கினள் எம் அனையே – பாண்டிக்கோவை:17 260/4

மேல்

எமக்கு (2)

மறையாது உரை-மின் எமக்கு நும் பேரொடு வாழ் பதியே – பாண்டிக்கோவை:5 62/4
அன்னான் ஒருவன் அணைந்து எமக்கு செய்த ஆர் அருளே – பாண்டிக்கோவை:13 153/4

மேல்

எமக்கே (1)

சிறியர் வாழ் பதியே எமது இல்லம் சிறிது எமக்கே
எறி புனல் ஊர எவ்வாறு அமையும் நின் இன் அருளே – பாண்டிக்கோவை:18 317/3,4

மேல்

எமது (1)

சிறியர் வாழ் பதியே எமது இல்லம் சிறிது எமக்கே – பாண்டிக்கோவை:18 317/3

மேல்

எமர் (2)

ஏ அலர் திண் சிலையார் எமர் நீங்கார் இரு பொழுதும் – பாண்டிக்கோவை:12 118/3
மன்னு செல்வர் நுமர் எமர் பாழி இகல் அழித்த – பாண்டிக்கோவை:12 131/2

மேல்

எமராய்விடின் (1)

மற்று எமராய்விடின் வானவன் தான் உடை மான் இனைய – பாண்டிக்கோவை:12 132/2

மேல்

எமரோ (1)

இழை வளர் பூண் அண்ணல் ஈர்ம் புனல் நாடனை நீ எமரோ
மழை வளர் மான களிறு உந்தி மா நீர் கடையல் வென்ற – பாண்டிக்கோவை:12 133/1,2

மேல்

எய்த (6)

மன் அயர்வு எய்த வை வேல் கொண்ட வேந்தன் மரந்தை அன்னாள் – பாண்டிக்கோவை:12 127/3
அன்னம் புரையும் நடையாள் புலம்பு எய்த அத்தம் என்னும் – பாண்டிக்கோவை:14 167/1
பொறி கெழு திண் சிலை வாளியின் எய்த பொரு களிறே – பாண்டிக்கோவை:17 218/4
கடு வில் தொடு கணையால் அண்ணல் எய்த கத களிறே – பாண்டிக்கோவை:17 219/4
நல்லார் மகிழ்வு எய்த நாளை மணம்செய்ய நல்கும்-கொல்லோ – பாண்டிக்கோவை:17 230/3
வரை அணங்கோ அல்லளோ என்ன யான் மம்மர் எய்த உண்கண் – பாண்டிக்கோவை:18 320/3

மேல்

எய்தல் (2)

ஏர் மன்னு காரிகை எய்தல் உண்டாம் எனின் யானும் நின் போல் – பாண்டிக்கோவை:8 84/3
கண்டான் பொதியில் மயில் அன்ன காரிகை எய்தல் நின் போல் – பாண்டிக்கோவை:8 86/3

மேல்

எய்தல்-மின் (1)

இரும் கடல் போல் துயர் எய்தல்-மின் ஈன்றன என்று முந்நீர் – பாண்டிக்கோவை:17 224/3

மேல்

எய்தவன் (1)

தூவி அம்பு எய்தவன் தொண்டி வண்டு ஆர் புன்னை தூ மலர்கள் – பாண்டிக்கோவை:14 163/2

மேல்

எய்தாது (1)

கனவே நனவாய் விடினும் எய்தாது இனி கண்ணுறவே – பாண்டிக்கோவை:2 18/4

மேல்

எய்தாய் (1)

எனைப்பல பாவை பயந்தும் எய்தாய் ஒர் இரும் துயரே – பாண்டிக்கோவை:17 213/4

மேல்

எய்தார் (1)

இல்லார் இருமையும் நன்மை எய்தார் என்று இருநிதிக்கு – பாண்டிக்கோவை:18 288/1

மேல்

எய்தி (1)

பொருள் மன்னும் எய்தி புகுந்தனர் வந்து நம் பொன் நகர்க்கே – பாண்டிக்கோவை:18 295/4

மேல்

எய்துதலால் (1)

ஏதம் பழியினொடு எய்துதலால் இரவும் பகலும் – பாண்டிக்கோவை:17 256/3

மேல்

எயிரே (1)

குருந்தம் பொருந்தி வெண் முல்லைகள் ஈன்றன கூர் எயிரே – பாண்டிக்கோவை:18 331/4

மேல்

எயிற்றார் (1)

வளை ஆர் முனை எயிற்றார் மன்னன் மாறன் வண் கூடல் அன்ன – பாண்டிக்கோவை:3 27/3

மேல்

எயிற்று (2)

பெரிய நிலைமை அவரே பெரியர் பிறை எயிற்று
கரிய களிறு உந்தி வந்தார் அவிய கடையல் வென்ற – பாண்டிக்கோவை:3 45/1,2
முளைக்கின்ற முள் எயிற்று ஏர் கொண்ட அரும்பின் முல்லைகளே – பாண்டிக்கோவை:15 188/4

மேல்

எரி (2)

பூந்தளம் பிண்டி எரி போல் விரியும் பொழில் அகமே – பாண்டிக்கோவை:15 184/4
பொங்கு அயல் வேந்தர் எரி மூழ்க தோன்றின்று போதுகள் மேல் – பாண்டிக்கோவை:18 274/2

மேல்

எரிந்தார் (1)

காய கனன்று எரிந்தார் மருமத்து கடும் கணைகள் – பாண்டிக்கோவை:2 21/2

மேல்

எரிவு (1)

ஈனம் கடந்த செங்கோல் மன்னன் தெவ் முனை போல் எரிவு ஏய் – பாண்டிக்கோவை:18 289/3

மேல்

எல்லாம் (20)

ஆவண வீதி எல்லாம் நிழல் பாய நின்று அணவருமே – பாண்டிக்கோவை:2 13/4
புன வேய் அனைய மென் தோளிதன் ஆகம் புணர்ந்தது எல்லாம்
கனவே நனவாய் விடினும் எய்தாது இனி கண்ணுறவே – பாண்டிக்கோவை:2 18/3,4
திரு நலம் சேர்ந்தது எல்லாம் கனவே என்று சிந்திப்பனே – பாண்டிக்கோவை:2 19/4
மை ஏர் தடம் கண் மடந்தை மெல் ஆகம் புணர்ந்து எல்லாம்
பொய்யே இனி மெய்மை ஆயினும் இல்லை புணர் திறமே – பாண்டிக்கோவை:2 20/3,4
கை வான் நிதியம் எல்லாம் உடனே கடையல் கவர்ந்த – பாண்டிக்கோவை:3 26/2
இனிதாய் எனது உள்ளம் எல்லாம் குளிர்வித்தது ஈர்ம் பொழிலே – பாண்டிக்கோவை:5 58/4
நெறிந்து ஆர் கமழ் குஞ்சியானோடு இவளிடை நின்றது எல்லாம்
அறிந்தேன் பல நினைந்து என்னை ஒன்றே இவர் ஆருயிரே – பாண்டிக்கோவை:5 70/3,4
பொருது இவ் உலகம் எல்லாம் பொது நீக்கி புகழ் படைத்தல் – பாண்டிக்கோவை:9 91/1
செய்-வாய் விளைந்த செழும் குரல் செந்தினை போகம் எல்லாம்
கொய்வான் தொடங்கினர் என் ஐயர் தா நிரை கோல்_வளையே – பாண்டிக்கோவை:10 95/3,4
எல்லாம் இறைஞ்ச நின்றோன் கொல்லி மல்லல் அம் சாரல் இங்கு – பாண்டிக்கோவை:12 117/3
பொறி கெழு கெண்டை பொன் மால் வரை வைத்து இ பூமி எல்லாம்
நெறி கெழு செங்கோல் நடாம் நெடுமாறன் நெல்வேலி வென்றான் – பாண்டிக்கோவை:12 123/1,2
இறை-வாய் அணி வளையாய் என்னை-கொல்லோ இரவின் எல்லாம்
துறை-வாய் இளம் புன்னை மேல் அன்னம் ஒன்றும் துயின்றிலவே – பாண்டிக்கோவை:14 158/3,4
ஏணும் இகலும் அழிந்து தெவ் வேந்தர் எல்லாம் இறைஞ்சி – பாண்டிக்கோவை:16 200/1
முத்தம்கொண்டும் முயங்கிற்று எல்லாம் கரு வெம் கழை போய் – பாண்டிக்கோவை:17 209/2
நடையால் மெலிந்து வருகின்ற அந்தணிர் ஞாலம் எல்லாம்
உடையான் ஒளி வேல் உசிதன் தென் கூடல் ஒண் தீம் தமிழ் போல் – பாண்டிக்கோவை:17 217/2,3
வையம் எல்லாம் கொண்ட மன்னவன் மாறன் மை தோய் பொதியில் – பாண்டிக்கோவை:17 247/3
தெய்வம் எல்லாம் மருவி பிரியாத சிறு நெறியே – பாண்டிக்கோவை:17 247/4
அடி மேல் அகல் இடம் எல்லாம் வணங்க அமரர்-தம் கோன் – பாண்டிக்கோவை:17 254/1
என் போல் இரவின் எல்லாம் துயிலாது நின்று ஏங்குதியால் – பாண்டிக்கோவை:17 257/3
கரந்தாள் அகல் இடம் எல்லாம் புகழ் தரும் கற்பினளே – பாண்டிக்கோவை:18 315/4

மேல்

எல்லாரும் (1)

ஊரும் துயின்று இடம் காவலரோடு அன்னை உள்ளுறுத்து எல்லாரும்
துயிலினும் துஞ்சா ஞமலி அரையிருளே – பாண்டிக்கோவை:17 240/3,4

மேல்

எல்லை (1)

நெறிதரு கோல் செல்லும் எல்லை உள்ளேம் அல்லேம் நீர்மை இலா – பாண்டிக்கோவை:18 317/2

மேல்

எல்லையுள் (1)

வேயும் புரையும் மென் தோளி திறத்து இன்று எல்லையுள் விண் – பாண்டிக்கோவை:16 194/1

மேல்

எலாம் (1)

ஒரு நெடும் குன்றம் மறைந்து உலகு எலாம் உலாய் குண-பால் – பாண்டிக்கோவை:18 292/3

மேல்

எவ்வகை (1)

உய்ய நெஞ்சு எவ்வகை ஒன்றையும் காண்பன் ஒலி கடல் சூழ் – பாண்டிக்கோவை:5 76/2

மேல்

எவ்வாறு (4)

வட்கிலன் ஆகி எவ்வாறு மொழிவன் இ மாற்றங்களே – பாண்டிக்கோவை:12 130/4
வரு நெடும் கங்குல் எவ்வாறு இனி நீந்தும் வல்லத்து வென்ற – பாண்டிக்கோவை:18 292/1
வேனல் அம் காலம் எவ்வாறு கழியும்-கொல் மெல்_இயற்கே – பாண்டிக்கோவை:18 309/4
எறி புனல் ஊர எவ்வாறு அமையும் நின் இன் அருளே – பாண்டிக்கோவை:18 317/4

மேல்

எவ்வாறு-கொல் (1)

பாடகம் தாங்கி நடந்தது எவ்வாறு-கொல் பாழி வென்ற – பாண்டிக்கோவை:17 210/2

மேல்

எவ்விடத்தும் (1)

யாழ் இயல் மென் மொழியார் தம்முள் வைத்து எனக்கு எவ்விடத்தும்
தோழி என் ஆருயிர் என்பது காட்டும் செறி பொழில் சூழ் – பாண்டிக்கோவை:2 17/1,2

மேல்

எழா (1)

கேளினர் தாம் வரும் போதின் எழா தாய்க்கு உறாலியரோ – பாண்டிக்கோவை:13 151/3

மேல்

எழில் (2)

ஏலம் கமழ் குழல் ஏழை எம் ஊர் எழில் மாடத்து உச்சி – பாண்டிக்கோவை:2 16/3
எளிதே எழுத எழுதி பின் ஊர்க எழில் மடலே – பாண்டிக்கோவை:10 98/4

மேல்

எழு (1)

கடவுளர் தாம் என யான் நினைந்தேன் எழு காசினி காத்து – பாண்டிக்கோவை:5 74/2

மேல்

எழுத (3)

பண் என் மொழியும் எழுத உளவே படிச்சந்தமே – பாண்டிக்கோவை:10 97/4
எளிதே எழுத எழுதி பின் ஊர்க எழில் மடலே – பாண்டிக்கோவை:10 98/4
சொல்தான் என கிள்ளையோ நீர் எழுத துணிகின்றதே – பாண்டிக்கோவை:10 99/4

மேல்

எழுதி (3)

எளிதே எழுத எழுதி பின் ஊர்க எழில் மடலே – பாண்டிக்கோவை:10 98/4
வில்தான் எழுதி புருவ கொடி என்றிர் தாமரையின் – பாண்டிக்கோவை:10 99/1
முற்றா முகை நீர் எழுதி முலை என்றிர் மொய் அமருள் – பாண்டிக்கோவை:10 99/2

மேல்

எழுதினும் (1)

வண்ணம் ஒருவாறு எழுதினும் மா மணி வார்ந்து அனைய – பாண்டிக்கோவை:10 97/2

மேல்

எழுந்த (1)

கழித்தான் குமரி நல் நீர் கொண்டு எழுந்த கண முகிலே – பாண்டிக்கோவை:18 305/4

மேல்

எழுந்தன (1)

இருள் மன்னும் மேகமும் கார்செய்து எழுந்தன வெள் வளையாய் – பாண்டிக்கோவை:18 295/1

மேல்

எழுந்தார் (1)

உளம் அலையாமை திருத்தி பொருவான் உடன்று எழுந்தார்
களம் மலையாமை கடையல் வென்றான் கடல் தானை அன்ன – பாண்டிக்கோவை:14 171/1,2

மேல்

எளிதே (1)

எளிதே எழுத எழுதி பின் ஊர்க எழில் மடலே – பாண்டிக்கோவை:10 98/4

மேல்

எளியள் (2)

ஒளி ஆர் திரு நுதலாளை எளியள் என்று உன்னி வந்து – பாண்டிக்கோவை:14 160/1
ஏர் ஆர் குழல் மடவாளை எளியள் என்று உன்னி வந்து – பாண்டிக்கோவை:14 161/1

மேல்

எளிவரவே (1)

எண்ணும் ஐ காம சரம் படும் பட்டால் எளிவரவே – பாண்டிக்கோவை:4 52/4

மேல்

எற்றியும் (1)

வான் உடையான் முடி மேல் வளை எற்றியும் வஞ்சியர்-தம் – பாண்டிக்கோவை:14 175/1

மேல்

எறி (3)

ஏர் அணி வண்டல் சிதைக்கின்றதால் இவ் எறி கடலே – பாண்டிக்கோவை:12 126/4
ஏயும் திருமனை முற்றத்து இயம்பும் எறி முரசே – பாண்டிக்கோவை:16 194/4
எறி புனல் ஊர எவ்வாறு அமையும் நின் இன் அருளே – பாண்டிக்கோவை:18 317/4

மேல்

எறிந்த (1)

வானவர் நாதன் மணி முடி மேல் பொன் வளை எறிந்த
கோன் அவன் ஆரம் புனைந்தவன் சூழ் பொழில் கொல்லியின்-வாய் – பாண்டிக்கோவை:12 134/1,2

மேல்

என் (45)

ஒண் தேர் உசிதன் என் கோன் கொல்லி சாரல் ஒளி மலர் தாது – பாண்டிக்கோவை:1 7/2
மணி நிறம் பொன் நிறம் ஆக என் ஆவி வருந்துவதே – பாண்டிக்கோவை:1 11/4
தோழி என் ஆருயிர் என்பது காட்டும் செறி பொழில் சூழ் – பாண்டிக்கோவை:2 17/2
ஆயத்திடை இதுவோ திரிகின்றது என் ஆருயிரே – பாண்டிக்கோவை:2 21/4
என் உயிர் ஆயத்திடை இதுவோ நின்று இயங்குவதே – பாண்டிக்கோவை:2 22/4
சிலையாய் குனித்து குழலாய் சுழன்றது என் சிந்தையே – பாண்டிக்கோவை:3 28/4
கரு நெடும் கண் கண்டு மீண்டின்று சென்றது என் காதன்மையே – பாண்டிக்கோவை:3 29/4
வண்டார் குழல் மட மங்கை மதர்வை மெல் நோக்கம் என் போல் – பாண்டிக்கோவை:3 32/3
மின்னும் கதிர் ஒளி வாள் முகத்தீர் என் வினா உரைத்தால் – பாண்டிக்கோவை:4 57/3
தங்கிய காரணம் என் நீ நினைந்து தட வரை-வாய் – பாண்டிக்கோவை:5 72/3
கொய்வான் தொடங்கினர் என் ஐயர் தா நிரை கோல்_வளையே – பாண்டிக்கோவை:10 95/4
தண் என் கரும் குழல் நாற்றமும் மற்று அவள்-தன் நடையும் – பாண்டிக்கோவை:10 97/3
பண் என் மொழியும் எழுத உளவே படிச்சந்தமே – பாண்டிக்கோவை:10 97/4
கானவரான இது என் நீ உரைப்பது காவலனே – பாண்டிக்கோவை:12 134/4
இவ் இருள்-வாய் வர என் நீ நினைந்தனை ஏந்து_இழையே – பாண்டிக்கோவை:13 148/4
தெளியா வயவரில் தேய்வாய் அளிய என் சிந்தனையே – பாண்டிக்கோவை:14 160/4
சேரா வயவரில் தேய்வாய் அளிய என் சிந்தனையே – பாண்டிக்கோவை:14 161/4
திரு மா மணி நெடும் தேரொடும் சென்றது என் சிந்தனையே – பாண்டிக்கோவை:14 166/4
என் நேர் அழியாவகை என்னை வெற்ப இரும் சிறை-வாய் – பாண்டிக்கோவை:14 173/1
துயில்கொண்டில துணையோடும் என் செய்தன தோகைகளே – பாண்டிக்கோவை:15 186/4
வார் அணி பூம் கழல் அண்ணல் என் ஆகி வலிக்கின்றதே – பாண்டிக்கோவை:16 191/4
நலம் புரி தெய்வம் அன்னாய் செய்வது என் நறையாற்று வென்ற – பாண்டிக்கோவை:16 196/1
என்னால் இது செய்க என்று என் சொல்லல் ஆம் இகல் பாழி வென்ற – பாண்டிக்கோவை:16 197/1
நறிய பைம் கானம் நையாது நடக்க என் நல்_நுதலே – பாண்டிக்கோவை:16 205/4
ஒண் முத்த வார் கழல் கைதந்து என் ஊறா வறு முலையின்-கண் – பாண்டிக்கோவை:17 209/1
ஆடக மாடம் கடந்து அறியாத என் ஆரணங்கே – பாண்டிக்கோவை:17 210/4
இழை கெழு கொங்கை என் பேதை ஓர் ஏதிலனோடு இயைந்து இ – பாண்டிக்கோவை:17 212/2
அம் மை தடம் கண் என் ஆயத்தவருக்கு அறி-மின்களே – பாண்டிக்கோவை:17 225/4
ஓடு அரி வாள் கண் என் ஆயத்தவருக்கு உரை-மின்களே – பாண்டிக்கோவை:17 226/4
தங்கள் மனைக்கே செல உய்க்குமோ மற்று என் தையலையே – பாண்டிக்கோவை:17 227/4
பெரு மனைக்கே உய்க்குமோ உரையாய் மற்று என் பேதையையே – பாண்டிக்கோவை:17 228/4
கொன்று ஆறலைக்கும் சுரம் அன்பர் நீங்க என் கோல் வளைகள் – பாண்டிக்கோவை:17 232/3
காதலர்-தம்மை கழறின் என் ஊனம் கரும் கடலே – பாண்டிக்கோவை:17 237/4
என் கண் படாத நிலைமை சொல்லாய் இளம் சேவல் தழீஇ – பாண்டிக்கோவை:17 238/3
மேல் பகல் வம்-மின் வந்தால் விரும்பும் என் பல்_வளையே – பாண்டிக்கோவை:17 254/4
என் போல் இரவின் எல்லாம் துயிலாது நின்று ஏங்குதியால் – பாண்டிக்கோவை:17 257/3
என்-பால் படரொடு என் ஆம்-கொல் இருஞ்சிறை ஏற்ற மன்னர் – பாண்டிக்கோவை:18 270/3
கண்டு ஏர் அழிந்து கலங்கும் அவள்-தன் கடி நகர்க்கு என்
திண் தேர் செலவு அன்றி முன் செல்லல் வாழி செழு முகிலே – பாண்டிக்கோவை:18 283/3,4
என் ஏந்திய புகழீர் இனி செய்யும் இரும் பொருளே – பாண்டிக்கோவை:18 291/4
சுடர் வாள் படை போல உடைக என் சங்கங்களே – பாண்டிக்கோவை:18 316/4
வில்லான் பகை போல் என் உள்ளம்-தன்னை மெலிவிக்குமே – பாண்டிக்கோவை:18 324/4
பிடாவும் மலர்வன கண்டே மெலிவது என் பெண் அணங்கே – பாண்டிக்கோவை:18 325/4
நாடன் பகை போல் மெலிகின்றது என் செய்ய நல்_நுதலே – பாண்டிக்கோவை:18 343/4
கான குரவின் அம் போதே கமழும் என் கைத்தலமே – பாண்டிக்கோவை:18 345/4
நீடு நிலைமையும் அல்லை சொல்லாய் என் நெடுந்தகையே – பாண்டிக்கோவை:18 346/4

மேல்

என்-பால் (2)

என்-பால் படரொடு என் ஆம்-கொல் இருஞ்சிறை ஏற்ற மன்னர் – பாண்டிக்கோவை:18 270/3
செஞ்சுடர் வாள் முகத்தாள் முன்னை என்-பால் திரியலனேல் – பாண்டிக்கோவை:18 316/2

மேல்

என்ப (1)

முந்நீர் பயந்தால் அணிவார் பிறர் என்ப முத்தங்களே – பாண்டிக்கோவை:17 223/4

மேல்

என்பது (4)

தோழி என் ஆருயிர் என்பது காட்டும் செறி பொழில் சூழ் – பாண்டிக்கோவை:2 17/2
அயில் அணி வேல் அரிகேசரி ஒன்னார் என்பது
உயிர் அனையான்-தனை கண்டு உரைசெய்தால் ஒழிதல் உண்டே – பாண்டிக்கோவை:3 23/2,3
தேய்கின்றது என்பது அழகியது அன்றோ சிலம்பனுக்கே – பாண்டிக்கோவை:3 30/4
விரை பால் நறும் கண்ணியாய் பொய்மை நீ சொல்லின் மெய்ம்மை என்பது
உரைப்பார் பிறர் இனி யாவர்-கொல்லோ இவ் உலகினுள்ளே – பாண்டிக்கோவை:14 182/3,4

மேல்

என்பர் (2)

தேயத்தவர் உயிரை புலன் அன்று என்பர் செந்நிலத்தை – பாண்டிக்கோவை:2 21/1
இன் உயிர் கண்டறிவார் இல்லை என்பர் இகல் மலைந்தோர் – பாண்டிக்கோவை:2 22/1

மேல்

என்ற (2)

சொல் அவன் பின் சென்ற ஆறு என்ற போழ்து எனக்கு சொல்லுமே – பாண்டிக்கோவை:17 214/3
ஒளியும் திரு நுதல் வாடி உய்யாள்-கொல் உசிதன் என்ற
தெளியும் சுடர் ஒளி வாள் மன்னன் செங்கோல் என சிறந்த – பாண்டிக்கோவை:18 321/2,3

மேல்

என்றலும் (1)

வரை தங்கு கான் நமர் செல்லுப என்றலும் வாள்_நுதலாள் – பாண்டிக்கோவை:18 290/2

மேல்

என்றாம் (1)

தேவி என்றாம் நின்னை யான் நினைக்கின்றது சேய் அரி பாய் – பாண்டிக்கோவை:4 49/2

மேல்

என்றால் (3)

என்றால் தெருட்ட வல்லார் இனி யார் இவ் இரு நிலத்தே – பாண்டிக்கோவை:3 35/4
பொய் ஒன்றும் நின் கண் நிகழும் என்றால் பின்னை பூம் சிலம்பா – பாண்டிக்கோவை:14 181/3
என்றால் இழைத்தவற்றோடு இற்றை நாளும் இழைக்கும்-கொலாம் – பாண்டிக்கோவை:18 281/2

மேல்

என்றான் (1)

ஒருங்கு அழல் ஏற என்றான் கொல்லி சாரல் ஒண் போதுகள்-தம் – பாண்டிக்கோவை:1 8/2

மேல்

என்றிர் (2)

வில்தான் எழுதி புருவ கொடி என்றிர் தாமரையின் – பாண்டிக்கோவை:10 99/1
முற்றா முகை நீர் எழுதி முலை என்றிர் மொய் அமருள் – பாண்டிக்கோவை:10 99/2

மேல்

என்று (22)

திரு நலம் சேர்ந்தது எல்லாம் கனவே என்று சிந்திப்பனே – பாண்டிக்கோவை:2 19/4
சுரும்பு உடை கோதை நல்லாய் இவற்கு துயர் செய்யும் என்று உன் – பாண்டிக்கோவை:4 53/2
வேந்தன் விசாரிதன் தெவ்வரை போல் மெலிவிக்கும் என்று உன் – பாண்டிக்கோவை:4 54/2
அரும்பு ஆர் தழையும் கொண்டு யான் சொன்ன பொய்யை மெய் என்று அகலான் – பாண்டிக்கோவை:11 107/2
நன்றாம் இதன் செய்கை என்று என்னை நோக்கி நயந்து உருகி – பாண்டிக்கோவை:11 111/3
நடை மன்னும் என்று எம்மை நீர் வந்து நண்ணன்-மின் நீர் வள நாட்டிடை – பாண்டிக்கோவை:12 131/1
கறங்குவது என்று மொழியாய் கழி ஆர் கரும் கடலே – பாண்டிக்கோவை:13 143/4
ஒளி ஆர் திரு நுதலாளை எளியள் என்று உன்னி வந்து – பாண்டிக்கோவை:14 160/1
ஏர் ஆர் குழல் மடவாளை எளியள் என்று உன்னி வந்து – பாண்டிக்கோவை:14 161/1
என்னால் இது செய்க என்று என் சொல்லல் ஆம் இகல் பாழி வென்ற – பாண்டிக்கோவை:16 197/1
முன் நாள் மலர் என்று அணையும் கண் ஏழை முகிழ் முலைக்கே – பாண்டிக்கோவை:16 197/4
இரும் கடல் போல் துயர் எய்தல்-மின் ஈன்றன என்று முந்நீர் – பாண்டிக்கோவை:17 224/3
வெம்மை சுரம் வருகின்றனள் என்று விரைந்து செல்வீர் – பாண்டிக்கோவை:17 225/3
வேடர் இல் வெம் சுரம் மீண்டனள் என்று விரைந்து செல்வீர் – பாண்டிக்கோவை:17 226/3
நடையால் இது என்று நேரின் அல்லால் நறையாற்று வென்ற – பாண்டிக்கோவை:17 236/1
இரவும் வரவு என்ன ஊனம் என்று ஆயினது இன் அருளே – பாண்டிக்கோவை:17 253/4
இல்லார் இருமையும் நன்மை எய்தார் என்று இருநிதிக்கு – பாண்டிக்கோவை:18 288/1
வார்ந்து ஆர் கரு மென் குழல் மங்கை மா நிதிக்கு என்று அகன்ற – பாண்டிக்கோவை:18 304/1
இல் என்று இரவலர்க்கு ஈதல்செய்யாதான் இல்லம் என – பாண்டிக்கோவை:18 319/1
செல்லார் அவர் என்று யான் இகழ்ந்தேன் சுரம் செல்ல தன்-கண் – பாண்டிக்கோவை:18 324/1
ஒல்லாள் அவள் என்று அவர் இகழ்ந்தார் மற்று இவை இரண்டும் – பாண்டிக்கோவை:18 324/2
மட கொன்றை வம்பினை கார் என்று மலர்ந்தனவே – பாண்டிக்கோவை:18 326/4

மேல்

என்றும் (2)

வேந்தன் விசாரிதன் விண் தோய் குடுமி பொதியில் என்றும்
தேம் தண் சிலம்பின் அரிமா திரிதரும் தீ நெறியே – பாண்டிக்கோவை:17 249/3,4
நேரார் முனை என்றும் தங்கி அறியான் நெடுந்தகையே – பாண்டிக்கோவை:18 336/4

மேல்

என்றே (1)

அங்கை அடைக்கலம் என்றே கருதி அருள்க கண்டாய் – பாண்டிக்கோவை:16 202/2

மேல்

என்றேற்கு (1)

வரை உறை தெய்வம் என்றேற்கு அல்லையேல் உன்றன் வாய் திறவாய் – பாண்டிக்கோவை:4 50/3

மேல்

என்றோ (2)

பெரும் கண்ணியாரை பொன் வேங்கை என்றோ இன்னும் பேசுவதே – பாண்டிக்கோவை:14 179/4
நெடு மலை நாடனை நீங்கும் என்றோ நீ நினைக்கின்றதே – பாண்டிக்கோவை:17 234/4

மேல்

என்றோன் (1)

இன வேய் நரல் குன்றம் ஏற என்றோன் இரும் தண் சிலம்பின் – பாண்டிக்கோவை:2 18/2

மேல்

என்ன (6)

இரவும் வரவு என்ன ஊனம் என்று ஆயினது இன் அருளே – பாண்டிக்கோவை:17 253/4
மஞ்சு ஆர் சிலம்பா வரவு என்ன ஊனம் மயங்கு இருளே – பாண்டிக்கோவை:17 255/4
இன்றே புகும் வண்ணம் ஊர்க திண் தேர் இள வஞ்சி என்ன
நின்றே வணங்கும் நுடங்கு இடை ஏழை நெடு நகர்க்கே – பாண்டிக்கோவை:18 275/3,4
மின் ஏந்திய இடையாய் நமர் செல்வர் வெம் கானம் என்ன
பொன் ஏந்து இள முலை பூம் தடம் கண் முத்தம் தந்தன போய் – பாண்டிக்கோவை:18 291/2,3
இவ்வாய் வருவர் நம் காதலர் என்ன உற்றேற்கு எதிரே – பாண்டிக்கோவை:18 297/3
வரை அணங்கோ அல்லளோ என்ன யான் மம்மர் எய்த உண்கண் – பாண்டிக்கோவை:18 320/3

மேல்

என்னா (2)

என்னா முகம் சிவந்து எம்மையும் நோக்கினள் எம் அனையே – பாண்டிக்கோவை:17 260/4
என்னா அளவில் சிவந்தாள் சிவந்தும் இயல்வது அன்றால் – பாண்டிக்கோவை:18 312/2

மேல்

என்னாது (1)

கை நின்று கூப்பி வரை உறை தெய்வம் என்னாது கண்டோர் – பாண்டிக்கோவை:17 259/3

மேல்

என்னாம்-கொல் (2)

பொன்னின் பசந்து ஒளி வாட என்னாம்-கொல் புலம்புவதே – பாண்டிக்கோவை:1 10/4
தண் துறைவா சிந்தை வாடி என்னாம்-கொல் தளர்கின்றதே – பாண்டிக்கோவை:3 25/4

மேல்

என்னால் (1)

என்னால் இது செய்க என்று என் சொல்லல் ஆம் இகல் பாழி வென்ற – பாண்டிக்கோவை:16 197/1

மேல்

என்னில் (1)

தண் நறும் போதும் தழையும் கொள்வீர் என்னில் தண்டி எம் மேல் – பாண்டிக்கோவை:4 52/3

மேல்

என்னும் (8)

தண் பூ மலர் தும்பை சூடிய தார் மன்னன் நேரி என்னும்
வண் பூம் சிலம்பின் வரை புனம் நீங்கான் வரும் சுரும்பு ஆர் – பாண்டிக்கோவை:7 83/2,3
மண் தான் நிறைந்த பெரும் புகழ் மாறன் மந்தாரம் என்னும்
தண் தாரவன் கொல்லி தாழ் சுனை ஆடிய தான் அகன்றாள் – பாண்டிக்கோவை:8 88/1,2
ஏ உற்ற புண்ணொடு மான் வந்ததோ என்னும் ஈர்ம் சிலம்பா – பாண்டிக்கோவை:12 136/3
அன்னம் புரையும் நடையாள் புலம்பு எய்த அத்தம் என்னும்
பொன் அம் சிலம்பு கதிரோன் மறைதலும் போயினவால் – பாண்டிக்கோவை:14 167/1,2
வடவரை மேல் வைத்த வானவன் மாறன் மலயம் என்னும்
தட வரை தானே அணிந்து அறியாது தன் சந்தனமே – பாண்டிக்கோவை:17 222/3,4
நெய் நின்ற வேல் நெடுமாறன் எம் கோன் அம் தண் நேரி என்னும்
மை நின்ற குன்ற சிறுகுடி நீர் ஐய வந்து நின்றால் – பாண்டிக்கோவை:17 259/1,2
மண் இவர் சீர் மன்னன் வாள் நெடுமாறன் மலயம் என்னும்
விண் இவர் குன்றத்து அருவி சென்று ஆடி ஒர் வேங்கையின் கீழ் – பாண்டிக்கோவை:17 261/2,3
செரு நெடும் தானை எம் கோன் தெவ்வர் போல சென்று அத்தம் என்னும்
ஒரு நெடும் குன்றம் மறைந்து உலகு எலாம் உலாய் குண-பால் – பாண்டிக்கோவை:18 292/2,3

மேல்

என்னும்-கொல் (1)

சிலம்பனை நையற்க என்னும்-கொல் வேங்கை செழும் பொழிலே – பாண்டிக்கோவை:14 177/4

மேல்

என்னை (10)

வடி வண்ண வேல் கண்ணினால் என்னை வாட்டிய வாள்_நுதற்கே – பாண்டிக்கோவை:3 38/4
வடி தடம் கண் இணையால் என்னை வாட்டிய வாள்_நுதற்கே – பாண்டிக்கோவை:3 41/4
அறிந்தேன் பல நினைந்து என்னை ஒன்றே இவர் ஆருயிரே – பாண்டிக்கோவை:5 70/4
எண்ணும் குறை என்னை ஒன்றே இருவர்க்கும் இன் உயிரே – பாண்டிக்கோவை:5 71/4
ஏடு ஆர் மலர் குழலாள் எங்கு நிற்பினும் என்னை அன்றி – பாண்டிக்கோவை:10 101/3
ஆடும் அலவன் புகழ்ந்து என்னை நோக்கி அறிவு ஒழிய – பாண்டிக்கோவை:11 110/3
நன்றாம் இதன் செய்கை என்று என்னை நோக்கி நயந்து உருகி – பாண்டிக்கோவை:11 111/3
என்னை மறைத்து இவ் இடத்து இயலாது-கொல் எண்ணியதே – பாண்டிக்கோவை:12 119/4
என் நேர் அழியாவகை என்னை வெற்ப இரும் சிறை-வாய் – பாண்டிக்கோவை:14 173/1
சேரும் திறம் என்னை தேன் தண் சிலம்பனை திங்கள் கல் சேர்ந்து – பாண்டிக்கோவை:17 240/2

மேல்

என்னை-கொல் (1)

மணி நிற மா மயில் என்னை-கொல் பொன் ஏர் மலர் ததைந்த – பாண்டிக்கோவை:15 185/3

மேல்

என்னை-கொல்லோ (3)

வாடிய காரணம் என்னை-கொல்லோ உள்ளம் வள்ளலுக்கே – பாண்டிக்கோவை:3 24/4
வருந்திய காரணம் என்னை-கொல்லோ மற்று இவ் வாள்_நுதலே – பாண்டிக்கோவை:6 80/4
இறை-வாய் அணி வளையாய் என்னை-கொல்லோ இரவின் எல்லாம் – பாண்டிக்கோவை:14 158/3

மேல்

என்னையும் (2)

ஏர் வண்ணம் நோக்கி நின்று என்னையும் நோக்கினள் எம் அனையே – பாண்டிக்கோவை:14 170/4
இள முலை நோக்கி நின்று என்னையும் நோக்கினள் எம் அனையே – பாண்டிக்கோவை:14 171/4

மேல்

என்னொடு (1)

சேணும் அகலாது உடன் என்னொடு ஆடி திரிந்துவந்த – பாண்டிக்கோவை:16 200/3

மேல்

என்னோ (3)

ஒவ்வா உருவும் மொழியும் என்னோ வள்ளல் உள்ளியதே – பாண்டிக்கோவை:3 26/4
ஏர் மலி தார் அண்ணல் என்னோ இதன் திறத்து எண்ணுவதே – பாண்டிக்கோவை:16 193/4
வாளே புரையும் தடம் கண்ணி என்னோ வலிக்கின்றதே – பாண்டிக்கோவை:18 303/4

மேல்

என (15)

வேறும் என நின்று இகல் மலைந்தார் விழிஞத்து விண் போய் – பாண்டிக்கோவை:1 4/1
கொடி ஆர் நுணுகு இடை தான் புனை கோலம் என குலவும்படி – பாண்டிக்கோவை:5 73/1
கடவுளர் தாம் என யான் நினைந்தேன் எழு காசினி காத்து – பாண்டிக்கோவை:5 74/2
உரையாதவர் என யானே புலம்புதல் உற்றனனே – பாண்டிக்கோவை:5 77/4
சொல்தான் என கிள்ளையோ நீர் எழுத துணிகின்றதே – பாண்டிக்கோவை:10 99/4
சேயே என நின்ற தென்னவன் செந்நிலத்து ஏற்ற தெவ்வர் – பாண்டிக்கோவை:12 121/1
பொருள் தான் என நின்ற மானதன் பூலந்தை தோற்று புல்லார் – பாண்டிக்கோவை:15 190/1
மருள் தான் என வண்டு பாடும் தண் தார் அண்ணல் வந்து செய்த – பாண்டிக்கோவை:15 190/3
புல்லாதவர் என யார்-கொல் அரும் சுரம் போந்தவரே – பாண்டிக்கோவை:17 215/4
ஏதலர் நோய் செய்வதோ நின் பெருமை என நெருங்கி – பாண்டிக்கோவை:17 237/3
அன்னாய் என சிவப்பாற்றினள் வல்லத்து அரசு அவித்த – பாண்டிக்கோவை:18 312/3
இல் என்று இரவலர்க்கு ஈதல்செய்யாதான் இல்லம் என
புல்லென்று வாடி புலம்பல் நெஞ்சே நமக்கு யார் பொருந்தார் – பாண்டிக்கோவை:18 319/1,2
தெளியும் சுடர் ஒளி வாள் மன்னன் செங்கோல் என சிறந்த – பாண்டிக்கோவை:18 321/3
வெய்யான் பகை என நீங்குதுமோ நெஞ்சம் வெம் சுரமே – பாண்டிக்கோவை:18 322/4
இடாவும் மத மா மழை பெய்யும் ஓதை என முழங்க – பாண்டிக்கோவை:18 325/3

மேல்

எனக்கு (5)

மருங்கு உழல்வாய் நீ அறிதி வண்டே சொல் எனக்கு மங்கை – பாண்டிக்கோவை:1 8/3
மாற்றம் உரை நீ எனக்கு வண்டே மங்கை வார் குழல் போல் – பாண்டிக்கோவை:1 9/3
யாழ் இயல் மென் மொழியார் தம்முள் வைத்து எனக்கு எவ்விடத்தும் – பாண்டிக்கோவை:2 17/1
உண்டே முடித்தல் எனக்கு மறப்பினும் உள்ளகத்தே – பாண்டிக்கோவை:12 120/4
சொல் அவன் பின் சென்ற ஆறு என்ற போழ்து எனக்கு சொல்லுமே – பாண்டிக்கோவை:17 214/3

மேல்

எனது (2)

அதிசயம் கண்டனையே அதுவே எனது ஆருயிரே – பாண்டிக்கோவை:4 51/4
இனிதாய் எனது உள்ளம் எல்லாம் குளிர்வித்தது ஈர்ம் பொழிலே – பாண்டிக்கோவை:5 58/4

மேல்

எனவே (1)

கூற்று எனவே வரும் வேந்தரை கோட்டாற்று அழித்து அவர் மேல் – பாண்டிக்கோவை:14 178/1

மேல்

எனில் (2)

உண்டாம் எனில் தையல் யானும் சென்று ஆடுவன் ஒண் சுனையே – பாண்டிக்கோவை:8 86/4
அன்று செய்தாம் எனில் நிற்பது அன்றோ நம் அகல் புனமே – பாண்டிக்கோவை:14 176/4

மேல்

எனின் (2)

ஏர் மன்னு காரிகை எய்தல் உண்டாம் எனின் யானும் நின் போல் – பாண்டிக்கோவை:8 84/3
மெய் நின்று உணர்வர் எனின் உய்யுமோ மற்று இவ் ஏந்து_இழையே – பாண்டிக்கோவை:17 259/4

மேல்

எனினும் (2)

தென் நாடு எனினும் கொள்ளார் விலையாய் தமர் சீர் செய் வண்டு – பாண்டிக்கோவை:16 197/3
வேல் புரை வெம்மைய கானம் எனினும் அவ் வேந்தன் செய்ய – பாண்டிக்கோவை:16 198/3

மேல்

எனும் (1)

வில் நவில் தோள் அன்பர் செல்வர் விசயசரிதன் எனும்
தென்னவன் சேரர் பட நறையாற்று செரு அடர்த்த – பாண்டிக்கோவை:18 267/2,3

மேல்

எனை (1)

கரும்பு உடை தோளும் அன்றோ எனை உள்ளம் கலக்கியதே – பாண்டிக்கோவை:4 53/4

மேல்

எனைப்பல (1)

எனைப்பல பாவை பயந்தும் எய்தாய் ஒர் இரும் துயரே – பாண்டிக்கோவை:17 213/4

மேல்