சோமேசர் முதுமொழி வெண்பா — சிவஞான முனிவர்

@0 காப்பு

#1
மது வளரும் பூம் சடில மல்கு சோமேசர்
முதுமொழிவெண்பாவை மொழியப் பொதுளும்
மடம் பிடுங்கி அன்பர்க்கு வான்வீடு அளிக்கும்
கடம் பொழி முக்கண் களிறு

@1 நூல்

#1
** கடவுள் வாழ்த்து
சீர் கொள் இறை ஒன்று உண்டு அத் தெய்வம் நீ என்று ஒப்பால்
சோர்வு_இல் அடையால் தெளிந்தோம் சோமேசா ஓரில்
அகர முதல எழுத்து எல்லாம் ஆதி
பகவன் முதற்றே உலகு

#2
** வான்சிறப்பு
நேய புகழ்த்துணையார் நீராட்டும் கை தளர்ந்து உன்
தூய முடி மேல் வீழ்ந்தார் சோமேசா ஆயுங்கால்
தானம் தவம் இரண்டும் தங்கா வியன் உலகம்
வானம் வழங்காது எனின்

#3
** நீத்தார் பெருமை
அத்திர வாக்கால் புத்தன் சென்னி அறுத்தார் சண்பைச்
சுத்தனார்-தம் அன்பர் சோமேசா நித்தம்
நிறைமொழி மாந்தர் பெருமை நிலத்து
மறைமொழி காட்டிவிடும்

#4
** அறன்வலியுறுத்தல்
தக்கனார் வேள்வித் தவத்தை மேற்கொண்டிருந்தும்
தொக்க அறம் ஆயிற்றோ சோமேசா மிக்க
அழுக்காறு அவா வெகுளி இன்னாச் சொல் நான்கும்
இழுக்கா இயன்றது அறம்

#5
** இல்வாழ்க்கை
இல் வாழ் தருமன் இயல் சந்திரசேனன்
தொல் வார்த்தை கீழ்ப்படுத்தான் சோமேசா நல்ல
இயல்பினான் இல்வாழ்க்கை வாழ்பவன் என்பான்
முயல்வாருள் எல்லாம் தலை

#6
** வாழ்கைத்துணை நலம்
மூவர் தடுப்பவும் கொண்மூவைப் பணிகொண்டாள்
தூய அனுசூயை சோமேசா மேவு பிற
தெய்வம் தொழாஅள் கொழுநன் தொழுது எழுவாள்
பெய் எனப் பெய்யும் மழை

#7
** புதல்வரைப் பெறுதல்
பாடினர் மூ ஆண்டினில் சம்பந்தர் என யாவோரும்
சூடும் மகிழ்ச்சி மெய்யே சோமேசா நாடி இடில்
தம்மின் தம் மக்கள் அறிவுடைமை மா நிலத்து
மன் உயிர்க்கு எல்லாம் இனிது
** அன்புடைமை

#8
தோன்றா வகை கரந்தும் தோன்றலைக் கண்டு உள் நெகிழ்ந்து
தோன்ற நின்றான் முன்பு நளன் சோமேசா தோன்றுகின்ற
அன்பிற்கும் உண்டோ அடைக்கும் தாழ் ஆர்வலர்
புன் கணீர் பூசல் தரும்

#9
** விருந்தோம்பல்
பொன்னனையாள் அன்பருக்கே போனகம் ஈந்து உன் அருளால்
சொன்னம் மிகப் பெற்றாளே சோமேசா பன்னில்
வரு விருந்து வைகலும் ஓம்புவான் வாழ்க்கை
பருவந்து பாழ்படுதல் இன்று

#10
** இனிவை கூறல்
இன்சொல் இராமன் இயம்ப இரேணுகை சேய்
துன்பம் மொழியே புகன்றான் சோமேசா அன்புடைய
இன்சொல் இனிது ஈன்றல் காண்பான் எவன்-கொலோ
வன்சொல் வழங்குவது

#11
** செய்நன்றி அறிதல்
பன்னும் அசதி நன்றி பாராட்டிக் கோவை நூல்
சொன்னாளே ஔவை முன்பு சோமேசா மன்னாத்
தினைத் துணை நன்றி செயினும் பனைத் துணையாக்
கொள்வர் பயன் தெரிவார்

#12
** நடுவு நிலைமை
வேதியன் ஆளாமே என்று எள்ளாது வெண்ணைநல்லூர்ச்
சோதி வழக்கே புகழ்ந்தார் சோமேசா ஓதில்
சமன் செய்து சீர்தூக்கும் கோல் போல் அமைந்து ஒரு பால்
கோடாமை சான்றோர்க்கு அணி

#13
** அடக்கமுடைமை
எல்லாம் உணர்ந்தும் வியாதன் இயம்பிய அச்
சொல்லாலே நா அயர்ந்தான் சோமேசா வல்லமையால்
யா காவார் ஆயினும் நா காக்க காவாக்கால்
சோகாப்பர் சொல் இழுக்குப்பட்டு

#14
** ஓழுக்கமுடைமை
தீயனவே சொல்லும் சிசுபாலன் முன்பு கண்ணன்
தூயது அலாச் சொல் உரையான் சோமேசா ஆயின்
ஒழுக்கம் உடையவர்க்கு ஒல்லாவே தீய
வழுக்கியும் வாயால் சொலல்

#15
** பிறனில் விழையாமை
ஆன்ற எழில் சீதையை வேட்டு ஐ_நான்கு திண் கரத்தான்
தோன்று பழி மாறிலனே சோமேசா ஏன்ற
பகை பாவம் அச்சம் பழி என நான்கும்
இகவாவாம் இல் இறப்பான்-கண்

#16
** பொறையுடைமை
ஒட்டலன் செய் தீமைக்கு ஒறாது நமர் என்று உரைத்தார்
சுட்டிய சீர் மெய்ப்பொருளார் சோமேசா முட்ட
ஓறுத்தார்க்கு ஒரு நாளை இன்பம் பொறுத்தார்க்குப்
பொன்றும் துணையும் புகழ்

#17
** அழுக்காறாமை
அன்பரைக் கண்டு அழுக்காறு ஆம் சமணர் தம் வாயால்
துன்பமுற்றார் வெம் கழுவில் சோமேசா வன்பாம்
அழுக்காறு உடையார்க்கு அது சாலும் ஒன்னார்
வழுக்கியும் கேடு என்பது

#18
** வெஃகாமை
நின் அபிடேகப் பழத்தை நீள் மறையோர்க்கு ஈந்த இறை
துன்னு குடியோடு அழிந்தான் சோமேசா பன்னில்
நடுவு இன்றி நன் பொருள் வெஃகின் குடி பொன்றிக்
குற்றமும் ஆங்கே தரும்

#19
** புறங்கூறாமை
கூனி இராமன் பிரிந்து போமாறே கூறினளே
தூ நறும் பூ கொன்றை அணி சோமேசா தானே
பகச் சொல்லிக் கேளிர்ப் பிரிப்பர் நகச் சொல்லி
நட்பாடல் தேற்றாதவர்

#20
** பயனில சொல்லாமை
சேக்கிழார் சிந்தாமணிப் பயிற்சி தீது எனவே
தூக்கி உபதேசித்தார் சோமேசா நோக்கின்
பயன்_இல் சொல் பாராட்டுவானை மகன் எனல்
மக்கள் பதடி எனல்

#21
** தீவினையச்சம்
குற்று ஒருவர்க் கூறை கொண்டு கொன்றது இம்மையே கூடல்
சொற்றது கைகண்டோமே சோமேசா அற்றான்
மறந்தும் பிறன் கேடு சூழற்க சூழின்
அறம் சூழும் சூழ்ந்தவன் கேடு

#22
** ஒப்புரவறிதல்
பண்டை நினைவு எண்ணி நொந்தார் பாகம் செய் மாறராம்
தொண்டர் மனைவியர் சோமேசா கண்டோம்
நயனுடையான் நல்கூர்ந்தான் ஆதல் செயும் நீர
செய்யாது அமைகலா ஆறு

#23
** ஈகை
மீள் என்று உரைப்பளவும் மிக்கு உவகை பெற்றிலர் வன்
தோளர் இயற்பகையார் சோமேசா நீள் உலகில்
இன்னாது இரக்கப்படுதல் இரந்தவர்
இன்முகம் காணும் அளவு

#24
** புகழ்
போசன் கவிஞருக்கே போதப் பரிந்து அளித்துத்
தூசு இலாக் கீர்த்தி கொண்டான் சோமேசா ஆசையுடன்
ஈதல் இசை பட வாழ்தல் அது அல்லது
ஊதியம் இல்லை உயிர்க்கு

#25
** அருளுடைமை
மூர்த்தி-பால் வன்கண்மை மூண்ட வடுகரசன்
சூர்த் திறந்தான் உய்ந்தானோ சோமேசா கூர்த்த
பொருள் அற்றார் பூப்பர் ஒருகால் அருள் அற்றார்
அற்றார் மற்று ஆதல் அரிது

#26
** புலால் மறுத்தல்
மச்சம் சுமந்து உய்ப்ப வானோர் பணிகொண்டான்
துச்சனாம் சூரபன்மன் சோமேசா நிச்சயமே
தன் ஊன் பெருக்கற்குத் தான் பிறிது ஊன் உண்பான்
எங்ஙனம் ஆளும் அருள்

#27
** தவம்
ஏர் மண நல்லூர்ச் சுடருள் யாரும் அணுகச் சிலர்தாம்
தூர நெறி நின்று அயர்ந்தார் சோமேசா ஓரில்
தவமும் தவமுடையார்க்கு ஆகும் அவம் அதனை
அஃது இலார் மேற்கொள்வது

#28
** கூடாவொழுக்கம்
மாயன் அவ் வேடம்கொண்டே வன் சலந்தரன்_கிழத்தி
தூய நலம் கவர்ந்தான் சோமேசா ஆயின்
வலி_இல் நிலைமையான் வல் உருவம் பெற்றம்
புலியின் தோல் போர்த்து மேய்ந்து அற்று

#29
** கள்ளாமை
நாய் வால் களவினால் ஞாலம் இகழப்பட்டான்
தூயனாம் காதி_மகன் சோமேசா ஆயதனால்
எள்ளாமை வேண்டுவான் என்பான் எனைத்தொன்றும்
கள்ளாமை காக்க தன் நெஞ்சு

#30
** வாய்மை
பிள்ளை உடன் உண்ணப் பேசி அழைத்தார் அன்பு
துள்ளு சிறுத்தொண்டர் சோமேசா உள்ளுங்கால்
பொய்ம்மையும் வாய்மை இடத்த புரை தீர்ந்த
நன்மை பயக்கும் எனின்

#31
** வெகுளாமை
பல்லவர் கோன் வந்து பணியக் கருணைசெய்தார்
தொல்லை நெறி வாகீசர் சோமேசா கொல்ல
இணர் எரி தோய்வு அன்ன இன்னா செயினும்
புணரின் வெகுளாமை நன்று

#32
** இன்னா செய்யாமை
பிள்ளையார் வைப்பினில் தீப் பெய்வித்த மீனவன் தீத்
துள்ளு வெப்பு நோய் உழந்தான் சோமேசா எள்ளிப்
பிறர்க்கு இன்னா முற்பகல் செய்யின் தமக்கு இன்னா
பிற்பகல் தாமே வரும்

#33
** கொல்லாமை
வேந்து மகன் தேர்க்கால் விடல் அஞ்சி மந்திரிதான்
சோர்ந்து தனது ஆவி விட்டான் சோமேசா ஆய்ந்து உணர்ந்தோர்
தன் உயிர் நீப்பினும் செய்யற்க தான் பிறிது
இன் உயிர் நீக்கும் வினை

#34
** நிலையாமை
ஆக்கையும் ஆயிரத்தெட்டு அண்டங்களும் நிலையாத்
தூக்கி அழிந்தான் சூரன் சோமேசா நோக்கியிடில்
நில்லாதவற்றை நிலையின என்று உணரும்
புல்லறிவாண்மை கடை

#35
** துறவு
கோவணம் ஒன்று இச்சிப்பக் கூடினவே பந்தம் எல்லாம்
தூவணம் சேர் மேனியாய் சோமேசா மேவில்
இயல்பு ஆகும் நோன்பிற்கு ஒன்று இன்மை உடைமை
மயல் ஆகும் மற்றும் பெயர்த்து

#36
** மெய்யுணர்தல்
காரிகையாரைப் பொன்னைக் காட்டவும் காமாதி மும்மைச்
சோர்வு இழந்து உய்ந்தார் அரசர் சோமேசா ஓருங்கால்
காமம் வெகுளி மயக்கம் இவை மூன்றன்
நாமம் கெடக் கெடும் நோய்

#37
** அவாவறுத்தல்
தாய் கருவில் வாழ் குழவிதாம் எல்லாம் வேண்டுவது
தூய பிறவாமை ஒன்றே சோமேசா ஆயதனால்
வேண்டுங்கால் வேண்டும் பிறவாமை மற்றது
வேண்டாமை வேண்ட வரும்

#38
** ஊழ்
முன்னர் அமண் மதத்து மூண்டு அரசர் பின் சைவம்
துன்னியதும் என் வியப்போ சோமேசா உன்னுங்கால்
பேதைப் படுக்கும் இழவு_ஊழ் அறிவு அகற்றும்
ஆகல்_ஊழ் உற்றக் கடை

#39
** இறைமாட்சி
பார் சீதை சீலம் பழித்து உரைத்தும் காகுத்தன்
சோர்வுற முன் சீறிலனே சோமேசா தேரின்
செவி கைப்பச் சொல் பொறுக்கும் பண்பு உடை வேந்தன்
கவிகைக் கீழ் தங்கும் உலகு

#40
** கல்வி
சம்பந்தர் நாவரசர்-பால் கண்டோம் சார்ந்து உவப்பதும்
பிரிவின் உள்ளுவதும் சோமேசா நம்பி
உவப்பத் தலைக்கூடி உள்ளப் பிரிதல்
அனைத்தே புலவர் தொழில்

#41
** கல்லாமை
மெய்த்த திருவள்ளுவனார் வென்று உயர்ந்தார் கல்வி நலம்
துய்த்த சங்கத்தார் தாழ்ந்தார் சோமேசா உய்த்து அறியின்
மேல் பிறந்தார் ஆயினும் கல்லாதார் கீழ்ப் பிறந்தும்
கற்றார் அனைத்து இலர் பாடு

#42
** கேள்வி
ஊனுக்கு ஊன் என்னும் உரை கண்டு உவந்தனரே
தூ நல் சீர்க் கண்ணப்பர் சோமேசா ஆனதனால்
கற்றிலன் ஆயினும் கேட்க அஃது ஒருவர்க்கு
ஒற்கத்தின் ஊற்றாம் துணை

#43
** அறிவுடைமை
அன்று அமணர் தீவைப்ப அஞ்சியது என் என்னன்-மின்
துன்றிய சீர்ச் சம்பந்தர் சோமேசா நன்றேயாம்
அஞ்சுவது அஞ்சாமை பேதைமை அஞ்சுவது
அஞ்சல் அறிவார் தொழில்

#44
** குற்றங்கடிதல்
ஈர்_ஐந்து தலையான் அணுகிய பின் ஏகலுற்றுச்
சூரம் தொலைந்தானே சோமேசா ஓரின்
வரும் முன்னர்க் காவாதான் வாழ்க்கை எரி முன்னர்
வைத்தூறு போலக் கெடும்

#45
** பெரியோரைத் துணைகோடல்
எத்திறமும் ஏயர் கோன் நட்பு ஆமாறு எண்ணினரே
சுத்த நெறி ஆரூரர் சோமேசா வைத்த
அரியவற்றுள் எல்லாம் அரிதே பெரியாரைப்
பேணித் தமராக் கொளல்

#46
** சிற்றினஞ் சேராமை
அற்கா அமண் மொழி கேட்டு அல்லலுற்றான் மாறன் இல்லாள்
சொல்கேட்டு நோய் தீர்ந்தான் சோமேசா தற்காக்கும்
நல் இனத்தின் ஊங்கும் துணை இல்லை தீ இனத்தின்
அல்லற்படுப்பதூஉம் இல்

#47
** தெரிந்து செயல்வகை
சானகியை இச்சித்துத் தன் உயிரும் போக்கினனே
தூ நீர் இலங்கையர் கோன் சோமேசா ஆனதனால்
ஆக்கம் கருதி முதல் இழக்கும் செய் வினை
ஊக்கார் அறிவுடையார்

#48
** வலியறிதல்
சக்கரத்தை ஏற்பன் சலந்தரன் நான் என்று எடுத்துத்
துக்கமுற்று வீடினனே சோமேசா ஒக்கும்
உடைத் தம் வலி அறியார் ஊக்கத்தின் ஊக்கி
இடைக்-கண் முரிந்தார் பலர்

#49
** காலமறிதல்
வீமன் அவை முன் மனையை வேட்டானைக் கண்டும் ஒரு
தூ மொழியேனும் புகலான் சோமேசா ஆம் என்றே
ஊக்கம் உடையான் ஒடுக்கம் பொரு தகர்
தாக்கற்குப் பேரும் தகைத்து

#50
** இடனறிதல்
காட்டு முயலும் கதக் கரியைக் கொல்லுமால்
தோட்டு அலர் நீர்க் கச்சியினுள் சோமேசா நாட்டி இடின்
ஆற்றாரும் ஆற்றி அடுப இடன் அறிந்து
போற்றார்-கண் போற்றிச் செயின்

#51
** தெரிந்து தெளிதல்
தேர் அரும் ஆனந்தனை முன் தேறிப் பழி பூண்டான்
சூரியசன்மா என்பான் சோமேசா தாரணி மேல்
தேரான் பிறனைத் தெளிந்தான் வழிமுறை
தீரா இடும்பை தரும்

#52
** தெரிந்து வினையாடல்
தேசிகனாக் கொண்ட சுரர் இறைக்குத் தீங்கு இழைத்தான்
தூசு ஆர் துவட்டாச் சேய் சோமேசா பேசில்
எனை வகையால் தேறியக்-கண்ணும் வினை வகையான்
வேறாகும் மாந்தர் பலர்

#53
** சுற்றந்தழால்
ஆர் வீடணனோடு அளவளாவாது அரக்கன்
சோர்வு இலா வாழ்வு இழந்தான் சோமேசா நேரே
அளவளாவு இல்லாதான் வாழ்க்கை குள வளாக்
கோடு இன்றி நீர் நிறைந்து அற்று

#54
** பொச்சாவாமை
முப்புரத்தோர் வேவ உடன் இருந்த மூவரே
துப்பினால் கண்டறிந்தார் சோமேசா வெப்பால்
இகழ்ச்சியின் கெட்டாரை உள்ளுக தாம் தம்
மகிழ்ச்சியின் மைந்துறும் போழ்து

#55
** செங்கோன்மை
மைந்தன் எனாமல் அசமஞ்சன்-தனை வெறுத்தான்
சுந்தரச் செங்கோல் சகரன் சோமேசா முந்தும்
குடி புறங்காத்து ஓம்பிக் குற்றம் கடிதல்
வடு அன்று வேந்தன் தொழில்

#56
** கொடுங்கோன்மை
ஐவர்_இல்லாள் அழுத அன்றே கண்டு ஏக்குற்றார்
துய்ய கங்கை_சேய் முதலோர் சோமேசா மெய்யே ஆம்
அல்லற்பட்டு ஆற்றாது அழுத கண்ணீர் அன்றே
செல்வத்தைத் தேய்க்கும் படை

#57
** வெருவந்த செய்யாமை
வெய்து உரையால் அக்கணமே வீந்தான் சிசுபாலன்
தொய்யில் முலை உமை பால் சோமேசா உய்யாக்
கடும்சொல்லன் கண்ணிலன் ஆயின் நெடும் செல்வம்
நீடு இன்றி ஆங்கே கெடும்

#58
** கண்ணோட்டம்
மாலான் முதல் இகழ்ந்த வானவர் தீங்கும் பொறுத்துத்
தோலா விடம் உண்டாய் சோமேசா சால
ஒறுத்தாற்றும் பண்பினார்-கண்ணும் கண்ணோடிப்
பொறுத்தாற்றும் பண்பே தலை

#59
** ஓற்றாடல்
வேதன் இல்லாள் வீந்த திறம் மீனவற்கு நீ தெரித்தாய்
சோதி பழி அஞ்சும் சோமேசா பூதலத்தின்
எல்லார்க்கும் எல்லாம் நிகழ்பவை எஞ்ஞான்றும்
வல் அறிதல் வேந்தன் தொழில்

#60
** ஊக்கமுடைமை
வெம் கரியைப் பாகரை முன் வீட்டினார் ஏகராய்த்
துங்க எறிபத்தர் சோமேசா அங்கம்
பரியது கூர்ம் கோட்டது ஆயினும் யானை
வெரூஉம் புலி தாக்குறின்

#61
** மடியின்மை
பொன்மலையின் வேங்கை பொறித்து மீண்டான் சென்னி
தொன்மை வலி ஆண்மையினால் சோமேசா பன்னின்
மடி இலா மன்னவன் எய்தும் அடி அளந்தான்
தாஅயது எல்லாம் ஒருங்கு

#62
** ஆள்வினையுடைமை
கூற்றுவர் மூவேந்தர் நிலமும் கைக்கொண்டாரே
தோற்றும் தாளாண்மையினால் சோமேசா சாற்றும்
முயற்சி திருவினை ஆக்கும் முயற்று இன்மை
இன்மை புகுத்திவிடும்

#63
** இடுக்கண்ணழியாமை
என்றும் ஒரு மீனே வந்து இன்மை மிகவும் தளரார்
துன்று ஏர் அதிபத்தர் சோமேசா மன்ற
அடுக்கி வரினும் அழிவு இலான் உற்ற
இடுக்கண் இடுக்கண் படும்

#64
** அமைச்சு
கால்_சேய் கதிர்_சேயைக் காத்து அரசன் நட்பு உதவித்
தூல முடி சூட்டுவித்தான் சோமேசா சாலப்
பிரித்தலும் பேணிக்கொளலும் பிரிந்தார்ப்
பொருத்தலும் வல்லது அமைச்சு

#65
** சொல்வன்மை
நித்தியத்துவம் கேட்பான் நித்திரை என்றே மயக்கம்
துய்த்தனனாம் கும்பகன்னன் சோமேசா எத்திறத்தும்
ஆக்கமும் கேடும் அதனால் வருதலால்
காத்து ஓம்பல் சொல்லின்-கண் சோர்வு

#66
** வினைத்தூய்மை
தக்கன் உனை எள்ளி மகம் சாடும் போது எண்ணியெண்ணித்
துக்கமுற்றான் ஆவது என்னே சோமேசா எக்காலும்
எற்று என்று இரங்குவ செய்யற்க செய்வானேல்
மற்று அன்ன செய்யாமை நன்று

#67
** வினைத்திட்பம்
செவ்வேளைப் பாலன் என எள்ளித் திறல் அழிந்தான்
துவ்வாத வெம் சூரன் சோமேசா அவ்வாறு
உருவு கண்டு எள்ளாமை வேண்டும் உருள் பெரும் தேர்க்கு
அச்சாணி அன்னார் உடைத்து

#68
** வினைச்செயல்வகை
வெள்ளி வெற்பை எண்ணாது எடுப்பன் என வீறு எய்தித்
துள்ளி அழிந்தான் அரக்கன் சோமேசா மெள்ள
முடிவும் இடையூறும் முற்றி ஆங்கு எய்தும்
படுபயனும் பார்த்துச் செயல்

#69
** தூது
தன் துயரம் நோக்கான் தனை விடுத்தோர்க்கே உறுதி
துன்ற மொழிந்தான் நிடதன் சோமேசா என்றும்
இறுதி பயப்பினும் எஞ்சாது இறைவர்க்கு
உறுதி பயப்பதாம் தூது

#70
** மன்னரைச் சேர்ந்தொழுகல்
மாமன் நான் என்னும் மதத்தால் உனை இகழ்ந்து
தோமுற்றார் தக்கனார் சோமேசா ஆமே
பழையம் எனக் கருதிப் பண்பு அல்ல செய்யும்
கெழுதகைமை கேடு தரும்

#71
** குறிப்பறிதல்
அப்பூதியார் மறைத்தும் வாகீசர் அக் கரவைத்
துப்பான் அறிந்தனரே சோமேசா இப் புவியில்
ஐயப்படாஅது அகத்தது உணர்வானை
தெய்வத்தோடு ஒப்பக் கொளல்

#72
** அவையறிதல்
ஓர் சங்கத்தார் கல்வி ஊமைச்சேய்க்குக் காட்டிச்
சோர்வு நலம் தேர்ந்தனரே சோமேசா ஓருங்கால்
கற்று அறிந்தார்க் கல்வி விளங்கும் கசடு அறச்
சொல் தெரிதல் வல்லாரகத்து

#73
** அவையஞ்சாமை
வாழ் வாதவூரர் வளவன் அவை முன் எதிர்த்துச்
சூழ் தேரரை வென்றார் சோமேசா தாழ்வு அகல
ஆற்றின் அளவு அறிந்து கற்க அவை அஞ்சா
மாற்றம் கொடுத்தல்-பொருட்டு

#74
** நாடு
மேல் வளம் எல்லாம் அமைந்தும் வீரமகேந்திரம்தான்
தோல்வியுற்று மாய்ந்ததே சோமேசா ஞாலம் மிசை
ஆங்கு அமைவு எய்தியக் கண்ணும் பயம் இன்றே
வேந்து அமைவு இல்லாத நாடு

#75
** அரண்
வல் அதிகன்-தன் அரணம் வாள் வளவன் சேனை செலத்
தொல்லை வலி மாண்டதே சோமேசா நல்ல
எனை மாட்சித்து ஆகியக்-கண்ணும் வினை மாட்சி
இல்லார்க்-கண் இல்லது அரண்

#76
** பொருள் செயல்வகை
உக்கிரனார் மேருவை வென்று ஒண் நிதியம் பெற்றமையால்
தொக்க குடி காத்தனர் காண் சோமேசா மிக்கு உயர்ந்த
குன்று ஏறி யானைப் போர் கண்டு அற்றால் தன் கைத்து ஒன்று
உண்டாகச் செய்வான் வினை

#77
** படைமாட்சி
நீ நகைப்ப முப்புரமும் நீறு ஆகி மாய்ந்ததே
தூ நகையாள் பால் அமரும் சோமேசா வானின்
ஒலித்தக்கால் என் ஆம் உவரி எலிப் பகை
நாகம் உயிர்ப்பக் கெடும்

#78
** படைச்செருக்கு
மன்மதன் நின்னோடு எதிர்த்து வீறு அழிந்து மாண்டாலும்
துன்னு புகழே பெற்றான் சோமேசா புல் நெருங்கும்
கான முயல் எய்த அம்பினில் யானை
பிழைத்த வேல் ஏந்தல் இனிது

#79
** நட்பு
வாக்கரசர் பிள்ளாய் என வலித்து மாற்றலுற்றார்
தூக்கு பிள்ளையார் செலவைச் சோமேசா நோக்கி
நகுதல்-பொருட்டு அன்று நட்டல் மிகுதிக்-கண்
மேற்சென்று இடித்தல்-பொருட்டு

#80
** நட்பாராய்தல்
போற்றும் சுசீலன் புயபெலனை நீத்து அகன்றான்
தோற்று இறைவி தும்மிடவும் சோமேசா ஏற்றதே
ஊதியம் என்பது ஒருவற்குப் பேதையார்
கேண்மை ஒரீஇ விடல்

#81
** பழைமை
இல்லாளைப் பற்றி மூழ்கு என்றிடவும் அன்பு குன்றார்
தொல்லை நெறி நீலகண்டர் சோமேசா ஒல்லாது
அழிவந்த செய்யினும் அன்பு அறார் அன்பின்
வழிவந்த கேண்மையவர்

#82
** தீநட்பு
ஆம் காரியம் தடுத்த அங்கனை சொல்கேட்டு இறந்தான்
தூங்காத் தசரதன்தான் சோமேசா ஈங்கு இதனால்
ஒல்லும் கருமம் உடற்றுபவர் கேண்மை
சொல்லாடார் சோரவிடல்

#83
** கூடாநட்பு
தாய் தீண்டத் தூசு உடுத்துச் சார் எனும் சொல் தீது என்றாள்
தூய சுயோதனற்குச் சோமேசா வாயதனால்
நட்டார் போல் நல்லவை சொல்லினும் ஒட்டார் சொல்
ஒல்லை உணரப்படும்

#84
** பேதைமை
வன் சமணர்-தம் பிரிவால் வாகீசர்க்கு இன்பம் இன்றித்
துன்பம் என்பது இல்லையோ சோமேசா நன்காம்
பெரிது இனிது பேதையார் கேண்மை பிரிவின்-கண்
பீழை தருவது ஒன்று இல்

#85
** புல்லறிவாண்மை
இல்லாள் மறுப்பவும் சென்று ஏகிச் சலந்தரன்தான்
தொல் வலி போய் மாண்டனனே சோமேசா வல்லமையால்
ஏவவும் செய்கலான் தான் தேறான் அவ் உயிர்
போஒம் அளவும் ஓர் நோய்

#86
** இகல்
எத்திறத்தும் கெட்டான் இகலான் சுயோதனன் சீர்
துய்த்தனன் நட்பால் தருமன் சோமேசா மொய்த்த
இகலான் ஆம் இன்னாத எல்லாம் நகலான் ஆம்
நன்னயம் என்னும் செருக்கு

#87
** பகைமாட்சி
ஏனையார்-பால் வெற்றிகொண்டான் நின்னோடு எதிர்த்து இறந்தான்
தூ நறும் பூ வாளியான் சோமேசா மானம்
வலியார்க்கு மாறு ஏற்றல் ஓம்புக ஓம்பா
மெலியார் மேல் மேக பகை

#88
** பகைதிறந் தெளிதல்
நந்தி கலம்பகத்தால் மாண்ட கதை நாடு அறியும்
சுந்தரம் சேர் தென்குளத்தூர்ச் சோமேசா சந்ததமும்
வில் ஏர் உழவர் பகை கொளினும் கொள்ளற்க
சொல் ஏர் உழவர் பகை

#89
** உட்பகை
மாற்றார் முடியும் வளமையும் கொண்டு ஏக நலம்
தோற்றான் வழுதி மகன் சோமேசா ஆற்றல் இலா
எள் பகவு அன்ன சிறுமைத்தே ஆயினும்
உட்பகை உள்ளதாம் கேடு

#90
** பெரியாரைப் பிழையாமை
கொன் படைகள் நீறு ஆகக் கோசிகனார் சாபத்தால்
துன்பமுற்றார் நால் வேந்தர் சோமேசா இன்பு உதவும்
ஏந்திய கொள்கையர் சீறின் இடை முரிந்து
வேந்தனும் வேந்து கெடும்

#91
** பெண்வழிச் சேரல்
கற்பின்மை இல்லாள்-பால் கண்டு மயலுற்று அழிந்தான்
சொல் புண்டரீகாக்கன் சோமேசா பொற்பு எண்ணி
இல்லாள்-கண் தாழ்ந்த இயல்பு இன்மை எஞ்ஞான்றும்
நல்லாருள் நாணுத் தரும்

#92
** வரைவின் மகளிர்
வேண்டும் உருப்பசியைப் பார்த்தன் வெறுத்தனனே
தூண்டு மறைப் பரியாய் சோமேசா யாண்டும்
பொது நலத்தார் புன் நலம் தோயார் மதி நலத்தின்
மாண்ட அறிவினவர்

#93
** கள்ளுண்ணாமை
தக்கன்-பால் ஞானத் ததீசி உபதேசம் எல்லாம்
தொக்கதனால் ஆனது என்னே சோமேசா மிக்குக்
களித்தானைக் காரணம் காட்டுதல் கீழ் நீர்க்
குளித்தானைத் தீத் துரீஇ அற்று

#94
** சூது
முன் பணயத்தால் பின்னும் மூண்டு இழந்தார் சூதரொடு
சொற்படும் சூதாடினோர் சோமேசா அற்பமாம்
ஒன்று எய்தி நூறு இழக்கும் சூதர்க்கும் உண்டாம்-கொல்
நன்று எய்தி வாழ்வதோர் ஆறு

#95
** மருந்து
நல்ல திலகவதியார் மொழியை நம்பி வெம் நோய்
சொல்லரசர் தீர்ந்து உய்ந்தார் சோமேசா புல்லிய
நோய் நாடி நோய் முதல் நாடி அது தணிக்கும்
வாய் நாடி வாய்ப்பச் செயல்

#96
** குடிமை
மங்கலியம் விற்றும் வழாது பணி செய்துவந்தார்
துங்க மறை தேர் கலயர் சோமேசா அங்கண்
வழங்குவது உள் வீழ்ந்தக்-கண்ணும் பழங்குடி
பண்பின் தலைப்பிரிதல் இன்று

#97
** மானம்
அச்சுவத்தாமாப் பட்டான் என்ன அமர் துறந்தான்
துச்சில் துரோணன் என்பான் சோமேசா நச்சும்
மயிர் நீப்பின் வாழாக் கவரிமா அன்னார்
உயிர் நீப்பர் மானம் வரின்

#98
** பெருமை
தண்டியடிகள் இரு தாள் இணை பேணாது அழிந்தார்
தொண்டராம் பேய்ச் சமணர் சோமேசா மிண்டும்
சிறியார் உணர்ச்சியுள் இல்லைப் பெரியாரைப்
பேணிக் கொள்வோம் என்னும் நோக்கு

#99
** சான்றாண்மை
வன்மைச் சுயோதனற்கும் வானோர் சிறை மீட்டான்
தொன்மை நெறித் தருமன் சோமேசா பல் முறையும்
இன்னா செய்தார்க்கும் இனியவே செய்யாக்கால்
என்ன பயத்ததோ சால்பு

#100
** பண்புடைமை
உன் பணிக்கு என்று ஓதி நல்காச் செல்வம் உத்தியுறத்
துன்பமுற்றார் நால் வணிகர் சோமேசா அன்பு மிகும்
பண்பிலான் பெற்ற பெரும் செல்வம் நன் பால்
கலம் தீமையால் திரிந்து அற்று

#101
** நன்றியில் செல்வம்
எல்லாம் மறையவர்க்கு ஈந்தே வறியன் போல் ஆனான்
சொல் ஆரும் கீர்த்தி ரகு சோமேசா நல்லதே
சீர் உடைச் செல்வர் சிறு துனி மாரி
வறம் கூர்ந்து அனையது உடைத்து

#102
** நாணுடைமை
புண்ணொடு உயிர் வாழ நாணி உயிர் போக்கினான்
துண்ணெனவே வாலி முனம் சோமேசா எண்ணி இடின்
நாணால் உயிரைத் துறப்பார் உயிர்ப்-பொருட்டால்
நாண் துறவார் நாண் ஆள்பவர்

#103
** குடிச்செயல்வகை
மல் திருதராட்டிரன் சந்தானம் எலாம் மாய்ந்ததே
சுற்று நீர் தென்குளத்தூர்ச் சோமேசா பற்றும்
இடுக்கண்கால் கொன்றிட வீழும் அடுத்து ஊன்றும்
நல் ஆள் இலாத குடி

#104
** உழவு
வேள்வித் தொழிற்கும் உழு தொழில் முன் வேண்டுமால்
சூழி சூழ் தென்குளத்தூர்ச் சோமேசா வாழும்
உழவினார் கைம்மடங்கின் இல்லை விழைவதூஉம்
விட்டேம் என்பார்க்கு நிலை

#105
** நல்குரவு
நல் தருமன் வெற்றியினை நாடி விராடன் எதிர்
சொற்ற மொழி சோர்ந்ததே சோமேசா கற்றறிவால்
நல் பொருள் நன்கு உணர்ந்து சொல்லினும் நல்கூர்ந்தார்
சொல் பொருள் சோர்வு படும்

#106
** இரவு
கஞ்சாறர் சோபனப் பெண் கூந்தல் கடிது அளிக்கத்
துஞ்சு மகிழ்சிகொண்டாய் சோமேசா நெஞ்சின்
இகழ்ந்து எள்ளாது ஈவாரைக் காணின் மகிழ்ந்து உள்ளம்
உள்ளுள் உவப்பது உடைத்து

#107
** இரவச்சம்
எண்ணெய் இரப்பு அஞ்சி உடலே வருத்தித் தீபம் இட்டார்
துண்ணென் கணம்புல்லர் சோமேசா கண்ணியிடில்
ஆவிற்கு நீர் என்று இரப்பினும் நாவிற்கு
இரவின் இளிவந்தது இல்

#108
** கயமை
ஏற்ற துரோணனை அன்று எள்ளித் துருபதன் பின்
தோற்று விசயர்க்கு அளித்தான் சோமேசா போற்றிடினும்
ஈர்ம் கை விதிரார் கயவர் கொடிறு உடைக்கும்
கூன் கையர் அல்லாதவர்க்கு

#109
** தகையணங்குறுத்தல்
வாய்ந்த தமயந்தி உரு மாண் நலம் கண்டு இன்புற்றான்
தோய்ந்த புகழ் ஆளும் நளன் சோமேசா ஆய்ந்து உரைக்கின்
உண்டார்-கண் அல்லது அடு நறாக் காமம் போல்
கண்டார் மகிழ் செய்தல் இன்று

#110
** குறிப்பறிதல்
காங்கேயன் வேண்ட வெறுத்து உரைத்தாள் கானவர்_மின்
தூங்கா வளக் குளத்தூர் சோமேசா ஆங்கண்
உறாஅதவர் போல் சொலினும் செறாஅர் சொல்
ஒல்லை உணரப்படும்

#111
** புணர்ச்சி மகிழ்தல்
மெய் தவத்தைக் காசிபனும் விட்டு ஒழிந்து மாயை-பால்
சுத்த மனம் வைத்தானே சோமேசா இத் தலத்தில்
தாம் வீழ்வார் மென் தோள் துயிலின் இனிது-கொல்
தாமரைக்கண்ணான்_உலகு

#112
** நலம்புனைந்துரைத்தல்
ஈன்றான் திலோத்தமையை இச்சிக்கில் ஆங்கு அவள் மெய்
தோன்றும் எழில் என் சொல்வேன் சோமேசா ஆன்ற
முறி மேனி முத்தம் முறுவல் வெறி நாற்றம்
வேல் உண்கண் வேய்த் தோளவட்கு

#113
** காதற் சிறப்புரைத்தல்
கான் நடந்தும் சீதை கலப்பால் களித்தான் பின் அயர்ந்தான்
தூ நீர் அயோத்தியர்க் கோன் சோமேசா ஆனதனால்
வாழ்தல் உயிர்க்கு அன்னள் ஆய்_இழை சாதல்
அதற்கு அன்னள் நீங்கும் இடத்து

#114
** நாணுத்துறவுரைத்தல்
காமம் மிக உழந்தும் தூதைக் கடிந்துவிட்டாள்
சோமன் நுதல் பரவை சோமேசா ஆமே
கடல் அன்ன காமம் உழந்தும் மடல் ஏறாப்
பெண்ணின் பெரும் தக்கது இல்

#115
** அலரறிவுறுத்தல்
ஓர் நாள் அகலியையை வேட்டு இன்றும் உம்பர்_இறை
சோராப் பழி பூண்டான் சோமேசா ஆராயின்
கண்டது மன்னும் ஒரு நாள் அலர் மன்னும்
திங்களைப் பாம்பு கொண்டு அற்று

#116
** பிரிவாற்றாமை
வாழ்வு இழந்த இன்னலினும் வாசவர்கோன் மிக்கு நொந்தான்
சூழ்ச்சியை முன் பிரிந்து சோமேசா வீழ்வார்கட்கு
இன்னாது இனன் இல் ஊர் வாழ்தல் அதனிலும்
இன்னாது இனியார்ப் பிரிவு

#117
** படர்மெலிந்திரங்கல்
இன்பமுற்றான் மாயை தோள் தோய்ந்து பின் எண் மடங்கு
துன்பமுற்றான் காசிபன்தான் சோமேசா அன்புடையார்க்கு
இன்பம் கடல் மற்றுக் காமம் அஃது அடுங்கால்
துன்பம் அதனின் பெரிது

#118
** கண்விதுப்பழிதல்
தாதை அன்றித் தானே துச்சந்தனைச் சேர்ந்து இன்னலுற்றாள்
சூது_இல் சகுந்தலைதான் சோமேசா ஓதின்
கதுமெனத் தாம் நோக்கித் தாமே கலுழும்
இது நகத் தக்கது உடைத்து

#119
** பசப்புறு பருவல்
கேழ்வரைச் சேடியர் சொல் கீழ்மைக்கு இயற்படும் சொல்
சூழ்ப மின்னார் துன்பத்தும் சோமேசா தாழ்வு_இல்
பசப்பு எனப் பேர் பெறுதல் நன்றே நயப்பித்தார்
நல்காமை தூற்றார் எனின்

#120
** தனிப்படர்மிகுதி
பல் முநிவர் பன்னியர்கள் பண்டு உன்னைக் காமுறவும்
துன்னி அருள்செய்திலையே சோமேசா அன்னதே
நாம் காதல்கொண்டார் நமக்கு எவன் செய்பவோ
தாம் காதல்கொள்ளாக் கடை

#121
** நினைந்தவர் புலம்பல்
தன்னையே உன்னும் தமயந்தி மாதை நளன்
துன்னார் போல் நீத்திருந்தான் சோமேசா அன்னதே
தம் நெஞ்சத்து எம்மைக் கடிகொண்டார் நாணார்-கொல்
எம் நெஞ்சத்து ஓவா வரல்

#122
** கனவுநிலை யுரைத்தல்
அல்லமனை மாயை கனவில் அணைந்ததனால்
சொல் அரிய இன்பமுற்றாள் சோமேசா நல்ல
நனவினால் கண்டதூஉம் ஆங்கே கனவும் தான்
கண்ட பொழுதே இனிது

#123
** பொழுது கண்டிரங்கல்
வானவர்கோன் காமநோய் மாலை வர மிக்கதே
தூ நீர்ப் புளினத்தின் சோமேசா ஆனதே
காலை அரும்பிப் பகல் எல்லாம் போது ஆகி
மாலை மலரும் இ நோய்

#124
** உறுப்பு நலனழிதல்
ஓதா நாள் ஓது கலை ஒத்து இளைத்தாள் சீதை என்றான்
சூது ஆரா வான்மீகி சோமேசா கோது_இல்
பணை நீங்கிப் பைம் தொடி சோரும் துணை நீங்கித்
தொல் கவின் வாடிய தோள்

#125
** நெஞ்சொடு கிளத்தல்
அன்பன் துறப்பவும் நாளாயினி தேடித்
துன்பம் தலைக்கொண்டாள் சோமேசா முன்பே
இருந்து உள்ளி என் பரிதல் நெஞ்சே பரிந்து உள்ளல்
பைதல் நோய் செய்தார்-கண் இல்

#126
** நிறையழிதல்
கோல் தொடி விற்பாய் போன்று கூடல் வணிக மின்னார்
தோற்று நிறை அழித்தாய் சோமேசா சாற்றுங்கால்
பல் மாயக் கள்வன் பணி மொழி அன்றோ நம்
பெண்மை உடைக்கும் படை

#127
** அவர்வயின் விதும்பல்
சந்திரசேனன் வரவு நோக்கி உயிர் தாங்கினளால்
சுந்தரச் சீமந்தினிதான் சோமேசா முந்தும்
உரன் நசைஇ உள்ளம் துணையாகச் சென்றார்
வரல் நசைஇ இன்னும் உளேன்

#128
** குறிப்பறிவுறுத்தல்
சங்கிலி-பால் ஆரூரர் ஊழி கணம்தான் ஆகத்
துங்கம் மிகும் அன்புவைத்தார் சோமேசா பொங்கப்
பெரிது ஆற்றிப் பெட்பக் கலத்தல் அரிது ஆற்றி
அன்பு இன்மை சூழ்வது உடைத்து

#129
** புணர்ச்சி விதும்பல்
யோசனை கந்தியினைக் காண்டலும் பேர் ஓகைகொண்டான்
தூசு அணையாச் சந்தனுத்தான் சோமேசா நேசமுடன்
உள்ளக் களித்தலும் காண மகிழ்தலும்
கள்ளுக்கு இல் காமத்திற்கு உண்டு

#130
** நெஞ்சொடு புலத்தல்
விக்கிரமன் மற்றொருத்தி வேட்கையுற்றும் தேடி நொந்தாள்
தொக்க உருப்பசி மின் சோமேசா ஒக்கும்
அவர் நெஞ்சு அவர்க்கு ஆதல் கண்டும் எவன் நெஞ்சே
நீ எமக்கு ஆகாதது

#131
** புலவி
கொண்ட பரவை கொடும் புலவி எல்லாம் வன்
தொண்டர்க்குப் பேரழகே சோமேசா தண்டா
நலத்தகை நல்லவர்க்கு ஏஎர் புலத் தகை
பூ அன்ன கண்ணார் அகத்து

#132
** புலவி நுணுக்கம்
சீவகன் மஞ்சரியைத் தாழ்த்து உரைப்பச் சீறினளே
தூ வாய் குணமாலை சோமேசா ஆவகையே
தன்னை உணர்த்தினும் காயும் பிறர்க்கும் நீர்
இ நீரர் ஆகுதிர் என்று

#133
** ஊடலுவகை
காயும் புலவியில் வன்தொண்டர் கடைப்பட்டுத்
தோயும் இன்பின் மேலானார் சோமேசா ஆயுங்கால்
ஊடலில் தோற்றவர் வென்றார் அது மன்னும்
கூடலில் காணப்படும்
** இரங்கேசவெண்பா என்ற சூடாமணி முற்றிற்று
**