ஓ – முதல் சொற்கள், தஞ்சைவாணன் கோவை தொடரடைவு

குலை தொடுத்து ஓங்கு பைம் கேழ் பூக நாக குழாம் கவர்ந்தே – தஞ்-வா-கோவை:1 10 118/4
ஓங்கு அண்ணல் வெம் பகடு உந்தி வந்தோரை உடன்று தும்பை – தஞ்-வா-கோவை:1 14 204/1

மேல்

ஓசை (1)

திரையும் குயிலும் விடாது எழும் ஓசை செவிமடுத்தே – தஞ்-வா-கோவை:3 27 371/4

மேல்

ஓட்டும் (1)

முற்றிய ஏனல் படு கிள்ளை ஓட்டும் முறைமையள் என்று – தஞ்-வா-கோவை:1 15 224/3

மேல்

ஓட (1)

தொடி ஓட மென் பணை தோள் இணை வாடும் தொழில் புரிந்த – தஞ்-வா-கோவை:1 14 192/3

மேல்

ஓடிய (1)

தொடு சிலை கானவர் ஓடிய வேற்று சுவடு உவையே – தஞ்-வா-கோவை:2 22 345/1

மேல்

ஓடை (1)

ஒரு மான் நகை முக மா மலர் ஓடை உலாவருமே – தஞ்-வா-கோவை:1 6 30/4

மேல்

ஓடையில் (1)

தோளா மணி அன்ன தொல் குல ஓடையில் தோன்றிய பூ – தஞ்-வா-கோவை:3 28 382/3

மேல்

ஓடையினும் (1)

ஊழி முடிந்தன ஆங்கு இருள் யாமத்தும் ஓடையினும்
தாழியினும் போது அலர் தஞ்சைவாணன் தரியலர் போல் – தஞ்-வா-கோவை:1 14 202/2,3

மேல்

ஓதற்கு (1)

ஓதற்கு அகன்ற உணர்வுடையோர் உடை நீர் உலக – தஞ்-வா-கோவை:3 29 410/2

மேல்

ஓதி (5)

நறவு அரி தாழ் முல்லை நாள்_மலர் ஓதி நகரும் எனக்கு – தஞ்-வா-கோவை:1 12 162/3
பஞ்சுரம் ஆகும் மொழி சுருள் ஓதி என் பைம்_தொடிக்கே – தஞ்-வா-கோவை:2 22 335/4
போது அலர்ந்து அல்லை முனியும் மெல் ஓதி புனை_இழை தன் – தஞ்-வா-கோவை:2 23 352/1
நனை அகத்து அல்கிய நாள்_மலர்_ஓதி நயந்து உறையும் – தஞ்-வா-கோவை:3 27 376/1
கொத்து அலர் ஓதி அம் கொம்பர்_அன்னாள் பொங்கு கொங்கை விம்ம – தஞ்-வா-கோவை:3 33 425/1

மேல்

ஓதிக்கு (1)

ஒழி தோற்றிய சொல்லல் உன் மகள் ஓதிக்கு உடைந்த கொண்டல் – தஞ்-வா-கோவை:2 20 301/1

மேல்

ஓதிய (1)

வன்பு ஓதிய மடவார் அலர் தூற்றியவாறு கண்டே – தஞ்-வா-கோவை:2 20 295/4

மேல்

ஓதியை (1)

பயில் காள பந்தி புயல் அன்ன ஓதியை பைங்கிள்ளைகாள் – தஞ்-வா-கோவை:1 11 152/1

மேல்

ஓது (1)

செப்பு ஓது இளமுலையாள் நகை வாள் முக திங்களை கண்டு – தஞ்-வா-கோவை:1 10 116/3

மேல்

ஓம்பி (1)

உறவாக எண்ணி உறாதவர் போல் உயிர் ஓம்பி என்றும் – தஞ்-வா-கோவை:2 21 310/2

மேல்

ஓர் (22)

ஓர் அணங்கோ வெற்பு உறை அணங்கோ உயர் பாவலர்க்கு – தஞ்-வா-கோவை:1 1 2/2
சரண் மாறை வாணன் தமிழ் தஞ்சை நாட்டு என் தனி உயிர்க்கு ஓர்
அரண் மான் அனைய கண்ணாள் கொங்கை போறல் அரிது உமக்கே – தஞ்-வா-கோவை:1 2 19/3,4
ஓர் ஆழி சூழ் உலகத்து எவரே நின்னை ஒப்பவரே – தஞ்-வா-கோவை:1 8 44/4
ஏவும் தொழில் எனக்கு ஏது இயலாதது இங்கே நுமக்கு ஓர்
மேவும் செய்குன்றமும் சோலையுமாக பொன் வெற்பும் விண்ணோர் – தஞ்-வா-கோவை:1 10 81/2,3
நீ வேறு உரைக்கின்றது என் குற மாது எங்கள் நேர் இழை ஓர்
மா வேழ வன் படை வாணன் தென்மாறை மணியை அன்றி – தஞ்-வா-கோவை:1 10 82/1,2
கொண்டு ஓர் குறை முடி கொம்பு_அனையார் நின் குறை மறுத்தால் – தஞ்-வா-கோவை:1 10 107/3
வெவ் வேல் எறிந்த விழுப்புண்ணின் மீட்டும் வெதுப்பியது ஓர்
செவ் வேல் நுழைப்பவர் சீலம் அன்றோ திருவே மருவார் – தஞ்-வா-கோவை:1 10 113/1,2
உற அரிதாம் என் செய்வேன் என்று சோரும் என் ஓர் உயிரே – தஞ்-வா-கோவை:1 12 162/4
வம்பு ஓர் நகர் எல்லி வாரல் வெற்பா மருவா அரசர்-தம் – தஞ்-வா-கோவை:1 13 186/2
அரியும் கரியும் பொரு நெறிக்கு ஓர் துணையாய் அவர் மேல் – தஞ்-வா-கோவை:1 15 220/1
வேறு ஓர் பொதும்பரில் போய் விளையாடுக வேல் படையான் – தஞ்-வா-கோவை:1 16 236/2
பேறு ஓர் வடிவு கொண்டால் அன்ன நீயும் என் பேதையுமே – தஞ்-வா-கோவை:1 16 236/4
ஒருதலைக்கு எய்திய கல்லதர்க்கு செல்ல ஓர் உயிர்த்தாய் – தஞ்-வா-கோவை:1 17 257/1
பொழி தோல் திரள் உந்தி வந்த செம் நீர் உந்தி பொற்பினுக்கு ஓர்
சுழி தோற்றிடும் பகை தீர்க்கின்ற போது ஒரு தோன்றலும் அவ் – தஞ்-வா-கோவை:2 20 301/2,3
சிலை வந்ததோ எனும் நல்_நுதலாய் ஒரு செல்வர் இங்கு ஓர்
கலை வந்ததோ என வந்து வினாவி நம் காரிகைக்கு – தஞ்-வா-கோவை:2 20 304/2,3
துடி மலர் சீர்க்கு எதிர் கூகை இரட்டும் சுரத்திடை ஓர்
வடி மலர் வேல் படையான் வாணன் மாறை என் மா தவமே – தஞ்-வா-கோவை:2 21 318/3,4
வரு மகளே தஞ்சைவாணன் ஒன்னார் துன்னும் வன் சுரத்து ஓர்
அரு மகளே உரையாய் அவள் போன அதர் எனக்கே – தஞ்-வா-கோவை:2 22 343/3,4
வேள் அனைய ஓர் காளை பின் போயினள் கான் பனி நீத்து – தஞ்-வா-கோவை:2 25 360/3
அருள் கொண்ட நெஞ்சின் ஓர் அண்ணல் பின்னே அகன்றாள் அகல் வான் – தஞ்-வா-கோவை:2 25 362/3
வரி ஓர் தொடை புயன் வாணன் தென்மாறை மலர் திருவே – தஞ்-வா-கோவை:3 28 397/3
வழங்கா வழி நமக்கு ஓர் துணையாய் வந்த மான் அல்லளே – தஞ்-வா-கோவை:3 28 402/4
பிறந்தார் நிறைந்த கற்பு ஓர் வடிவே பெற்ற பெற்றியளே – தஞ்-வா-கோவை:3 28 407/4