கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்
அலாமை 1
அலால் 10
அலியும் 1
அலிரே 1
அலை 49
அலைக்க 1
அலைக்கும் 10
அலைத்த 1
அலைத்து 4
அலைந்து 1
அலைப்ப 1
அலைப்பு 1
அலைப்புண்ட 1
அலைப்பூண் 1
அலைய 1
அலையாமல் 1
அலையுள் 1
அலையே 2
அலைவலைமை 1
அலோகம் 1
அவ்வவ் 1
அவ்வவை 1
அவ்வளவே 1
அவங்களும் 1
அவட்கு 2
அவத்த 1
அவத்தங்கள் 2
அவத்தம் 2
அவத்தமே 1
அவப்பொருள் 1
அவபிரதம் 2
அவம் 5
அவமே 2
அவர் 75
அவர்-கண் 1
அவர்-கண்ணே 1
அவர்-பால் 1
அவர்க்காக 1
அவர்க்கு 17
அவர்க்கும் 1
அவர்க்கே 3
அவர்கட்கு 1
அவர்கள் 2
அவர்கள்தாம் 1
அவர்களையே 1
அவரவர் 8
அவரால் 1
அவரிடை 1
அவருடைய 2
அவரும் 2
அவரே 3
அவரை 11
அவரொடும் 1
அவரோடு 1
அவல் 2
அவலம் 3
அவள் 15
அவள்-தன் 2
அவள்-பால் 1
அவளுக்கும் 1
அவளும் 4
அவளை 7
அவளொடும் 1
அவற்கு 8
அவற்கே 2
அவற்றால் 1
அவற்றின் 1
அவற்றினுள் 1
அவற்று 2
அவற்றுள் 5
அவற்றுளே 1
அவற்றை 3
அவன் 187
அவன்-கண் 3
அவன்-தன் 9
அவனது 7
அவனால் 1
அவனி 4
அவனிகளும் 3
அவனிடை 2
அவனிதேவர் 1
அவனியாய் 1
அவனியாள் 2
அவனியுள் 1
அவனில் 2
அவனுக்கு 7
அவனுக்கும் 1
அவனுக்கே 1
அவனுடை 4
அவனுடைய 4
அவனும் 7
அவனே 16
அவனை 28
அவனையும் 1
அவனொடும் 1
அவனோடு 1
அவனோடும் 1
அவனோடே 1
அவா 7
அவாய 1
அவாவில் 1
அவாவு 1
அவாவுவன் 1
அவி 2
அவித்த 3
அவிந்து 1
அவிய 8
அவியாத 1
அவியுணா 1
அவிர் 1
அவிவு 2
அவிழ் 22
அவிழ்ந்து 3
அவிழ்ந்தும் 1
அவிழ 5
அவிழு 1
அவிழும் 9
அவுணர் 4
அவுணர்_கோனை 1
அவுணர்க்கு 4
அவுணன் 28
அவுணன்-தனை 1
அவுணனை 1
அவுணனையும் 1
அவை 80
அவையம் 1
அவையாய் 5
அவையும் 3
அவையுமோ 1
அவையுள் 4
அவையே 5
அவைஅவை-தொறும் 1
அவைஅவை-தோறு 1
அழ 1
அழக்கொடி 1
அழக 2
அழக_பிரானார் 1
அழகர் 4
அழகர்-தம் 1
அழகன் 4
அழகனார் 1
அழகனே 3
அழகா 1
அழகாய 10
அழகார் 1
அழகிய 12
அழகியதாம் 1
அழகியதே 2
அழகியவா 9
அழகியார் 1
அழகியாரை 1
அழகியான் 1
அழகினுக்கு 1
அழகு 34
அழகும் 2
அழல் 23
அழல்வாய் 1
அழல 3
அழலம் 1
அழலாய் 4
அழலால் 3
அழலாளர் 1
அழலில் 1
அழலும் 1
அழலே 1
அழலை 2
அழறு 1
அழன்று 1
அழிக்க 1
அழிக்கும் 2
அழிகின்றது 1
அழித்த 12
அழித்தவன் 1
அழித்தவன்-தன்னை 1
அழித்தவனே 3
அழித்தவனை 1
அழித்தாய் 3
அழித்தானை 1
அழித்திட்டவன் 1
அழித்திட்டேன் 1
அழித்தியாகிலும் 1
அழித்து 8
அழிதற்கே 1
அழிந்தனர் 1
அழிந்தார் 1
அழிந்தால் 1
அழிந்தாள் 2
அழிந்தான் 1
அழிந்தில 1
அழிந்து 3
அழிந்தேன் 2
அழிப்பன் 1
அழிப்பான் 1
அழிப்பு 1
அழிப்பேனும் 1
அழிப்போடு 1
அழிய 18
அழியாத 1
அழியார் 1
அழியும் 1
அழியுமால் 1
அழிலும் 1
அழிவின்றி 1
அழிவு 4
அழிவை 1
அழு 3
அழுக்கு 4
அழுகின்ற 1
அழுகையும் 1
அழுங்க 1
அழுங்கி 1
அழுங்கிப்போம் 1
அழுங்கிய 1
அழுத்த 1
அழுத்தி 1
அழுத்தினாய் 1
அழுத 1
அழுத-கால் 2
அழுதான் 1
அழுதானால் 1
அழுதிட்டாய் 1
அழுது 2
அழுதுஅழுது 1
அழுதேன் 1
அழுந்த 5
அழுந்தா 1
அழுந்தாதே 1
அழுந்தார் 1
அழுந்தி 6
அழுந்திய 2
அழுந்தியிட்டேனை 1
அழுந்தும் 2
அழுந்தும்-போது 1
அழுந்துமாம் 1
அழுந்துவேனை 1
அழுந்தூர் 27
அழுந்தூரே 9
அழுந்தை 1
அழுந்தையில் 8
அழும் 2
அழும்ப 1
அழுவன் 2
அழுவோமை 1
அழேல் 7
அழை 1
அழை-மின் 1
அழைக்க 2
அழைக்கவும் 2
அழைக்கின்ற 2
அழைக்கின்றதே 1
அழைக்கின்றான் 1
அழைக்கின்றேன் 6
அழைக்கும் 6
அழைத்த-கால் 5
அழைத்தன 1
அழைத்தனவும் 1
அழைத்தால் 1
அழைத்திட 1
அழைத்து 5
அழைத்தேற்கு 1
அழைப்ப 5
அழைப்பதன் 1
அழைப்பராகில் 1
அழைப்பன் 4
அழைப்பனே 1
அழைப்பார் 1
அழைப்பு 1
அழையா 1
அழையாத 1
அழையேன்-மின் 1
அள்ளல் 5
அள்ளல்வாய் 1
அள்ளலா 1
அள்ளி 3
அள்ளிய 1
அளக்கிற்பார் 1
அளக்கின்றதே 1
அளக்கும் 1
அளகை 1
அளகை_கோனும் 1
அளத்தற்கு 1
அளந்த 63
அளந்தது 2
அளந்ததும் 2
அளந்ததுவும் 1
அளந்தவர் 1
அளந்தவன் 5
அளந்தவனே 1
அளந்தவனை 1
அளந்தனை 1
அளந்தாய் 10
அளந்தான் 17
அளந்தானால் 1
அளந்தானே 2
அளந்தானை 4
அளந்திட்டவன் 1
அளந்தீர் 1
அளந்து 21
அளந்துகொண்ட 1
அளந்துகோடல் 1
அளப்ப 3
அளப்பான் 4
அளப்பு 5
அளப்பு_அரிய 1
அளப்பு_அரும் 1
அளப்பு_இல் 2
அளப்புண்டது 1
அளவர் 2
அளவன் 1
அளவன்றாலோ 1
அளவாக 1
அளவாய் 1
அளவி 4
அளவிட்ட 2
அளவிட்டவன்-தன்னை 1
அளவிய 1
அளவில் 3
அளவிலே 2
அளவிறந்து 1
அளவின்மை 1
அளவினில் 1
அளவு 27
அளவு_இல் 1
அளவும் 22
அளவே 2
அளவை-கண் 1
அளற்று 1
அளறு 1
அளறும் 1
அளாய் 1
அளாவி 1
அளி 9
அளிக்கின்ற 3
அளிக்கும் 10
அளிகள் 1
அளித்த 14
அளித்தவன் 2
அளித்தவனே 1
அளித்தற்கு 1
அளித்தனன் 1
அளித்தாய் 1
அளித்தால் 1
அளித்தான் 1
அளித்தானே 1
அளித்தானை 1
அளித்திருப்பார் 1
அளித்து 8
அளிந்த 1
அளிந்து 1
அளிப்ப 2
அளிப்பவன் 1
அளிப்பாய் 1
அளிப்பார் 1
அளிப்பான் 5
அளிப்பு 1
அளிய 1
அளியத்த 1
அளியத்தாய் 2
அளியத்தேன் 1
அளியன் 2
அளியாய் 1
அளிவரும் 1
அளை 13
அளைகின்றான் 1
அளைந்த 5
அளைந்தது 1
அளைந்திட்டவன் 1
அளைந்திட்டு 1
அளைந்து 5
அளைய 1
அளையில் 1
அளையும் 2
அளைவாய் 1
அற்கம் 1
அற்ப 1
அற்புதம் 4
அற்புதமே 1
அற்புதன் 4
அற்ற 9
அற்றது 8
அற்றதே 1
அற்றப்பட்டு 1
அற்றம் 3
அற்றவர்கட்கு 1
அற்றவன் 1
அற்றார் 1
அற்றார்கள் 1
அற்றால் 1
அற்றாள் 2
அற்றீரே 1
அற்று 11
அற்றே 1
அற்றேன் 3
அற்றை 1
அற்றைக்கு 1
அற்றைக்கும் 1
அற 50
அறக்கொண்டாய் 1
அறத்தின் 2
அறத்தையே 1
அறநூல் 2
அறநெறி 3
அறநெறியை 1
அறப்பொருளை 1
அறம் 24
அறமும் 1
அறவன் 1
அறவனை 1
அறவாளன் 1
அறவு 1
அறா 11
அறாத 7
அறி 6
அறி-மின் 1
அறிகிலம் 4
அறிகிலமால் 1
அறிகிலேன் 4
அறிகிலேனே 4
அறிகிற்பார் 1
அறிகிற்போம் 1
அறிகின்றிலேன் 2
அறிகின்றேன் 2
அறிதர 1
அறிதல் 1
அறிதி 4
அறிதியே 3
அறிதியேல் 2
அறிதும் 3
அறிதுயில் 4
அறிந்த 3
அறிந்தவாறு 1
அறிந்தறிந்து 1
அறிந்தறிந்தே 1
அறிந்தன 2
அறிந்தனமே 1
அறிந்தனர் 2
அறிந்தனன் 2
அறிந்தனன்-கொல் 1
அறிந்தார் 2
அறிந்திலர் 1
அறிந்திலன் 1
அறிந்து 25
அறிந்துகொண்டு 1
அறிந்துகொண்டேன் 10
அறிந்தும் 3
அறிந்துமே 3
அறிந்துஅறிந்து 2
அறிந்தே 1
அறிந்தேன் 11
அறிந்தோம் 3
அறிந்தோமே 1
அறிபவர் 5
அறிய 25
அறியகிலாது 1
அறியகிலாதே 1
அறியமாட்டா 1
அறியமாட்டேன் 6
அறியல் 4
அறியலாகா 1
அறியலாகாது 1
அறியவே 1
அறியா 15
அறியாத 5
அறியாதவர்க்கு 1
அறியாதன 2
அறியாதார் 3
அறியாதார்க்கு 1
அறியாது 9
அறியாதே 1
அறியாமல் 1
அறியாமே 1
அறியாமை 3
அறியாய் 2
அறியார் 7
அறியாராய் 1
அறியாரும் 1
அறியாரோ 1
அறியாவகையால் 1
அறியாள் 4
அறியான் 3
அறியானேலும் 2
அறியில் 1
அறியிலும் 1
அறியீர் 4
அறியீர்களே 1
அறியும் 7
அறியேன் 57
அறியேனே 11
அறியோம் 2
அறியோமே 3
அறியோமை 1
அறிவது 7
அறிவதும் 1
அறிவரே 1
அறிவன் 7
அறிவனே 1
அறிவனேலும் 1
அறிவாம் 1
அறிவார் 13
அறிவார்களோடு 1
அறிவாரும் 1
அறிவாரை 1
அறிவானாம் 1
அறிவித்தால் 1
அறிவித்து 1
அறிவித்தேன் 1
அறிவிப்பன் 1
அறிவியந்து 1
அறிவிலேனுக்கு 2
அறிவின் 1
அறிவினால் 2
அறிவினான் 1
அறிவீர் 4
அறிவு 31
அறிவு_அரும் 1
அறிவு_இல் 1
அறிவுக்கும் 1
அறிவுடையார் 1
அறிவும் 2
அறிவுற்று 1
அறிவுற்றும் 1
அறிவுறாய் 2
அறிவை 2
அறிவோமாய் 1
அறு 23
அறுக்ககிற்றிரே 1
அறுக்கல் 1
அறுக்கின்ற 1
அறுக்கும் 9
அறுக்குமே 2
அறுக்குமோ 1
அறுசுவை 1
அறுத்த 3
அறுத்ததும் 1
அறுத்தவற்கு 1
அறுத்தாய் 1
அறுத்திட்டவன் 1
அறுத்து 27
அறுத்தேன் 2
அறுத்தேனே 1
அறுதல் 1
அறுதியா 2
அறுப்பது 1
அறுப்பதே 1
அறுப்பாரே 2
அறுப்பான் 2
அறுப்பு 1
அறுப்போர் 1
அறுபதம் 1
அறும் 6
அறுமுகன் 1
அறுவர் 1
அறுவரை 1
அறை 15
அறைகின்ற 1
அறைய 1
அறையா 1
அறையிடும் 1
அறையும் 12
அறையோ 5
அறைவாய் 1
அன்பர் 9
அன்பர்க்கு 1
அன்பன் 6
அன்பனாய் 3
அன்பனே 1
அன்பனை 1
அன்பா 2
அன்பாய் 3
அன்பாயே 1
அன்பால் 3
அன்பாளன் 1
அன்பில் 4
அன்பிலா 1
அன்பின் 1
அன்பினராய் 1
அன்பினால் 6
அன்பினும் 1
அன்பினோடு 1
அன்பு 39
அன்பு-தன்னை 1
அன்புடையன் 1
அன்புற்று 3
அன்பே 2
அன்பேயோ 2
அன்பையே 1
அன்பொடு 1
அன்போடு 4
அன்றால் 1
அன்றி 93
அன்றிக்கொண்டு 1
அன்றிய 1
அன்றியும் 25
அன்றியே 1
அன்றில் 7
அன்றிலின் 4
அன்றிலும் 2
அன்றிலே 1
அன்று 249
அன்று-தொட்டும் 1
அன்றே 55
அன்றேல் 4
அன்றைக்கு 1
அன்றோ 6
அன்ன 71
அன்னங்கள் 1
அன்னங்களே 1
அன்னங்காள் 6
அன்னத்தை 1
அன்னது 5
அன்னதே 1
அன்னம் 31
அன்னம்-அது 1
அன்னம்-அதுவாய் 1
அன்னமாய் 5
அன்னமும் 4
அன்னவசம் 2
அன்னவர் 3
அன்னவர்-தம் 3
அன்னவரை 1
அன்னவன் 5
அன்னவனை 3
அன்னன்ன 2
அன்னனைய 1
அன்னாய் 2
அன்னார் 2
அன்னாள் 3
அன்னான் 1
அன்னீர 1
அன்னே 6
அன்னை 22
அன்னைமீர் 17
அன்னைமீர்கட்கு 1
அன்னைமீர்காள் 6
அன்னையர் 1
அன்னையர்காள் 4
அன்னையரும் 7
அன்னையாய் 1
அன்னையால் 1
அன்னையும் 1
அன 4
அனகன் 1
அனங்கதேவா 1
அனங்கவேள் 1
அனங்கன் 1
அனத்த 1
அனந்த 2
அனந்தசயனன் 2
அனந்தபுரத்து 2
அனந்தபுரநகர் 4
அனந்தபுரம் 5
அனந்தம் 1
அனந்தல் 2
அனந்தலோ 1
அனந்தன் 5
அனந்தன்-தன் 1
அனந்தன்-பாலும் 1
அனந்தனை 1
அனம் 2
அனல் 6
அனல 1
அனலும் 2
அனலை 1
அனலோன் 1
அனற்கு 1
அனன்று 2
அனார் 2
அனுகூலராய் 1
அனுங்க 1
அனுங்கி 2
அனுமன் 3
அனுமான் 1
அனேக 1
அனை 1
அனைக்கும் 1
அனைத்திலும் 1
அனைத்து 9
அனைத்தும் 20
அனைத்தோர் 1
அனைமார் 1
அனைய 27
அனையவர் 1
அனையவர்கள் 3
அனையவற்கு 1
அனையாய் 3
அனையார் 5
அனையாரும் 1
அனையாளை 1
அனையான் 1
அனையானை 1
அனையீர்களாய் 1
அனையும் 1
அனையோர் 1
அனைவர்க்கும் 1
அலாமை (1)
வெள்ள நீர் சடையானும் நின்னிடை வேறு அலாமை விளங்க நின்றதும் – நாலாயி:3443/3
அலால் (10)
ஆசை ஆம் அவர்க்கு அலால் அமரர் ஆகல் ஆகுமே – நாலாயி:831/4
பற்று அலால் ஒர் பற்று மற்றது உற்றிலேன் உரைக்கிலே – நாலாயி:838/4
சீர் மிகுத்த நின் அலால் ஒர் தெய்வம் நான் மதிப்பனே – நாலாயி:840/4
கண் அலால் ஒர் கண் இலேன் கலந்த சுற்றம் மற்று இலேன் – நாலாயி:842/3
கடல் கிடந்த நின் அலால் ஒர் கண் இலேன் எம் அண்ணலே – நாலாயி:846/4
பொறுத்த நின் புகழ்க்கு அலால் ஒர் நேசம் இல்லை நெஞ்சமே – நாலாயி:857/4
நாசம் உற்று வீழ நாள் கவர்ந்த நின் கழற்கு அலால்
நேச பாசம் எ திறத்தும் வைத்திடேன் எம் ஈசனே – நாலாயி:858/3,4
வரனே மாதவனே மதுசூதா மற்று ஓர் நல் துணை நின் அலால் இலேன் காண் – நாலாயி:1611/2
நின் அலால் இலேன் காண் என்னை நீ குறிக்கொள்ளே – நாலாயி:3037/4
ஆவிக்கு ஓர் பற்றுக்கொம்பு நின் அலால் அறிகின்றிலேன் யான் – நாலாயி:3992/2
அலியும் (1)
ஆண் அல்லன் பெண் அல்லன் அல்லா அலியும் அல்லன் – நாலாயி:3062/1
அலிரே (1)
என் செய்யும் உரைத்த-கால் இன குயில்காள் நீர் அலிரே
முன் செய்த முழுவினையால் திருவடி கீழ் குற்றேவல் – நாலாயி:2933/2,3
அலை (49)
அலை ஆர் கடற்கரை வீற்றிருந்தானை அங்குத்தை கண்டார் உளர் – நாலாயி:330/4
அலை கடலை கடைந்து அமரர்க்கு அமுது அருளி செய்தவனே – நாலாயி:726/2
அதிர்தலில் அலை கடல் போன்று உளது எங்கும் அரங்கத்தம்மா பள்ளி எழுந்தருளாயே – நாலாயி:917/4
மலை கொண்டு அலை நீர் அணை கட்டி மதிள் நீர் இலங்கை வாள் அரக்கர் – நாலாயி:988/3
வானாய் தீயாய் மாருதமாய் மலையாய் அலை நீர் உலகு அனைத்தும் – நாலாயி:994/3
ஆராது என நின்றவன் எம் பெருமான் அலை நீர் உலகுக்கு அரசு ஆகிய அ – நாலாயி:1083/2
அலை கடல் போன்று இவர் ஆர்-கொல் என்ன அட்டபுயகரத்தேன் என்றாரே – நாலாயி:1122/4
அண்டமும் எண் திசையும் நிலனும் அலை நீரொடு வான் எரி கால் முதலா – நாலாயி:1131/1
ஆராத உள்ளத்தவர் கேட்டு உவப்ப அலை நீர் உலகுக்கு அருளே புரியும் – நாலாயி:1167/2
அண்டமும் இ அலை கடலும் அவனிகளும் எல்லாம் அமுதுசெய்த திருவயிற்றன் அரன் கொண்டு திரியும் – நாலாயி:1230/1
அண்டமும் இ அலை கடலும் அவனிகளும் எல்லாம் அளந்த பிரான் அமரும் இடம் வளம் கொள் பொழில் அயலே – நாலாயி:1242/2
அண்டம் உறும் அலை கடலின் ஒலி திகழும் நாங்கூர் அரிமேயவிண்ணகரம் வணங்கு மட நெஞ்சே – நாலாயி:1242/4
அண்டமும் இ அலை கடலும் அவனிகளும் குல வரையும் – நாலாயி:1252/1
அசைவு_அறும் அமரர் அடி இணை வணங்க அலை கடல் துயின்ற அம்மானை – நாலாயி:1271/2
ஆநிரை மேய்த்து அன்று அலை கடல் அடைத்திட்டு அரக்கர்-தம் சிரங்களை உருட்டி – நாலாயி:1339/1
அலை எடுக்கும் புனல் காவிரி சூழ் தென் அரங்கமே – நாலாயி:1383/4
ஆயிரம் தோளால் அலை கடல் கடைந்தான் அரங்க மாநகர் அமர்ந்தானே – நாலாயி:1411/4
ஆயிரம் பெயரால் அமரர் சென்று இறைஞ்ச அறிதுயில் அலை கடல் நடுவே – நாலாயி:1413/3
அரி குலம் பணிகொண்டு அலை கடல் அடைத்தான் அரங்க மாநகர் அமர்ந்தானே – நாலாயி:1414/4
அன்னம் மாடு உலவும் அலை புனல் சூழ்ந்த அரங்க மாநகர் அமர்ந்தானை – நாலாயி:1417/2
அண்ணல் செய்து அலை கடல் கடைந்து அதனுள் – நாலாயி:1449/1
அலை கடல் ஆலிலை வளர்ந்தவனே – நாலாயி:1451/4
அம்பரமும் பெரு நிலனும் திசைகள் எட்டும் அலை கடலும் குல வரையும் உண்ட கண்டன் – நாலாயி:1498/1
ஆயா அலை நீர் உலகு ஏழும் முன் உண்ட – நாலாயி:1556/3
அலை ஆர் கடல் போல் முழங்கும் தென் அழுந்தையில் மன்னிநின்ற – நாலாயி:1605/3
மண்ணினை மலையை அலை நீரினை மாலை மா மதியை மறையோர் தங்கள் – நாலாயி:1646/3
அலை நீர் இலங்கை தசக்கிரீவற்கு இளையோற்கு அரசை அருளி முன் – நாலாயி:1704/3
வாதை வந்து அடர வானமும் நிலனும் மலைகளும் அலை கடல் குளிப்ப – நாலாயி:1750/1
அன்னம் மென் கமலத்து அணி மலர் பீடத்து அலை புனல் இலை குடை நீழல் – நாலாயி:1752/3
அந்தரம் ஏழும் அலை கடல் ஏழும் ஆய எம் அடிகள்-தம் கோயில் – நாலாயி:1818/2
ஆழி அம் திண் தேர் அரசர் வந்து இறைஞ்ச அலை கடல் உலகம் முன் ஆண்ட – நாலாயி:1938/1
அலை கடல் நீர் குழம்ப அகடு ஆட ஓடி அகல் வான் உரிஞ்ச முதுகில் – நாலாயி:1982/3
அலை மலி வேல் கணாளை அகல்விப்பதற்கு ஓர் உரு ஆய மானை அமையா – நாலாயி:1988/2
அண்டத்தின் முகடு அழுந்த அலை முந்நீர் திரை ததும்ப ஆஆ என்று – நாலாயி:2010/1
ஆசையோ பெரிது கொள்க அலை கடல்_வண்ணர்-பாலே – நாலாயி:2048/4
அன்று ஆயர் குலமகளுக்கு அரையன் தன்னை அலை கடலை கடைந்து அடைத்த அம்மான் தன்னை – நாலாயி:2080/1
அலை பண்பால் ஆனமையால் அன்று – நாலாயி:2189/4
தலை முகடு தான் ஒரு கை பற்றி அலை முகட்டு – நாலாயி:2327/2
அலை கண்டு கொண்ட அமுதம் கொள்ளாது கடல் பரதர் – நாலாயி:2528/2
அமரர்கள் தொழுது எழ அலை கடல் கடைந்தவன்-தன்னை – நாலாயி:2931/1
அலை கொள் நரகத்து அழுந்தி கிடந்து உழைக்கின்ற வம்பரே – நாலாயி:3167/4
அரவம் ஏறி அலை கடல் அமரும் துயில்கொண்ட அண்ணலை – நாலாயி:3178/3
ஆவார் ஆர் துணை என்று அலை நீர் கடலுள் அழுந்தும் – நாலாயி:3349/1
அலை கடல் பள்ளி அம்மானை ஆழிப்பிரான் தன்னை – நாலாயி:3369/2
அன்று தேவர் அசுரர் வாங்க அலை கடல் அரவம் அளாவி ஓர் – நாலாயி:3567/3
அந்தி போது அவுணன் உடல் இடந்தானே அலை கடல் கடைந்த ஆர் அமுதே – நாலாயி:3576/3
ஆவியே அமுதே அலை கடல் கடைந்த அப்பனே காணுமாறு அருளாய் – நாலாயி:3671/4
ஆழ் கடல் அலை திரை கை எடுத்து ஆடின – நாலாயி:3979/2
அதிர் குரல் முரசங்கள் அலை கடல் முழக்கு ஒத்த – நாலாயி:3982/3
அலைக்க (1)
நீர் ஆர் நெடும் கயத்தை சென்று அலைக்க நின்று உரப்பி – நாலாயி:2688/1
அலைக்கும் (10)
காலின் மணி கரை அலைக்கும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:725/3
பரந்து பொன் நிரந்து நுந்தி வந்து அலைக்கும் வார் புனல் – நாலாயி:802/3
தாது உதிர வந்து அலைக்கும் தட மண்ணி தென் கரை மேல் – நாலாயி:1248/2
பொன்னும் பொன்னி கொணர்ந்து அலைக்கும் புள்ளம்பூதங்குடி தானே – நாலாயி:1356/4
நனி சேர் வயலுள் முத்து அலைக்கும் நறையூர் நின்ற நம்பியே – நாலாயி:1509/4
வந்து அலைக்கும் மா மயிலை மா அல்லி கேணியான் – நாலாயி:2416/3
வரு புனல் பொன்னி மா மணி அலைக்கும்
செந்நெல் ஒண் கழனி திகழ் வனம் உடுத்த – நாலாயி:2672/39,40
மொய்த்து அலைக்கும் வந்து இராமாநுச என்னை முற்றும் நின்றே – நாலாயி:2865/4
தெள் நல் அருவி மணி பொன் முத்து அலைக்கும் திருவேங்கடத்தானே – நாலாயி:3552/3
ஆஆ என்னாது உலகத்தை அலைக்கும் அசுரர் வாழ் நாள் மேல் – நாலாயி:3553/1
அலைத்த (1)
அலைத்த பேழ் வாய் வாள் எயிற்று ஓர் கோளரியாய் அவுணன் – நாலாயி:1009/1
அலைத்து (4)
குலைத்து அலைத்து இறுத்து எறிந்த குங்கும குழம்பினோடு – நாலாயி:805/3
அலைத்து ஒழுகு காவிரி அரங்கம் மேய அண்ணலே – நாலாயி:805/4
அலைத்து வரும் பொன்னி வளம் பெருகும் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர் கோவே – நாலாயி:1620/4
மொய்த்து அலைத்து உன்னை விடேன் என்று இருக்கிலும் நின் புகழே – நாலாயி:2865/3
அலைந்து (1)
நீராய் அலைந்து கரைய உருக்குகின்ற நெடுமாலே – நாலாயி:3418/2
அலைப்ப (1)
கடல் ஓதம் கால் அலைப்ப கண்வளரும் செம் கண் – நாலாயி:2097/3
அலைப்பு (1)
அலைப்பு உடை திரைவாய் அரும் தவ முனிவர் அவபிரதம் குடைந்து ஆட – நாலாயி:396/3
அலைப்புண்ட (1)
அலைப்புண்ட யானை மருப்பும் அகிலும் அணி முத்தும் வெண் சாமரையோடு பொன்னி – நாலாயி:1220/3
அலைப்பூண் (1)
அலைப்பூண் உண்ணும் அ அல்லல் எல்லாம் அகல – நாலாயி:3141/2
அலைய (1)
முத்தின் இள முறுவல் முற்ற வருவதன் முன் முன்ன முகத்து அணி ஆர் மொய் குழல்கள் அலைய
அத்த எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை ஆயர்கள் போர் ஏறே ஆடுக ஆடுகவே – நாலாயி:68/3,4
அலையாமல் (1)
தலை ஆமை தான் ஒரு கை பற்றி அலையாமல்
பீற கடைந்த பெருமான் திருநாமம் – நாலாயி:2430/2,3
அலையுள் (1)
வண்டல் அலையுள் கெண்டை மிளிர – நாலாயி:1362/3
அலையே (2)
என் பிழைக்கும் இளம் கிளியே யான் வளர்த்த நீ அலையே – நாலாயி:2938/4
நீ அலையே சிறு பூவாய் நெடுமாலார்க்கு என் தூதாய் – நாலாயி:2939/1
அலைவலைமை (1)
அலைவலைமை தவிர்த்த அழகன் அலங்காரன் மலை – நாலாயி:353/2
அலோகம் (1)
மகிழ் கொள் தெய்வம் உலோகம் அலோகம்
மகிழ் கொள் சோதி மலர்ந்த அம்மானே – நாலாயி:3104/1,2
அவ்வவ் (1)
அவ்வவ் இடம் புக்கு அ ஆயர் பெண்டிர்க்கு அணுக்கனாய் – நாலாயி:238/1
அவ்வவை (1)
மெல் ஆவி மெய் மிகவே பூரிக்கும் அவ்வவை
எல்லாம் பிரான் உருவே என்று – நாலாயி:2657/3,4
அவ்வளவே (1)
பேசுவார் எவ்வளவு பேசுவர் அவ்வளவே
வாச மலர் துழாய் மாலையான் தேசு உடைய – நாலாயி:2302/1,2
அவங்களும் (1)
யாது அவங்களும் சேர்கொடேன் என்று என்னுள் புகுந்து இருந்து – நாலாயி:3077/2
அவட்கு (2)
ஈரா விடுத்து அவட்கு மூத்தோனை வெம் நரகம் – நாலாயி:2689/3
திருமேனி அவட்கு அருளீர் என்ற-கால் உம்மை தன் – நாலாயி:3850/3
அவத்த (1)
ஆசையினால் அங்கு அவத்த பேரிடும் ஆதர்காள் – நாலாயி:381/2
அவத்தங்கள் (2)
அகப்படில் அவரொடும் நின்னொடு ஆங்கே அவத்தங்கள் விளையும் என் சொல் கொள் அந்தோ – நாலாயி:3921/4
அவத்தங்கள் விளையும் என் சொல் கொள் அந்தோ அசுரர்கள் வன் கையர் கஞ்சன் ஏவ – நாலாயி:3922/1
அவத்தம் (2)
பூண்டு அவத்தம் பிறர்க்கு அடைந்து தொண்டு பட்டு பொய் நூலை மெய் நூல் என்று என்றும் ஓதி – நாலாயி:1089/1
மாண்டு அவத்தம் போகாதே வம்-மின் எந்தை என் வணங்கப்படுவானை கணங்கள் ஏத்தும் – நாலாயி:1089/2
அவத்தமே (1)
அவத்தமே பிறவி தந்தாய் அரங்க மாநகருளானே – நாலாயி:902/4
அவப்பொருள் (1)
மருள் சுரந்து ஆகமவாதியர் கூறும் அவப்பொருள் ஆம் – நாலாயி:2881/1
அவபிரதம் (2)
அலைப்பு உடை திரைவாய் அரும் தவ முனிவர் அவபிரதம் குடைந்து ஆட – நாலாயி:396/3
வாட்டிய வரி சிலை வானவர் ஏறே மா முனி வேள்வியை காத்து அவபிரதம்
ஆட்டிய அடு திறல் அயோத்தி எம் அரசே அரங்கத்தம்மா பள்ளி எழுந்தருளாயே – நாலாயி:920/3,4
அவம் (5)
அவம் செய்த ஆழியாய் அன்றே உவந்து எம்மை – நாலாயி:2400/2
தீது அவம் இன்றி உரைத்த – நாலாயி:2964/2
தீது அவம் கெடுக்கும் அமுதம் செந்தாமரை கண் குன்றம் – நாலாயி:3077/3
கோது அவம் இல் என் கன்னல் கட்டி எம்மான் என் கோவிந்தனே – நாலாயி:3077/4
ஈசன்-பால் ஓர் அவம் பறைதல் என் ஆவது இலிங்கியர்க்கே – நாலாயி:3333/4
அவமே (2)
ஆக்கி அடிமை நிலை பித்தனை என்னை இன்று அவமே
போக்கி புறத்திட்டது என் பொருளா முன்பு புண்ணியர்-தம் – நாலாயி:2828/1,2
உய்ய கொள வல்ல தெய்வம் இங்கு யாது என்று உலர்ந்து அவமே
ஐயப்படா நிற்பர் வையத்துள்ளோர் நல் அறிவு இழந்தே – நாலாயி:2869/3,4
அவர் (75)
நண்ணி தொழும் அவர் சிந்தை பிரியாத நாராயணா இங்கே வாராய் – நாலாயி:140/2
பேர்த்து அவர் கண்டு பிடிக்க பிடியுண்டு – நாலாயி:217/2
அங்கு அவர் சொல்லை புதுவை_கோன் பட்டன் சொல் – நாலாயி:222/3
மை ஆர் கண்ட மட ஆய்ச்சியர் மக்களை மையன்மை செய்து அவர் பின் போய் – நாலாயி:226/1
மேனகையொடு திலோத்தமை அரம்பை உருப்பசியர் அவர் வெள்கி மயங்கி – நாலாயி:278/3
பேசுவார் அவர் எய்தும் பெருமை பேசுவான் புகில் நம் பரம் அன்றே – நாலாயி:371/4
சங்கம் விட்டு அவர் கையை மறித்து பையவே தலை சாய்ப்பதன் முன்னம் – நாலாயி:376/2
அற்புதம் உடைய ஐராவத மதமும் அவர் இளம்படியர் ஒண் சாந்தும் – நாலாயி:397/3
ஆகத்து வைத்து உரைப்பார் அவர் அடியார் ஆகுவரே – நாலாயி:586/4
பித்தராம் அவர் பித்தர் அல்லர்கள் மற்றையார் முற்றும் பித்தரே – நாலாயி:666/4
கீதங்கள் பாடினர் கின்னரர் கெருடர்கள் கெந்தருவர் அவர் கங்குலுள் எல்லாம் – நாலாயி:925/2
கூடினேன் கூடி இளையவர்-தம்மோடு அவர் தரும் கலவியே கருதி – நாலாயி:948/2
அம்பினால் அரக்கர் வெருக்கொள நெருக்கி அவர் உயிர் செகுத்த எம் அண்ணல் – நாலாயி:953/2
இல் பிறப்பு அறியீர் இவர் அவர் என்னீர் இன்னது ஓர் தன்மை என்று உணரீர் – நாலாயி:954/1
குலம் கெட்டு அவர் மாள கொடி புள் திரித்தாய் – நாலாயி:1039/2
வல்லார் அவர் வானவர் ஆகுவர் தாமே – நாலாயி:1047/4
அச்சம் இலர் நாண் இலர் ஆதன்மையால் அவர் செய்கை வெறுத்து அணி மா மலர் தூய் – நாலாயி:1085/2
நீசர் அவர் சென்று அடையாதவனுக்கு இடம் மா மலை ஆவது நீர்மலையே – நாலாயி:1086/4
ஆர் எண்ணும் நெஞ்சு உடையார் அவர் எம்மை ஆள்வாரே – நாலாயி:1099/4
வானத்தில் அவர் முறையால் மகிழ்ந்து ஏத்தி வலம் கொள்ள – நாலாயி:1100/2
கொண்டாடும் நெஞ்சு உடையார் அவர் எங்கள் குலதெய்வமே – நாலாயி:1101/4
மாற்றரசர் மணி முடியும் திறலும் தேசும் மற்று அவர் தம் காதலிமார் குழையும் தந்தை – நாலாயி:1278/1
தையல் நல்லார் குழல் மாலையும் மற்று அவர் தட முலை – நாலாயி:1379/3
இறைகள் அவை நெறுநெறு என எறிய அவர் வயிறு அழல நின்ற பெருமான் – நாலாயி:1441/2
தோளும் அவர் தாளும் முடியோடு பொடி ஆக நொடி ஆம் அளவு எய்தான் – நாலாயி:1442/2
வெம்பி எரி கானகம் உலாவும் அவர் தாம் இனிது மேவும் நகர் தான் – நாலாயி:1443/2
பண்ணில் மலி கீதமொடு பாடி அவர் ஆடலொடு கூட எழில் ஆர் – நாலாயி:1445/2
பார் ஆளர் அவர் இவர் என்று அழுந்தை ஏற்ற படை மன்னர் உடல் துணிய பரிமா உய்த்த – நாலாயி:1506/3
கழுநீரொடு மடவார் அவர் கண் வாய் முகம் மலரும் – நாலாயி:1633/2
ஆர்வத்தால் அவர் புலம்பிய புலம்பலை அறிந்து முன் உரைசெய்த – நாலாயி:1697/2
நல்லர் அவர் திறம் நாம் அறியோம் நாண் மடம் அச்சம் நமக்கு இங்கு இல்லை – நாலாயி:1793/2
அக்கும் புலியின் அதளும் உடையார் அவர் ஒருவர் – நாலாயி:1798/1
விளைந்திட்டது என்று எண்ணி விண்ணோர் பரவ அவர் நாள் ஒழித்த பெருமான் முன நாள் – நாலாயி:1900/2
அங்கு அவர் பூம் துகில் வாரிக்கொண்டிட்டு அரவு ஏர் இடையார் இரப்ப – நாலாயி:1918/3
சொல்லி துதிப்பார் அவர் துக்கம் இலரே – நாலாயி:1931/4
செரு அழியாத மன்னர்கள் மாள தேர் வலம் கொண்டு அவர் செல்லும் – நாலாயி:1936/1
செரு நுதலூடு போகி அவர் ஆவி மங்க மழுவாளில் வென்ற திறலோன் – நாலாயி:1987/2
ஒலி கெழு பாடல் பாடி உழல்கின்ற தொண்டர் அவர் ஆள்வர் உம்பர் உலகே – நாலாயி:1991/4
அ வண்ணத்து அவர் நிலைமை கண்டும் தோழீ அவரை நாம் தேவர் என்று அஞ்சினோமே – நாலாயி:2072/4
ஆதியாய் நின்றார் அவர் – நாலாயி:2094/4
ஆர் ஓத வல்லார் அவர் – நாலாயி:2192/4
அவர் இவர் என்று இல்லை அரவு_அணையான் பாதம் – நாலாயி:2193/1
அணி உருவன் பாதம் பணியும் அவர் கண்டீர் – நாலாயி:2212/3
ஆதியாம் வண்ணம் அறிந்தார் அவர் கண்டீர் – நாலாயி:2241/3
யார் ஓத வல்லார் அவர் – நாலாயி:2436/4
அவர் இவர் என்று இல்லை அனங்கவேள் தாதைக்கு – நாலாயி:2437/1
தனி நெஞ்சம் முன் அவர் புள்ளே கவர்ந்தது தண் அம் துழாய்க்கு – நாலாயி:2481/1
தமக்கு அவர் தாம் சார்வு அரியர் ஆனால் எமக்கு இனி – நாலாயி:2593/2
யாதானும் ஆகிடு காண் நெஞ்சே அவர் திறத்தே – நாலாயி:2593/3
இடரின்-கண் வீழ்ந்திட தானும் அ ஒண் பொருள் கொண்டு அவர் பின் – நாலாயி:2826/3
பெற்றார் எவர் அவர் எம்மை நின்று ஆளும் பெரியவரே – நாலாயி:2876/4
தாம் அவர் இவர் உவர் அது இது உது எது – நாலாயி:2902/2
அருளாத நீர் அருளி அவர் ஆவி துவரா முன் – நாலாயி:2937/1
அருள் ஆழி புட்கடவீர் அவர் வீதி ஒரு நாள் என்று – நாலாயி:2937/2
அவர் எம் ஆழி அம் பள்ளியாரே – நாலாயி:3025/4
தீர்ந்தார் தம் மனத்து பிரியாது அவர் உயிரை – நாலாயி:3036/2
பண்ணில் பாட வல்லார் அவர் கேசவன் தமரே – நாலாயி:3074/4
புணர்வது இருவர் அவர் முதலும் தானே – நாலாயி:3088/2
பயிலும் திரு உடையார் எவரேலும் அவர் கண்டீர் – நாலாயி:3187/3
தாளும் தட கையும் கூப்பி பணியும் அவர் கண்டீர் – நாலாயி:3188/3
பாதம் பணிய வல்லாரை பணியும் அவர் கண்டீர் – நாலாயி:3189/3
பெருமை பிதற்ற வல்லாரை பிதற்றும் அவர் கண்டீர் – நாலாயி:3191/3
ஒளி கொண்ட சோதியை உள்ளத்து கொள்ளும் அவர் கண்டீர் – நாலாயி:3192/3
தொன்மை பிதற்ற வல்லாரை பிதற்றும் அவர் கண்டீர் – நாலாயி:3193/3
கும்பி நரகர்கள் ஏத்துவரேலும் அவர் கண்டீர் – நாலாயி:3194/3
ஆழி அங்கையனை ஏத்த வல்லார் அவர் அடிமை திறத்து ஆழியாரே – நாலாயி:3593/4
தெளிவுற்ற ஆயிரத்துள் இவை பத்தும் வல்லார் அவர்
தெளிவுற்ற சிந்தையர் பா மரு மூ_உலகத்துள்ளே – நாலாயி:3615/3,4
அவர் உகந்து அமர்ந்த செய்கை உன் மாயை அறிவு ஒன்றும் சங்கிப்பன் வினையேன் – நாலாயி:3674/2
அணி ஆர் ஆழியும் சங்கமும் ஏந்தும் அவர் காண்-மின் – நாலாயி:3698/2
உளர் எம் ஒருவர் அவர் வந்து என் உள்ளத்துள்ளே உறைகின்றார் – நாலாயி:3757/2
நேர்பட்டார் அவர் நேர்பட்டார் நெடுமாற்கு அடிமைசெய்யவே – நாலாயி:3769/4
மா சின மாலி மாலிமான் என்று அங்கு அவர் பட கனன்று முன் நின்ற – நாலாயி:3797/2
கதிரவர் அவர் அவர் கைந்நிரை காட்டினர் – நாலாயி:3982/2
கதிரவர் அவர் அவர் கைந்நிரை காட்டினர் – நாலாயி:3982/2
வந்து அவர் எதிர்கொள்ள மா மணி மண்டபத்து – நாலாயி:3989/1
அவர்-கண் (1)
நன் நீர்மை இனி அவர்-கண் தங்காது என்று ஒரு வாய்ச்சொல் – நாலாயி:2935/3
அவர்-கண்ணே (1)
அளப்பு_இல் ஐம்புலன் அடக்கி அன்பு அவர்-கண்ணே வைத்து – நாலாயி:2049/2
அவர்-பால் (1)
உளைந்திட்டு எழுந்த மது கைடவர்கள் உலப்பு இல் வலியார் அவர்-பால் வயிரம் – நாலாயி:1900/1
அவர்க்காக (1)
ஆய்ச்சியர் அப்பம் தருவர் அவர்க்காக
சாற்றி ஓர் ஆயிரம் சப்பாணி தடம் கைகளால் கொட்டாய் சப்பாணி – நாலாயி:1892/3,4
அவர்க்கு (17)
நன்று சென்ற நாள்-அவற்றுள் நல் உயிர் படைத்து அவர்க்கு
அன்று தேவு அமைத்து அளித்த ஆதி தேவன் அல்லையே – நாலாயி:799/3,4
பத்தராம் அவர்க்கு அலாது முத்தி முற்றல் ஆகுமே – நாலாயி:830/4
ஆசை ஆம் அவர்க்கு அலால் அமரர் ஆகல் ஆகுமே – நாலாயி:831/4
ஆதலில் அவர்க்கு நாள் ஓலக்கம் அருள அரங்கத்தம்மா பள்ளி எழுந்தருளாயே – நாலாயி:925/4
அண்டம் அல்லால் மற்று அவர்க்கு ஓர் ஆட்சி அறியோமே – நாலாயி:977/4
ஆர்ஆர் இவை வல்லார் அவர்க்கு அல்லல் நில்லாவே – நாலாயி:1477/4
சேம துணை ஆம் செப்பும் அவர்க்கு திருமாலே – நாலாயி:1497/4
இரங்கி ஊர்ந்து அவர்க்கு இன் அருள்செய்யும் எம்பிரானை வம்பு ஆர் புனல் காவிரி – நாலாயி:1571/2
அண்டம் போய் ஆட்சி அவர்க்கு அது அறிந்தோமே – நாலாயி:1747/4
அற்றம் இல்லை அண்டம் அவர்க்கு ஆட்சியே – நாலாயி:1857/4
அது கேடு அவர்க்கு இறுதி ஆங்கு – நாலாயி:2347/4
வைகும் தம் சிந்தையிலும் மற்று இனிதோ நீ அவர்க்கு
வைகுந்தம் என்று அருளும் வான் – நாலாயி:2637/3,4
அடி கண்டு கொண்டு உகந்து என்னையும் ஆள் அவர்க்கு ஆக்கினரே – நாலாயி:2827/4
உள் நின்று உயிர்களுக்கு உற்றனவே செய்து அவர்க்கு உயவே – நாலாயி:2885/1
நயக்கும் அவர்க்கு இது இழுக்கு என்பர் நல்லவர் என்றும் நைந்தே – நாலாயி:2891/4
அங்கு அவர்க்கு அமைத்த தெய்வமும் நீயே அவற்று அவை கருமமும் நீயே – நாலாயி:3676/2
அமர்ந்த நாதனை அவரவர் ஆகி அவர்க்கு அருள் அருளும் அம்மானை – நாலாயி:3713/1
அவர்க்கும் (1)
தேறும் அவர்க்கும் எனக்கும் உனை தந்த செம்மை சொல்லால் – நாலாயி:2835/3
அவர்க்கே (3)
வல்லார் திறத்தை மறவாதவர்கள் எவர் அவர்க்கே
எல்லா இடத்திலும் என்றும் எப்போதிலும் எ தொழும்பும் – நாலாயி:2870/2,3
இறுப்பது எல்லாம் அவன் மூர்த்தியாய் அவர்க்கே இறும்-மினே – நாலாயி:3358/4
கோக்கள் அவர்க்கே குடிகளாய் செல்லும் நல்ல கோட்பாடே – நாலாயி:3779/4
அவர்கட்கு (1)
அவர்கட்கு அங்கு அருள் இல்லா அருளானை தன் அடைந்த – நாலாயி:1405/2
அவர்கள் (2)
அழைப்பன் திருமாலை ஆங்கு அவர்கள் சொன்ன – நாலாயி:2231/1
ஆமோ தரம் அறிய ஒருவர்க்கு என்றே தொழும் அவர்கள்
தாமோதரன் உரு ஆகிய சிவற்கும் திசைமுகற்கும் – நாலாயி:3086/2,3
அவர்கள்தாம் (1)
அவர்கள்தாம் புலையர் போலும் அரங்க மாநகருளானே – நாலாயி:914/4
அவர்களையே (1)
மைத்துனன்மார் காதலியை மயிர் முடிப்பித்து அவர்களையே மன்னர் ஆக்கி – நாலாயி:417/1
அவரவர் (8)
ஆவியே அமுதே என நினைந்து உருகி அவரவர் பணை முலை துணையா – நாலாயி:949/1
அவரவர் தாம்தாம் அறிந்தவாறு ஏத்தி – நாலாயி:2095/1
அவரவர் தமதமது அறிவு அறி வகைவகை – நாலாயி:2903/1
அவரவர் இறையவர் என அடி அடைவர்கள் – நாலாயி:2903/2
அவரவர் இறையவர் குறைவு இலர் இறையவர் – நாலாயி:2903/3
அவரவர் விதி வழி அடைய நின்றனரே – நாலாயி:2903/4
யாவையும் எவரும் தானாய் அவரவர் சமயம்-தோறும் – நாலாயி:3163/1
அமர்ந்த நாதனை அவரவர் ஆகி அவர்க்கு அருள் அருளும் அம்மானை – நாலாயி:3713/1
அவரால் (1)
ஆயர் கொழுந்தாய் அவரால் புடையுண்ணும் – நாலாயி:2967/1
அவரிடை (1)
என் நெஞ்சினாரை கண்டால் என்னை சொல்லி அவரிடை நீர் – நாலாயி:2507/3
அவருடைய (2)
ஆழி விடுத்து அவருடைய கரு அழித்த அழிப்பன் ஊர் – நாலாயி:407/2
இன் அமுதம் வானவரை ஊட்டி அவருடைய
மன்னும் துயர் கடிந்த வள்ளலை மற்று அன்றியும் – நாலாயி:2767/9,10
அவரும் (2)
ஆய்ந்து ஏத்த வல்லார் அவரும் அணுக்கரே – நாலாயி:576/4
இவையும் அவையும் உவையும் இவரும் அவரும் உவரும் – நாலாயி:2987/1
அவரே (3)
ஆர்ஆர் அவரே அமரர்க்கு என்றும் அமரர் ஆவாரே – நாலாயி:1337/4
ஆம் அவை ஆயவை ஆய்நின்ற அவரே – நாலாயி:2902/4
மேலா தாய் தந்தையும் அவரே இனி ஆவாரே – நாலாயி:3348/4
அவரை (11)
அவரை பிராயம் தொடங்கி என்றும் ஆதரித்து எழுந்த என் தட முலைகள் – நாலாயி:507/3
வலங்கொள் மனத்தார் அவரை வலங்கொள் என் மட நெஞ்சே – நாலாயி:1103/4
வணங்கும் மனத்தார் அவரை வணங்கு என்தன் மட நெஞ்சே – நாலாயி:1106/4
போகார் நான் அவரை பொறுக்ககிலேன் புனிதா புள் கொடியாய் நெடுமாலே – நாலாயி:1616/2
வான் உளார் அவரை வலிமையால் நலியும் மறி கடல் இலங்கையார்_கோனை – நாலாயி:1754/1
ஒழித்திட்டு அவரை தனக்கு ஆக்க வல்ல பெருமான் திருமால் அது அன்றியும் முன் – நாலாயி:1903/2
துடைத்திட்டு அவரை தனக்கு ஆக்க என்ன தெளியா அரக்கர் திறல் போய் அவிய – நாலாயி:1904/2
அ வண்ணத்து அவர் நிலைமை கண்டும் தோழீ அவரை நாம் தேவர் என்று அஞ்சினோமே – நாலாயி:2072/4
ஏத்தியிருப்பாரை வெல்லுமே மற்று அவரை
சாத்தியிருப்பார் தவம் – நாலாயி:2399/3,4
எமக்கு அவரை காணலாம் எப்பொழுதும் உள்ளால் – நாலாயி:2639/3
மிக்க ஓர் ஆயிரத்துள் இவை பத்தும் வல்லார் அவரை
தொக்கு பல்லாண்டு இசைத்து கவரிசெய்வர் ஏழையரே – நாலாயி:3626/3,4
அவரொடும் (1)
அகப்படில் அவரொடும் நின்னொடு ஆங்கே அவத்தங்கள் விளையும் என் சொல் கொள் அந்தோ – நாலாயி:3921/4
அவரோடு (1)
தோளால் இட்டு அவரோடு திளைத்து நீ சொல்லப்படாதன செய்தாய் – நாலாயி:230/2
அவல் (2)
காய் உடை நெல்லொடு கரும்பு அமைத்து கட்டி அரிசி அவல் அமைத்து – நாலாயி:510/1
நான் அவல் அப்பம் தருவன் கருவிளை – நாலாயி:1893/2
அவலம் (3)
என் அவலம் களைவாய் ஆடுக செங்கீரை ஏழ்_உலகும் உடையாய் ஆடுக ஆடுகவே – நாலாயி:71/4
என் அவலம் களைவாய் ஆடுக செங்கீரை ஏழ்_உலகும் உடையாய் ஆடுக ஆடுக என்று – நாலாயி:74/2
களங்கனி முறுவல் காரிகை பெரிது கவலையோடு அவலம் சேர்ந்திருந்த – நாலாயி:1114/3
அவள் (15)
கற்று இனம் மேய்த்து வர கண்டு உகந்து அவள் கற்பித்த மாற்றம் எல்லாம் – நாலாயி:253/2
தாய் அவள் சொல்லிய சொல்லை தண் புதுவை_பட்டன் சொன்ன – நாலாயி:306/3
சூர்ப்பணகாவை செவியொடு மூக்கு அவள்
ஆர்க்க அரிந்தானை பாடி பற அயோத்திக்கு அரசனை பாடி பற – நாலாயி:314/3,4
பேய் இடைக்கு இருந்து வந்த மற்று அவள் தன் பெரு முலை சுவைத்திட பெற்ற – நாலாயி:982/1
அடுத்து ஆர்த்து எழுந்தாள் பில வாய் விட்டு அலற அவள் மூக்கு அயில் வாளால் – நாலாயி:992/1
உண்ணா முலை மற்று அவள் ஆவியோடும் உடனே சுவைத்தான் இடம் ஓங்கு பைம் தாள் – நாலாயி:1223/2
கலை இலங்கும் அகல் அல்குல் அரக்கர் குலக்கொடியை காதொடு மூக்கு உடன் அரிய கதறி அவள் ஓடி – நாலாயி:1231/1
வரும் அவள் செவியும் மூக்கும் வாளினால் தடிந்த எந்தை – நாலாயி:1292/2
நஞ்சு தோய் கொங்கை மேல் அம் கை வாய் வைத்து அவள் நாளை உண்ட – நாலாயி:1812/3
வன் மகனாய் அவள் ஆவி வாங்கி முலை உண்ட நம்பீ – நாலாயி:1884/2
ஆங்கு அவள் ஆர்த்து புடைக்க புடையுண்டு – நாலாயி:1888/2
இறுத்திட்டு அவள் இன்பம் அன்போடு அணைந்திட்டு இளம் கொற்றவனாய் துளங்காத முந்நீர் – நாலாயி:1905/2
பேய் தாய் உயிர் கலாய் பால் உண்டு அவள் உயிரை – நாலாயி:2624/3
ஆரானும் ஆதானும் அல்லள் அவள் காணீர் – நாலாயி:2704/3
நாம் அவன் இவன் உவன் அவள் இவள் உவள் எவள் – நாலாயி:2902/1
அவள்-தன் (2)
அரி சினத்தால் ஈன்ற தாய் அகற்றிடினும் மற்று அவள்-தன்
அருள் நினைந்தே அழும் குழவி அதுவே போன்று இருந்தேனே – நாலாயி:688/3,4
பண் நேர் மொழி ஆய்ச்சியர் அஞ்ச வஞ்ச பகு வாய் கழுதுக்கு இரங்காது அவள்-தன்
உண்ணா முலை மற்று அவள் ஆவியோடும் உடனே சுவைத்தான் இடம் ஓங்கு பைம் தாள் – நாலாயி:1223/1,2
அவள்-பால் (1)
செக்கம் செக அன்று அவள்-பால் உயிர் செக உண்ட பெருமான் – நாலாயி:2991/2
அவளுக்கும் (1)
புரி குழல் மங்கை ஒருத்தி-தன்னை புணர்தி அவளுக்கும் மெய்யன் அல்லை – நாலாயி:700/3
அவளும் (4)
தேறி அவளும் திருவுடம்பில் பூச – நாலாயி:100/2
அவளும் நின் ஆகத்து இருப்பதும் அறிந்தும் ஆகிலும் ஆசை விடாளால் – நாலாயி:1108/2
ஓராதவன் போல் கிடந்தானை கண்டு அவளும்
வாரா தான் வைத்தது காணாள் வயிறு அடித்து இங்கு – நாலாயி:2686/2,3
ஆரானும் சொல்லப்படுவாள் அவளும் தன் – நாலாயி:2704/5
அவளை (7)
உள்ளத்தின் உள்ளே அவளை உற நோக்கி – நாலாயி:218/2
மாமீர் அவளை எழுப்பீரோ உன் மகள் தான் – நாலாயி:482/4
அண்ணாந்து இருக்கவே ஆங்கு அவளை கைப்பிடித்த – நாலாயி:615/3
என்னுக்கு அவளை விட்டு இங்கு வந்தாய் இன்னம் அங்கே நட நம்பி நீயே – நாலாயி:702/4
மன்னி அவளை புணர புக்கு மற்று என்னை கண்டு உழறா நெகிழ்ந்தாய் – நாலாயி:705/2
பேய் என்று அவளை பிடித்து உயிர் உண்ட – நாலாயி:1895/3
உழலை என்பில் பேய்ச்சி முலையூடு அவளை உயிர் உண்டான் – நாலாயி:3428/1
அவளொடும் (1)
அரை செய் மேகலை அலர்_மகள் அவளொடும் அமர்ந்த நல் இமயத்து – நாலாயி:962/2
அவற்கு (8)
நிச்சம் நினைவார்க்கு அருள்செய்யும் அவற்கு இடம் மா மலை ஆவது நீர்மலையே – நாலாயி:1085/4
ஏழை ஏதலன் கீழ்மகன் என்னாது இரங்கி மற்று அவற்கு இன் அருள் சுரந்து – நாலாயி:1418/1
ஏதலார் முன்னே இன் அருள் அவற்கு செய்து உன் மக்கள் மற்று இவர் என்று கொடுத்தாய் – நாலாயி:1425/3
வளம் கொள் மந்திரம் மற்று அவற்கு அருளிச்செய்த ஆறு அடியேன் அறிந்து உலகம் – நாலாயி:1426/3
அடி அளந்த மாயன் அவற்கு – நாலாயி:2317/4
அவற்கு அடிமை பட்டேன் அகத்தான் புறத்தான் – நாலாயி:2318/1
திறம் கிளர் வாய் சிறு கள்வன் அவற்கு
கறங்கிய சக்கர கையவனுக்கு என் – நாலாயி:3508/2,3
தன்மை அறிபவர் தாம் அவற்கு ஆள் அன்றி ஆவரோ – நாலாயி:3608/1
அவற்கே (2)
வாழ்வார் வரும் மதி பார்த்து அன்பினராய் மற்று அவற்கே
தாழ்வாய் இருப்பார் தமர் – நாலாயி:2471/3,4
உடைவதும் அவற்கே ஒருங்காகவே – நாலாயி:3808/4
அவற்றால் (1)
மலக்குண்டு அமுதம் சுரந்த மறி கடல் போன்று அவற்றால்
கலக்குண்ட நான்று கண்டார் எம்மை யாரும் கழறலரே – நாலாயி:2534/3,4
அவற்றின் (1)
அங்கு அவன் பசுநிரை மேய்ப்பு ஒழிப்பான் உரைத்தன இவையும் பத்து அவற்றின் சார்வே – நாலாயி:3923/4
அவற்றினுள் (1)
அமர் சுவை ஆயிரத்து அவற்றினுள் இவை பத்தும் வல்லார் – நாலாயி:2931/3
அவற்று (2)
பத்து நீள் முடியும் அவற்று இரட்டி பாழி தோளும் படைத்தவன் செல்வம் – நாலாயி:1859/1
அங்கு அவர்க்கு அமைத்த தெய்வமும் நீயே அவற்று அவை கருமமும் நீயே – நாலாயி:3676/2
அவற்றுள் (5)
ஆனில் மேய ஐந்தும் நீ அவற்றுள் நின்ற தூய்மை நீ – நாலாயி:845/2
விரிகின்ற வண்ணத்த எம் பெருமான் கண்கள் மீண்டு அவற்றுள்
எரி கொள் செம் தீ வீழ் அசுரரை போல எம் போலியர்க்கும் – நாலாயி:2559/2,3
ஓராயிரம் சொன்ன அவற்றுள் இவை பத்தும் – நாலாயி:3019/3
எத்தனை ஓர் உகமும் அவையாய் அவற்றுள் இயலும் – நாலாயி:3640/2
நெறிமையால் தானும் அவற்றுள் நிற்கும் பிரான் – நாலாயி:3839/2
அவற்றுளே (1)
அங்கம் ஆறும் வேதம் நான்கும் ஆகி நின்று அவற்றுளே
தங்குகின்ற தன்மையாய் தடம் கடல் பணத்தலை – நாலாயி:766/1,2
அவற்றை (3)
என் அகம் என்று நான் வைத்து போந்தேன் இவன் புக்கு அவற்றை பெறுத்தி போந்தான் – நாலாயி:210/2
சுடுமே அவற்றை தொடர் தரு தொல்லை சுழல் பிறப்பில் – நாலாயி:2888/2
முன்னிய மூ_உலகும் அவையாய் அவற்றை படைத்து – நாலாயி:3645/3
அவன் (187)
ஆலின் இலை வளர்ந்த சிறுக்கன் அவன் இவன் – நாலாயி:60/2
மீள அவன் மகனை மெய்ம்மை கொள கருதி மேலை அமரர்_பதி மிக்கு வெகுண்டு வர – நாலாயி:65/2
அளந்து இட்ட தூணை அவன் தட்ட ஆங்கே – நாலாயி:83/1
பண்டு அவன் செய்த கிரீடை எல்லாம் பட்டர்பிரான் விட்டுசித்தன் பாடல் – நாலாயி:212/2
கடு வாய் சின வெம் கண் களிற்றினுக்கு கவளம் எடுத்து கொடுப்பான் அவன் போல் – நாலாயி:267/1
அரும் கல உருவின் ஆயர் பெருமான் அவன் ஒருவன் குழல் ஊதின-போது – நாலாயி:284/2
செய் தலை எழு நாற்று போல் அவன் செய்வன செய்துகொள்ள – நாலாயி:294/3
அடியேற்கு அருள் என்று அவன் பின்தொடர்ந்த – நாலாயி:312/2
காளியன் பொய்கை கலங்க பாய்ந்திட்டு அவன்
நீள் முடி ஐந்திலும் நின்று நடம்செய்து – நாலாயி:313/1,2
நேரா அவன் தம்பிக்கே நீள் அரசு ஈத்த – நாலாயி:316/3
இத்தகையால் அடையாளம் ஈது அவன் கை மோதிரமே – நாலாயி:325/4
சிங்கப்பிரான் அவன் எம்மான் சேரும் திருக்கோயில் கண்டீர் – நாலாயி:446/3
அன்று உலகம் அளந்தானை உகந்து அடிமை-கண் அவன் வலி செய்ய – நாலாயி:554/1
அந்தரம் ஒன்று இன்றி ஏறி அவன் செவியில் – நாலாயி:570/2
ஆர்க்கு இடுகோ தோழீ அவன் தார் செய்த பூசலையே – நாலாயி:588/4
ஆலின் இலை பெருமான் அவன் வார்த்தை உரைக்கின்றதே – நாலாயி:594/4
அங்கை தலத்திடை ஆழி கொண்டான் அவன் முகத்து அன்றி விழியேன் என்று – நாலாயி:620/1
அஞ்சேல் என்னான் அவன் ஒருவன் அவன் மார்வு அணிந்த வன மாலை – நாலாயி:629/3
அஞ்சேல் என்னான் அவன் ஒருவன் அவன் மார்வு அணிந்த வன மாலை – நாலாயி:629/3
அழிலும் தொழிலும் உரு காட்டான் அஞ்சேல் என்னான் அவன் ஒருவன் – நாலாயி:631/1
அள்ளி பறித்திட்டு அவன் மார்வில் எறிந்து என் அழலை தீர்வேனே – நாலாயி:634/4
முன் ஒரு நாள் மழுவாளி சிலை வாங்கி அவன் தவத்தை முற்றும் செற்றாய் – நாலாயி:738/1
எரி நெடு வேல் அரக்கரொடும் இலங்கை வேந்தன் இன் உயிர் கொண்டு அவன் தம்பிக்கு அரசும் ஈந்து – நாலாயி:747/2
என்றும் நின்றான் அவன் இவன் என்று ஏத்தி நாளும் இறைஞ்சு-மினோ எப்பொழுதும் தொண்டீர் நீரே – நாலாயி:750/4
போது தங்கு நான்முகன் மகன் அவன் மகன் சொலில் – நாலாயி:823/2
நின்றுநின்று அவன் குணங்கள் உள்ளி உள்ளம் தூயராய் – நாலாயி:826/2
எட்டின் ஆய பேதமோடு இறைஞ்சி நின்று அவன் பெயர் – நாலாயி:828/3
ஆர்வமோடு இறைஞ்சி நின்று அவன் பேர் எட்டு எழுத்துமே – நாலாயி:829/3
அற்றம் மேல் ஒன்று அறியீர் அவன் அல்லால் தெய்வம் இல்லை – நாலாயி:880/3
மேவினேன் அவன் பொன் அடி மெய்ம்மையே – நாலாயி:938/2
முயல்கின்றேன் அவன் மொய் கழற்கு அன்பையே – நாலாயி:946/4
பிள்ளையாய் உயிர் உண்ட எந்தை பிரான் அவன் பெருகும் இடம் – நாலாயி:1019/2
வம்பு உலாம் மலர் மேல் மலி மட மங்கை-தன் கொழுநன் அவன்
கொம்பின் அன்ன இடை மட குறமாதர் நீள் இதணம்-தொறும் – நாலாயி:1025/2,3
காண்டாவனம் என்பது ஓர் காடு அமரர்க்கு அரையன்னது கண்டு அவன் நிற்க முனே – நாலாயி:1079/1
ஆண்டான் அவுணன் அவன் மார்வு அகலம் உகிரால் வகிர் ஆக முனிந்து அரியாய் – நாலாயி:1079/3
நெடுமால்_அவன் மேவிய நீர்மலை மேல் நிலவும் புகழ் மங்கையர் கோன் அமரில் – நாலாயி:1087/1
நீர்_வண்ணன் மார்வத்தில் இருக்கையை முன் நினைந்து அவன் ஊர் – நாலாயி:1099/2
கூறு கொண்டு அவன் குலமகற்கு இன் அருள் கொடுத்தவன் இடம் மிடைந்து – நாலாயி:1151/2
அங்கு அவன் ஆகம் அளைந்திட்டு ஆயிரம் தோள் எழுந்து ஆட – நாலாயி:1175/2
தொண்டை அம் செம் கனி வாய் நுகர்ந்தானை உகந்து அவன் பின் – நாலாயி:1209/2
ஏது அவன் தொல் பிறப்பு இளையவன் வளை ஊதி மன்னர் – நாலாயி:1211/1
நண்ணி அவன் மார்வு அகலத்து உகிர் மடுத்த நாதன் நாள்-தோறும் மகிழ்ந்து இனிது மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1229/2
முண்டம் அது நிறைத்து அவன்-கண் சாபம் அது நீக்கும் முதல்வன் அவன் மகிழ்ந்து இனிது மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1230/2
எங்கள் தனி நாயகனே எமக்கு அருளாய் என்னும் ஈசன் அவன் மகிழ்ந்து இனிது மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1236/2
அம்பினால் அறுத்து அரசு அவன் தம்பிக்கு அளித்தவன் உறை கோயில் – நாலாயி:1258/2
படர் பொருள்களுமாய் நின்றவன் தன்னை பங்கயத்து அயன் அவன் அனைய – நாலாயி:1270/2
ஆயிரம் துணிய அடல் மழு பற்றி மற்று அவன் அகல் விசும்பு அணைய – நாலாயி:1413/2
கோது_இல் வாய்மையினான் உனை வேண்டிய குறை முடித்து அவன் சிறுவனை கொடுத்தாய் – நாலாயி:1424/3
மெய்யின் அளவே அமுதுசெய்ய வல ஐயன் அவன் மேவும் நகர் தான் – நாலாயி:1439/2
சூடியும் தொழுதும் எழுந்து ஆடியும் தொண்டர்கட்கு அவன் சொன்ன சொல் மாலை – நாலாயி:1577/3
தான் ஆகிய தலைவன் அவன் அமரர்க்கு அதிபதி ஆம் – நாலாயி:1631/2
பெற்ற-கால் அவன் ஆகம் பெண் பிறந்தோம் உய்யோமோ என்கின்றாளால் – நாலாயி:1655/3
கனம் செய் மா மதிள் கணபுரத்தவனொடும் கனவினில் அவன் தந்த – நாலாயி:1696/1
மங்கை நல்லாய் தொழுதும் எழு போய் அவன் மன்னும் ஊர் – நாலாயி:1771/3
பரவி நெஞ்சே தொழுதும் எழு போய் அவன் பாலம் ஆய் – நாலாயி:1774/1
போதும் மாதே தொழுதும் அவன் மன்னு புல்லாணியே – நாலாயி:1776/4
மூத்திடுகின்றன மற்று அவன் தன் மொய் அகலம் அணையாது வாளா – நாலாயி:1796/3
அணங்கு எழுந்து அவன் தன் கவந்தம் நின்று ஆட அமர்செய்த அடிகள்-தம் கோயில் – நாலாயி:1822/2
காவலன் இலங்கைக்கு இறை கலங்க சரம் செல உய்த்து மற்று அவன்
ஏவலம் தவிர்த்தான் என்னை ஆளுடை எம் பிரான் – நாலாயி:1843/1,2
நஞ்சு தான் அரக்கர் குடிக்கு என்று நங்கையை அவன் தம்பியே சொன்னான் – நாலாயி:1861/2
ஆண்டான் அவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1902/4
தன் நம்பி நம்பியும் இங்கு வளர்ந்தது அவன் இவை செய்தறியான் – நாலாயி:1911/2
பெண் ஆனோம் பெண்மையோம் நிற்க அவன் மேய – நாலாயி:1978/3
அல்லாதார் தாம் உளரே அவன் அருளே உலகு ஆவது அறியீர்களே – நாலாயி:2003/4
வாயானை மாலை வணங்கி அவன் பெருமை – நாலாயி:2014/3
அவன் தமர் எ வினையர் ஆகிலும் எம் கோன் – நாலாயி:2136/1
அவன் தமரே என்று ஒழிவது அல்லால் நமன் தமரால் – நாலாயி:2136/2
தானத்தால் மற்று அவன் பேர் சாற்றினால் வானத்து – நாலாயி:2183/2
அளந்து அடி கீழ் கொண்ட அவன் – நாலாயி:2204/4
அவன் கண்டாய் நல் நெஞ்சே ஆர் அருளும் கேடும் – நாலாயி:2205/1
அவன் கண்டாய் ஐம்புலனாய் நின்றான் அவன் கண்டாய் – நாலாயி:2205/2
அவன் கண்டாய் ஐம்புலனாய் நின்றான் அவன் கண்டாய் – நாலாயி:2205/2
மாதவனே என்னும் மனம் படைத்து மற்று அவன் பேர் – நாலாயி:2219/3
மாதவனே என்னும் மனம் படைத்து மற்று அவன் பேர் – நாலாயி:2225/3
மதி கண்டாய் மற்று அவன் பேர்-தன்னை மதி கண்டாய் – நாலாயி:2232/2
கண்டேன் திருமேனி யான் கனவில் ஆங்கு அவன் கை – நாலாயி:2248/1
ஏத்தி பணிந்து அவன் பேர் ஈரைஞ்ஞூறு எப்பொழுதும் – நாலாயி:2258/3
தோள் நலத்தான் நேர் இல்லா தோன்றல் அவன் அளந்த – நாலாயி:2260/3
அளந்தான் அவன் சேவடி – நாலாயி:2272/4
இவை அவன் கோயில் இரணியனது ஆகம் – நாலாயி:2312/1
இனி அவன் மாயன் என உரைப்பரேலும் – நாலாயி:2364/1
இனி அவன் காண்பு அரியனேலும் இனியவன் – நாலாயி:2364/2
மகன் ஆம் அவன் மகன் தன் காதல் மகனை – நாலாயி:2373/2
ஆரும் அறியார் அவன் பெருமை ஓரும் – நாலாயி:2383/2
அன்றிக்கொண்டு எய்தான் அவன் – நாலாயி:2410/4
அவன் என்னை ஆளி அரங்கத்து அரங்கில் – நாலாயி:2411/1
அவன் என்னை எய்தாமல் காப்பான் அவன் என்னது – நாலாயி:2411/2
அவன் என்னை எய்தாமல் காப்பான் அவன் என்னது – நாலாயி:2411/2
கண்டத்தான் எண்_கண்ணான் காணான் அவன் வைத்த – நாலாயி:2454/3
எதிர்வன் அவன் எனக்கு நேரான் அதிரும் – நாலாயி:2465/2
சொல்லிய சூழல் திருமால் அவன் கவி ஆது கற்றேன் – நாலாயி:2525/3
நாயகன் நாயகர் எல்லாம் தொழும் அவன் ஞாலம் முற்றும் – நாலாயி:2538/2
திருமால் உருவோடு அவன் சின்னமே பிதற்றா நிற்பது ஓர் – நாலாயி:2565/3
மாலை நல் நாவில் கொள்ளார் நினையார் அவன் மை படியே – நாலாயி:2570/4
அன்புடையன் அன்றே அவன் – நாலாயி:2619/4
அவன் ஆம் இவன் ஆம் உவன் ஆம் மற்று உம்பர் – நாலாயி:2620/1
அவன் ஆம் அவன் என்று இராதே அவன் ஆம் – நாலாயி:2620/2
அவன் ஆம் அவன் என்று இராதே அவன் ஆம் – நாலாயி:2620/2
அவன் ஆம் அவன் என்று இராதே அவன் ஆம் – நாலாயி:2620/2
போய் உபகாரம் பொலிய கொள்ளாது அவன் புகழே – நாலாயி:2623/3
பரன் ஆம் அவன் ஆதல் பாவிப்பர் ஆகில் – நாலாயி:2648/1
வாழ்த்தி அவன் அடியை பூ புனைந்து நின் தலையை – நாலாயி:2668/1
ஆரால் கடைந்திடப்பட்டது அவன் காண்-மின் – நாலாயி:2684/8
போர் ஆர் வேல் கண்ணீர் அவன் ஆகில் பூம் துழாய் – நாலாயி:2696/2
நாம் மன்னி வாழ நெஞ்சே சொல்லுவோம் அவன் நாமங்களே – நாலாயி:2791/4
மன குற்ற மாந்தர் பழிக்கில் புகழ் அவன் மன்னிய சீர் – நாலாயி:2795/2
தனக்கு உற்ற அன்பர் அவன் திருநாமங்கள் சாற்றும் என் பா – நாலாயி:2795/3
முயல்கின்றனன் அவன் தன் பெரும் கீர்த்தி மொழிந்திடவே – நாலாயி:2796/4
முப்போதும் வாழ்த்துவன் என் ஆம் இது அவன் மொய் புகழ்க்கே – நாலாயி:2813/4
தொண்டு கொண்டேன் அவன் தொண்டர் பொன் தாளில் என் தொல்லை வெம்நோய் – நாலாயி:2874/2
விண்டு கொண்டேன் அவன் சீர் வெள்ள வாரியை வாய்மடுத்து இன்று – நாலாயி:2874/3
உவந்து அருந்தேன் அவன் சீர் அன்றி யான் ஒன்றும் உள் மகிழ்ந்தே – நாலாயி:2884/4
இருப்பிடம் மாயன் இராமாநுசன் மனத்து இன்று அவன் வந்து – நாலாயி:2896/3
உயர்வு அற உயர் நலம் உடையவன் எவன் அவன்
மயர்வு அற மதி நலம் அருளினன் எவன் அவன் – நாலாயி:2899/1,2
மயர்வு அற மதி நலம் அருளினன் எவன் அவன்
அயர்வு அறும் அமரர்கள் அதிபதி எவன் அவன் – நாலாயி:2899/2,3
அயர்வு அறும் அமரர்கள் அதிபதி எவன் அவன்
துயர் அறு சுடர் அடி தொழுது எழு என் மனனே – நாலாயி:2899/3,4
நாம் அவன் இவன் உவன் அவள் இவள் உவள் எவள் – நாலாயி:2902/1
உளன் எனில் உளன் அவன் உருவம் இ உருவுகள் – நாலாயி:2907/1
உளன் அலன் எனில் அவன் அருவம் இ அருவுகள் – நாலாயி:2907/2
அல்லது அவன் உரு – நாலாயி:2913/2
பற்று இலையாய் அவன்
முற்றில் அடங்கே – நாலாயி:2915/3,4
சொல புகில் இவை பின்னும் வயிற்று உள இவை அவன் துயக்கே – நாலாயி:2929/4
வன் சிறையில் அவன் வைக்கில் வைப்புண்டால் என் செயுமோ – நாலாயி:2932/4
பாடும் என் நா அவன் பாடல் – நாலாயி:2956/3
துப்பு ஆம் புலன் ஐந்தும் துஞ்சக்கொடான் அவன்
எப்பால் எவர்க்கும் நலத்தால் உயர்ந்து உயர்ந்து – நாலாயி:2966/2,3
நிகர்_இல் அவன் புகழ் பாடி இளைப்பு இலம் – நாலாயி:2974/3
ஆழ நெடும் கடல் சேர்ந்தான் அவன் என் அருகவிலானே – நாலாயி:2988/4
கமல_கண்ணன் என் கண்ணின் உள்ளான் காண்பன் அவன் கண்களாலே – நாலாயி:2995/1
அமலங்கள் ஆக விழிக்கும் ஐம்புலனும் அவன் மூர்த்தி – நாலாயி:2995/2
அங்கு அப்பொழுதே அவன் வீய தோன்றிய என் – நாலாயி:3096/3
அமர மனத்தினுள் யோகு புணர்ந்து அவன் தன்னோடு ஒன்று ஆக – நாலாயி:3173/2
செய்ய தாமரை_கண்ணனாய் உலகு ஏழும் உண்ட அவன் கண்டீர் – நாலாயி:3176/1
செம்மையால் அவன் பாத பங்கயம் சிந்தித்து ஏத்தி திரிவரே – நாலாயி:3179/4
தோற்றம் கேடு அவை இல்லவன் உடையான் அவன் ஒரு மூர்த்தியாய் – நாலாயி:3181/1
அஞ்சி நீர் உலகத்துள்ளீர்கள் அவன் இவன் என்று கூழேன்-மின் – நாலாயி:3184/3
நெஞ்சினால் நினைப்பான் எவன் அவன் ஆகும் நீள் கடல்_வண்ணனே – நாலாயி:3184/4
அடி ஆர்ந்த ஆயிரத்துள் இவை பத்து அவன் தொண்டர் மேல் – நாலாயி:3197/3
காயம் கழித்து அவன் தாள் இணை கீழ் புகும் காதலன் – நாலாயி:3216/3
மட்டு அவிழ் தண் அம் துழாய் முடியானை வணங்கி அவன் திறத்து – நாலாயி:3222/3
பாடல் ஓர் ஆயிரத்துள் இவை ஒரு பத்தும் பயிற்ற வல்லார்கட்கு அவன்
நாடும் நகரமும் நன்குடன் காண நலனிடை ஊர்தி பண்ணி – நாலாயி:3230/2,3
விண்ணை தொழுது அவன் மேவு வைகுந்தம் என்று கைகாட்டும் – நாலாயி:3264/2
போம் இள நாகத்தின் பின் போய் அவன் கிடக்கை ஈது என்னும் – நாலாயி:3268/2
ஆய்ச்சியர் வெண்ணெய்கள் காணில் அவன் உண்ட வெண்ணெய் ஈது என்னும் – நாலாயி:3269/3
வீடு இல் சீர் புகழ் ஆதிப்பிரான் அவன் மேவி உறை கோயில் – நாலாயி:3331/2
தானேல் எம் பெருமான் அவன் என் ஆகி ஒழிந்தான் – நாலாயி:3342/3
அம்மான் ஆழிப்பிரான் அவன் எ இடத்தான் யான் ஆர் – நாலாயி:3347/1
இறுப்பது எல்லாம் அவன் மூர்த்தியாய் அவர்க்கே இறும்-மினே – நாலாயி:3358/4
மறு திருமார்வன் அவன் தன் பூதங்கள் கீதங்கள் பாடி – நாலாயி:3359/3
கொடிய என் நெஞ்சம் அவன் என்றே கிடக்கும் எல்லே – நாலாயி:3367/3
முன்னம் நோற்ற விதி-கொலோ முகில்_வண்ணன் மாயம்-கொலோ அவன்
சின்னமும் திருநாமமும் இவள் வாயனகள் திருந்தவே – நாலாயி:3501/3,4
முன்னி வந்து அவன் நின்று இருந்து உறையும் தொலைவில்லிமங்கலம் – நாலாயி:3504/3
மண்ணினுள் அவன் சீர் வளம் மிக்கவன் ஊர் வினவி – நாலாயி:3517/3
செல்வம் மல்கி அவன் கிடந்த திருக்கோளூர்க்கே – நாலாயி:3520/3
பூ இயல் பொழிலும் தடமும் அவன் கோயிலும் கண்டு – நாலாயி:3521/3
செல்வம் மல்கி அவன் கிடந்த திருக்கோளுர்க்கே – நாலாயி:3523/3
தினைத்தனையும் விடாள் அவன் சேர் திருக்கோளூர்க்கே – நாலாயி:3526/3
பத்து நூற்றுள் இ பத்து அவன் சேர் திருக்கோளூர்க்கே – நாலாயி:3527/3
வெள்ள சுகம் அவன் வீற்றிருந்த வேத ஒலியும் விழா ஒலியும் – நாலாயி:3583/3
முனிந்து இனி என் செய்தீர் அன்னைமீர்காள் முன்னி அவன் வந்து வீற்றிருந்த – நாலாயி:3587/3
ஞாலத்து அவன் வந்து வீற்றிருந்த நான்மறையாளரும் வேள்வி ஓவா – நாலாயி:3588/3
தெண் திரை சூழ்ந்து அவன் வீற்றிருந்த தென் திருப்பேரெயில் சேர்வன் சென்றே – நாலாயி:3590/4
சேர்த்து அவன் செய்யும் சேமத்தை எண்ணி தெளிவுற்றே – நாலாயி:3614/4
அங்கு உயர் முக்கண் பிரான் பிரம பெருமான் அவன் நீ – நாலாயி:3619/2
மீண்டும் அவன் தம்பிக்கே விரி நீர் இலங்கை அருளி – நாலாயி:3624/3
ஆடும் பறவை மிசை கண்டு கைதொழுது அன்றி அவன் உறையும் – நாலாயி:3662/2
ஆழிவலவனை ஆதரிப்பும் ஆங்கு அவன் நம்மில் வரவும் எல்லாம் – நாலாயி:3686/1
கடையற பாசங்கள் விட்ட பின்னை அன்றி அவன் அவை காண்கொடானே – நாலாயி:3689/4
அல்லது என் ஆவி அமர்ந்து அணைகில்லாது ஆதலால் அவன் உறைகின்ற – நாலாயி:3708/2
அருள் தான் இனி யான் அறியேன் அவன் என் உள் – நாலாயி:3739/1
தருமேல் பின்னை யார்க்கு அவன் தன்னை கொடுக்கும் – நாலாயி:3742/2
திருவருள் அருளால் அவன் சென்று சேர் தண் திருப்புலியூர் – நாலாயி:3764/3
கொடு மா வினையேன் அவன் அடியார் அடியே கூடும் இது அல்லால் – நாலாயி:3770/3
நறு மா விரை நாள்மலர் அடி கீழ் புகுதல் அன்றி அவன் அடியார் – நாலாயி:3772/3
தனி மா தெய்வ தளிர் அடி கீழ் புகுதல் அன்றி அவன் அடியார் – நாலாயி:3776/3
திண்ணமா நும் உடைமை உண்டேல் அவன் அடி சேர்த்து உய்ம்-மினோ – நாலாயி:3790/3
எண்ண வேண்டா நும்மது ஆதும் அவன் அன்றி மற்று இல்லையே – நாலாயி:3790/4
பொரு ஆகி நின்றான் அவன் எல்லா பொருட்கும் – நாலாயி:3821/2
அத்தனை ஆம் இனி என் உயிர் அவன் கையதே – நாலாயி:3826/4
அவன் கையதே எனது ஆருயிர் அன்றில் பேடைகாள் – நாலாயி:3827/1
என் கண்ணன் என்று அவன் காட்கரை ஏத்துமே – நாலாயி:3841/4
அவன் அருள்பெறும் அளவு ஆவி நில்லாது அடு பகல் மாலையும் நெஞ்சும் காணேன் – நாலாயி:3874/2
கார் ஒக்கும் மேனி நம் கண்ணன் கள்வம் கவர்ந்த அ தனி நெஞ்சம் அவன் கணஃதே – நாலாயி:3875/2
பாடி ஆடி பணி-மின் அவன் தாள்களே – நாலாயி:3890/4
நலம் கழல் அவன் அடி நிழல் தடம் அன்றி யாமே – நாலாயி:3892/4
அங்கு அவன் பசுநிரை மேய்ப்பு ஒழிப்பான் உரைத்தன இவையும் பத்து அவற்றின் சார்வே – நாலாயி:3923/4
பாடீர் அவன் நாமம் – நாலாயி:3939/3
உம்பரும் யாதவரும் படைத்த முனிவன் அவன் நீ – நாலாயி:3993/3
அவன்-கண் (3)
முண்டம் அது நிறைத்து அவன்-கண் சாபம் அது நீக்கும் முதல்வன் அவன் மகிழ்ந்து இனிது மருவி உறை கோயில் – நாலாயி:1230/2
ஒடுங்க அவன்-கண்
ஒடுங்கலும் எல்லாம் – நாலாயி:2918/1,2
பாழிமையில் பட்டு அவன்-கண் பாசத்தால் நைவாயே – நாலாயி:3013/4
அவன்-தன் (9)
செப்பாடு உடைய திருமால் அவன்-தன் செந்தாமரை கைவிரல் ஐந்தினையும் – நாலாயி:269/1
வாடாத வள் உகிரால் பிளந்து அவன்-தன் மகனுக்கு அருள்செய்தான் வாழும் இடம் மல்லிகை செங்கழுநீர் – நாலாயி:1241/2
கடு விடம் உடைய காளியன் தடத்தை கலக்கி முன் அலக்கழித்து அவன்-தன்
படம் இற பாய்ந்து பல் மணி சிந்த பல் நடம் பயின்றவன் கோயில் – நாலாயி:1340/1,2
அன்பு ஆழியானை அணுகு என்னும் நா அவன்-தன்
பண்பு ஆழி தோள் பரவி ஏத்து என்னும் முன்பு ஊழி – நாலாயி:2153/1,2
செறிந்த மனத்தராய் செவ்வே அறிந்து அவன்-தன்
பேர் ஓதி ஏத்தும் பெருந்தவத்தோர் காண்பரே – நாலாயி:2187/2,3
பாண் ஒடுங்க வண்டு அறையும் பங்கயமே மற்று அவன்-தன்
நீள் நெடும் கண் காட்டும் நிறம் – நாலாயி:2336/3,4
மதித்து அடைந்த வாள் அரவம்-தன்னை மதித்து அவன்-தன்
வல் ஆகத்து ஏற்றிய மா மேனி மாயவனை – நாலாயி:2455/2,3
தன்னுடைய கொங்கை முகம் நெரிய தான் அவன்-தன் – நாலாயி:2745/2
உள் உள் ஆர் அறிவார் அவன்-தன்
கள்ள மாய மனக்கருத்தே – நாலாயி:3026/3,4
அவனது (7)
அவனது ஊர் அரங்கம் என்னாது அயர்த்து வீழ்ந்து அளிய மாந்தர் – நாலாயி:883/3
ஊன் முனிந்து அவனது உடல் இரு பிளவா உகிர் நுதி மடுத்து அயன் அரனை – நாலாயி:985/2
அங்கம் அழியார் அவனது ஆணை தலை சூடும் அடியார் அறிதியேல் – நாலாயி:1446/2
அம் கை வாள் உகிர் நுதியால் அவனது ஆகம் அம் குருதி பொங்குவித்தான் அடி கீழ் நிற்பீர் – நாலாயி:1501/2
கேள் அவனது இன் மொழியே கேட்டிருக்கும் நா நாளும் – நாலாயி:2144/2
உணர்வில் உம்பர் ஒருவனை அவனது அருளால் உறல்-பொருட்டு என் – நாலாயி:3750/1
உணர்வின் உள்ளே இருத்தினேன் அதுவும் அவனது இன் அருளே – நாலாயி:3750/2
அவனால் (1)
தாங்காதது ஓர் ஆள் அரியாய் அவுணன்-தனை வீட முனிந்து அவனால் அமரும் – நாலாயி:1081/1
அவனி (4)
மழுவினால் அவனி அரசை மூவெழுகால் மணி முடி பொடிபடுத்து உதிர – நாலாயி:1753/1
அடி மூன்று இரந்து அவனி கொண்டாய் படிநின்ற – நாலாயி:2186/2
வகையால் அவனி இரந்து அளந்தாய் பாதம் – நாலாயி:2215/1
அவனி உண்டு உமிழ்ந்தவன் மேல் உரைத்த ஆயிரத்துள் இவை பத்தும் கொண்டு – நாலாயி:3879/3
அவனிகளும் (3)
அண்டமும் இ அலை கடலும் அவனிகளும் எல்லாம் அமுதுசெய்த திருவயிற்றன் அரன் கொண்டு திரியும் – நாலாயி:1230/1
அண்டமும் இ அலை கடலும் அவனிகளும் எல்லாம் அளந்த பிரான் அமரும் இடம் வளம் கொள் பொழில் அயலே – நாலாயி:1242/2
அண்டமும் இ அலை கடலும் அவனிகளும் குல வரையும் – நாலாயி:1252/1
அவனிடை (2)
சிந்தை போயிற்று திருவருள் அவனிடை பெறும் அளவு இருந்தேனை – நாலாயி:1688/2
நன்று என நலம் செய்வது அவனிடை நம்முடை நாளே – நாலாயி:2927/4
அவனிதேவர் (1)
அமர்ந்த சீர் மூவாயிரவர் வேதியர்கள் தம்பதி அவனிதேவர் வாழ்வு – நாலாயி:3713/3
அவனியாய் (1)
ஆமையாய் கங்கையாய் ஆழ் கடலாய் அவனியாய் அரு வரைகளாய் – நாலாயி:416/1
அவனியாள் (2)
அச்சுதனுக்கு என்று அவனியாள் போத்தந்தாள் – நாலாயி:51/3
அண்டம் ஊடு அறுத்து அன்று அந்தரத்து இழிந்து அங்கு அவனியாள் அலமர பெருகும் – நாலாயி:986/3
அவனியுள் (1)
அவனியுள் அலற்றி நின்று உய்ம்-மின் தொண்டீர் அ சொன்ன மாலை நண்ணி தொழுதே – நாலாயி:3879/4
அவனில் (2)
அல்லது ஓர் அரணும் அவனில் வேறு இல்லை அது பொருள் ஆகிலும் அவனை – நாலாயி:3708/1
ஆதும் இல்லை மற்று அவனில் என்று அதுவே துணிந்து – நாலாயி:3791/1
அவனுக்கு (7)
மீள அவனுக்கு அருள்செய்த வித்தகன் – நாலாயி:313/3
நீர் ஆர் பெயரான் நெடுமால் அவனுக்கு இடம் மா மலை ஆவது நீர்மலையே – நாலாயி:1083/4
நிகர் ஆயவன் நெஞ்சு இடந்தான் அவனுக்கு இடம் மா மலை ஆவது நீர்மலையே – நாலாயி:1084/4
பூம் புனல் பொய்கை புக்கான் அவனுக்கு இடம் தான் தடம் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி – நாலாயி:1132/2
மலை இலங்கு தோள் நான்கே மற்று அவனுக்கு எற்றே காண் என்கின்றாளால் – நாலாயி:1648/2
ஆரானும் காண்-மின்கள் அம் பவளம் வாய் அவனுக்கு என்கின்றாளால் – நாலாயி:1651/3
யாமுடை துணை என்னும் தோழிமாரும் எம்மில் முன் அவனுக்கு மாய்வர் ஆலோ – நாலாயி:3873/3
அவனுக்கும் (1)
உரி யானை உகந்தான் அவனுக்கும் உணர்வதனுக்கு – நாலாயி:1603/2
அவனுக்கே (1)
அத்தன் அச்சன் அரங்கனுக்கு அடியார்கள் ஆகி அவனுக்கே
பித்தராம் அவர் பித்தர் அல்லர்கள் மற்றையார் முற்றும் பித்தரே – நாலாயி:666/3,4
அவனுடை (4)
உணக்கு-மின் பசை அற அவனுடை உணர்வுகொண்டு உணர்ந்தே – நாலாயி:2925/4
யாமுடை ஆயன் தன் மனம் கல் ஆலோ அவனுடை தீம் குழல் ஈரும் ஆலோ – நாலாயி:3873/2
யாமுடை ஆருயிர் காக்குமாறு என் அவனுடை அருள்பெறும் போது அரிதே – நாலாயி:3873/4
அவனுடை அருள்பெறும் போது அரிதால் அ அருள் அல்லன அருளும் அல்ல – நாலாயி:3874/1
அவனுடைய (4)
அரவில் பள்ளிகொண்டு அரவம் துரந்திட்டு அரவ பகை ஊர்தி அவனுடைய
குரவில் கொடி முல்லைகள் நின்று உறங்கும் கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்ற குடை மேல் – நாலாயி:274/1,2
ஆரானும் அவனுடைய திருவயிற்றில் நெடும் காலம் கிடந்தது உள்ளத்து – நாலாயி:2006/2
தன்னுடைய தாள் மேல் கிடாத்தி அவனுடைய – நாலாயி:2766/2
ஊரும் நாடும் உலகமும் தன்னை போல் அவனுடைய
பேரும் தார்களுமே பிதற்ற கற்பு வான் இடறி – நாலாயி:3518/1,2
அவனும் (7)
நாங்கள் எம் இல்லிருந்து ஒட்டிய கச்சங்கம் நானும் அவனும் அறிதும் – நாலாயி:552/2
முன்னம் திசைமுகனை தான் படைக்க மற்று அவனும்
முன்னம் படைத்தனன் நான்மறைகள் அ மறை தான் – நாலாயி:2715/5,6
மன்னா தருக என்று வாய் திறப்ப மற்று அவனும் – நாலாயி:2769/4
தம்மை ஆளும் அவனும் நான்முகனும் சடைமுடி அண்ணலும் – நாலாயி:3179/3
அவனே அவனும் அவனும் அவனும் – நாலாயி:3804/3
அவனே அவனும் அவனும் அவனும் – நாலாயி:3804/3
அவனே அவனும் அவனும் அவனும்
அவனே மற்று எல்லாமும் அறிந்தனமே – நாலாயி:3804/3,4
அவனே (16)
மன் ஊர் தன்னை வாளியினால் மாள முனிந்து அவனே
பின் ஓர் தூது ஆதி மன்னர்க்கு ஆகி பெருநிலத்தார் – நாலாயி:1060/2,3
அவனே அரு வரையால் ஆநிரைகள் காத்தான் – நாலாயி:2332/1
அவனே அணி மருதம் சாய்த்தான் அவனே – நாலாயி:2332/2
அவனே அணி மருதம் சாய்த்தான் அவனே
கலங்கா பெரு நகரம் காட்டுவான் கண்டீர் – நாலாயி:2332/2,3
அரி உருவமாய் பிளந்த அம்மான் அவனே
கரி உருவம் கொம்பு ஒசித்தான் காய்ந்து – நாலாயி:2346/3,4
அவனே என தெளிந்து கண்ணனுக்கே தீர்ந்தால் – நாலாயி:2620/3
அவனே எவனேலும் ஆம் – நாலாயி:2620/4
காயமும் சீவனும் தானே காலும் எரியும் அவனே
சேயன் அணியன் எவர்க்கும் சிந்தைக்கும் கோசரம் அல்லன் – நாலாயி:2992/2,3
நாயகன் அவனே கபால நல் மோக்கத்து கண்டுகொள்-மின் – நாலாயி:3333/2
படைப்பொடு கெடுப்பு காப்பவன் பிரம பரம்பரன் சிவப்பிரான் அவனே
இடைப்புக்கு ஓர் உருவும் ஒழிவு இல்லை அவனே புகழ்வு இல்லை யாவையும் தானே – நாலாயி:3712/1,2
இடைப்புக்கு ஓர் உருவும் ஒழிவு இல்லை அவனே புகழ்வு இல்லை யாவையும் தானே – நாலாயி:3712/2
நாராயணன் நங்கள் பிரான் அவனே – நாலாயி:3803/4
அவனே அகல் ஞாலம் படைத்து இடந்தான் – நாலாயி:3804/1
அவனே அஃது உண்டு உமிழ்ந்தான் அளந்தான் – நாலாயி:3804/2
அவனே அவனும் அவனும் அவனும் – நாலாயி:3804/3
அவனே மற்று எல்லாமும் அறிந்தனமே – நாலாயி:3804/4
அவனை (28)
சாமாறு அவனை நீ எண்ணி சக்கரத்தால் தலை கொண்டாய் – நாலாயி:189/2
ஆங்கு விரைந்து ஒல்லை கூகிற்றியாகில் அவனை நான் செய்வன காணே – நாலாயி:552/4
மற்று ஆரும் பற்று இலேன் என்று அவனை தாள் நயந்து – நாலாயி:697/2
வென்று அவனை விண் உலகில் செல உய்த்தாற்கு விருந்து ஆவீர் மேல் எழுந்து விலங்கல் பாய்ந்து – நாலாயி:1502/2
அற முதல்வன் அவனை அணி ஆலியர்_கோன் மருவார் – நாலாயி:1607/2
ஆனா உருவில் ஆன் ஆயன் அவனை அம் மா விளை வயலுள் – நாலாயி:1718/3
கண்ணாளன் கண்ணமங்கை நகராளன் கழல் சூடி அவனை உள்ளத்து – நாலாயி:2008/3
வாய் அவனை அல்லது வாழ்த்தாது கை உலகம் – நாலாயி:2092/1
தோள் அவனை அல்லால் தொழா என் செவி இரண்டும் – நாலாயி:2144/1
வந்தித்து அவனை வழிநின்ற ஐம்பூதம் – நாலாயி:2207/1
மிக கண்டேன் மீண்டு அவனை மெய்யே மிக கண்டேன் – நாலாயி:2262/2
வைத்து அவனை நாடி வலைப்படுத்தேன் மெத்தெனவே – நாலாயி:2375/2
எங்கு உற்றாய் என்று அவனை ஏத்தாது என் நெஞ்சமே – நாலாயி:2668/3
ஆரானும் அல்லன் அறிந்தேன் அவனை நான் – நாலாயி:2684/3
ஆரானும் அல்லனே என்று ஒழிந்தாள் நான் அவனை – நாலாயி:2696/4
ஆரானும் கற்பிப்பார் நாயகரே நான் அவனை
கார் ஆர் திருமேனி காணும் அளவும் போய் – நாலாயி:2706/1,2
ஊர் ஆய எல்லாம் ஒழியாமே நான் அவனை
ஓர் ஆனை கொம்பு ஒசித்து ஓர் ஆனை கோள்விடுத்த – நாலாயி:2708/2,3
பாராது அவனை பல்லாண்டு என்று காப்பிடும் பான்மையன் தாள் – நாலாயி:2805/2
தொழு-மின் அவனை தொழுதால் – நாலாயி:2961/2
இணங்கி உலகு உடன் ஆக்கிலும் ஆங்கு அவனை இல்லார் – நாலாயி:3238/2
செடி மன்னு காயம் செற்றார்களும் ஆங்கு அவனை இல்லார் – நாலாயி:3239/2
உன்னித்து மற்று ஒரு தெய்வம் தொழாஅள் அவனை அல்லால் – நாலாயி:3295/1
அல்லது ஓர் அரணும் அவனில் வேறு இல்லை அது பொருள் ஆகிலும் அவனை
அல்லது என் ஆவி அமர்ந்து அணைகில்லாது ஆதலால் அவன் உறைகின்ற – நாலாயி:3708/1,2
நெடுமாற்கு அடிமைசெய்வேன் போல் அவனை கருத வஞ்சித்து – நாலாயி:3770/1
அறுக்கும் வினையாயின ஆகத்து அவனை
நிறுத்தும் மனத்து ஒன்றிய சிந்தையினார்க்கு – நாலாயி:3858/1,2
வேலையும் விசும்பில் விண்டு அலறும் ஆலோ என் சொல்லி உய்வன் இங்கு அவனை விட்டே – நாலாயி:3878/4
அவனை விட்டு அகன்று உயிர் ஆற்றகில்லா அணி இழை ஆய்ச்சியர் மாலை பூசல் – நாலாயி:3879/1
அவனை விட்டு அகல்வதற்கே இரங்கி அணி குருகூர் சடகோபன் மாறன் – நாலாயி:3879/2
அவனையும் (1)
பாவனை அதனை கூடில் அவனையும் கூடலாமே – நாலாயி:3163/4
அவனொடும் (1)
மங்கையர் ஆய்ச்சியர் ஆய்ந்த மாலை அவனொடும் பிரிவதற்கு இரங்கி தையல் – நாலாயி:3923/3
அவனோடு (1)
பேர்ந்தும் பெயர்ந்தும் அவனோடு அன்றி ஓர் சொல் இலேன் – நாலாயி:3365/3
அவனோடும் (1)
அங்கு அவனோடும் உடன் சென்று அங்கு ஆனை மேல் – நாலாயி:565/3
அவனோடே (1)
மறுத்தும் அவனோடே கண்டீர் மார்க்கண்டேயனும் கரியே – நாலாயி:3358/2
அவா (7)
திருத்தாள் இணை நிலத்தேவர் வணங்குவர் யாமும் அவா
ஒருக்கா வினையொடும் எம்மொடும் நொந்து கனி இன்மையின் – நாலாயி:2541/2,3
கண் அவா மற்று ஒன்று காண் உறா சீர் பரவாது – நாலாயி:2636/3
சூழ்ந்து அதனில் பெரிய என் அவா அற சூழ்ந்தாயே – நாலாயி:3999/4
அவா அற சூழ் அரியை அயனை அரனை அலற்றி – நாலாயி:4000/1
அவா அற்று வீடு பெற்ற குருகூர் சடகோபன் சொன்ன – நாலாயி:4000/2
அவா இல் அந்தாதிகளால் இவை ஆயிரமும் முடிந்த – நாலாயி:4000/3
அவா இல் அந்தாதி இ பத்து அறிந்தார் பிறந்தார் உயர்ந்தே – நாலாயி:4000/4
அவாய (1)
அச்சம் நோயொடு அல்லல் பல் பிறப்பு அவாய மூப்பு இவை – நாலாயி:868/1
அவாவில் (1)
அங்குற்றேன் அல்லேன் இங்குற்றேன் அல்லேன் உன்னை காணும் அவாவில் வீழ்ந்து நான் – நாலாயி:3408/1
அவாவு (1)
சுடர் பூம் தாமரை சூடுதற்கு அவாவு ஆருயிர் – நாலாயி:2579/2
அவாவுவன் (1)
கைய பொன் ஆழி வெண் சங்கொடும் காண்பான் அவாவுவன் நான் – நாலாயி:2561/3
அவி (2)
புன தினை கிள்ளி புது அவி காட்டி உன் பொன் அடி வாழ்க என்று – நாலாயி:455/3
வானிடை வாழும் அ வானவர்க்கு மறையவர் வேள்வியில் வகுத்த அவி
கானிடை திரிவது ஓர் நரி புகுந்து கடப்பதும் மோப்பதும் செய்வது ஒப்ப – நாலாயி:508/1,2
அவித்த (3)
எல்லா சேனையும் இரு நிலத்து அவித்த எந்தாய் – நாலாயி:3134/2
பார் மல்கு சேனை அவித்த பரஞ்சுடரை நினைந்து ஆடி – நாலாயி:3171/2
அமர் அது பண்ணி அகல் இடம் புடைசூழ் அடு படை அவித்த அம்மானே – நாலாயி:3674/3
அவிந்து (1)
பல் அரசு அவிந்து வீழ பாரத போர் முடித்தாய் – நாலாயி:1303/2
அவிய (8)
நப்பினை-தன் திறமா நல் விடை ஏழ் அவிய நல்ல திறல் உடைய நாதனும் ஆனவனே – நாலாயி:70/2
அரக்கர் அவிய அடு கணையாலே – நாலாயி:82/3
அரசினை அவிய அரசினை அருளும் அரி புருடோத்தமன் அமர்வு – நாலாயி:398/2
முருக்கு இலங்கு கனி துவர் வாய் பின்னை கேள்வன் மன் எல்லாம் முன் அவிய சென்று வென்றி – நாலாயி:1505/1
வணங்கல் இல் அரக்கன் செருக்களத்து அவிய மணி முடி ஒரு பதும் புரள – நாலாயி:1822/1
துடைத்திட்டு அவரை தனக்கு ஆக்க என்ன தெளியா அரக்கர் திறல் போய் அவிய
மிடைத்திட்டு எழுந்த குரங்கை படையா விலங்கல் புக பாய்ச்சி விம்ம கடலை – நாலாயி:1904/2,3
தனி வளர் செங்கோல் நடாவு தழல் வாய் அரசு அவிய
பனி வளர் செங்கோல் இருள் வீற்றிருந்து பார் முழுதும் – நாலாயி:2490/1,2
பொய் தவம் போற்றும் புலை சமயங்கள் நிலத்து அவிய
கைத்த மெய்ஞ்ஞானத்து இராமாநுசன் என்னும் கார் தன்னையே – நாலாயி:2814/3,4
அவியாத (1)
புவி கால் நீர் விண் பூதம் ஐந்தும் அவியாத
ஞானமும் வேள்வியும் நல்லறமும் என்பரே – நாலாயி:2093/2,3
அவியுணா (1)
அவியுணா மறந்து வானவர் எல்லாம் ஆயர்பாடி நிறைய புகுந்து ஈண்டி – நாலாயி:281/3
அவிர் (1)
அனற்கு அங்கை ஏற்றான் அவிர் சடை மேல் பாய்ந்த – நாலாயி:2178/3
அவிவு (2)
செவியின் வழி புகுந்து என் உள்ளாய் அவிவு இன்றி – நாலாயி:2659/2
அவிவு இன்றி ஆதரிக்கும் எனது ஆவியே – நாலாயி:3203/4
அவிழ் (22)
கள் அவிழ் பூம் கணை தொடுத்துக்கொண்டு கடல்_வண்ணன் என்பது ஓர் பேர் எழுதி – நாலாயி:505/3
தடத்து அவிழ் தாமரை பொய்கை தாள்கள் எம் காலை கதுவ – நாலாயி:529/1
கள் அவிழ் செண்பகப்பூ மலர் கோதி களித்து இசை பாடும் குயிலே – நாலாயி:546/3
வம்பு அவிழ் வானவர் வாயுறை வழங்க மா நிதி கபிலை ஒண் கண்ணாடி முதலா – நாலாயி:924/1
பொங்கு கரும் கடல் பூவை காயா போது அவிழ் நீலம் புனைந்த மேகம் – நாலாயி:1123/3
பின்னும் மாதவி பந்தலில் பெடை வர பிணி அவிழ் கமலத்து – நாலாயி:1149/3
தளைத்து அவிழ் தாமரை பொய்கை தண் தடம் புக்கு அண்டர் காண – நாலாயி:1171/2
தளை கட்டு அவிழ் தாமரை வைகு பொய்கை தடம் புக்கு அடங்கா விடம் கால் அரவம் – நாலாயி:1224/1
நல் நறையூர் நின்ற நம்பியை வம்பு அவிழ் தார் – நாலாயி:1527/2
கள் அவிழ் சோலை கணபுரம் கைதொழும் – நாலாயி:1666/3
தோடு அவிழ் நீலம் மணம் கொடுக்கும் சூழ் புனல் சூழ் குடந்தை கிடந்த – நாலாயி:1759/1
பிணி அவிழ் தாமரை மொட்டு அலர்த்தும் பேர் அருளாளர்-கொல் யான் அறியேன் – நாலாயி:1764/1
தாது அவிழ் மல்லிகை புல்லி வந்த தண் மதியின் இள வாடை இன்னே – நாலாயி:1789/1
வம்பு அவிழ் கானத்து மால் விடையோடு பிணங்கி நீ வந்தாய் போலும் – நாலாயி:1920/4
கள் அவிழ் கோதை காதலும் எங்கள் காரிகை மாதர் கருத்தும் – நாலாயி:1932/3
தளை அவிழ் கோதை மாலை இரு-பால் தயங்க எரி கான்று இரண்டு தறு கண் – நாலாயி:1985/1
போது அவிழ் மலையே புகுவது பொருளே – நாலாயி:3119/4
வம்பு அவிழ் கோதை-பொருட்டா மால் விடை ஏழும் அடர்த்த – நாலாயி:3168/1
மட்டு அவிழ் தண் அம் துழாய் முடியானை வணங்கி அவன் திறத்து – நாலாயி:3222/3
வம்பு அவிழ் தண் அம் துழாய் மலர்க்கே இவள் – நாலாயி:3249/3
கள் அவிழ் தாமரை கண் கண்ணனே எனக்கு ஒன்று அருளாய் – நாலாயி:3641/1
பிணி அவிழ் மல்லிகை வாடை தூவ பெரு மத மாலையும் வந்தின்று ஆலோ – நாலாயி:3917/2
அவிழ்ந்து (3)
கோவலர் சிறுமியர் இளம் கொங்கை குதுகலிப்ப உடல் உள் அவிழ்ந்து எங்கும் – நாலாயி:275/3
ஆப்பு உன்னை உன்ன அவிழ்ந்து ஒழியும் மூப்பு உன்னை – நாலாயி:2156/2
கன்னியரால் இட்ட கவரி பொதி அவிழ்ந்து ஆங்கு – நாலாயி:2723/1
அவிழ்ந்தும் (1)
யாதானும் ஓர் ஆக்கையில் புக்கு அங்கு ஆப்புண்டும் ஆப்பு அவிழ்ந்தும்
மூது ஆவியில் தடுமாறும் உயிர் முன்னமே அதனால் – நாலாயி:2572/1,2
அவிழ (5)
செறி மென் கூந்தல் அவிழ திளைத்து எங்கும் – நாலாயி:16/3
மட மயில்களொடு மான் பிணை போலே மங்கைமார்கள் மலர் கூந்தல் அவிழ
உடை நெகிழ ஓர் கையால் துகில் பற்றி ஒல்கி ஓடு அரி கண் ஓட நின்றனரே – நாலாயி:276/3,4
தேன் அளவு செறி கூந்தல் அவிழ சென்னி வேர்ப்ப செவி சேர்த்து நின்றனரே – நாலாயி:277/4
தந்தை காலில் பெரு விலங்கு தாள் அவிழ நள்ளிருள்-கண் – நாலாயி:1588/1
அளவு எழ வெம்மை மிக்க அரி ஆகி அன்று பரியோன் சினங்கள் அவிழ
வளை உகிர் ஆளி மொய்ம்பின் மறவோனது ஆகம் மதியாது சென்று ஓர் உகிரால் – நாலாயி:1985/2,3
அவிழு (1)
பிணி அவிழு நறு நீல மலர் கிழிய பெடையோடும் – நாலாயி:1199/1
அவிழும் (9)
தளை அவிழும் நறும் குஞ்சி தயரதன்-தன் குல மதலாய் – நாலாயி:727/1
மட்டு அவிழும் குழலிக்கா வானோர் காவின் மரம் கொணர்ந்தான் அடி அணைவீர் அணில்கள் தாவ – நாலாயி:1185/2
வம்பு அவிழும் செண்பகத்து மணம் கமழும் நாங்கை-தன்னுள் – நாலாயி:1256/3
வம்பு அவிழும் செண்பகத்தின் வாசம் உண்டு மணி வண்டு வகுளத்தின் மலர் மேல் வைகும் – நாலாயி:1498/3
வம்பு அவிழும் மலர் குழலாள் ஆய்ச்சி வைத்த தயிர் வெண்ணெய் உண்டு உகந்த மாயோன் காண்-மின் – நாலாயி:1625/2
வம்பு அவிழும் துழாய் மாலை தோள் மேல் கையன ஆழியும் சங்கும் ஏந்தி – நாலாயி:1761/1
கள் அவிழும் மலர் காவியும் தூ மடல் கைதையும் – நாலாயி:1773/3
பூ மேனி காண பொதி அவிழும் பூவை பூ – நாலாயி:2170/3
கள் அவிழும் மலர் இட்டு நீர் இறைஞ்சு-மின் – நாலாயி:3881/1
அவுணர் (4)
பேணாத வலி அரக்கர் மெலிய அன்று பெரு வரை தோள் இற நெரித்து அன்று அவுணர்_கோனை – நாலாயி:1094/1
பட நாகத்து_அணை கிடந்து அன்று அவுணர் கோனை பட வெகுண்டு மருது இடை போய் பழன வேலி – நாலாயி:1097/1
நண்ணாத வாள் அவுணர் இடை புக்கு வானவரை – நாலாயி:1098/1
வலி மிக்க வாள் எயிற்று வாள் அவுணர் மாள – நாலாயி:2249/1
அவுணர்_கோனை (1)
பேணாத வலி அரக்கர் மெலிய அன்று பெரு வரை தோள் இற நெரித்து அன்று அவுணர்_கோனை
பூண் ஆகம் பிளவு எடுத்த போர் வல்லோனை பொரு கடலுள் துயில் அமர்ந்த புள் ஊர்தியை – நாலாயி:1094/1,2
அவுணர்க்கு (4)
வண் கையான் அவுணர்க்கு நாயகன் வேள்வியில் சென்று மாணியாய் – நாலாயி:1022/1
அன்று ஆயர் குல கொடியோடு அணி மா மலர் மங்கையொடு அன்பு அளவி அவுணர்க்கு
என்றானும் இரக்கம் இலாதவனுக்கு உறையும் இடம் ஆவது இரும் பொழில் சூழ் – நாலாயி:1078/1,2
அலம்புரிந்த நெடும் தட கை அமரர் வேந்தன் அம் சிறை புள் தனி பாகன் அவுணர்க்கு என்றும் – நாலாயி:2057/1
மன்னவன் வாணன் அவுணர்க்கு வாள் வேந்தன் – நாலாயி:2747/2
அவுணன் (28)
கோளரியின் உருவம்கொண்டு அவுணன் உடலம் குருதி குழம்பி எழ கூர் உகிரால் குடைவாய் – நாலாயி:65/1
முன் நரசிங்கம்-அது ஆகி அவுணன் முக்கியத்தை முடிப்பான் மூ_உலகில் – நாலாயி:279/1
பரியன் ஆகி வந்த அவுணன் உடல் கீண்ட அமரர்க்கு – நாலாயி:934/1
அம் கண் ஞாலம் அஞ்ச அங்கு ஓர் ஆள் அரியாய் அவுணன்
பொங்க ஆகம் வள் உகிரால் போழ்ந்த புனிதன் இடம் – நாலாயி:1008/1,2
அலைத்த பேழ் வாய் வாள் எயிற்று ஓர் கோளரியாய் அவுணன்
கொலை கையாளன் நெஞ்சு இடந்த கூர் உகிராளன் இடம் – நாலாயி:1009/1,2
ஏய்ந்த பேழ் வாய் வாள் எயிற்று ஓர் கோளரியாய் அவுணன்
வாய்ந்த ஆகம் வள் உகிரால் வகிர்ந்த அம்மானது இடம் – நாலாயி:1010/1,2
மென்ற பேழ் வாய் வாள் எயிற்று ஓர் கோளரியாய் அவுணன்
பொன்ற ஆகம் வள் உகிரால் போழ்ந்த புனிதன் இடம் – நாலாயி:1012/1,2
ஒண் திறல் அவுணன் உரத்து உகிர் வைத்தவன் ஒள் எயிற்றொடு – நாலாயி:1023/3
பேணா அவுணன் உடலம் பிளந்திட்டாய் – நாலாயி:1042/2
ஆண்டான் அவுணன் அவன் மார்வு அகலம் உகிரால் வகிர் ஆக முனிந்து அரியாய் – நாலாயி:1079/3
நகர் ஆயின பாழ்பட நாமம் எறிந்து அது அன்றியும் வென்றி கொள் வாள் அவுணன்
பகராதவன் ஆயிரம் நாமம் அடிபணியாதவனை பணியால் அமரில் – நாலாயி:1084/2,3
மாறு கொண்டு உடன்று எதிர்ந்த வல் அவுணன் தன் மார்பு அகம் இரு பிளவா – நாலாயி:1151/1
அரு மாநிலம் அன்று அளப்பான் குறளாய் அவுணன் பெரு வேள்வியில் சென்று இரந்த – நாலாயி:1161/1
முனை ஆர் சீயம் ஆகி அவுணன் முரண் மார்வம் – நாலாயி:1489/1
சிங்கம்-அதுவாய் அவுணன் திறல் ஆகம் முன் கீண்டு உகந்த – நாலாயி:1598/1
மாண் ஆகி வையம் அளந்ததுவும் வாள் அவுணன்
பூண் ஆகம் கீண்டதுவும் ஈண்டு நினைந்து இருந்தேன் – நாலாயி:1745/1,2
சிங்கம்-அதுவாய் அவுணன் திறல் ஆகம் முன் கீண்டு உகந்த – நாலாயி:1831/1
துளக்கம்_இல் சுடரை அவுணன் உடல் – நாலாயி:1851/1
வளைந்திட்ட வில்லாளி வல் வாள் எயிற்று மலை போல் அவுணன் உடல் வள் உகிரால் – நாலாயி:1900/3
ஆற்றினை அமுதம்-தன்னை அவுணன் ஆருயிரை உண்ட – நாலாயி:2033/3
ஒண் மிதியில் புனல் உருவி ஒரு கால் நிற்ப ஒரு காலும் காமரு சீர் அவுணன் உள்ளத்து – நாலாயி:2056/1
தென் இலங்கை அரண் சிதறி அவுணன் மாள சென்று உலகம் மூன்றினையும் திரிந்து ஓர் தேரால் – நாலாயி:2079/1
தழீஇக்கொண்டு போர் அவுணன் தன்னை சுழித்து எங்கும் – நாலாயி:2641/2
வளர்ந்த வெம் கோப மடங்கல் ஒன்றாய் அன்று வாள் அவுணன்
கிளர்ந்த பொன் ஆகம் கிழித்தவன் கீர்த்தி பயிர் எழுந்து – நாலாயி:2893/1,2
அந்தி போது அவுணன் உடல் இடந்தானே அலை கடல் கடைந்த ஆர் அமுதே – நாலாயி:3576/3
புக்க அரி உருவாய் அவுணன் உடல் கீண்டு உகந்த – நாலாயி:3626/1
கடுத்த போர் அவுணன் உடல் இரு பிளவா கைஉகிர் ஆண்ட எம் கடலே – நாலாயி:3673/3
செம்பொன் ஆகத்து அவுணன் உடல் கீண்டவன் – நாலாயி:3885/2
அவுணன்-தனை (1)
தாங்காதது ஓர் ஆள் அரியாய் அவுணன்-தனை வீட முனிந்து அவனால் அமரும் – நாலாயி:1081/1
அவுணனை (1)
அங்கு ஓர் ஆள் அரியாய் அவுணனை
பங்கமா இரு கூறு செய்தவன் – நாலாயி:1956/1,2
அவுணனையும் (1)
எல்லை_இல்லா தரணியையும் அவுணனையும் இடந்தான் ஊர் – நாலாயி:409/2
அவை (80)
கச்சொடு பட்டை கிழித்து காம்பு துகில் அவை கீறி – நாலாயி:184/2
ஆன் நிரை காத்தானால் இன்று முற்றும் அவை உய்ய கொண்டானால் இன்று முற்றும் – நாலாயி:216/4
வானகம் படியில் வாய் திறப்பு இன்றி ஆடல் பாடல் அவை மாறினர் தாமே – நாலாயி:278/4
இரங்கும் கூம்பும் திருமால் நின்றநின்ற பக்கம் நோக்கி அவை செய்யும் குணமே – நாலாயி:284/4
அங்கம் விட்டு அவை ஐந்தும் அகற்றி ஆவி மூக்கினில் சோதித்த பின்னை – நாலாயி:376/1
பெரு வரங்கள் அவை பற்றி பிழக்கு உடைய இராவணனை – நாலாயி:406/1
பரு வரங்கள் அவை பற்றி படை ஆலித்து எழுந்தானை – நாலாயி:411/1
அடிமை என்னும் அ கோயின்மையாலே அங்கங்கே அவை போதரும் கண்டாய் – நாலாயி:436/3
நண்ணா நாள் அவை தத்துறுமாகில் அன்று எனக்கு அவை பட்டினி நாளே – நாலாயி:438/4
நண்ணா நாள் அவை தத்துறுமாகில் அன்று எனக்கு அவை பட்டினி நாளே – நாலாயி:438/4
அற்ற குற்றம் அவை தீர அணைய அமுக்கி கட்டீரே – நாலாயி:633/4
அன்னவர்-தம் பாடலொடும் ஆடல் அவை ஆதரியேன் – நாலாயி:682/2
மைத்து எழுந்த மா முகிலே பார்த்திருக்கும் மற்று அவை போல் – நாலாயி:694/2
புக்கு அன்றி புறம் நிற்க மாட்டாத மற்று அவை போல் – நாலாயி:695/2
கால நேமி வக்கரன் கரன் முரன் சிரம் அவை
காலனோடு கூட வில் குனித்த வில் கை வீரனே – நாலாயி:810/3,4
அடக்கு அரும் புலன்கள் ஐந்து அடக்கி ஆசையாம் அவை
தொடக்கு அறுத்து வந்து நின் தொழில்-கண் நின்ற என்னை நீ – நாலாயி:846/1,2
கடும் கவந்தன் வக்கரன் கரன் முரன் சிரம் அவை
இடந்து கூறு செய்த பல் படை தட கை மாயனே – நாலாயி:855/1,2
பிலம் கொள் வாள் எயிற்று அரி அவை திரிதரு பிரிதி சென்று அடை நெஞ்சே – நாலாயி:959/4
மணம் கொள் மாதவி நெடும் கொடி விசும்பு உற நிமிர்ந்து அவை முகில் பற்றி – நாலாயி:963/3
கரிய மா முகில் படலங்கள் கிடந்து அவை முழங்கிட களிறு என்று – நாலாயி:967/1
செம் புனம் அவை காவல் கொள் திருவேங்கடம் அடை நெஞ்சமே – நாலாயி:1025/4
அரு மறையின் திரள் நான்கும் வேள்வி ஐந்தும் அங்கங்கள் அவை ஆறும் இசைகள் ஏழும் – நாலாயி:1178/3
அம் தளிர் அணி ஆர் அசோகின் இளம் தளிர்கள் கலந்து அவை எங்கும் – நாலாயி:1188/3
கம்ப மா கடல் அடைத்து இலங்கைக்கு மன் கதிர் முடி அவை பத்தும் – நாலாயி:1258/1
உண்டு கோ நிரை மேய்த்து அவை காத்தவன் உகந்து இனிது உறை கோயில் – நாலாயி:1260/2
கொங்கை கோங்கு அவை காட்ட வாய் குமுதங்கள் காட்ட மா பதுமங்கள் – நாலாயி:1263/3
அள்ளி அம் பொழில்வாய் இருந்து வாழ் குயில்கள் அரிஅரி என்று அவை அழைப்ப – நாலாயி:1344/3
மறையால் முத்தீ அவை வளர்க்கும் மன்னு புகழால் வண்மையால் – நாலாயி:1355/3
மாசு அறு மனத்தினொடு உறக்கமொடு இறக்கை அவை ஆய பெருமான் – நாலாயி:1438/2
தம் பொன் வயிறு ஆர் அளவும் உண்டு அவை உமிழ்ந்த தட மார்வர் தகை சேர் – நாலாயி:1440/2
இறைகள் அவை நெறுநெறு என எறிய அவர் வயிறு அழல நின்ற பெருமான் – நாலாயி:1441/2
உறை கொள் புகர் ஆழி சுரி சங்கம் அவை அம் கை உடையானை ஒளி சேர் – நாலாயி:1447/2
அறுத்தேன் ஆர்வ செற்றம் அவை தம்மை மனத்து அகற்றி – நாலாயி:1458/3
கல்லா ஐம்புலன்கள் அவை கண்டவாறு செய்யகில்லேன் – நாலாயி:1463/1
பழி ஆரும் விறல் அரக்கன் பரு முடிகள் அவை சிதற – நாலாயி:1529/3
செந்நெல் மலி கதிர் கவரி வீச சங்கம் அவை முரல செங்கமல மலரை ஏறி – நாலாயி:1619/3
அந்தி காவலன் அமுது உறு பசும் கதிர் அவை சுட அதனோடும் – நாலாயி:1688/3
மாலவன் மா மணி_வண்ணன் மாயம் மற்றும் உள அவை வந்திடா முன் – நாலாயி:1790/3
தெழித்திட்டு எழுந்தே எதிர் நின்ற மன்னன் சினத்தோள் அவை ஆயிரமும் மழுவால் – நாலாயி:1903/3
அழல் ஆழி சங்கம் அவை பாடி ஆடும் – நாலாயி:2213/3
ஆர் தொழுவார் பாதம் அவை தொழுவது அன்றே என் – நாலாயி:2224/3
அவை செய்து அரி உருவம் ஆனான் செவி தெரியா – நாலாயி:2312/2
கண்டான் அவை காப்பான் கார்க்கண்டன் நான்முகனோடு – நாலாயி:2468/3
கண்ணும் செந்தாமரை கையும் அவை அடியோ அவையே – நாலாயி:2520/1
அலம்பும் கன குரல் சூழ் திரை ஆழியும் ஆங்கு அவை நின் – நாலாயி:2564/2
ஆவான் புகாவால் அவை – நாலாயி:2626/4
மு குணத்து இரண்டு அவை அகற்றி ஒன்றினில் – நாலாயி:2672/17
அறம் முதல் நான்கு அவை ஆய் – நாலாயி:2672/35
அந்தம் உற்று ஆழ்ந்தது கண்டு அவை என்தனக்கு அன்று அருளால் – நாலாயி:2859/2
பொருப்பிடம் மாயனுக்கு என்பர் நல்லோர் அவை தம்மொடும் வந்து – நாலாயி:2896/2
மனன் உணர்வு அளவு இலன் பொறி உணர்வு அவை இலன் – நாலாயி:2900/2
வீம் அவை இவை உவை அவை நலம் தீங்கு அவை – நாலாயி:2902/3
வீம் அவை இவை உவை அவை நலம் தீங்கு அவை – நாலாயி:2902/3
வீம் அவை இவை உவை அவை நலம் தீங்கு அவை
ஆம் அவை ஆயவை ஆய்நின்ற அவரே – நாலாயி:2902/3,4
ஆம் அவை ஆயவை ஆய்நின்ற அவரே – நாலாயி:2902/4
வரன் முதலாய் அவை முழுது உண்ட பரபரன் – நாலாயி:2906/2
உடன் அவை ஒக்க விழுங்கி ஆலிலை சேர்ந்தவன் எம்மான் – நாலாயி:2990/3
அற்ப சாரங்கள் அவை சுவைத்து அகன்று ஒழிந்தேன் – நாலாயி:3137/2
அளி மகிழ்ந்து உலகம் எல்லாம் படைத்து அவை ஏத்த நின்ற – நாலாயி:3161/3
தோற்றம் கேடு அவை இல்லவன் உடையான் அவன் ஒரு மூர்த்தியாய் – நாலாயி:3181/1
துயரமே தரு துன்ப இன்ப வினைகளாய் அவை அல்லனாய் – நாலாயி:3183/1
தஞ்சம் ஆகிய தந்தை தாயொடு தானுமாய் அவை அல்லனாய் – நாலாயி:3184/1
ஆம் இன் சுவை அவை ஆறோடு அடிசில் உண்டு ஆர்ந்த பின் – நாலாயி:3237/1
விளம்பும் ஆறு சமயமும் அவை ஆகியும் மற்றும் தன்-பால் – நாலாயி:3338/1
அகற்ற நீ வைத்த மாய வல் ஐம்புலன்களாம் அவை நன்கு அறிந்தனன் – நாலாயி:3414/1
பொரு இல் உன் தனி நாயகம் அவை கேட்கும்-தோறும் என் நெஞ்சம் நின்று நெக்கு – நாலாயி:3447/3
நொடியுமாறு அவை கேட்கும்-தோறும் என் நெஞ்சம் நின் தனக்கே கரைந்து உகும் – நாலாயி:3448/3
சுழல்வன நிற்பன மற்றுமாய் அவை அல்லனுமாய் – நாலாயி:3482/2
வாயகம் புக வைத்து உமிழ்ந்து அவையாய் அவை அல்லனும் ஆம் – நாலாயி:3494/2
காரியம் நல்லனகள் அவை காணில் என் கண்ணனுக்கு என்று – நாலாயி:3525/1
குன்று எடுத்து ஆநிரை மேய்த்து அவை காத்த எம் கூத்தா ஓ – நாலாயி:3617/4
உன்னுடை உந்தி மலர் உலகம் அவை மூன்றும் பரந்து – நாலாயி:3620/2
மேவிய உலகம் மூன்று அவை ஆட்சி வேண்டுவேண்டு உருவம் நின் உருவம் – நாலாயி:3671/2
அங்கு அவர்க்கு அமைத்த தெய்வமும் நீயே அவற்று அவை கருமமும் நீயே – நாலாயி:3676/2
அடையும் வைகுந்தமும் பாற்கடலும் அஞ்சன வெற்பும் அவை நணிய – நாலாயி:3689/3
கடையற பாசங்கள் விட்ட பின்னை அன்றி அவன் அவை காண்கொடானே – நாலாயி:3689/4
காமரு குயில்களும் கூவும் ஆலோ கண மயில் அவை கலந்து ஆலும் ஆலோ – நாலாயி:3913/2
தொழுத்தனில் பசுக்களையே விரும்பி துறந்து எம்மை இட்டு அவை மேய்க்க போதி – நாலாயி:3916/2
ஆ மகிழ்ந்து உகந்து அவை மேய்க்கின்று உன்னோடு அசுரர்கள் தலைப்பெய்யில் எவன்-கொல் ஆங்கே – நாலாயி:3919/4
நெஞ்சும் உயிரும் அவை உண்டு தானே ஆகி நிறைந்தானே – நாலாயி:3957/4
அவையம் (1)
அவையம் என நினைந்து வந்த சுரர்-பாலே – நாலாயி:2627/1
அவையாய் (5)
சொல்லு வன் சொல் பொருள் தான் அவையாய் சுவை ஊறு ஒலி நாற்றமும் தோற்றமுமாய் – நாலாயி:1128/1
தீது அறு நிலத்தொடு எரி காலினொடு நீர் கெழு விசும்பும் அவையாய்
மாசு அறு மனத்தினொடு உறக்கமொடு இறக்கை அவை ஆய பெருமான் – நாலாயி:1438/1,2
வாயகம் புக வைத்து உமிழ்ந்து அவையாய் அவை அல்லனும் ஆம் – நாலாயி:3494/2
எத்தனை ஓர் உகமும் அவையாய் அவற்றுள் இயலும் – நாலாயி:3640/2
முன்னிய மூ_உலகும் அவையாய் அவற்றை படைத்து – நாலாயி:3645/3
அவையும் (3)
அந்தமாய் ஆதி ஆகி அரு மறை அவையும் ஆனாய் – நாலாயி:1306/2
இவையும் அவையும் உவையும் இவரும் அவரும் உவரும் – நாலாயி:2987/1
யானும் நீ தானே ஆவதோ மெய்யே அரு நரகு அவையும் நீ ஆனால் – நாலாயி:3679/1
அவையுமோ (1)
பொங்கிய புறம்பால் பொருள் உளவேலும் அவையுமோ நீ இன்னே ஆனால் – நாலாயி:3676/3
அவையுள் (4)
அவையுள் நாகத்து_அணையான் குழல் ஊத அமரலோகத்து அளவும் சென்று இசைப்ப – நாலாயி:281/2
அரவ நீள் கொடியோன் அவையுள் ஆசனத்தை அஞ்சிடாதே இட அதற்கு – நாலாயி:1755/1
அவையுள் தனிமுதல் எம்மான் கண்ணபிரான் என் அமுதம் – நாலாயி:2987/3
அவையுள் புகலாவது ஓர் நாள் அறியேனே – நாலாயி:3860/4
அவையே (5)
மண் அளந்த பாதமும் மற்று அவையே எண்ணில் – நாலாயி:2290/2
கண்ணும் செந்தாமரை கையும் அவை அடியோ அவையே
வண்ணம் கரியது ஓர் மால் வரை போன்று மதி விகற்பால் – நாலாயி:2520/1,2
சேர்த்தி அவையே சிவன் முடி மேல் தான் கண்டு – நாலாயி:3093/2
கழல்கள் அவையே சரண் ஆக கொண்ட குருகூர் சடகோபன் – நாலாயி:3428/2
தன் உயிர் தாதை கண்ண பெருமான் புருவம் அவையே
என் உயிர் மேலனவாய் அடுகின்றன என்றும் நின்றே – நாலாயி:3630/3,4
அவைஅவை-தொறும் (1)
படர் பொருள் முழுவதுமாய் அவைஅவை-தொறும்
உடல் மிசை உயிர் என கரந்து எங்கும் பரந்து உளன் – நாலாயி:2905/2,3
அவைஅவை-தோறு (1)
பிணங்கும் சமயம் பலபல ஆக்கி அவைஅவை-தோறு
அணங்கும் பலபல ஆக்கி நின் மூர்த்தி பரப்பி வைத்தாய் – நாலாயி:2573/2,3
அழ (1)
ஈற்றுத்தாய் பின்தொடர்ந்து எம்பிரான் என்று அழ
கூற்று தாய் சொல்ல கொடிய வனம் போன – நாலாயி:310/2,3
அழக்கொடி (1)
அழக்கொடி அட்டான் அமர் பெரும் கோயில் – நாலாயி:3118/2
அழக (2)
அழக_பிரானார் தம்மை என் நெஞ்சத்து அகப்பட – நாலாயி:604/3
ஆயர் அழக அடிகள் அரவிந்த – நாலாயி:1889/3
அழக_பிரானார் (1)
அழக_பிரானார் தம்மை என் நெஞ்சத்து அகப்பட – நாலாயி:604/3
அழகர் (4)
குழல் அழகர் வாய் அழகர் கண் அழகர் கொப்பூழில் – நாலாயி:608/2
குழல் அழகர் வாய் அழகர் கண் அழகர் கொப்பூழில் – நாலாயி:608/2
குழல் அழகர் வாய் அழகர் கண் அழகர் கொப்பூழில் – நாலாயி:608/2
எழு கமல பூ அழகர் எம்மானார் என்னுடைய – நாலாயி:608/3
அழகர்-தம் (1)
அதிர் குரல் சங்கத்து அழகர்-தம் கோயில் – நாலாயி:3111/2
அழகன் (4)
அலைவலைமை தவிர்த்த அழகன் அலங்காரன் மலை – நாலாயி:353/2
ஐயப்பாடு அறுத்து தோன்றும் அழகன் ஊர் அரங்கம் அன்றே – நாலாயி:886/4
ஆதரம் பெருக வைத்த அழகன் ஊர் அரங்கம் அன்றே – நாலாயி:887/4
அம்பு தன்னால் முனிந்த அழகன் இடம் என்பரால் – நாலாயி:1382/2
அழகனார் (1)
அழகனார் அணி ஆய்ச்சியர் சிந்தையுள் – நாலாயி:543/3
அழகனே (3)
அஞ்சனமும் கொண்டு வைத்தேன் அழகனே நீராட வாராய் – நாலாயி:155/4
அந்தியம் போது இது ஆகும் அழகனே காப்பிட வாராய் – நாலாயி:192/4
அஞ்சுவன் நீ அங்கு நிற்க அழகனே காப்பிட வாராய் – நாலாயி:197/4
அழகா (1)
அம் சுடர் ஆழி உன் கையகத்து ஏந்தும் அழகா நீ பொய்கை புக்கு – நாலாயி:249/1
அழகாய (10)
நல் அரன் நாரணன் நான்முகனுக்கு இடம் தான் தடம் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி – நாலாயி:1128/2
தார் மன்னு தாமரை_கண்ணன் இடம் தடம் மா மதிள் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி – நாலாயி:1129/2
வரம் தரு மா மணி_வண்ணன் இடம் மணி மாடங்கள் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி – நாலாயி:1130/2
உண்டவன் எந்தை பிரானது இடம் ஒளி மாடங்கள் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி – நாலாயி:1131/2
பூம் புனல் பொய்கை புக்கான் அவனுக்கு இடம் தான் தடம் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி – நாலாயி:1132/2
சலமொடு மாநிலம் கொண்டவனுக்கு இடம் தான் தடம் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி – நாலாயி:1134/2
அடைத்தவன் எந்தை பிரானது இடம் அணி மாடங்கள் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி – நாலாயி:1135/2
மறை உடை மால் விடை ஏழ் அடர்த்தாற்கு இடம் தான் தடம் சூழ்ந்து அழகாய கச்சி – நாலாயி:1136/2
சீர் ஆர் பொழில் சூழ்ந்து அழகாய தில்லை திருச்சித்ரகூடத்து உறை செங்கண்மாலுக்கு – நாலாயி:1167/1
மேவு சினத்து அடல் வேழம் வீழ முனிந்து அழகாய
காவி மலர் நெடும் கண்ணார் கைதொழ வீதி வருவான் – நாலாயி:1174/2,3
அழகார் (1)
நீல நிறத்து அழகார் ஐம்படையின் நடுவே நின் கனி வாய் அமுதம் இற்று முறிந்து விழ – நாலாயி:72/3
அழகிய (12)
நந்தன் மதலைக்கு நன்றும் அழகிய
உந்தி இருந்தவா காணீரே ஒளி இழையீர் வந்து காணீரே – நாலாயி:30/3,4
அழகிய பைம்பொன்னின் கோல் அம் கை கொண்டு – நாலாயி:42/1
சந்தம் அழகிய தாமரை தாளர்க்கு – நாலாயி:46/2
அழகிய ஐம்படையும் ஆரமும் கொண்டு – நாலாயி:48/2
அழகிய வாயில் அமுத ஊறல் தெளிவுறா – நாலாயி:58/1
இணை நன்று அழகிய இக்கடிப்பு இட்டால் இனிய பலா பழம் தந்து – நாலாயி:142/3
வண்ணம் அழகிய நம்பீ மஞ்சனமாட நீ வாராய் – நாலாயி:157/4
உருவம் அழகிய நம்பீ உகந்து இவை சூட்ட நீ வாராய் – நாலாயி:185/4
அந்தரம் இன்றி தன் நெறி பங்கியை அழகிய நேத்திரத்தால் அணிந்து – நாலாயி:261/2
அற எறி நாந்தக வாளே அழகிய சார்ங்கமே தண்டே – நாலாயி:451/2
அரவத்து அமளியினோடும் அழகிய பாற்கடலோடும் – நாலாயி:452/1
புருவ வட்டம் அழகிய பொருத்தம் இலியை கண்டீரே – நாலாயி:642/2
அழகியதாம் (1)
அழகியதாம் இவர் ஆர்-கொல் என்ன அட்டபுயகரத்தேன் என்றாரே – நாலாயி:1124/4
அழகியதே (2)
சங்கு அரையா உன் செல்வம் சால அழகியதே – நாலாயி:573/4
கண் பள்ளிகொள்ள அழகியதே நாகத்தின் – நாலாயி:2196/3
அழகியவா (9)
அன்னை என் நோக்கும் என்று அஞ்சுகின்றேன் அச்சோ ஒருவர் அழகியவா – நாலாயி:1758/4
ஆடகம் பூண்டு ஒரு நான்கு தோளும் அச்சோ ஒருவர் அழகியவா – நாலாயி:1759/4
ஆயிரம் தோளொடு இலங்கு பூணும் அச்சோ ஒருவர் அழகியவா – நாலாயி:1760/4
அம் பவள திரளேயும் ஒப்பர் அச்சோ ஒருவர் அழகியவா – நாலாயி:1761/4
ஆழி ஒன்று ஏந்தி ஓர் சங்கு பற்றி அச்சோ ஒருவர் அழகியவா – நாலாயி:1762/4
அஞ்சன மா மலையேயும் ஒப்பர் அச்சோ ஒருவர் அழகியவா – நாலாயி:1763/4
அணி கெழு மா முகிலேயும் ஒப்பர் அச்சோ ஒருவர் அழகியவா – நாலாயி:1764/4
அம் சிறை புள்ளும் ஒன்று ஏறி வந்தார் அச்சோ ஒருவர் அழகியவா – நாலாயி:1765/4
அண்டத்து அமரர் பணிய நின்றார் அச்சோ ஒருவர் அழகியவா – நாலாயி:1766/4
அழகியார் (1)
அழகியார் இ உலகம் மூன்றுக்கும் தேவிமை ஈதகுவார் பலர் உளர் – நாலாயி:3467/3
அழகியாரை (1)
அன்னமும் கேழலும் மீனும் ஆய ஆதியை நாகை அழகியாரை
கன்னி நல் மா மதிள் மங்கை_வேந்தன் காமரு சீர் கலிகன்றி குன்றா – நாலாயி:1767/1,2
அழகியான் (1)
அழகியான் தானே அரி உருவன் தானே – நாலாயி:2403/1
அழகினுக்கு (1)
ஐய நுண் மணல் கொண்டு தெரு அணிந்து அழகினுக்கு அலங்கரித்து அனங்கதேவா – நாலாயி:504/2
அழகு (34)
அண்டத்து அமரர் பெருமான் அழகு அமர் – நாலாயி:168/3
ஆலித்து வருகின்ற ஆய பிள்ளை அழகு கண்டு என் மகள் அயர்க்கின்றதே – நாலாயி:260/4
அலங்காரத்தால் வரும் ஆய பிள்ளை அழகு கண்டு என் மகள் ஆசைப்பட்டு – நாலாயி:262/3
அல்லியும் தாதும் உதிர்ந்திட்டு அழகு அழிந்தால் ஒத்ததாலோ – நாலாயி:297/2
முத்து அன்ன வெண் முறுவல் செய்ய வாயும் முலையும் அழகு அழிந்தேன் நான் – நாலாயி:550/2
புண்ணில் புளி பெய்தால் போல புறம் நின்று அழகு பேசாதே – நாலாயி:627/2
காமர் எழில் விழல் உடுத்து கலன் அணியாது அங்கங்கள் அழகு மாறி – நாலாயி:736/2
தடம் சூழ்ந்து எங்கும் அழகு ஆய சாளக்கிராமம் அடை நெஞ்சே – நாலாயி:989/4
சலவன் சலம் சூழ்ந்து அழகு ஆய சாளக்கிராமம் அடை நெஞ்சே – நாலாயி:990/4
தடுத்தான் தடம் சூழ்ந்து அழகு ஆய சாளக்கிராமம் அடை நெஞ்சே – நாலாயி:992/4
புண் பட போழ்ந்த பிரானது இடம் பொரு மாடங்கள் சூழ்ந்து அழகு ஆய கச்சி – நாலாயி:1133/2
தெய்வ புனல் சூழ்ந்து அழகு ஆய தில்லை திருச்சித்ரகூடம் சென்று சேர்-மின்களே – நாலாயி:1164/4
செம் சுடர் வெயில் விரிக்கும் அழகு ஆர் காழி சீராமவிண்ணகரே சேர்-மின் நீரே – நாலாயி:1181/4
திங்கள் முகம் பனி படைக்கும் அழகு ஆர் காழி சீராமவிண்ணகரே சேர்-மின் நீரே – நாலாயி:1183/4
வண்டு ஆர் பொழில் சூழ்ந்து அழகு ஆய நாங்கூர் மணிமாடக்கோயில் நெடுமாலுக்கு என்றும் – நாலாயி:1227/1
அண்டம் நாறும் பொழில் சூழ்ந்து அழகு ஆர் தென் அரங்கமே – நாலாயி:1380/4
செம்பொன் ஆரும் மதிள் சூழ்ந்து அழகு ஆர் தென் அரங்கமே – நாலாயி:1382/4
ஆய பொன் மா மதிள் சூழ்ந்து அழகு ஆர் தென் அரங்கமே – நாலாயி:1386/4
நனை ஆர் சோலை சூழ்ந்து அழகு ஆய நறையூரே – நாலாயி:1489/4
நாறும் பொழில் சூழ்ந்து அழகு ஆய நறையூர் நின்ற நம்பியே – நாலாயி:1516/4
அலம்பு திரை புனல் புடை சூழ்ந்து அழகு ஆர் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர் கோவே – நாலாயி:1621/4
அம் பொன் மதிள் பொழில் புடை சூழ்ந்து அழகு ஆர் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர்_கோவே – நாலாயி:1625/4
புன்னை முத்தம் பொழில் சூழ்ந்து அழகு ஆய புல்லாணியே – நாலாயி:1768/4
புலங்கள் முற்றும் பொழில் சூழ்ந்த அழகு ஆய புல்லாணி மேல் – நாலாயி:1777/2
ஆர் ஆழி கொண்டாற்கு அழகு – நாலாயி:2286/4
அழகு அன்றே ஆழியாற்கு ஆழி நீர் வண்ணம் – நாலாயி:2287/1
அழகு அன்றே அண்டம் கடத்தல் அழகு அன்றே – நாலாயி:2287/2
அழகு அன்றே அண்டம் கடத்தல் அழகு அன்றே – நாலாயி:2287/2
அரி பொங்கி காட்டும் அழகு – நாலாயி:2402/4
அடி எடுப்பது அன்றோ அழகு – நாலாயி:2614/4
அல்லல் இல் இன்பம் அளவிறந்து எங்கும் அழகு அமர் சூழ் ஒளியன் – நாலாயி:3227/1
மாட மாளிகை சூழ்ந்து அழகு ஆய திருக்குருகூர்-அதனை – நாலாயி:3331/3
தேச மா மதிள் சூழ்ந்து அழகு ஆய திருக்குருகூர் அதனுள் – நாலாயி:3333/3
வளம் கொள் தண் பணை சூழ்ந்து அழகு ஆய திருக்குருகூர்-அதனை – நாலாயி:3338/3
அழகும் (2)
கண்ணுக்கு நன்றும் அழகும் உடைய கனக கடிப்பும் இவையாம் – நாலாயி:140/4
அழகும் அறிவோமாய் வல்வினையை தீர்ப்பான் – நாலாயி:2615/1
அழல் (23)
அதிர் முகம் உடைய வலம்புரி குமிழ்த்தி அழல் உமிழ் ஆழி கொண்டு எறிந்து அங்கு – நாலாயி:393/1
வாய் ஓர் ஈரைஞ்ஞூறு துதங்கள் ஆர்ந்த வளை உடம்பின் அழல் நாகம் உமிழ்ந்த செம் தீ – நாலாயி:648/1
மூண்டு ஆர் அழல் உண்ண முனிந்ததுவும் அது அன்றியும் முன் உலகம் பொறை தீர்த்து – நாலாயி:1079/2
கொண்டாடும் மல் அகலம் அழல் ஏற வெம் சமத்து – நாலாயி:1101/2
நெய் வாய் அழல் அம்பு துரந்து முந்நீர் துணிய பணிகொண்டு அணி ஆர்ந்து இலங்கு – நாலாயி:1163/1
முளைத்த எயிற்று அழல் நாகத்து உச்சியில் நின்று அது வாட – நாலாயி:1171/3
அங்கு அழல் நிற அம்பு அதுஆனவனே – நாலாயி:1450/4
அழல் ஆரும் சரம் துரந்தான் அடி இணையே அடை நெஞ்சே – நாலாயி:1529/4
ஆலை புகையால் அழல் கதிரை மறைக்கும் வீதி அழுந்தூரே – நாலாயி:1594/4
முரியும் வெண் திரை முது கயம் தீப்பட முழங்கு அழல் எரி அம்பின் – நாலாயி:1693/1
பெண் ஆனாள் பேர் இளம் கொங்கையின் ஆர் அழல் போல் – நாலாயி:1741/1
நச்சு அழல் பொய்கையில் நாகத்தினோடு பிணங்கி நீ வந்தாய் போலும் – நாலாயி:1919/4
நீர் அழல் வானாய் நெடு நிலம் காலாய் நின்ற நின் நீர்மையை நினைந்தோ – நாலாயி:1940/1
ஆர் அழல் ஓம்பும் அந்தணன் தோட்டம் ஆக நின் மனத்து வைத்தாயே – நாலாயி:1940/4
அழல் எடுத்த சிந்தையராய் அஞ்ச தழல் எடுத்த – நாலாயி:2188/2
அழல் ஆழி சங்கம் அவை பாடி ஆடும் – நாலாயி:2213/3
ஆங்கு ஆரவாரம் அது கேட்டு அழல் உமிழும் – நாலாயி:2391/1
அழல் போல் அடும் சக்கரத்து அண்ணல் விண்ணோர் தொழ கடவும் – நாலாயி:2480/3
ஒன்றிய ஈர் எயிற்று அழல் வாய் வாளியில் – நாலாயி:2672/5
மன்னும் அழல் நுகர்ந்தும் வண் தடத்தினுள் கிடந்தும் – நாலாயி:2718/1
வடமொழி மறைவாணர் வேள்வியுள் நெய் அழல் வான் புகை போய் – நாலாயி:3766/2
வெடிப்பு நின் பசுநிரை மேய்க்க போக்கு வேம் எமது உயிர் அழல் மெழுகில் உக்கே – நாலாயி:3918/4
வேம் எமது உயிர் அழல் மெழுகில் உக்கு வெள் வளை மேகலை கழன்று வீழ – நாலாயி:3919/1
அழல்வாய் (1)
ஆராய்வார் இல்லை அழல்வாய் மெழுகு போல் – நாலாயி:2702/1
அழல (3)
அழல விழித்தானே அச்சோஅச்சோ ஆழி அங்கையனே அச்சோஅச்சோ – நாலாயி:101/4
இறைகள் அவை நெறுநெறு என எறிய அவர் வயிறு அழல நின்ற பெருமான் – நாலாயி:1441/2
வயிறு அழல வாள் உருவி வந்தானை அஞ்ச – நாலாயி:2174/1
அழலம் (1)
எரி அழலம் புக ஊதி இரு நிலம் முன் துயர் தவிர்த்த – நாலாயி:3315/2
அழலாய் (4)
நீர் அழலாய் நெடு நிலனாய் நின்றானை அன்று அரக்கன் – நாலாயி:1402/1
பேர் அழலாய் பெரு விசும்பாய் பின் மறையோர் மந்திரத்தின் – நாலாயி:1402/3
அருத்தனை அரியை பரி கீறிய அப்பனை அப்பில் ஆர் அழலாய் நின்ற – நாலாயி:1644/3
அயர்ப்பாய் தேற்றமுமாய் அழலாய் குளிராய் வியவாய் – நாலாயி:3643/2
அழலால் (3)
ஓய்ந்த மாவும் உடைந்த குன்றும் அன்றியும் நின்று அழலால்
தேய்ந்த வேயும் அல்லது இல்லா சிங்கவேள்குன்றமே – நாலாயி:1010/3,4
ஊர் அழலால் உண்டானை கண்டார் பின் காணாமே – நாலாயி:1402/2
ஆர் அழலால் உண்டானை கண்டது தென் அரங்கத்தே – நாலாயி:1402/4
அழலாளர் (1)
கை வளர்க்கும் அழலாளர் கண்ணபுரத்து அம்மானை கண்டாள்-கொலோ – நாலாயி:1654/4
அழலில் (1)
உருக்கு உறு நறு நெய் கொண்டு ஆர் அழலில்
இருக்கு உறும் அந்தணர் சந்தியின்வாய் – நாலாயி:1454/1,2
அழலும் (1)
சுழலும் சுராசுரர்கள் அஞ்ச அழலும்
செரு ஆழி ஏந்தினான் சேவடிக்கே செல்ல – நாலாயி:2129/2,3
அழலே (1)
போல்வது ஓர் தன்மை புகுந்து நிற்கும் பொங்கு அழலே ஒக்கும் வாடை சொல்லில் – நாலாயி:1790/2
அழலை (2)
அள்ளி பறித்திட்டு அவன் மார்வில் எறிந்து என் அழலை தீர்வேனே – நாலாயி:634/4
செம் தழலே வந்து அழலை செய்திடினும் செங்கமலம் – நாலாயி:693/1
அழறு (1)
அழறு அலர் தாமரை_கண்ணன் என்னோ இங்கு அளக்கின்றதே – நாலாயி:2535/4
அழன்று (1)
அழன்று கொடிது ஆகி அம் சுடரோன் தான் அடுமால் – நாலாயி:1783/2
அழிக்க (1)
வல் ஆனை கொன்றானை மாற்றாரை மாற்று அழிக்க
வல்லானை மாயனை பாடு ஏலோர் எம்பாவாய் – நாலாயி:488/7,8
அழிக்கும் (2)
புணர்க்கும் அயன் ஆம் அழிக்கும் அரன் ஆம் – நாலாயி:3090/1
பொங்கு மூ_உலகும் படைத்து அளித்து அழிக்கும் பொருந்து மூவுருவன் எம் அருவன் – நாலாயி:3705/2
அழிகின்றது (1)
ஆயன் வேயினுக்கு அழிகின்றது உள்ளமும் அஞ்சேல் என்பார் இலையே – நாலாயி:1690/4
அழித்த (12)
ஆழி விடுத்து அவருடைய கரு அழித்த அழிப்பன் ஊர் – நாலாயி:407/2
செரு அரங்க பொருது அழித்த திருவாளன் திரு பதி மேல் – நாலாயி:411/2
இரக்கமேல் ஒன்றும் இலாதாய் இலங்கை அழித்த பிரானே – நாலாயி:527/3
வெற்பு எடுத்த இஞ்சி சூழ் இலங்கை கட்டு அழித்த நீ – நாலாயி:790/3
ஆறாத சினத்தின் மிகு நரகன் உரம் அழித்த அடல் ஆழி தட கையன் அலர் மகட்கும் அரற்கும் – நாலாயி:1235/1
மல்லை முந்நீர் தட்டு இலங்கை கட்டு அழித்த மாயன் என்றும் – நாலாயி:1321/2
மல்லா மல்லல் அம் சீர் மதிள் நீர் இலங்கை அழித்த
வில்லா நின் அடைந்தேன் திருவிண்ணகர் மேயவனே – நாலாயி:1463/3,4
முந்தி சென்று அரி உருவாய் இரணியனை முரண் அழித்த முதல்வர்க்கு அல்லால் – நாலாயி:1582/2
தென் இலங்கை ஈடு அழித்த தேவர்க்கு இது காணீர் – நாலாயி:1972/3
பூ வடிவை ஈடு அழித்த பொன் ஆழி கையா நின் – நாலாயி:2174/3
ஈரைந்தலையான் இலங்கையை ஈடு அழித்த
கூர் அம்பன் அல்லால் குறை – நாலாயி:2389/3,4
வல்லாளன் வானர_கோன் வாலி மதன் அழித்த
வில்லாளன் நெஞ்சத்து உளன் – நாலாயி:2466/3,4
அழித்தவன் (1)
இலை தலை சரம் துரந்து இலங்கை கட்டு அழித்தவன்
மலை தலை பிறந்து இழிந்து வந்து நுந்து சந்தனம் – நாலாயி:805/1,2
அழித்தவன்-தன்னை (1)
அங்கு அ வானவர்க்கு ஆகுலம் தீர அணி இலங்கை அழித்தவன்-தன்னை
பொங்கு மா வலவன் கலிகன்றி புகன்ற பொங்கத்தம் கொண்டு இ உலகினில் – நாலாயி:1867/1,2
அழித்தவனே (3)
மலை-அதனால் அணை கட்டி மதில் இலங்கை அழித்தவனே
அலை கடலை கடைந்து அமரர்க்கு அமுது அருளி செய்தவனே – நாலாயி:726/1,2
வளைய ஒரு சிலை-அதனால் மதில் இலங்கை அழித்தவனே
களை கழுநீர் மருங்கு அலரும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:727/2,3
தீ மனத்து அரக்கர் திறல் அழித்தவனே என்று சென்று அடைந்தவர்-தமக்கு – நாலாயி:1272/1
அழித்தவனை (1)
அந்தியம் போதில் அரி உரு ஆகி அரியை அழித்தவனை
பந்தனை தீர பல்லாண்டு பல்லாயிரத்து ஆண்டு என்று பாடுதுமே – நாலாயி:6/3,4
அழித்தாய் (3)
வில்லால் இலங்கை அழித்தாய் வேண்டியது எல்லாம் தருவோம் – நாலாயி:526/3
நீறு ஆக எய்து அழித்தாய் நீ – நாலாயி:2210/4
அக வலை படுப்பான் அழித்தாய் உன் திருவடியால் – நாலாயி:3470/2
அழித்தானை (1)
அடையார் தென் இலங்கை அழித்தானை அணி அழுந்தூர் – நாலாயி:1600/3
அழித்திட்டவன் (1)
அழித்திட்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1903/4
அழித்திட்டேன் (1)
பாடியை பெரிதும் பரிசு அழித்திட்டேன் பரமனே பாற்கடல் கிடந்தாய் – நாலாயி:1003/3
அழித்தியாகிலும் (1)
தெள்ளி நாங்கள் இழைத்த கோலம் அழித்தியாகிலும் உன்தன் மேல் – நாலாயி:518/2
அழித்து (8)
ஆயம் அறிந்து பொருவான் எதிர்வந்த மல்லை அந்தரம் இன்றி அழித்து ஆடிய தாள் இணையாய் – நாலாயி:69/3
உரு அரங்க பொருது அழித்து இ உலகினை கண்பெறுத்தான் ஊர் – நாலாயி:406/2
தத்துவம் இலி என்று நெஞ்சு எரிந்து வாசகத்து அழித்து உன்னை வைதிடாமே – நாலாயி:506/2
மானம் அழித்து நின்ற வென்றி அம்மான் எனக்கு என்றும் – நாலாயி:1543/2
சென்றான் தூது பஞ்சவர்க்காய் திரி கால் சகடம் சினம் அழித்து
கன்றால் விளங்காய் எறிந்தான் ஊர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே – நாலாயி:1706/3,4
செருக்கு அழித்து அமரர் பணிய முன் நின்ற சேவகமோ செய்தது இன்று – நாலாயி:1937/2
அன்னவனை நோக்காது அழித்து உரப்பி வாள் அமருள் – நாலாயி:2742/5
அரன் அயன் என உலகு அழித்து அமைத்து உளனே – நாலாயி:2906/4
அழிதற்கே (1)
ஆகுலங்கள் செய்ய அழிதற்கே நோற்றோமே யாம் – நாலாயி:3463/2
அழிந்தனர் (1)
அறிவு அழிந்தனர் ஆய்ப்பாடி ஆயரே – நாலாயி:16/4
அழிந்தார் (1)
நீர்_வண்ணன் நீர்மலைக்கே போவேன் என்னும் இது அன்றோ நிறை அழிந்தார் நிற்குமாறே – நாலாயி:2069/4
அழிந்தால் (1)
அல்லியும் தாதும் உதிர்ந்திட்டு அழகு அழிந்தால் ஒத்ததாலோ – நாலாயி:297/2
அழிந்தாள் (2)
கொல்லை ஆனாள் பரிசு அழிந்தாள் கோல் வளையார் தம் முகப்பே – நாலாயி:1321/1
அற்றாள் தன் நிறை அழிந்தாள் ஆவிக்கின்றாள் அணி அரங்கம் ஆடுதுமோ தோழீ என்னும் – நாலாயி:2070/2
அழிந்தான் (1)
அம்பின் வாய்ப்பட்டு ஆற்றகில்லாது இந்திரசித்து அழிந்தான்
நம்பி அநுமா சுக்கிரீவா அங்கதனே நளனே – நாலாயி:1869/2,3
அழிந்தில (1)
கொடி ஏறு செந்தாமரை கைவிரல்கள் கோலமும் அழிந்தில வாடிற்றில – நாலாயி:273/1
அழிந்து (3)
திண் ஆர்ந்து இருந்த சிசுபாலன் தேசு அழிந்து
அண்ணாந்து இருக்கவே ஆங்கு அவளை கைப்பிடித்த – நாலாயி:615/2,3
ஆரானும் சொல்லிற்றும் கொள்ளேன் அறிவு அழிந்து – நாலாயி:2678/5
மிக மேனி மெலிவு எய்தி மேகலையும் ஈடு அழிந்து என் – நாலாயி:3856/3
அழிந்தேன் (2)
முத்து அன்ன வெண் முறுவல் செய்ய வாயும் முலையும் அழகு அழிந்தேன் நான் – நாலாயி:550/2
பாடு அற்று ஒழிய இழந்து வைகல் பல் வளையார் முன் பரிசு அழிந்தேன்
மாட கொடி மதிள் தென் குளந்தை வண் குட-பால் நின்ற மாய கூத்தன் – நாலாயி:3685/2,3
அழிப்பன் (1)
ஆழி விடுத்து அவருடைய கரு அழித்த அழிப்பன் ஊர் – நாலாயி:407/2
அழிப்பான் (1)
அழிப்பான் நினைந்திட்டு அ ஆழி-அதனால் – நாலாயி:167/2
அழிப்பு (1)
கருமம் அழிப்பு அளிப்பு கையது வேல் நேமி – நாலாயி:2086/3
அழிப்பேனும் (1)
உற்றார்களை செய்வேனும் யானே என்னும் உற்றார்களை அழிப்பேனும் யானே என்னும் – நாலாயி:3402/2
அழிப்போடு (1)
ஆவியும் ஆக்கையும் தானே அழிப்போடு அளிப்பவன் தானே – நாலாயி:2994/2
அழிய (18)
பலர் குலைய நூற்றுவரும் பட்டு அழிய பார்த்தன் – நாலாயி:119/2
கஞ்சன்-தன்னால் புணர்க்கப்பட்ட கள்ள சகடு கலக்கு அழிய
பஞ்சி அன்ன மெல் அடியால் பாய்ந்த போது நொந்திடும் என்று – நாலாயி:131/1,2
கள்ள சகடும் மருதும் கலக்கு அழிய உதைசெய்த – நாலாயி:198/1
கைத்தலத்து உள்ள மாடு அழிய கண்ணாலங்கள் செய்து இவளை – நாலாயி:294/1
கொலை யானை கொம்பு பறித்து கூடலர் சேனை பொருது அழிய
சிலையால் மராமரம் எய்த தேவனை சிக்கென நாடுதிரேல் – நாலாயி:330/1,2
கள்ள சகடம் கலக்கு அழிய கால் ஓச்சி – நாலாயி:479/4
செற்றார் திறல் அழிய சென்று செரு செய்யும் – நாலாயி:484/2
கொங்கை மேல் குங்குமத்தின் குழம்பு அழிய புகுந்து ஒரு நாள் – நாலாயி:583/3
பண் அழிய பலதேவன் வென்ற பாண்டிவடத்து என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:623/4
தேர் ஏறு சாரதியாய் எதிர்ந்தார் சேனை செருக்களத்து திறல் அழிய செற்றான்-தன்னை – நாலாயி:1145/2
வென்றி மிகு நரகன் உரம் அது அழிய விசிறும் விறல் ஆழி தட கையன் விண்ணவர்கட்கு அன்று – நாலாயி:1239/1
வெம் கண் மா களிறு உந்தி வெண்ணி ஏற்ற விறல் மன்னர் திறல் அழிய வெம் மா உய்த்த – நாலாயி:1501/3
செருக்களத்து திறல் அழிய செற்ற வேந்தன் சிரம் துணித்தான் திருவடி நும் சென்னி வைப்பீர் – நாலாயி:1505/2
இடந்த நம்பி எங்கள் நம்பி எறிஞர் அரண் அழிய
கடந்த நம்பி கடி ஆர் இலங்கை உலகை ஈர் அடியால் – நாலாயி:1538/2,3
அடல் அடர்த்து அன்று இரணியனை முரண் அழிய அணி உகிரால் – நாலாயி:1673/3
முன் இலங்கை வைத்தான் முரண் அழிய முன் ஒரு நாள் – நாலாயி:2140/3
சேவடி-மேல் ஈடு அழிய செற்று – நாலாயி:2174/4
இது இலங்கை ஈடு அழிய கட்டிய சேது – நாலாயி:2409/1
அழியாத (1)
செரு அழியாத மன்னர்கள் மாள தேர் வலம் கொண்டு அவர் செல்லும் – நாலாயி:1936/1
அழியார் (1)
அங்கம் அழியார் அவனது ஆணை தலை சூடும் அடியார் அறிதியேல் – நாலாயி:1446/2
அழியும் (1)
கால் ஆழும் நெஞ்சு அழியும் கண் சுழலும் நீல் ஆழி – நாலாயி:2618/2
அழியுமால் (1)
அலம் கெழு தடக்கை ஆயன் வாய் ஆம்பற்கு அழியுமால் என் உள்ளம் என்னும் – நாலாயி:1115/1
அழிலும் (1)
அழிலும் தொழிலும் உரு காட்டான் அஞ்சேல் என்னான் அவன் ஒருவன் – நாலாயி:631/1
அழிவின்றி (1)
அழிவின்றி ஆக்கம் தருமே – நாலாயி:2961/4
அழிவு (4)
தனக்கு பணிந்து கடைத்தலை நிற்கை நின் சாயை அழிவு கண்டாய் – நாலாயி:455/2
கன்று கொண்டு விளங்கனி எறிந்து ஆநிரைக்கு அழிவு என்று மா மழை – நாலாயி:1844/1
பேர்த்து ஓத பீடு அழிவு ஆம் பேச்சு இல்லை ஆர்த்து ஓதம் – நாலாயி:2599/2
அழிவு இல்லா ஆயிரத்து இ பத்தும் நோய் அறுக்குமே – நாலாயி:3857/4
அழிவை (1)
நீல மலர் கண் மடவாள் நிறை அழிவை தாய் மொழிந்த அதனை நேரார் – நாலாயி:1397/2
அழு (3)
மெய்ப்பால் உண்டு அழு பிள்ளைகள் போல நீ விம்மிவிம்மி அழுகின்ற – நாலாயி:227/3
அழு நீர் துளும்ப அலமருகின்றன வாழியரோ – நாலாயி:2479/2
ஆய்ச்சி ஆகிய அன்னையால் அன்று வெண்ணெய் வார்த்தையுள் சீற்ற முண்டு அழு
கூத்த அப்பன் தன்னை குருகூர் சடகோபன் – நாலாயி:3472/1,2
அழுக்கு (4)
ஆவியை அரங்க மாலை அழுக்கு உடம்பு எச்சில் வாயால் – நாலாயி:2043/1
பொய் நின்ற ஞானமும் பொல்லா ஒழுக்கும் அழுக்கு உடம்பும் – நாலாயி:2478/1
பரஞ்சுடர் உடம்பாய் அழுக்கு பதித்த உடம்பாய் – நாலாயி:3479/1
மன பரிப்போடு அழுக்கு மானிட சாதியில் தான் பிறந்து – நாலாயி:3490/1
அழுகின்ற (1)
மெய்ப்பால் உண்டு அழு பிள்ளைகள் போல நீ விம்மிவிம்மி அழுகின்ற
அப்பா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:227/3,4
அழுகையும் (1)
அழுகையும் அஞ்சி நோக்கும் அ நோக்கும் அணி கொள் செம் சிறுவாய் நெளிப்பதுவும் – நாலாயி:715/3
அழுங்க (1)
மான வேல் ஒண் கண் மடவரல் மண்_மகள் அழுங்க முந்நீர் பரப்பில் – நாலாயி:1372/1
அழுங்கி (1)
கூடி அழுங்கி குழியில் வீழ்ந்து வழுக்கதே – நாலாயி:386/2
அழுங்கிப்போம் (1)
நம்பும் பிம்பும் எல்லாம் நாலு நாளில் அழுங்கிப்போம்
செம் பெரும் தாமரை_கண்ணன் பேரிட்டு அழைத்த-கால் – நாலாயி:388/2,3
அழுங்கிய (1)
அழுங்கிய ஆனையின் அரும் துயர் கெடுத்த அரங்கத்தம்மா பள்ளி எழுந்தருளாயே – நாலாயி:918/4
அழுத்த (1)
அழுத்த நின் செம் கனி வாயின் கள்வ பணிமொழி நினை-தொறும் ஆவி வேமால் – நாலாயி:3916/4
அழுத்தி (1)
வண்ண நல் மணியும் மரகதமும் அழுத்தி நிழல் எழும் – நாலாயி:362/1
அழுத்தினாய் (1)
ஊன் நிறத்து உகிர் தலம் அழுத்தினாய் உலாய சீர் – நாலாயி:774/2
அழுத (1)
ஆராத மன களிப்போடு அழுத கண்ணீர் மழை சோர நினைந்து உருகி ஏத்தி நாளும் – நாலாயி:655/2
அழுத-கால் (2)
கடி சேர் கண்ணி பெருமானே என்று என்று ஏங்கி அழுத-கால்
படி சேர் மகர குழைகளும் பவள வாயும் நால் தோளும் – நாலாயி:3717/2,3
அதுவே கொடியா உயர்த்தானே என்று என்று ஏங்கி அழுத-கால்
எதுவேயாக கருதும்-கொல் இ மா ஞாலம் பொறை தீர்ப்பான் – நாலாயி:3723/2,3
அழுதான் (1)
விளியா ஆர்க்க ஆப்புண்டு விம்மி அழுதான் மென் மலர் மேல் – நாலாயி:1511/2
அழுதானால் (1)
ஆப்புண்டு இருந்தானால் இன்று முற்றும் அடியுண்டு அழுதானால் இன்று முற்றும் – நாலாயி:217/4
அழுதிட்டாய் (1)
விண் எல்லாம் கேட்க அழுதிட்டாய் உன் வாயில் விரும்பி அதனை நான் நோக்கி – நாலாயி:144/1
அழுது (2)
தம்தம் மக்கள் அழுது சென்றால் தாய்மார் ஆவார் தரிக்ககில்லார் – நாலாயி:130/1
தாயால் ஆப்புண்டு இருந்து அழுது ஏங்கும் தாடாளா தரையோர்க்கும் விண்ணோர்க்கும் – நாலாயி:1613/2
அழுதுஅழுது (1)
அழுதுஅழுது அலமந்து அம்மா வழங்க ஆற்றவும் அது உனக்கு உறைக்கும் கண்டாய் – நாலாயி:512/3
அழுதேன் (1)
அழுதேன் அரவு_அணை மேல் கண்டு தொழுதேன் – நாலாயி:2097/2
அழுந்த (5)
என் மார்வத்திடை அழுந்த தழுவாதே முழுசாதே மோவாது உச்சி – நாலாயி:735/2
வெம்பும் சினத்து புன கேழல் ஒன்றாய் விரி நீர் முது வெள்ளம் உள்புக்கு அழுந்த
வம்பு உண் பொழில் சூழ் உலகு அன்று எடுத்தான் அடிப்போது அணைவான் விருப்போடு இருப்பீர் – நாலாயி:1160/1,2
அண்டத்தின் முகடு அழுந்த அலை முந்நீர் திரை ததும்ப ஆஆ என்று – நாலாயி:2010/1
திண்ணம் அழுந்த கட்டி பல செய்வினை வன் கயிற்றால் – நாலாயி:3345/3
பெயர்கள் ஆயிரம் உடைய வல் அரக்கர் புக்கு அழுந்த
தயரதன் பெற்ற மரகத மணி தடத்தினையே – நாலாயி:3898/3,4
அழுந்தா (1)
நந்தா நரகத்து அழுந்தா வகை நாளும் – நாலாயி:2030/1
அழுந்தாதே (1)
நலம் என நினை-மின் நரகு அழுந்தாதே
நிலம் முனம் இடந்தான் நீடு உறை கோயில் – நாலாயி:3116/1,2
அழுந்தார் (1)
சொல் ஆர் தொடையல் இ நூறும் வல்லார் அழுந்தார் பிறப்பு ஆம் – நாலாயி:2577/3
அழுந்தி (6)
அங்கு ஓர் முழையினில் புக்கிட்டு அழுந்தி கிடந்து உழல்வேனை – நாலாயி:449/2
அக்கரை என்னும் அனத்த கடலுள் அழுந்தி உன் பேர் அருளால் – நாலாயி:459/1
எஞ்சா வெம் நரகத்து அழுந்தி நடுங்குகின்றேற்கு – நாலாயி:1733/1
ஆயிழையார் கொங்கை தங்கும் அ காதல் அளற்று அழுந்தி
மாயும் என் ஆவியை வந்து எடுத்தான் இன்று மா மலராள் – நாலாயி:2832/1,2
மெய்ஞ்ஞானம் இன்றி வினை இயல் பிறப்பு அழுந்தி
எஞ்ஞான்றும் எங்கும் ஒழிவு அற நிறைந்து நின்ற – நாலாயி:3138/2,3
அலை கொள் நரகத்து அழுந்தி கிடந்து உழைக்கின்ற வம்பரே – நாலாயி:3167/4
அழுந்திய (2)
அழுந்திய மா களிற்றினுக்கு அன்று ஆழி ஏந்தி அந்தரமே வர தோன்றி அருள்செய்தானை – நாலாயி:1140/2
ஆழ பெரும் புனல் தன்னுள் அழுந்திய ஞாலத்தை – நாலாயி:3609/2
அழுந்தியிட்டேனை (1)
அழுந்தியிட்டேனை வந்து ஆட்கொண்ட பின்னும் அரு முனிவர் – நாலாயி:2851/2
அழுந்தும் (2)
ஆழ்ந்தேன் அரு நரகத்து அழுந்தும் பயன் படைத்தேன் – நாலாயி:1471/2
ஆவார் ஆர் துணை என்று அலை நீர் கடலுள் அழுந்தும்
நாவாய் போல் பிறவி_கடலுள் நின்று நான் துளங்க – நாலாயி:3349/1,2
அழுந்தும்-போது (1)
ஆங்கு வெம் நரகத்து அழுந்தும்-போது அஞ்சேல் என்று அடியேனை அங்கே வந்து – நாலாயி:1572/1
அழுந்துமாம் (1)
பல் மா மாயத்து அழுந்துமாம் நளிர்ந்தே – நாலாயி:2583/10
அழுந்துவேனை (1)
மாதரார் கயல் கண் என்னும் வலையுள் பட்டு அழுந்துவேனை
போதரே என்று சொல்லி புந்தியுள் புகுந்து தன்-பால் – நாலாயி:887/2,3
அழுந்தூர் (27)
அல்லி கமலம் முகம் காட்டும் கழனி அழுந்தூர் நின்றானை – நாலாயி:1597/2
அடையார் தென் இலங்கை அழித்தானை அணி அழுந்தூர்
உடையானை அடியேன் அடைந்து உய்ந்துபோனேனே – நாலாயி:1600/3,4
அன்று ஆவின் நறு நெய் அமர்ந்து உண்ட அணி அழுந்தூர்
நின்றானை அடியேன் கண்டுகொண்டு நிறைந்தேனே – நாலாயி:1601/3,4
அரியானை அழுந்தூர் மறையோர்கள் அடிபணியும் – நாலாயி:1603/3
அருவி தின்றிட அஞ்சி நின் அடைந்தேன் அழுந்தூர் மேல் திசை நின்ற அம்மானே – நாலாயி:1608/4
அந்தோ நின் அடி அன்றி மற்று அறியேன் அழுந்தூர் மேல் திசை நின்ற அம்மானே – நாலாயி:1609/4
ஐயா நின் அடி அன்றி மற்று அறியேன் அழுந்தூர் மேல் திசை நின்ற அம்மானே – நாலாயி:1610/4
அரனே ஆதிவராகம் முன் ஆனாய் அழுந்தூர் மேல் திசை நின்ற அம்மானே – நாலாயி:1611/4
அண்டா நின் அடி அன்றி மற்று அறியேன் அழுந்தூர் மேல் திசை நின்ற அம்மானே – நாலாயி:1612/4
ஆயா நின் அடி அன்றி மற்று அறியேன் அழுந்தூர் மேல் திசை நின்ற அம்மானே – நாலாயி:1613/4
அறுத்து தின்றிட அஞ்சி நின் அடைந்தேன் அழுந்தூர் மேல் திசை நின்ற அம்மானே – நாலாயி:1614/4
அடியேனை பணி ஆண்டுகொள் எந்தாய் அழுந்தூர் மேல் திசை நின்ற அம்மானே – நாலாயி:1615/4
ஆஆ என்று அடியேற்கு இறை இரங்காய் அழுந்தூர் மேல் திசை நின்ற அம்மானே – நாலாயி:1616/4
அன்னம் மன்னு பைம் பூம் பொழில் சூழ்ந்த அழுந்தூர் மேல் திசை நின்ற அம்மானை – நாலாயி:1617/1
அம் கமலத்து அயன் அனையார் பயிலும் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர் கோவே – நாலாயி:1618/4
அன்னம் மலி பெடையோடும் அமரும் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர் கோவே – நாலாயி:1619/4
அலைத்து வரும் பொன்னி வளம் பெருகும் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர் கோவே – நாலாயி:1620/4
அலம்பு திரை புனல் புடை சூழ்ந்து அழகு ஆர் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர் கோவே – நாலாயி:1621/4
அனம் மேவு நடை மடவார் பயிலும் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர் கோவே – நாலாயி:1622/4
ஆன தொல் சீர் மறையாளர் பயிலும் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர் கோவே – நாலாயி:1623/4
அந்தணர்-தம் ஆகுதியின் புகை ஆர் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர் கோவே – நாலாயி:1624/4
அம் பொன் மதிள் பொழில் புடை சூழ்ந்து அழகு ஆர் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர்_கோவே – நாலாயி:1625/4
ஆடு ஏறு மலர் குழலார் பயிலும் செல்வத்து அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அமரர் கோவே – நாலாயி:1626/4
அன்று அமரர்க்கு அதிபதியும் அயனும் சேயும் அடிபணிய அணி அழுந்தூர் நின்ற கோவை – நாலாயி:1627/2
அல்லி அம் பூ மலர் பொய்கை பழன வேலி அணி அழுந்தூர் நின்று உகந்த அம்மான் என்றும் – நாலாயி:2066/2
ஆ மருவி நிரை மேய்த்த அமரர் கோமான் அணி அழுந்தூர் நின்றானுக்கு இன்றே சென்று – நாலாயி:2077/3
அன்னம் இரை தேர் அழுந்தூர் எழும் சுடரை – நாலாயி:2777/1
அழுந்தூரே (9)
அந்தி மூன்றும் அனல் ஓம்பும் அணி ஆர் வீதி அழுந்தூரே – நாலாயி:1588/4
ஆரல் கவுளோடு அருகு அணையும் அணி ஆர் வயல் சூழ் அழுந்தூரே – நாலாயி:1589/4
அம்பு அராவும் கண் மடவார் ஐம்பால் அணையும் அழுந்தூரே – நாலாயி:1590/4
அள்ளல் செறுவில் கயல் நாடும் அணி ஆர் வயல் சூழ் அழுந்தூரே – நாலாயி:1591/4
அகிலின் புகையால் முகில் ஏய்க்கும் அணி ஆர் வீதி அழுந்தூரே – நாலாயி:1592/4
ஆடல் அரவத்து ஆர்ப்பு ஓவா அணி ஆர் வீதி அழுந்தூரே – நாலாயி:1593/4
ஆலை புகையால் அழல் கதிரை மறைக்கும் வீதி அழுந்தூரே – நாலாயி:1594/4
அம் சிலம்பின் ஆர்ப்பு ஓவா அணி ஆர் வீதி அழுந்தூரே – நாலாயி:1595/4
அன்னம் பெடையோடு உடன் ஆடும் அணி ஆர் வயல் சூழ் அழுந்தூரே – நாலாயி:1596/4
அழுந்தை (1)
பார் ஆளர் அவர் இவர் என்று அழுந்தை ஏற்ற படை மன்னர் உடல் துணிய பரிமா உய்த்த – நாலாயி:1506/3
அழுந்தையில் (8)
செங்கமலத்து அயன் அனையார் தென் அழுந்தையில் மன்னி நின்ற – நாலாயி:1598/3
ஆஆ என்று இரங்கி தென் அழுந்தையில் மன்னி நின்ற – நாலாயி:1599/3
செம் சொல் நான்மறையோர் தென் அழுந்தையில் மன்னி நின்ற – நாலாயி:1602/3
அருவாய் நின்றவனை தென் அழுந்தையில் மன்னி நின்ற – நாலாயி:1604/3
அலை ஆர் கடல் போல் முழங்கும் தென் அழுந்தையில் மன்னிநின்ற – நாலாயி:1605/3
ஆரா இன் அமுதை தென் அழுந்தையில் மன்னி நின்ற – நாலாயி:1606/3
திறல் முருகன் அனையார் தென் அழுந்தையில் மன்னி நின்ற – நாலாயி:1607/1
மாந்து அழுந்தையில் கண்டு மகிழ்ந்து போய் – நாலாயி:1854/2
அழும் (2)
அருள் நினைந்தே அழும் குழவி அதுவே போன்று இருந்தேனே – நாலாயி:688/4
அழும் தொழும் ஆவி அனல வெவ்வுயிர்க்கும் அஞ்சன_வண்ணனே என்னும் – நாலாயி:3579/2
அழும்ப (1)
அமர அழும்ப துழாவி என் ஆவி – நாலாயி:2973/3
அழுவன் (2)
அலப்பாய் ஆகாசத்தை நோக்கி அழுவன் தொழுவனே – நாலாயி:3421/4
அழுவன் தொழுவன் ஆடி காண்பான் பாடி அலற்றுவன் – நாலாயி:3422/1
அழுவோமை (1)
ஆற்றாமை சொல்லி அழுவோமை நீ நடுவே – நாலாயி:3015/2
அழேல் (7)
உடையாய் அழேல் அழேல் தாலேலோ உலகம் அளந்தானே தாலேலோ – நாலாயி:45/4
உடையாய் அழேல் அழேல் தாலேலோ உலகம் அளந்தானே தாலேலோ – நாலாயி:45/4
கோனே அழேல் அழேல் தாலேலோ குடந்தை கிடந்தானே தாலேலோ – நாலாயி:50/4
கோனே அழேல் அழேல் தாலேலோ குடந்தை கிடந்தானே தாலேலோ – நாலாயி:50/4
நச்சு முலை உண்டாய் தாலேலோ நாராயணா அழேல் தாலேலோ – நாலாயி:51/4
அய்யா அழேல் அழேல் தாலேலோ அரங்கத்து அணையானே தாலேலோ – நாலாயி:52/4
அய்யா அழேல் அழேல் தாலேலோ அரங்கத்து அணையானே தாலேலோ – நாலாயி:52/4
அழை (1)
அஞ்சாது என் நெஞ்சே அழை – நாலாயி:2230/4
அழை-மின் (1)
துஞ்சும்-போது அழை-மின் துயர் வரில் நினை-மின் துயர் இலீர் சொல்லிலும் நன்று ஆம் – நாலாயி:957/3
அழைக்க (2)
புள் வாய் பிளந்த புனிதா என்று அழைக்க
உள்ளே நின்று என் உள்ளம் குளிரும் ஒருவா – நாலாயி:1551/1,2
அத்தா அரியே என்று உன்னை அழைக்க
பித்தா என்று பேசுகின்றார் பிறர் என்னை – நாலாயி:1555/1,2
அழைக்கவும் (2)
ஆய்ச்சியர் எல்லாம் கூடி அழைக்கவும் நான் முலை தந்தேன் – நாலாயி:154/2
ஆய்ச்சியர் கூடி அழைக்கவும் நான் இதற்கு எள்கி இவனை நங்காய் – நாலாயி:1915/2
அழைக்கின்ற (2)
மாறு சுழன்று அழைக்கின்ற ஒலி அப்பன் – நாலாயி:3595/3
அழைக்கின்ற அடிநாயேன் நாய் கூழை வாலால் – நாலாயி:3816/1
அழைக்கின்றதே (1)
துலை கொண்டு தாயம் கிளர்ந்து கொள்வான் ஒத்து அழைக்கின்றதே – நாலாயி:2528/4
அழைக்கின்றான் (1)
தன் சிறு கைகளால் காட்டி காட்டி அழைக்கின்றான்
அஞ்சன_வண்ணனோடு ஆடல் ஆட உறுதியேல் – நாலாயி:55/2,3
அழைக்கின்றேன் (6)
ஐயனே அரங்கா என்று அழைக்கின்றேன்
மையல் கொண்டு ஒழிந்தேன் என்தன் மாலுக்கே – நாலாயி:668/3,4
அத்தனே அரங்கா என்று அழைக்கின்றேன்
பித்தனாய் ஒழிந்தேன் எம்பிரானுக்கே – நாலாயி:674/3,4
ஆயனே அரங்கா என்று அழைக்கின்றேன்
பேயனாய் ஒழிந்தேன் எம்பிரானுக்கே – நாலாயி:675/3,4
அழைக்கின்றேன் ஆதிமூர்த்தி அரங்க மாநகருளானே – நாலாயி:907/4
மறவாது அடியேன் உன்னையே அழைக்கின்றேன்
நறவு ஆர் பொழில் சூழ் நறையூர் நின்ற நம்பி – நாலாயி:1548/2,3
அற்றேன் அடியேன் உன்னையே அழைக்கின்றேன்
பெற்றேன் அருள் தந்திடு என் எந்தை பிரானே – நாலாயி:1549/3,4
அழைக்கும் (6)
கூட்டில் இருந்து கிளி எப்போதும் கோவிந்தா கோவிந்தா என்று அழைக்கும்
ஊட்ட கொடாது செறுப்பனாகில் உலகு_அளந்தான் என்று உயர கூவும் – நாலாயி:625/1,2
ஆடி பாடி அரங்க ஓ என்று அழைக்கும் தொண்டரடிப்பொடி – நாலாயி:659/3
அம்மா என்று உகந்து அழைக்கும் ஆர்வ சொல் கேளாதே அணி சேர் மார்வம் – நாலாயி:735/1
சோத்தம் நம்பி என்று தொண்டர் மிண்டி தொடர்ந்து அழைக்கும்
ஆத்தன் நம்பி செங்கண்நம்பி ஆகிலும் தேவர்க்கு எல்லாம் – நாலாயி:1063/1,2
அழைக்கும் கரும் கடல் வெண் திரை கைக்கொண்டு போய் அலர்வாய் – நாலாயி:2529/1
ஐயன் இராமாநுசன் என்று அழைக்கும் அருவினையேன் – நாலாயி:2892/2
அழைத்த-கால் (5)
செங்கண் நெடுமால் சிரீதரா என்று அழைத்த-கால்
நங்கைகாள் நாரணன் தம் அன்னை நரகம் புகாள் – நாலாயி:382/3,4
வான் உடை மாதவா கோவிந்தா என்று அழைத்த-கால்
நான் உடை நாரணன் தம் அன்னை நரகம் புகாள் – நாலாயி:384/3,4
குலம் உடை கோவிந்தா கோவிந்தா என்று அழைத்த-கால்
நலம் உடை நாரணன் தம் அன்னை நரகம் புகாள் – நாலாயி:385/3,4
செம் பெரும் தாமரை_கண்ணன் பேரிட்டு அழைத்த-கால்
நம்பிகாள் நாரணன் தம் அன்னை நரகம் புகாள் – நாலாயி:388/3,4
அண்ட வாணா என்று என்னை ஆள கூப்பிட்டு அழைத்த-கால்
விண்-தன் மேல் தான் மண் மேல் தான் விரி நீர் கடல் தான் மற்றுத்தான் – நாலாயி:3720/2,3
அழைத்தன (1)
வந்து எங்கும் கோழி அழைத்தன காண் மாதவி – நாலாயி:491/4
அழைத்தனவும் (1)
சிறுபேர் அழைத்தனவும் சீறியருளாதே – நாலாயி:501/7
அழைத்தால் (1)
ஓலம் இட்டு நான் அழைத்தால் ஒன்றும் வாராயாகிலும் – நாலாயி:3258/3
அழைத்திட (1)
அஞ்சுவன் சொல்லி அழைத்திட நங்கைகாள் ஆயிரம் நாழி நெய்யை – நாலாயி:1917/1
அழைத்து (5)
ஆட்டம் மேவி அலந்து அழைத்து அயர்வு எய்தும் மெய்யடியார்கள்-தம் – நாலாயி:658/3
நா தழும்பு எழ நாரணா என்று அழைத்து மெய் தழும்ப தொழுது – நாலாயி:661/3
அழைத்து புலம்பி முலை மலை மேல்-நின்றும் ஆறுகளாய் – நாலாயி:2529/3
தழைக்கும் துழாய் மார்வன் தன்னை அழைத்து ஒருகால் – நாலாயி:2623/2
அல்லும் நன் பகலும் நெடுமால் என்று அழைத்து இனி போய் – நாலாயி:3523/2
அழைத்தேற்கு (1)
அருத்தித்து எனைத்து ஓர் பல நாள் அழைத்தேற்கு
பொருத்தம் உடை வாமனன் தான் புகுந்து என்தன் – நாலாயி:3737/2,3
அழைப்ப (5)
வித்தகனே இராமாவோ நின் அபயம் என்று அழைப்ப
அத்திரமே அதன் கண்ணை அறுத்ததும் ஓர் அடையாளம் – நாலாயி:323/3,4
வளை கை நெடும் கண் மடவார் ஆய்ச்சியர் அஞ்சி அழைப்ப
தளைத்து அவிழ் தாமரை பொய்கை தண் தடம் புக்கு அண்டர் காண – நாலாயி:1171/1,2
ஆய்ச்சியர் அழைப்ப வெண்ணெய் உண்டு ஒருகால் ஆலிலை வளர்ந்த எம் பெருமான் – நாலாயி:1338/1
அள்ளி அம் பொழில்வாய் இருந்து வாழ் குயில்கள் அரிஅரி என்று அவை அழைப்ப
வெள்ளியார் வணங்க விரைந்து அருள்செய்வான் திருவெள்ளியங்குடி அதுவே – நாலாயி:1344/3,4
காதல் மக்களை பயத்தலும் காணாள் கடியது ஓர் தெய்வம் கொண்டு ஒளிக்கும் என்று அழைப்ப
ஏதலார் முன்னே இன் அருள் அவற்கு செய்து உன் மக்கள் மற்று இவர் என்று கொடுத்தாய் – நாலாயி:1425/2,3
அழைப்பதன் (1)
கோழி அழைப்பதன் முன்னம் குடைந்து நீராடுவான் போந்தோம் – நாலாயி:524/1
அழைப்பராகில் (1)
அறிவு இலா மனிசர் எல்லாம் அரங்கம் என்று அழைப்பராகில்
பொறியில் வாழ் நரகம் எல்லாம் புல் எழுந்து ஒழியும் அன்றே – நாலாயி:884/3,4
அழைப்பன் (4)
நள்ளிருள் அளவும் பகலும் நான் அழைப்பன் நாராயணா என்னும் நாமம் – நாலாயி:952/4
அழைப்பன் திருமாலை ஆங்கு அவர்கள் சொன்ன – நாலாயி:2231/1
அழைப்பன் திருவேங்கடத்தானை காண – நாலாயி:2420/1
சிந்தை கலங்கி திருமால் என்று அழைப்பன்
கொந்து ஆர் மலர் சோலைகள் சூழ் திருநாவாய் – நாலாயி:3867/2,3
அழைப்பனே (1)
நண்ணாது ஒழியேன் என்று நான் அழைப்பனே – நாலாயி:3815/4
அழைப்பார் (1)
அரக்கர் ஆடு அழைப்பார் இல்லை நாங்கள் அஞ்சினோம் தடம் பொங்கத்தம் பொங்கோ – நாலாயி:1858/4
அழைப்பு (1)
அப்போது ஒழியும் அழைப்பு – நாலாயி:2419/4
அழையா (1)
ஆலியா அழையா அரங்கா என்று – நாலாயி:669/3
அழையாத (1)
நரக நாசனை நாவில் கொண்டு அழையாத மானிட சாதியர் – நாலாயி:363/3
அழையேன்-மின் (1)
சில் என்று அழையேன்-மின் நங்கைமீர் போதர்கின்றேன் – நாலாயி:488/2
அள்ளல் (5)
அள்ளல் அம் பூம் கழனி அணி ஆலி புகுவர்-கொலோ – நாலாயி:1208/4
அள்ளல் செறுவில் கயல் நாடும் அணி ஆர் வயல் சூழ் அழுந்தூரே – நாலாயி:1591/4
புள்ளும் அள்ளல் பழனங்களும் சூழ்ந்த புல்லாணியே – நாலாயி:1773/4
பேர்கின்றது மணி மாமை பிறங்கி அள்ளல் பயலை – நாலாயி:2489/1
பொல்லா அருவினை மாய வன் சேற்று அள்ளல் பொய் நிலத்தே – நாலாயி:2577/4
அள்ளல்வாய் (1)
பின்னும் முலை உண்ட பிள்ளையை அள்ளல்வாய் – நாலாயி:2776/2
அள்ளலா (1)
அள்ளலா கடைந்த அன்று அரு வரைக்கு ஓர் ஆமையாய் – நாலாயி:839/2
அள்ளி (3)
அள்ளி நீ வெண்ணெய் விழுங்க அஞ்சாது அடியேன் அடித்தேன் – நாலாயி:186/3
அள்ளி பறித்திட்டு அவன் மார்வில் எறிந்து என் அழலை தீர்வேனே – நாலாயி:634/4
அள்ளி அம் பொழில்வாய் இருந்து வாழ் குயில்கள் அரிஅரி என்று அவை அழைப்ப – நாலாயி:1344/3
அள்ளிய (1)
அள்ளிய கையால் அடியேன் முலை நெருடும் – நாலாயி:1894/3
அளக்கிற்பார் (1)
அளக்கிற்பார் பாரின் மேல் ஆர் – நாலாயி:2608/4
அளக்கின்றதே (1)
அழறு அலர் தாமரை_கண்ணன் என்னோ இங்கு அளக்கின்றதே – நாலாயி:2535/4
அளக்கும் (1)
அன்னவனை ஆதனூர் ஆண்டு அளக்கும் ஐயனை – நாலாயி:2781/2
அளகை (1)
போர் ஏறு ஒன்று உடையானும் அளகை_கோனும் புரந்தரனும் நான்முகனும் பொருந்தும் ஊர் போல் – நாலாயி:1145/3
அளகை_கோனும் (1)
போர் ஏறு ஒன்று உடையானும் அளகை_கோனும் புரந்தரனும் நான்முகனும் பொருந்தும் ஊர் போல் – நாலாயி:1145/3
அளத்தற்கு (1)
நந்தா விளக்கே அளத்தற்கு அரியாய் நர நாரணனே கரு மா முகில் போல் – நாலாயி:1218/1
அளந்த (63)
உரம் பெற்ற மலர் கமலம் உலகு அளந்த சேவடி போல் உயர்ந்து காட்ட – நாலாயி:419/3
ஓங்கி உலகு அளந்த உத்தமன் பேர் பாடி – நாலாயி:476/1
அம்பரம் ஊடு அறுத்து ஓங்கி உலகு அளந்த
உம்பர் கோமானே உறங்காது எழுந்திராய் – நாலாயி:490/5,6
மாணி உருவாய் உலகு அளந்த மாயனை காணில் தலைமறியும் – நாலாயி:618/3
துரங்கம் வாய் பிளந்து மண் அளந்த பாத வேதியர் – நாலாயி:809/3
அன்று பார் அளந்த பாத போதை உன்னி வானின் மேல் – நாலாயி:817/3
வளம் படு முந்நீர் வையம் முன் அளந்த மால் என்னும் மால் இன மொழியாள் – நாலாயி:1109/3
வந்து குறள் உருவாய் நிமிர்ந்து மாவலி வேள்வியில் மண் அளந்த
அந்தணர் போன்றிவர் ஆர்-கொல் என்ன அட்டபுயகரத்தேன் என்றாரே – நாலாயி:1119/3,4
நாள் நாளும் நின் நினைந்து நைவேற்கு ஓ மண் அளந்த
தாளாளா தண் குடந்தை நகராளா வரை எடுத்த – நாலாயி:1202/2,3
பண்டு அரவின்_அணை கிடந்து பார் அளந்த பண்பாளா – நாலாயி:1204/2
அண்டமும் இ அலை கடலும் அவனிகளும் எல்லாம் அளந்த பிரான் அமரும் இடம் வளம் கொள் பொழில் அயலே – நாலாயி:1242/2
பேசுகின்றது இதுவே வையம் ஈர் அடியால் அளந்த
மூசி வண்டு முரலும் கண்ணி முடியீர் உம்மை காணும் – நாலாயி:1330/1,2
அளந்த பொன் அடியே அடைந்து உய்ந்தேன் அணி பொழில் திருவரங்கத்து அம்மானே – நாலாயி:1426/4
தான் கொண்டு தாளால் அளந்த பெருமானை – நாலாயி:1518/2
தான் அமர ஏழ்_உலகும் அளந்த வென்றி தனிமுதல் சக்கர படை என் தலைவன் காண்-மின் – நாலாயி:1623/2
முன்னம் குறள் உருவாய் மூவடி மண் கொண்டு அளந்த
மன்னன் சரிதைக்கே மால் ஆகி பொன் பயந்தேன் – நாலாயி:1779/1,2
அணி வளர் குறளாய் அகல் இடம் முழுதும் அளந்த எம் அடிகள்-தம் கோயில் – நாலாயி:1820/2
வானமும் மண்ணகமும் அளந்த திரிவிக்கிரமன் – நாலாயி:1832/2
குடம் ஆடி உலகு அளந்த
மட்டு ஆர் பூம் குழல் மாதவனை வர – நாலாயி:1945/2,3
ஓராத உணர்விலீர் உணருதிரேல் உலகு அளந்த உம்பர் கோமான் – நாலாயி:2006/3
மா வடிவின் நீ அளந்த மண் – நாலாயி:2090/4
சார்த்தியும் வைத்தும் தொழுவர் உலகு அளந்த
மூர்த்தி உருவே முதல் – நாலாயி:2095/3,4
ஊர்ந்தான் உலகு அளந்த நான்று – நாலாயி:2098/4
மருது இடை போய் மண் அளந்த மால் – நாலாயி:2099/4
சென்று திசை அளந்த செங்கண்மாற்கு என்றும் – நாலாயி:2102/2
வாராத வண்ணமே விண் கொடுக்கும் மண் அளந்த
சீரான் திருவேங்கடம் – நாலாயி:2157/3,4
உராஅய் உலகு அளந்த நான்று வராகத்து – நாலாயி:2165/2
வரன்முறையால் நீ அளந்த மா கடல் சூழ் ஞாலம் – நாலாயி:2190/3
தோள் நலத்தான் நேர் இல்லா தோன்றல் அவன் அளந்த
நீள் நிலம் தான் அத்தனைக்கும் நேர் – நாலாயி:2260/3,4
சென்று ஆங்கு அளந்த திருவடியை அன்று – நாலாயி:2268/2
பொழில் அளந்த புள் ஊர்தி செல்வன் எழில் அளந்து அங்கு – நாலாயி:2288/2
மண் அளந்த பாதமும் மற்று அவையே எண்ணில் – நாலாயி:2290/2
விரும்பி விண் மண் அளந்த அம் சிறைய வண்டு ஆர் – நாலாயி:2304/1
அன்று இ உலகம் அளந்த அசைவே-கொல் – நாலாயி:2315/1
அடி அளந்த மாயன் அவற்கு – நாலாயி:2317/4
மண் ஒடுங்க தான் அளந்த மன் – நாலாயி:2321/4
வண் துழாய் மால் அளந்த மண் – நாலாயி:2371/4
தாளால் உலகம் அளந்த அசைவே-கொல் – நாலாயி:2416/1
மேல்-பால் திசை_பெண் புலம்புறு மாலை உலகு அளந்த
மால்-பால் துழாய்க்கு மனம் உடையார்க்கு நல்கிற்றை எல்லாம் – நாலாயி:2512/2,3
இருக்கு ஆர் மொழியால் நெறி இழுக்காமை உலகு அளந்த
திருத்தாள் இணை நிலத்தேவர் வணங்குவர் யாமும் அவா – நாலாயி:2541/1,2
ஏற்று அளந்த நெடிய பிரான் அருளா விடுமே – நாலாயி:2546/3
பார் அரசு ஒத்து மறைந்தது நாயிறு பார் அளந்த
பேர் அரசே எம் விசும்பு அரசே எம்மை நீத்து வஞ்சித்த – நாலாயி:2557/2,3
ஆணிப்பொன் அன்ன சுடர் படும் மாலை உலகு அளந்த
மாணிக்கமே என் மரகதமே மற்று ஒப்பாரை இல்லா – நாலாயி:2562/2,3
மூ_உலகு அளந்த சேவடியோயே – நாலாயி:2578/15
முடியால் விசும்பு அளந்த முத்தோ நெடியாய் – நாலாயி:2611/2
அறிகிலமால் நீ அளந்த அன்று – நாலாயி:2611/4
இறை முறையான் சேவடி மேல் மண் அளந்த அ நாள் – நாலாயி:2645/1
உலகு அளந்த மூர்த்தி உரை – நாலாயி:2660/4
மா வாய் பிளந்து மருதிடை போய் மண் அளந்த
மூவா முதல்வா இனி எம்மை சோரேலே – நாலாயி:3018/3,4
தீர்த்தன் உலகு அளந்த சேவடி மேல் பூம் தாமம் – நாலாயி:3093/1
வன் மா வையம் அளந்த எம் வாமனா நின் – நாலாயி:3133/1
அன்று ஞாலம் அளந்த பிரான் பரன் – நாலாயி:3150/2
புலம்பு சீர் பூமி அளந்த பெருமானை – நாலாயி:3208/1
ஒண் சுடரோன் வாராது ஒளித்தான் இ மண் அளந்த
கண் பெரிய செ வாய் எம் கார் ஏறு வாரானால் – நாலாயி:3377/2,3
அன்று ஒருகால் வையம் அளந்த பிரான் வாரான் என்று – நாலாயி:3383/3
அகல் கொள் வையம் அளந்த மாயன் என் அப்பன் தன் மாயங்களே – நாலாயி:3489/3
மாலுக்கு வையம் அளந்த மணாளற்கு – நாலாயி:3506/1
மாடு உடை வையம் அளந்த மணாளற்கு – நாலாயி:3509/2
எந்நாளே நாம் மண் அளந்த இணை தாமரைகள் காண்பதற்கு என்று – நாலாயி:3555/1
பா மரு மூ_உலகும் அளந்த பற்பபாதா ஓ – நாலாயி:3616/2
ஆர் உயிரேயோ அகல் இடம் முழுதும் படைத்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்து அளந்த
பேர் உயிரேயோ பெரிய நீர் படைத்து அங்கு உறைந்து அது கடைந்து அடைத்து உடைத்த – நாலாயி:3675/1,2
மண் விண் முழுதும் அளந்த ஒண் தாமரை – நாலாயி:3732/2
கொடியானை குன்றாமல் உலகம் அளந்த
அடியானை அடைந்து அடியேன் உய்ந்தவாறே – நாலாயி:3823/3,4
அளந்தது (2)
முடியும் விசும்பு அளந்தது என்பர் வடி உகிரால் – நாலாயி:2098/2
சென்று அளந்தது என்பர் திசை எல்லாம் அன்று – நாலாயி:2242/2
அளந்ததும் (2)
மாறு அடர்த்ததும் மண் அளந்ததும் சொல்லி பாடி வண் பொன்னி பேர் – நாலாயி:660/2
திரை கொள் பௌவத்து சேர்ந்ததும் திசை ஞாலம் தாவி அளந்ததும்
நிரைகள் மேய்த்ததுமே பிதற்றி நெடும் கண் நீர் மல்க நிற்குமே – நாலாயி:3497/3,4
அளந்ததுவும் (1)
மாண் ஆகி வையம் அளந்ததுவும் வாள் அவுணன் – நாலாயி:1745/1
அளந்தவர் (1)
அண்டமொடு அகல் இடம் அளந்தவர் அமர்செய்து – நாலாயி:1712/2
அளந்தவன் (5)
முன் இ உலகினை முற்றும் அளந்தவன்
பொன்னின் முடியினை பூ அணை மேல் வைத்து – நாலாயி:170/2,3
தேயம் முன் அளந்தவன் திரிவிக்கிரமன் திருக்கைகளால் என்னை தீண்டும் வண்ணம் – நாலாயி:510/3
பேய்ச்சியை முலை உண்டு இணை மருது இறுத்து பெரு நிலம் அளந்தவன் கோயில் – நாலாயி:1338/2
அண்டம் மூ_உலகு அளந்தவன் அணி திருமோகூர் – நாலாயி:3895/2
பொழிவனர் பூமி அன்று அளந்தவன் தமர் முன்னே – நாலாயி:3981/2
அளந்தவனே (1)
அண்டமொடு அகல் இடம் அளந்தவனே
ஆண்டாய் உனை காண்பது ஓர் அருள் எனக்கு அருளுதியேல் – நாலாயி:1448/4,5
அளந்தவனை (1)
அளந்தவனை யான் கண்டது அணி நீர் தென் அரங்கத்தே – நாலாயி:1401/4
அளந்தனை (1)
ஒரு முறை ஈர் அடி மூ_உலகு அளந்தனை
நால் திசை நடுங்க அம் சிறை பறவை – நாலாயி:2672/9,10
அளந்தாய் (10)
நெடுமையால் உலகு ஏழும் அளந்தாய் நின்மலா நெடியாய் அடியேனை – நாலாயி:436/1
உம்பர்_கோன் உலகு ஏழும் அளந்தாய் ஊழி ஆயினாய் ஆழி முன் ஏந்தி – நாலாயி:441/2
அன்று இ உலகம் அளந்தாய் அடி போற்றி – நாலாயி:497/1
உத்தமனே அம்மம் உண்ணாய் உலகு அளந்தாய் அம்மம் உண்ணாய் – நாலாயி:1882/4
அடி மூன்றில் இ உலகம் அன்று அளந்தாய் போலும் – நாலாயி:2186/1
நீ அன்று உலகு அளந்தாய் நீண்ட திருமாலே – நாலாயி:2211/1
வகையால் அவனி இரந்து அளந்தாய் பாதம் – நாலாயி:2215/1
நீ அன்றே நீர் ஏற்று உலகம் அடி அளந்தாய்
நீ அன்றே நின்று நிரை மேய்த்தாய் நீ அன்றே – நாலாயி:2329/1,2
முறையால் இ உலகு எல்லாம் படைத்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்து அளந்தாய்
பிறை ஏறு சடையானும் நான்முகனும் இந்திரனும் – நாலாயி:3130/2,3
முன் செய்து இ உலகம் உண்டு உமிழ்ந்து அளந்தாய் என்-கொலோ முடிகின்றது இவட்கே – நாலாயி:3573/4
அளந்தான் (17)
பத்திரகாரன் புறம்புல்குவான் பார் அளந்தான் என் புறம்புல்குவான் – நாலாயி:113/4
ஒன்றினோடி ஒன்பதும் பாட வல்லார் உலகம் அளந்தான் தமரே – நாலாயி:462/4
உன்னொடு தோழமை கொள்ளுவன் குயிலே உலகு_அளந்தான் வர கூவாய் – நாலாயி:549/4
ஊட்ட கொடாது செறுப்பனாகில் உலகு_அளந்தான் என்று உயர கூவும் – நாலாயி:625/2
பார் ஆர் உலகம் அளந்தான் அடி கீழ் பல காலம் நிற்கும்படி வாழ்வர் தாமே – நாலாயி:1167/4
கள்ளத்தால் மாவலியை மூவடி மண் கொண்டு அளந்தான்
வெள்ளத்தான் வேங்கடத்தான் என்பரால் காண் ஏடீ – நாலாயி:2001/1,2
அளந்தான் அவன் சேவடி – நாலாயி:2272/4
உடையாக கொண்டு அன்று உலகு_அளந்தான் குன்றம் – நாலாயி:2322/3
மன் அஞ்ச முன் ஒரு நாள் மண் அளந்தான் என் நெஞ்சம் – நாலாயி:2439/2
இடம் போய் விரிந்து இ உலகு_அளந்தான் எழில் ஆர் தண் துழாய் – நாலாயி:2553/1
பார் உண்டான் பார் உமிழ்ந்தான் பார் இடந்தான் பார் அளந்தான்
பார் இடம் முன் படைத்தான் என்பரால் பார் இடம் – நாலாயி:2626/1,2
மணி காம்பு போல் நிமிர்ந்து மண் அளந்தான் நங்கள் – நாலாயி:2646/3
ஏதமே என்று அல்லால் எண்ணுவனே மண் அளந்தான்
பாதமே ஏத்தா பகல் – நாலாயி:2664/3,4
நீர் ஏற்று உலகு எல்லாம் நின்று அளந்தான் மாவலியை – நாலாயி:2693/3
உரு உடை வண்ணங்கள் காணில் உலகு_அளந்தான் என்று துள்ளும் – நாலாயி:3271/2
ஓவுதல் இன்றி உலகம் மூன்று அளந்தான் அடி இணை உள்ளத்து ஓர்வாரே – நாலாயி:3802/4
அவனே அஃது உண்டு உமிழ்ந்தான் அளந்தான்
அவனே அவனும் அவனும் அவனும் – நாலாயி:3804/2,3
அளந்தானால் (1)
தாவடி இட்டானால் இன்று முற்றும் தரணி அளந்தானால் இன்று முற்றும் – நாலாயி:219/4
அளந்தானே (2)
மாணி குறளனே தாலேலோ வையம் அளந்தானே தாலேலோ – நாலாயி:44/4
உடையாய் அழேல் அழேல் தாலேலோ உலகம் அளந்தானே தாலேலோ – நாலாயி:45/4
அளந்தானை (4)
அன்று உலகம் அளந்தானை உகந்து அடிமை-கண் அவன் வலி செய்ய – நாலாயி:554/1
மூவர் ஆகிய ஒருவனை மூ_உலகு உண்டு உமிழ்ந்து அளந்தானை
தேவர் தானவர் சென்றுசென்று இறைஞ்ச தண் திருவயிந்திரபுரத்து – நாலாயி:1157/1,2
அளந்தானை கார் கடல் சூழ் ஞாலத்தை எல்லாம் – நாலாயி:2272/3
அளந்தானை ஆழி கிடந்தானை ஆல் மேல் – நாலாயி:2398/3
அளந்திட்டவன் (1)
அளந்திட்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1901/4
அளந்தீர் (1)
பண்புடையீர் பார் அளந்தீர் பாவியேம் கண் காண்பு அரிய – நாலாயி:2592/3
அளந்து (21)
அளந்து இட்ட தூணை அவன் தட்ட ஆங்கே – நாலாயி:83/1
கோட்டு மண் கொண்டு இடந்து குடங்கையில் மண் கொண்டு அளந்து
மீட்டும் அது உண்டு உமிழ்ந்து விளையாடு விமலன் மலை – நாலாயி:357/1,2
முற்ற மண்ணிடம் தாவி விண்ணுற நீண்டு அளந்து கொண்டாய் எம்மை – நாலாயி:522/3
எல்லா உலகும் அளந்து கொண்ட எம்பெருமான் – நாலாயி:611/2
படைத்த பார் இடந்து அளந்து அது உண்டு உமிழ்ந்து பௌவ நீர் – நாலாயி:779/1
பரக்க வைத்து அளந்து கொண்ட பற்பபாதன் அல்லையே – நாலாயி:783/4
மண்ணை உண்டு உமிழ்ந்து பின் இரந்து கொண்டு அளந்து மண் – நாலாயி:856/1
உவந்த உள்ளத்தனாய் உலகம் அளந்து அண்டம் உற – நாலாயி:928/1
ஆங்கு மாவலி வேள்வியில் இரந்து சென்று அகல் இடம் அளந்து ஆயர் – நாலாயி:1152/1
தா அளந்து உலகம் முற்றும் தட மலர் பொய்கை புக்கு – நாலாயி:1298/1
அன்று உலகம் மூன்றினையும் அளந்து வேறு ஓர் அரி உருவாய் இரணியனது ஆகம் கீண்டு – நாலாயி:1502/1
பாராளன் பார் இடந்து பாரை உண்டு பார் உமிழ்ந்து பார் அளந்து பாரை ஆண்ட – நாலாயி:2071/3
அளந்து அடி கீழ் கொண்ட அவன் – நாலாயி:2204/4
அளந்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்த அண்ணலை மற்று அல்லால் – நாலாயி:2228/3
பொழில் அளந்த புள் ஊர்தி செல்வன் எழில் அளந்து அங்கு – நாலாயி:2288/2
நீ அளந்து கொண்ட நெடுமாலே தாவிய நின் – நாலாயி:2299/2
குடம் ஆடி இ மண்ணும் விண்ணும் குலுங்க உலகு அளந்து
நடமாடிய பெருமான் உரு ஒத்தன நீலங்களே – நாலாயி:2515/3,4
அளந்து தேர்ந்து உலகு அளிக்கும் முதல் பெரும் – நாலாயி:2583/3
கிடந்து இருந்து நின்று அளந்து கேழலாய் கீழ் புக்கு – நாலாயி:3094/1
அளந்து காண்டற்கு அரியன் ஆகிய ஆதிப்பிரான் அமரும் – நாலாயி:3338/2
அகல் இடம் படைத்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்து அளந்து எங்கும் அளிக்கின்ற ஆயன் மாயோன் – நாலாயி:3870/3
அளந்துகொண்ட (1)
கஞ்சனை கடிந்து மண் அளந்துகொண்ட காலனே – நாலாயி:794/2
அளந்துகோடல் (1)
பின் அளந்துகோடல் பெரிது ஒன்றே என்னே – நாலாயி:2301/2
அளப்ப (3)
நிவந்து அளப்ப நீட்டிய பொன் பாதம் சிவந்த தன் – நாலாயி:2259/2
அடி வட்டத்தால் அளப்ப நீண்ட முடி வட்டம் – நாலாயி:2294/2
என்னுடைய பாதத்தால் யான் அளப்ப மூ அடி மண் – நாலாயி:2769/3
அளப்பான் (4)
அரு மாநிலம் அன்று அளப்பான் குறளாய் அவுணன் பெரு வேள்வியில் சென்று இரந்த – நாலாயி:1161/1
பண்டு இ வையம் அளப்பான் சென்று மாவலி கையில் நீர் – நாலாயி:1380/1
கொந்து அணைந்த பொழில் கோவல் உலகு அளப்பான் அடி நிமிர்த்த – நாலாயி:1404/3
தீ வாய் அரவு_அணை மேல் தோன்றல் திசை அளப்பான்
பூ ஆர் அடி நிமிர்த்த-போது – நாலாயி:2252/3,4
அளப்பு (5)
அளப்பு_இல் ஆர் அமுதை அமரர்க்கு அருள் – நாலாயி:1851/3
அளப்பு_இல் ஐம்புலன் அடக்கி அன்பு அவர்-கண்ணே வைத்து – நாலாயி:2049/2
அளப்பு_அரிய ஆர் அமுதை அரங்கம் மேய அந்தணனை அந்தணர்-தம் சிந்தையானை – நாலாயி:2065/2
அளப்பு_அரும் தன்மைய ஊழி அம் கங்குல் அம் தண் அம் துழாய்க்கு – நாலாயி:2536/1
தானே தனி தோன்றல் தன் அளப்பு ஒன்று இல்லாதான் – நாலாயி:2608/1
அளப்பு_அரிய (1)
அளப்பு_அரிய ஆர் அமுதை அரங்கம் மேய அந்தணனை அந்தணர்-தம் சிந்தையானை – நாலாயி:2065/2
அளப்பு_அரும் (1)
அளப்பு_அரும் தன்மைய ஊழி அம் கங்குல் அம் தண் அம் துழாய்க்கு – நாலாயி:2536/1
அளப்பு_இல் (2)
அளப்பு_இல் ஆர் அமுதை அமரர்க்கு அருள் – நாலாயி:1851/3
அளப்பு_இல் ஐம்புலன் அடக்கி அன்பு அவர்-கண்ணே வைத்து – நாலாயி:2049/2
அளப்புண்டது (1)
ஆரால் இ வையம் அடி அளப்புண்டது தான் – நாலாயி:2684/5
அளவர் (2)
தனக்கு எளியர் எ அளவர் அ அளவன் ஆனால் – நாலாயி:2613/3
எ அளவர் எ இடத்தோர் மாலே அது தானும் – நாலாயி:2631/3
அளவன் (1)
தனக்கு எளியர் எ அளவர் அ அளவன் ஆனால் – நாலாயி:2613/3
அளவன்றாலோ (1)
அஞ்சினேன் காண் அமரர்_கோவே ஆயர் கூட்டத்து அளவன்றாலோ
கஞ்சனை உன் வஞ்சனையால் வலைப்படுத்தாய் முலை உணாயே – நாலாயி:131/3,4
அளவாக (1)
படிக்கு அளவாக நிமிர்த்த நின் பாத பங்கயமே தலைக்கு அணியாய் – நாலாயி:3793/3
அளவாய் (1)
முன்னை வண்ணமே கொண்டு அளவாய் என்ன – நாலாயி:104/2
அளவி (4)
அன்று ஆயர் குல கொடியோடு அணி மா மலர் மங்கையொடு அன்பு அளவி அவுணர்க்கு – நாலாயி:1078/1
பாங்கு ஆக முன் ஐவரொடு அன்பு அளவி பதிற்றைந்து இரட்டி படை வேந்தர் பட – நாலாயி:1081/3
மா இரும் குன்றம் ஒன்று மத்து ஆக மாசுணம்-அதனொடும் அளவி
பா இரும் பௌவம் பகடு விண்டு அலற படு திரை விசும்பிடை படர – நாலாயி:1411/1,2
குன்று ஒன்று மத்தா அரவம் அளவி குரை மா கடலை கடைந்திட்டு ஒருகால் – நாலாயி:1899/1
அளவிட்ட (2)
தாளால் அளவிட்ட தக்கணைக்கு மிக்கானை – நாலாயி:2013/2
தன்னை முன நாள் அளவிட்ட தாமரை போல் – நாலாயி:2713/1
அளவிட்டவன்-தன்னை (1)
வசை_அறு குறளாய் மாவலி வேள்வி மண் அளவிட்டவன்-தன்னை
அசைவு_அறும் அமரர் அடி இணை வணங்க அலை கடல் துயின்ற அம்மானை – நாலாயி:1271/1,2
அளவிய (1)
மணம் மலி விழவினொடு அடியவர் அளவிய
கணம் மலி கணபுரம் அடிகள்-தம் இடமே – நாலாயி:1709/3,4
அளவில் (3)
அளவில் பிள்ளைமை இன்பத்தை இழந்த பாவியேன் எனது ஆவி நில்லாதே – நாலாயி:711/4
நுமர்களை பழிப்பர் ஆகில் நொடிப்பது ஓர் அளவில் ஆங்கே – நாலாயி:914/3
செய்வு அளவில் என் மனமும் கண்ணும் ஓடி எம்பெருமான் திருவடி கீழ் அணைய இப்பால் – நாலாயி:2073/2
அளவிலே (2)
நாள்கள் ஓர் நாலைந்து திங்கள் அளவிலே
தாளை நிமிர்த்து சகடத்தை சாடி போய் – நாலாயி:33/1,2
விழிக்கும் அளவிலே வேரறுத்தானை – நாலாயி:167/3
அளவிறந்து (1)
அல்லல் இல் இன்பம் அளவிறந்து எங்கும் அழகு அமர் சூழ் ஒளியன் – நாலாயி:3227/1
அளவின்மை (1)
என் காற்கு அளவின்மை காண்-மின் என்பான் ஒத்து வான் நிமிர்ந்த – நாலாயி:2519/3
அளவினில் (1)
எழுமையும் கூடி ஈண்டிய பாவம் இறைப்பொழுது அளவினில் எல்லாம் – நாலாயி:395/3
அளவு (27)
தேன் அளவு செறி கூந்தல் அவிழ சென்னி வேர்ப்ப செவி சேர்த்து நின்றனரே – நாலாயி:277/4
பேசும் அளவு அன்று இது வம்-மின் நமர் பிறர் கேட்பதன் முன் பணிவார் வினைகள் – நாலாயி:1086/1
தோளும் அவர் தாளும் முடியோடு பொடி ஆக நொடி ஆம் அளவு எய்தான் – நாலாயி:1442/2
சிந்தை போயிற்று திருவருள் அவனிடை பெறும் அளவு இருந்தேனை – நாலாயி:1688/2
இலங்கு சோதி ஆர் அமுதம் எய்தும் அளவு ஓர் ஆமை ஆய் – நாலாயி:1719/2
அளவு எழ வெம்மை மிக்க அரி ஆகி அன்று பரியோன் சினங்கள் அவிழ – நாலாயி:1985/2
பேய் அளவு கண்ட பெருமான் அறிகிலேன் – நாலாயி:2084/3
நீ அளவு கண்ட நெறி – நாலாயி:2084/4
அலகு அளவு கண்ட சீர் ஆழியாய்க்கு அன்று இ – நாலாயி:2091/3
எயிற்று அளவு போதா ஆறு என்-கொலோ எந்தை – நாலாயி:2165/3
அடிக்கு அளவு போந்த படி – நாலாயி:2165/4
தளர்தல் அதன் அருகும் சாரார் அளவு அரிய – நாலாயி:2226/2
அளவு அன்றால் யானுடைய அன்பு – நாலாயி:2281/4
ஆவியின் தன்மை அளவு அல்ல பாரிப்பு அசுரரை செற்ற – நாலாயி:2544/2
கடல் அளவு ஆய திசை எட்டினுள்ளும் கலி இருளே – நாலாயி:2849/1
மனன் உணர்வு அளவு இலன் பொறி உணர்வு அவை இலன் – நாலாயி:2900/2
அளவு இயன்ற ஏழ்_உலகத்தவர் பெருமான் கண்ணனை – நாலாயி:2942/1
அளவு இயன்ற அந்தாதி ஆயிரத்துள் இ பத்தின் – நாலாயி:2942/3
ஆர்ந்த ஞான சுடர் ஆகி அகலம் கீழ் மேல் அளவு இறந்து – நாலாயி:2952/3
ஆதிமூர்த்தி என்றால் அளவு ஆகுமோ – நாலாயி:3147/2
அளவு உடை ஐம்புலன்கள் அறியாவகையால் அருவு ஆகி நிற்கும் – நாலாயி:3229/2
ஆம் அளவு ஒன்றும் அறியேன் அருவினையாட்டியேன் பெற்ற – நாலாயி:3268/3
கண்ட இன்பம் தெரிவு அரிய அளவு இல்லா சிற்றின்பம் – நாலாயி:3328/2
சிறுகா பெருகா அளவு_இல் இன்பம் சேர்ந்தாலும் – நாலாயி:3548/2
தொல்லை அம் சோதி நினைக்கும்-கால் என் சொல் அளவு அன்று இமையோர்-தமக்கும் – நாலாயி:3687/1
அவன் அருள்பெறும் அளவு ஆவி நில்லாது அடு பகல் மாலையும் நெஞ்சும் காணேன் – நாலாயி:3874/2
ஆருக்கு என் சொல்லுகேன் அன்னைமீர்காள் ஆருயிர் அளவு அன்று இ கூர் தண் வாடை – நாலாயி:3875/1
அளவு_இல் (1)
சிறுகா பெருகா அளவு_இல் இன்பம் சேர்ந்தாலும் – நாலாயி:3548/2
அளவும் (22)
மத்து அளவும் தயிரும் வார் குழல் நன் மடவார் வைத்தன நெய் களவால் வாரி விழுங்கி ஒருங்கு – நாலாயி:68/1
என் இலங்கு நாமத்து அளவும் அரசு என்ற – நாலாயி:180/3
அவையுள் நாகத்து_அணையான் குழல் ஊத அமரலோகத்து அளவும் சென்று இசைப்ப – நாலாயி:281/2
இமவந்தம் தொடங்கி இரும் கடல் அளவும் இரு கரை உலகு இரைத்து ஆட – நாலாயி:394/3
மன்னு மதுரை தொடக்கமாக வண் துவராபதி-தன் அளவும்
தன்னை தமர் உய்த்து பெய்ய வேண்டி தாழ் குழலாள் துணிந்த துணிவை – நாலாயி:626/1,2
நள்ளிருள் அளவும் பகலும் நான் அழைப்பன் நாராயணா என்னும் நாமம் – நாலாயி:952/4
எந்தை தந்தை தம்மான் என்றுஎன்று எமர் ஏழ் அளவும்
வந்து நின்ற தொண்டரோர்க்கே வாசி வல்லீரால் – நாலாயி:1336/1,2
தம் பொன் வயிறு ஆர் அளவும் உண்டு அவை உமிழ்ந்த தட மார்வர் தகை சேர் – நாலாயி:1440/2
வானோர் அளவும் முது முந்நீர் வளர்ந்த காலம் வலி உருவின் – நாலாயி:1718/1
பார் ஆர் அளவும் முது முந்நீர் பரந்த காலம் வளை மருப்பின் – நாலாயி:1720/1
வல்லாளன் பின் போன நெஞ்சம் வரும் அளவும்
எல்லாரும் என்தன்னை ஏசிலும் பேசிடினும் – நாலாயி:1782/2,3
ஆவி அளவும் அணைந்து நிற்கும் அன்றியும் ஐந்து கணை தெரிந்திட்டு – நாலாயி:1795/2
நீண்டான் குறளாய் நெடு வான் அளவும் அடியார் படும் ஆழ் துயர் ஆய எல்லாம் – நாலாயி:1902/1
தீண்டாமை நினைந்து இமையோர் அளவும் செல வைத்த பிரான் அது அன்றியும் முன் – நாலாயி:1902/2
பார் அளவும் ஓர் அடி வைத்து ஓர் அடியும் பார் உடுத்த – நாலாயி:2084/1
நீர் அளவும் செல்ல நிமிர்ந்ததே சூர் உருவின் – நாலாயி:2084/2
உலகு அளவும் உண்டோ உன் வாய் – நாலாயி:2091/4
உலகு அளவும் யானும் உளன் ஆவன் என்-கொல் – நாலாயி:2660/3
தார் ஆர் தடம் தோள்கள் உள் அளவும் கைம் நீட்டி – நாலாயி:2685/11
கார் ஆர் திருமேனி காணும் அளவும் போய் – நாலாயி:2706/2
தளரும் அளவும் தரித்தும் விழுந்தும் தனி திரிவேற்கு – நாலாயி:2886/3
செல காண்கிற்பார் காணும் அளவும் செல்லும் கீர்த்தியாய் – நாலாயி:3421/1
அளவே (2)
மெய்யின் அளவே அமுதுசெய்ய வல ஐயன் அவன் மேவும் நகர் தான் – நாலாயி:1439/2
விடல் ஆழி மட நெஞ்சே வினையோம் ஒன்றாம் அளவே – நாலாயி:2941/4
அளவை-கண் (1)
நொடியாரும் அளவை-கண்
கொடியா அடு புள் உயர்த்த – நாலாயி:2963/2,3
அளற்று (1)
ஆயிழையார் கொங்கை தங்கும் அ காதல் அளற்று அழுந்தி – நாலாயி:2832/1
அளறு (1)
கண்ணன் முற்றம் கலந்து அளறு ஆயிற்றே – நாலாயி:13/4
அளறும் (1)
அட்டு குவி சோற்று பருப்பதமும் தயிர் வாவியும் நெய் அளறும் அடங்க – நாலாயி:264/1
அளாய் (1)
வெள்ளை வேலை வெற்பு நாட்டி வெள் எயிற்று அராவு அளாய்
அள்ளலா கடைந்த அன்று அரு வரைக்கு ஓர் ஆமையாய் – நாலாயி:839/1,2
அளாவி (1)
அன்று தேவர் அசுரர் வாங்க அலை கடல் அரவம் அளாவி ஓர் – நாலாயி:3567/3
அளி (9)
அளி நன்கு உடைய திருமாலை ஆழியானை கண்டீரே – நாலாயி:644/2
அளி மலர் மேல் அயன் அரன் இந்திரனோடு ஏனை அமரர்கள்-தம் குழுவும் அரம்பையரும் மற்றும் – நாலாயி:652/1
அருந்தி இன் இசை முரன்று எழும் அளி குலம் பொதுளி அம் பொழிலூடே – நாலாயி:1148/3
அன்று அலர் வாய் மது உண்டு அங்கு அளி முரலும் நாங்கூர் அரிமேயவிண்ணகரம் வணங்கு மட நெஞ்சே – நாலாயி:1245/4
சிறை கொள் மயில் குயில் பயில மலர்கள் உக அளி முரல அடிகொள் நெடு மா – நாலாயி:1441/3
இனைய செய்கை இன்பு துன்பு அளி
தொல் மா மாய பிறவியுள் நீங்கா – நாலாயி:2583/8,9
வரன் நவில் திறல் வலி அளி பொறையாய் நின்ற – நாலாயி:2909/2
அளி மகிழ்ந்து உலகம் எல்லாம் படைத்து அவை ஏத்த நின்ற – நாலாயி:3161/3
அளி மிக்கான் கவராத அறிவினால் குறைவு இலமே – நாலாயி:3312/4
அளிக்கின்ற (3)
தாயாய் அளிக்கின்ற தண் தாமரை கண்ணா – நாலாயி:1556/2
அளிக்கின்ற மாய பிரான் அடியார்கள் குழாங்களையே – நாலாயி:3040/4
அகல் இடம் படைத்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்து அளந்து எங்கும் அளிக்கின்ற ஆயன் மாயோன் – நாலாயி:3870/3
அளிக்கும் (10)
நிலம் தரம் செய்யும் நீள் விசும்பு அருளும் அருளொடு பெரு நிலம் அளிக்கும்
வலம் தரும் மற்றும் தந்திடும் பெற்ற தாயினும் ஆயின செய்யும் – நாலாயி:956/2,3
குன்று கொடு குரை கடலை கடைந்து அமுதம் அளிக்கும் குருமணி என் ஆர் அமுதம் குலவி உறை கோயில் – நாலாயி:1239/2
மீனாய் உயிர் அளிக்கும் வித்து – நாலாயி:2403/4
எம் கோல் வளை முதலா கண்ணன் மண்ணும் விண்ணும் அளிக்கும்
செங்கோல் வளைவு விளைவிக்குமால் திறல் சேர் அமரர் – நாலாயி:2502/1,2
போலும் சுடர் அடல் ஆழி பிரான் பொழில் ஏழ் அளிக்கும்
சால்பின் தகைமை-கொலாம் தமியாட்டி தளர்ந்ததுவே – நாலாயி:2550/3,4
அளந்து தேர்ந்து உலகு அளிக்கும் முதல் பெரும் – நாலாயி:2583/3
நல்கி தான் காத்து அளிக்கும் பொழில் ஏழும் வினையேற்கே – நாலாயி:2936/1
வருமையும் இம்மையும் நம்மை அளிக்கும் பிராக்களே – நாலாயி:3191/4
அளிக்கும் பரமனை கண்ணனை ஆழி பிரான்-தன்னை – நாலாயி:3192/1
ஓர் ஆயிரமாய் உலகு ஏழ் அளிக்கும்
பேர் ஆயிரம் கொண்டது ஓர் பீடு உடையன் – நாலாயி:3803/1,2
அளிகள் (1)
தென்ன என்று அளிகள் முரன்று இசைபாடும் திருக்கண்ணங்குடியுள் நின்றானே – நாலாயி:1756/4
அளித்த (14)
அங்கு அமரர்க்கு அமுது அளித்த அமரர் கோவே முலை உணாயே – நாலாயி:136/4
ஒழுகு வாரணம் உய்ய அளித்த எம் – நாலாயி:543/2
பின்னவற்கு அருள் புரிந்து அரசு அளித்த பெற்றியோய் – நாலாயி:784/2
அன்று தேவு அமைத்து அளித்த ஆதி தேவன் அல்லையே – நாலாயி:799/4
உள்ள நோய்கள் தீர் மருந்து வானவர்க்கு அளித்த எம் – நாலாயி:839/3
மூளை ஆர் சிரத்து ஐயம் முன் அளித்த எம் முகில்_வண்ணன் உறை கோயில் – நாலாயி:1265/2
கால் தளையும் உடன் கழல வந்து தோன்றி கத நாகம் காத்து அளித்த கண்ணர் கண்டீர் – நாலாயி:1278/2
வாம் பரி உக மன்னர் தம் உயிர் செக ஐவர்கட்கு அரசு அளித்த
காம்பின் ஆர் திருவேங்கட பொருப்ப நின் காதலை அருள் எனக்கு – நாலாயி:1371/1,2
பைம் கண் மால் யானை படு துயரம் காத்து அளித்த
செங்கண்மால் கண்டாய் தெளி – நாலாயி:2110/3,4
பிடி சேர் களிறு அளித்த பேராளா உன்தன் – நாலாயி:2178/1
கரந்து உலகம் காத்து அளித்த கண்ணன் பரந்து உலகம் – நாலாயி:2461/2
கொடுத்து அளித்த கோனே குணப்பரனே உன்னை – நாலாயி:2474/3
சீரிய நான்மறை செம்பொருள் செந்தமிழால் அளித்த
பார் இயலும் புகழ பாண்பெருமாள் சரண் ஆம் பதும – நாலாயி:2801/1,2
வருந்திய ஞாலத்தை வண்மையினால் வந்து எடுத்து அளித்த
அரும் தவன் எங்கள் இராமாநுசனை அடைபவர்க்கே – நாலாயி:2822/3,4
அளித்தவன் (2)
அம்பினால் அறுத்து அரசு அவன் தம்பிக்கு அளித்தவன் உறை கோயில் – நாலாயி:1258/2
ஆள்கின்ற நாள் வந்து அளித்தவன் காண்-மின் அரங்கர் மௌலி – நாலாயி:2806/2
அளித்தவனே (1)
வாலியை கொன்று அரசு இளைய வானரத்துக்கு அளித்தவனே
காலின் மணி கரை அலைக்கும் கணபுரத்து என் கரு மணியே – நாலாயி:725/2,3
அளித்தற்கு (1)
பேறு ஒன்று மற்று இல்லை நின் சரண் அன்றி அ பேறு அளித்தற்கு
ஆறு ஒன்றும் இல்லை மற்று அ சரண் அன்றி என்று இ பொருளை – நாலாயி:2835/1,2
அளித்தனன் (1)
களைந்து நல் ஞானம் அளித்தனன் கையில் கனி என்னவே – நாலாயி:2893/4
அளித்தாய் (1)
கருத்து உடை தம்பிக்கு இன்ப கதிர் முடி அரசு அளித்தாய்
பருத்து எழு பலவும் மாவும் பழம் விழுந்து ஒழுகும் நாங்கை – நாலாயி:1300/2,3
அளித்தால் (1)
தொழும்பாயார்க்கு அளித்தால் உன் சுடர் சோதி மறையாதே – நாலாயி:3129/4
அளித்தான் (1)
அந்தணாளன் பிள்ளையை அஞ்ஞான்று அளித்தான் ஊர் – நாலாயி:1494/2
அளித்தானே (1)
நங்கள் கோனே யானே நீ ஆகி என்னை அளித்தானே
பொங்கு ஐம்புலனும் பொறி ஐந்தும் கருமேந்திரியம் ஐம்பூதம் – நாலாயி:3966/2,3
அளித்தானை (1)
அம் சுவை அமுதம் அன்று அளித்தானை திருவல்லிக்கேணி கண்டேனே – நாலாயி:1070/4
அளித்திருப்பார் (1)
மறை பெரும் தீ வளர்த்திருப்பார் வருவிருந்தை அளித்திருப்பார்
சிறப்பு உடைய மறையவர் வாழ் திருவரங்கம் என்பதுவே – நாலாயி:403/3,4
அளித்து (8)
அளித்து எங்கும் நாடும் நகரமும் தம்முடை தீவினை தீர்க்கலுற்று – நாலாயி:454/3
அளித்து எனக்கு அருள்செய் கண்டாய் அரங்க மாநகருளானே – நாலாயி:896/4
அனையவற்கு இளையவற்கே அரசு அளித்து அருளினானே – நாலாயி:1301/2
மாறு ஒன்று இல்லா வாச நீர் வரை மார்வு அகலத்து அளித்து உகந்தான் – நாலாயி:1516/3
கொண்ட மூர்த்தி ஓர் மூவராய் குணங்கள் படைத்து அளித்து கெடுக்கும் அ – நாலாயி:3571/1
நாட்டை அளித்து உய்ய செய்து நடந்தமை கேட்டுமே – நாலாயி:3606/4
பொங்கு மூ_உலகும் படைத்து அளித்து அழிக்கும் பொருந்து மூவுருவன் எம் அருவன் – நாலாயி:3705/2
வென்று இ மூ_உலகு அளித்து உழல்வான் திருமோகூர் – நாலாயி:3893/3
அளிந்த (1)
அளிந்த கடுவனையே நோக்கி விளங்கிய – நாலாயி:2339/2
அளிந்து (1)
அளிந்து ஓர்ந்த சிந்தை நின்-பால் அடியேற்கு வான் உலகம் – நாலாயி:1475/3
அளிப்ப (2)
ஏற்ற கலங்கள் எதிர் பொங்கி மீது அளிப்ப
மாற்றாதே பால் சொரியும் வள்ளல் பெரும் பசுக்கள் – நாலாயி:494/1,2
கடல் கொண்ட ஒண் பொருள் கண்டு அளிப்ப பின்னும் காசினியோர் – நாலாயி:2826/2
அளிப்பவன் (1)
ஆவியும் ஆக்கையும் தானே அழிப்போடு அளிப்பவன் தானே – நாலாயி:2994/2
அளிப்பாய் (1)
ஒருங்காக அளிப்பாய் சீர் எங்கு உலக்க ஓதுவனே – நாலாயி:3125/4
அளிப்பார் (1)
ஈ பாவம் செய்து அருளால் அளிப்பார் ஆர் – நாலாயி:3021/2
அளிப்பான் (5)
இ நின்ற நீர்மை இனி யாம் உறாமை உயிர் அளிப்பான்
எ நின்ற யோனியுமாய் பிறந்தாய் இமையோர் தலைவா – நாலாயி:2478/2,3
யோகங்கள் உங்களுக்கு எவ்வாறு பெற்றீர் உயிர் அளிப்பான்
மாகங்கள் எல்லாம் திரிந்து நல் நீர்கள் சுமந்து நும் தம் – நாலாயி:2509/2,3
விண்ணின் தலை நின்று வீடு அளிப்பான் எம் இராமாநுசன் – நாலாயி:2885/3
தொழும் காதல் களிறு அளிப்பான் புள் ஊர்ந்து தோன்றினையே – நாலாயி:3129/2
காமரூபம் கொண்டு எழுந்து அளிப்பான் திருமோகூர் – நாலாயி:3900/3
அளிப்பு (1)
கருமம் அழிப்பு அளிப்பு கையது வேல் நேமி – நாலாயி:2086/3
அளிய (1)
அவனது ஊர் அரங்கம் என்னாது அயர்த்து வீழ்ந்து அளிய மாந்தர் – நாலாயி:883/3
அளியத்த (1)
அளியத்த மேகங்காள் ஆவி காத்து இருப்பேனே – நாலாயி:579/4
அளியத்தாய் (2)
அம் சிறைய மட நாராய் அளியத்தாய் நீயும் நின் – நாலாயி:2932/1
நந்தா விளக்கமே நீயும் அளியத்தாய்
செந்தாமரை தடம் கண் செம் கனி வாய் எம் பெருமான் – நாலாயி:3017/2,3
அளியத்தேன் (1)
அரங்கனார்க்கு ஆட்செய்யாதே அளியத்தேன் அயர்க்கின்றேனே – நாலாயி:898/4
அளியன் (2)
அளியன் நம் பையல் என்னார் அம்மவோ கொடியவாறே – நாலாயி:908/4
அடியனை அளியன் என்று அருளி உன் அடியார்க்கு ஆட்படுத்தாய் பள்ளி எழுந்தருளாயே – நாலாயி:926/4
அளியாய் (1)
இடர் கெட எம்மை போந்து அளியாய் என்று என்று ஏத்தி – நாலாயி:3894/1
அளிவரும் (1)
அளிவரும் அருளினோடு அகத்தனன் புறத்தனன் அமைந்தே – நாலாயி:2922/4
அளை (13)
ஆய்ச்சியர் சேரி அளை தயிர் பால் உண்டு – நாலாயி:217/1
வரை செய் மா களிறு இள வெதிர் வளர் முளை அளை மிகு தேன் தோய்த்து – நாலாயி:962/3
அளை வெண்ணெய் உண்டான்-தன் அடி இணையே அடை நெஞ்சே – நாலாயி:1530/4
ஏதலர் நகைசெய இளையவர் அளை வெணெய் – நாலாயி:1711/1
அங்காந்தவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1898/4
அன்று உண்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1899/4
அளைந்திட்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1900/4
அளந்திட்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1901/4
ஆண்டான் அவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1902/4
அழித்திட்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1903/4
அடைத்திட்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1904/4
அறுத்திட்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1905/4
அரிந்திட்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1906/4
அளைகின்றான் (1)
பொன் முக கிண்கிணி ஆர்ப்ப புழுதி அளைகின்றான்
என் மகன் கோவிந்தன் கூத்தினை இள மா மதீ – நாலாயி:54/2,3
அளைந்த (5)
வெண்ணெய் அளைந்த குணுங்கும் விளையாடு புழுதியும் கொண்டு – நாலாயி:152/1
பூணி தொழுவினில் புக்கு புழுதி அளைந்த பொன் மேனி – நாலாயி:160/1
உதிரம் அளைந்த கையோடு இருந்தானை உள்ளவா கண்டார் உளர் – நாலாயி:328/4
வாடாத வள் உகிரால் பிளந்து அளைந்த மாலது இடம் – நாலாயி:1254/2
கொங்கு அலர்ந்த மலர் குழலார் கொங்கை தோய்ந்த குங்குமத்தின் குழம்பு அளைந்த கோலம்-தன்னால் – நாலாயி:1284/3
அளைந்தது (1)
வெண் புழுதி மேல் பெய்துகொண்டு அளைந்தது ஓர் வேழத்தின் கரும் கன்று போல் – நாலாயி:94/1
அளைந்திட்டவன் (1)
அளைந்திட்டவன் காண்-மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் உண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே – நாலாயி:1900/4
அளைந்திட்டு (1)
அங்கு அவன் ஆகம் அளைந்திட்டு ஆயிரம் தோள் எழுந்து ஆட – நாலாயி:1175/2
அளைந்து (5)
ஐய புழுதி உடம்பு அளைந்து இவள் பேச்சும் அலந்தலையாய் – நாலாயி:286/1
முழுதும் வெண்ணெய் அளைந்து தொட்டு உண்ணும் முகிழ் இளம் சிறு தாமரை கையும் – நாலாயி:715/1
குன்றின் முல்லையின் வாசமும் குளிர் மல்லிகை மணமும் அளைந்து இளம் – நாலாயி:1844/3
அளைந்து உண் சிறு பசும் தென்றல் அந்தோ வந்து உலாகின்றதே – நாலாயி:2551/4
தென்னன் பொதியில் செழும் சந்தின் தாது அளைந்து
மன் இ உலகை மனம் களிப்ப வந்து இயங்கும் – நாலாயி:2757/3,4
அளைய (1)
அங்கம் எல்லாம் புழுதியாக அளைய வேண்டா அம்ம விம்ம – நாலாயி:136/3
அளையில் (1)
சேற்று அளையில் வெண் முத்தம் சிந்தும் நாங்கூர் திருத்தெற்றியம்பலத்து என் செங்கண்மாலே – நாலாயி:1278/4
அளையும் (2)
தெங்கின் தாது அளையும் திருவாலி அம்மானே – நாலாயி:1195/4
அளையும் வெம் சினத்து அரி பரி கீறிய அப்பன் வந்து உறை கோயில் – நாலாயி:1264/2
அளைவாய் (1)
சூல் முகம் ஆர் வளை அளைவாய் உகுத்த முத்தை தொல் குருகு சினை என சூழ்ந்து இயங்க எங்கும் – நாலாயி:1179/3
அற்கம் (1)
அற்கம் ஒன்றும் அற உறாள் மலிந்தாள் கண்டீர் இவள் அன்னைமீர் – நாலாயி:3498/2
அற்ப (1)
அற்ப சாரங்கள் அவை சுவைத்து அகன்று ஒழிந்தேன் – நாலாயி:3137/2
அற்புதம் (4)
நாவலம் பெரிய தீவினில் வாழும் நங்கைமீர்காள் இது ஓர் அற்புதம் கேளீர் – நாலாயி:275/1
புவியுள் நான் கண்டது ஓர் அற்புதம் கேளீர் பூணி மேய்க்கும் இளம் கோவலர் கூட்டத்து – நாலாயி:281/1
அற்புதம் உடைய ஐராவத மதமும் அவர் இளம்படியர் ஒண் சாந்தும் – நாலாயி:397/3
ஆதி அந்தம் அனந்தம் அற்புதம் ஆன வானவர் தம்பிரான் – நாலாயி:663/1
அற்புதமே (1)
ஆர்த்தான் இவை எம் இராமாநுசன் செய்யும் அற்புதமே – நாலாயி:2842/4
அற்புதன் (4)
அற்புதன் அனந்த சயனன் ஆதி பூதன் மாதவன் – நாலாயி:816/3
அற்புதன் செம்மை இராமாநுசன் என்னை ஆள வந்த – நாலாயி:2843/1
ஆயர்க்கு அதிபதி அற்புதன் தானே – நாலாயி:3734/4
அற்புதன் நாராயணன் அரி வாமனன் – நாலாயி:3735/1
அற்ற (9)
குற்றம் அற்ற முலை-தன்னை குமரன் கோல பணை தோளோடு – நாலாயி:633/3
அற்ற குற்றம் அவை தீர அணைய அமுக்கி கட்டீரே – நாலாயி:633/4
அற்ற பற்றர் சுற்றி வாழும் அம் தண் நீர் அரங்கமே – நாலாயி:803/4
உரு அற்ற ஞானத்து உழல்கின்ற என்னை ஒரு பொழுதில் – நாலாயி:2872/2
பொரு அற்ற கேள்வியன் ஆக்கி நின்றான் என்ன புண்ணியனோ – நாலாயி:2872/3
சிந்தை மகிழ் திருவாறன்விளை உறை தீர்த்தனுக்கு அற்ற பின்னே – நாலாயி:3669/4
தீர்த்தனுக்கு அற்ற பின் மற்று ஓர் சரண் இல்லை என்று எண்ணி தீர்த்தனுக்கே – நாலாயி:3670/1
தடுமாற்று அற்ற தீக்கதிகள் முற்றும் தவிர்ந்த சதிர் நினைந்தால் – நாலாயி:3770/2
அரணம் ஆவர் அற்ற காலைக்கு என்று என்று அமைக்கப்பட்டார் – நாலாயி:3784/1
அற்றது (8)
அற்றது வாழ்நாள் இவற்கு என்று எண்ணி அஞ்ச நமன் தமர் பற்றலுற்ற – நாலாயி:426/3
வாழ்வு அற்றது தொல்லை வாதியர்க்கு என்றும் மறையவர்-தம் – நாலாயி:2855/1
தாழ்வு அற்றது தவம் தாரணி பெற்றது தத்துவ நூல் – நாலாயி:2855/2
கூழ் அற்றது குற்றம் எல்லாம் பதித்த குணத்தினர்க்கு அ – நாலாயி:2855/3
நாழ் அற்றது நம் இராமாநுசன் தந்த ஞானத்திலே – நாலாயி:2855/4
அற்றது பற்று எனில் – நாலாயி:2914/1
வீடாடி வீற்றிருத்தல் வினை அற்றது என் செய்வதோ – நாலாயி:2940/3
இழை நல்ல ஆக்கையும் பையவே புயக்கு அற்றது
தழை நல்ல இன்பம் தலைப்பெய்து எங்கும் தழைக்கவே – நாலாயி:3834/3,4
அற்றதே (1)
மண்டி வந்து ஏன்றது வாதியர்காள் உங்கள் வாழ்வு அற்றதே – நாலாயி:2854/4
அற்றப்பட்டு (1)
இன்னன்ன தூது எம்மை ஆள் அற்றப்பட்டு இரந்தாள் இவள் என்று – நாலாயி:2506/1
அற்றம் (3)
அற்றம் உரைக்கின்றேன் இன்னம் ஆழ் வினைகாள் உமக்கு இங்கு ஓர் – நாலாயி:448/3
அற்றம் மேல் ஒன்று அறியீர் அவன் அல்லால் தெய்வம் இல்லை – நாலாயி:880/3
அற்றம் இல்லை அண்டம் அவர்க்கு ஆட்சியே – நாலாயி:1857/4
அற்றவர்கட்கு (1)
அற்றவர்கட்கு அரு மருந்தே அயோத்தி நகர்க்கு அதிபதியே – நாலாயி:724/2
அற்றவன் (1)
அற்றவன் மருதம் முறிய நடை – நாலாயி:539/1
அற்றார் (1)
அற்றார் அடியார் தமக்கு அல்லல் நில்லாவே – நாலாயி:3977/4
அற்றார்கள் (1)
பாவினை அ வடமொழியை பற்று அற்றார்கள் பயில் அரங்கத்து அரவணையில் பள்ளிகொள்ளும் – நாலாயி:650/3
அற்றால் (1)
சென்று ஆங்கு இன்ப துன்பங்கள் செற்று களைந்து பசை அற்றால்
அன்றே அப்போதே வீடு அதுவே வீடு வீடாமே – நாலாயி:3753/3,4
அற்றாள் (2)
அற்றாள் தன் நிறை அழிந்தாள் ஆவிக்கின்றாள் அணி அரங்கம் ஆடுதுமோ தோழீ என்னும் – நாலாயி:2070/2
பொற்றாமரை கயம் நீராட போனாள் பொரு அற்றாள் என் மகள் உம் பொன்னும் அஃதே – நாலாயி:2070/4
அற்றீரே (1)
தாய் இருக்க மணை வெந்நீர் ஆட்டுதிரோ மாட்டாத தகவு அற்றீரே – நாலாயி:2007/4
அற்று (11)
தாய் தலை அற்று அற்று வீழ தொடுத்த தலைவன் வர எங்கும் காணேன் – நாலாயி:547/2
தாய் தலை அற்று அற்று வீழ தொடுத்த தலைவன் வர எங்கும் காணேன் – நாலாயி:547/2
கொள்ள குறைவு அற்று இலங்கி கொழுந்து விட்டு ஓங்கிய உன் – நாலாயி:2817/1
அற்று இறை பற்றே – நாலாயி:2914/4
களிப்பும் கவர்வும் அற்று பிறப்பு பிணி மூப்பு இறப்பு அற்று – நாலாயி:3040/1
களிப்பும் கவர்வும் அற்று பிறப்பு பிணி மூப்பு இறப்பு அற்று
ஒளிக்கொண்ட சோதியுமாய் உடன்கூடுவது என்று-கொலோ – நாலாயி:3040/1,2
மிக்க ஞான வெள்ள சுடர் விளக்காய் துளக்கு அற்று அமுதமாய் எங்கும் – நாலாயி:3065/3
சங்கொடு சக்கரம் கண்டு உகந்தும் தாமரை கண்களுக்கு அற்று தீர்ந்தும் – நாலாயி:3585/2
பாடு அற்று ஒழிய இழந்து வைகல் பல் வளையார் முன் பரிசு அழிந்தேன் – நாலாயி:3685/2
சென்றுசென்று பரம்பரமாய் யாதும் இன்றி தேய்ந்து அற்று
நன்று தீது என்று அறிவு அரிதாய் நன்றாய் ஞானம் கடந்ததே – நாலாயி:3752/3,4
அவா அற்று வீடு பெற்ற குருகூர் சடகோபன் சொன்ன – நாலாயி:4000/2
அற்றே (1)
புல்கு பற்று அற்றே – நாலாயி:2913/4
அற்றேன் (3)
அற்றேன் வந்து அடைந்தேன் அடியேனை ஆட்கொண்டருளே – நாலாயி:1036/4
அற்றேன் அடியேன் உன்னையே அழைக்கின்றேன் – நாலாயி:1549/3
கொதிக்க தவம் செய்யும் கொள்கை அற்றேன் கொல்லி காவலன் சொல் – நாலாயி:2804/2
அற்றை (1)
அற்றை இரவும் ஓர் பிற்றை நாளும் அரிவையரோடும் அணைந்து வந்தாய் – நாலாயி:703/3
அற்றைக்கு (1)
அற்றைக்கு நீ என்னை காக்கவேண்டும் அரங்கத்து அரவு_அணை பள்ளியானே – நாலாயி:426/4
அற்றைக்கும் (1)
அற்றைக்கும் வந்து குழல்வாராய் அக்காக்காய் ஆழியான்-தன் குழல்வாராய் அக்காக்காய் – நாலாயி:166/4
அற (50)
துள்ள சுவைத்தானால் இன்று முற்றும் துவக்கு அற உண்டானால் இன்று முற்றும் – நாலாயி:218/4
வல்லி நுண் இதழ் அன்ன ஆடை கொண்டு வசை அற திருவரை விரித்து உடுத்து – நாலாயி:255/1
பண்ட பழிப்புக்கள் சொல்லி பரிசு அற ஆண்டிடும்-கொலோ – நாலாயி:303/2
பண் அறையா பணிகொண்டு பரிசு அற ஆண்டிடும்-கொலோ – நாலாயி:305/4
இன்னவன் இனையான் என்று சொல்லி எண்ணி உள்ளத்து இருள் அற நோக்கி – நாலாயி:377/3
அற எறி நாந்தக வாளே அழகிய சார்ங்கமே தண்டே – நாலாயி:451/2
துக்க சுழலையை சூழ்ந்து கிடந்த வலையை அற பறித்து – நாலாயி:453/1
கலை அற கற்ற மாந்தர் காண்பரோ கேட்பரோ தாம் – நாலாயி:878/2
துவர்த்த செ வாயினார்க்கே துவக்கு அற துரிசன் ஆனேன் – நாலாயி:902/3
வெள்கிப்போய் என்னுள்ளே நான் விலவு அற சிரித்திட்டேனே – நாலாயி:905/4
காம்பு அற தலை சிரைத்து உன் கடைத்தலை இருந்து வாழும் – நாலாயி:909/3
அற முதல்வன் அவனை அணி ஆலியர்_கோன் மருவார் – நாலாயி:1607/2
தந்தை காலில் விலங்கு அற வந்து தோன்றிய தோன்றல் பின் தமியேன்-தன் – நாலாயி:1688/1
அமம் சூழ்ந்து அற விளங்கி தோன்றும் நமன் சூழ் – நாலாயி:2379/2
நானிலம் வாய் கொண்டு நல் நீர் அற மென்று கோது கொண்ட – நாலாயி:2503/1
பரக்கும் இரு வினை பற்று அற ஓடும் படியில் உள்ளீர் – நாலாயி:2833/2
நிறைந்து ஒப்பு அற இருந்தான் எனக்கு ஆரும் நிகர் இல்லையே – நாலாயி:2837/4
உயர்வு அற உயர் நலம் உடையவன் எவன் அவன் – நாலாயி:2899/1
மயர்வு அற மதி நலம் அருளினன் எவன் அவன் – நாலாயி:2899/2
மனன் அகம் மலம் அற மலர் மிசை எழுதரும் – நாலாயி:2900/1
பரந்த அண்டம் இது என நிலம் விசும்பு ஒழிவு அற
கரந்த சில் இடம்-தொறும் இடம் திகழ் பொருள்-தொறும் – நாலாயி:2908/2,3
அமைவு உடை அறநெறி முழுவதும் உயர்வு அற உயர்ந்து – நாலாயி:2923/1
அமைவு உடை முதல் கெடல் ஒடிவு இடை அற நிலம் அது ஆம் – நாலாயி:2923/2
பிணக்கு அற அறு வகை சமயமும் நெறி உள்ளி உரைத்த – நாலாயி:2925/1
உணக்கு-மின் பசை அற அவனுடை உணர்வுகொண்டு உணர்ந்தே – நாலாயி:2925/4
மாளும் ஓர் குறைவு இல்லை மனன் அகம் மலம் அற கழுவி – நாலாயி:2928/2
பிறவி துயர் அற ஞானத்துள் நின்று – நாலாயி:2965/1
மயர்வு அற என் மனத்தே மன்னினான் தன்னை – நாலாயி:2968/1
மறப்பு அற என் உள்ளே மன்னினான்-தன்னை – நாலாயி:3007/3
பற்பநாபன் உயர்வு அற உயரும் பெரும் திறலோன் – நாலாயி:3085/1
வெம் நாள் நோய் வீய வினைகளை வேர் அற பாய்ந்து – நாலாயி:3132/3
எஞ்ஞான்றும் எங்கும் ஒழிவு அற நிறைந்து நின்ற – நாலாயி:3138/3
மனை-பால் மருங்கு அற மாய்தல் அல்லால் மற்று கண்டிலம் – நாலாயி:3234/3
புறம் அற கட்டிக்கொண்டு இரு வல்வினையார் குமைக்கும் – நாலாயி:3346/1
அற்கம் ஒன்றும் அற உறாள் மலிந்தாள் கண்டீர் இவள் அன்னைமீர் – நாலாயி:3498/2
பேர்த்து பெரும் துன்பம் வேர் அற நீக்கி தன் தாளின் கீழ் – நாலாயி:3614/3
பாசங்கள் நீக்கி என்னை உனக்கே அற கொண்டிட்டு நீ – நாலாயி:3642/1
வைகுந்தநாதன் என வல்வினை மாய்ந்து அற
செய் குந்தன் தன்னை என் ஆக்கி என்னால் தன்னை – நாலாயி:3655/1,2
தோள்களை ஆர தழுவி என் உயிரை அற விலை செய்தனன் சோதீ – நாலாயி:3680/2
கரண பல் படை பற்று அற ஓடும் கனல் ஆழி – நாலாயி:3694/3
மாய பிரான் என வல்வினை மாய்ந்து அற
நேசத்தினால் நெஞ்சம் நாடு குடிகொண்டான் – நாலாயி:3729/1,2
திருந்தாத ஓர் ஐவரை தேய்ந்து அற மன்னி – நாலாயி:3738/2
இருள் தான் அற வீற்றிருந்தான் இது அல்லால் – நாலாயி:3739/2
விட தேய்ந்து அற நோக்கும் தன் கண்கள் சிவந்தே – நாலாயி:3747/4
பேதுறு முகம்செய்து நொந்துநொந்து பேதை நெஞ்சு அறவு அற பாடும் பாட்டை – நாலாயி:3877/3
பாடு சாரா வினை பற்று அற வேண்டுவீர் – நாலாயி:3890/1
தூமம் நல் விரை மலர்கள் துவள் அற ஆய்ந்துகொண்டு – நாலாயி:3910/3
பிரியாது ஆட்செய் என்று பிறப்பு அறுத்து ஆள் அற கொண்டான் – நாலாயி:3955/1
சூழ்ந்து அதனில் பெரிய என் அவா அற சூழ்ந்தாயே – நாலாயி:3999/4
அவா அற சூழ் அரியை அயனை அரனை அலற்றி – நாலாயி:4000/1
அறக்கொண்டாய் (1)
அறக்கொண்டாய் இனி என் ஆர் அமுதே கூயருளாயே – நாலாயி:3324/4
அறத்தின் (2)
முன்னம் நான் சொன்ன அறத்தின் வழி முயன்ற – நாலாயி:2721/1
அன்ன அறத்தின் பயன் ஆவது ஒண் பொருளும் – நாலாயி:2731/1
அறத்தையே (1)
சிலம்பு அடி உருவின் கரு நெடும் கண்ணார் திறத்தனாய் அறத்தையே மறந்து – நாலாயி:999/1
அறநூல் (2)
எங்கானும் ஈது ஒப்பது ஓர் மாயம் உண்டே நர நாரணனாய் உலகத்து அறநூல்
சிங்காமை விரித்தவன் எம் பெருமான் அது அன்றியும் செஞ்சுடரும் நிலனும் – நாலாயி:1898/1,2
அன்னம்-அதுவாய் இருந்து அங்கு அறநூல் உரைத்த அது நம்மை ஆளும் அரசே – நாலாயி:1989/4
அறநெறி (3)
இல்லா அறநெறி யாவும் தெரிந்தவன் எண்_அரும் சீர் – நாலாயி:2834/2
ஆனது செம்மை அறநெறி பொய்ம்மை அறு சமயம் – நாலாயி:2839/1
அமைவு உடை அறநெறி முழுவதும் உயர்வு அற உயர்ந்து – நாலாயி:2923/1
அறநெறியை (1)
ஆல நிழல் கீழ் அறநெறியை நால்வர்க்கு – நாலாயி:2398/1
அறப்பொருளை (1)
அறப்பொருளை அறிந்து ஓரார் இவை என்ன உலகு இயற்கை – நாலாயி:3324/2
அறம் (24)
அம்பரமே தண்ணீரே சோறே அறம் செய்யும் – நாலாயி:490/1
அறம் திகழும் மனத்தவர்-தம் கதியை பொன்னி அணி அரங்கத்து அரவணையில் பள்ளிகொள்ளும் – நாலாயி:653/3
அறம் சுவர் ஆகி நின்ற அரங்கனார்க்கு ஆட்செய்யாதே – நாலாயி:877/3
புலை அறம் ஆகி நின்ற புத்தொடு சமணம் எல்லாம் – நாலாயி:878/1
நலம் தான் ஒன்றும் இலேன் நல்லது ஓர் அறம் செய்தும் இலேன் – நாலாயி:1031/2
நா தொழில் மறை வல்லார்கள் நயந்து அறம் பயந்த வண் கை – நாலாயி:1290/3
அறம் தானாய் திரிவாய் உன்னை என் மனத்து அகத்தே – நாலாயி:1469/3
அறம் கிளந்த திருவயிற்றின் அகம்படியில் வைத்து உம்மை உய்யக்கொண்ட – நாலாயி:2009/3
ஆல மர நீழல் அறம் நால்வர்க்கு அன்று உரைத்த – நாலாயி:2085/3
அறம் பாவம் என்று இரண்டும் ஆவான் புறம் தான் இ – நாலாயி:2177/2
அருளால் அறம் அருளும் அன்றே அருளாலே – நாலாயி:2222/2
மறந்தாரை மானிடமா வையேன் அறம் தாங்கும் – நாலாயி:2225/2
அறம் பெரியன் ஆர் அது அறிவார் மறம் புரிந்த – நாலாயி:2233/2
சொல் அறம் அல்லனவும் சொல் அல்ல நல்லறம் – நாலாயி:2453/2
அறம் முயல் ஞான சமயிகள் பேசிலும் அங்கு அங்கு எல்லாம் – நாலாயி:2521/2
அறம் முதல் நான்கு அவை ஆய் – நாலாயி:2672/35
ஆராயில் தானே அறம் பொருள் இன்பம் என்று – நாலாயி:2674/1
மன்னும் அறம் பொருள் இன்பம் வீடு என்று உலகில் – நாலாயி:2716/1
ஆம் அது காமம் அறம் பொருள் வீடு இதற்கு என்று உரைத்தான் – நாலாயி:2830/3
உரைக்கின்றனன் உமக்கு யான் அறம் சீறும் உறு கலியை – நாலாயி:2833/3
அறம் செப்பும் அண்ணல் இராமாநுசன் என் அருவினையின் – நாலாயி:2837/2
சீர் கொண்டு பேர் அறம் செய்து நல் வீடு செறிதும் என்னும் – நாலாயி:2873/1
அறம் முயல் ஆழி படையவன் கோயில் – நாலாயி:3114/2
அறம் முயல் ஆழி அங்கை கருமேனி அம்மான்-தன்னையே – நாலாயி:3346/4
அறமும் (1)
பாவமும் அறமும் வீடும் இன்பமும் துன்பம்-தானும் – நாலாயி:1296/1
அறவன் (1)
அறவன் நாயகற்கு இன்று அடிமை தொழில் பூண்டாயே – நாலாயி:1049/4
அறவனை (1)
அறவனை ஆழிப்படை அந்தணனை – நாலாயி:2965/3
அறவாளன் (1)
அறவாளன் என் மகளை செய்தனகள் அ மனைமீர் அறிகிலேனே – நாலாயி:1395/4
அறவு (1)
பேதுறு முகம்செய்து நொந்துநொந்து பேதை நெஞ்சு அறவு அற பாடும் பாட்டை – நாலாயி:3877/3
அறா (11)
உண்ட முலை பால் அறா கண்டாய் உறங்காவிடில் – நாலாயி:59/3
மேலும் எழா மயிர் கூச்சும் அறா என தோள்களும் வீழ்வு ஒழியா – நாலாயி:457/2
சோர்வு இலாத காதலால் தொடக்கு_அறா மனத்தராய் – நாலாயி:829/1
ஆடல் ஓசை அறா அணி ஆலி அம்மானே – நாலாயி:1192/4
அந்தணாளர் அறா அணி ஆலி அம்மானே – நாலாயி:1193/4
வண்டு அறா பூவை தான் மற்றுத்தான் கண்ட நாள் – நாலாயி:2633/2
பொல்லா ஆக்கையின் புணர்வினை அறுக்கல் அறா
சொல்லாய் யான் உன்னை சார்வது ஓர் சூழ்ச்சியே – நாலாயி:3134/3,4
தேறு ஞானத்தர் வேத வேள்வி அறா சிரீவரமங்கல நகர் – நாலாயி:3410/3
செய்த வேள்வியர் வையத்தேவர் அறா சிரீவரமங்கல நகர் – நாலாயி:3411/3
செந்தொழிலவர் வேத வேள்வி அறா சிரீவரமங்கல நகர் – நாலாயி:3413/3
பிள்ளை குழா விளையாட்டு ஒலியும் அறா திருப்பேரெயில் சேர்வன் நானே – நாலாயி:3583/4
அறாத (7)
சொல்லினும் தொழில்-கணும் தொடக்கு_அறாத அன்பினும் – நாலாயி:869/1
இயக்கு அறாத பல் பிறப்பில் என்னை மாற்றி இன்று வந்து – நாலாயி:871/1
இயக்கு எலாம் அறுத்து அறாத இன்ப வீடு பெற்றதே – நாலாயி:871/4
சிலை கை வேடர் தெழிப்பு அறாத சிங்கவேள்குன்றமே – நாலாயி:1009/4
சில்லி சில் என்று ஒல் அறாத சிங்கவேள்குன்றமே – நாலாயி:1016/4
வேள்வும் விழவும் வீதியில் என்றும் அறாத ஊர் – நாலாயி:1485/3
திங்களும் நாளும் விழா அறாத தென் திருப்பேரெயில் வீற்றிருந்த – நாலாயி:3585/3
அறி (6)
அடை ஆழி நெஞ்சே அறி – நாலாயி:2102/4
அரு நான்கும் ஆனாய் அறி – நாலாயி:2386/4
கடவுள் நிற்ப புடை பல தான் அறி
தெய்வம் பேணுதல் தனாது – நாலாயி:2583/4,5
அறி கண்டாய் சொன்னேன் அது – நாலாயி:2650/4
அவரவர் தமதமது அறிவு அறி வகைவகை – நாலாயி:2903/1
தெருடியாகில் நெஞ்சே வணங்கு திண்ணம் அறி அறிந்து – நாலாயி:3084/3
அறி-மின் (1)
ஏத்தும் திறம் அறி-மின் ஏழைகாள் ஓத்து அதனை – நாலாயி:2220/2
அறிகிலம் (4)
எங்ஙனும் நாம் இவர் வண்ணம் எண்ணில் ஏதும் அறிகிலம் ஏந்து இழையார் – நாலாயி:1123/1
புல்லிய முலைகளும் தோளும் கொண்டு புகலிடம் அறிகிலம் தமியம் ஆலோ – நாலாயி:3869/4
புகலிடம் அறிகிலம் தமியம் ஆலோ புலம்புறு மணி தென்றல் ஆம்பல் ஆலோ – நாலாயி:3870/1
யாதும் ஒன்று அறிகிலம் அம்மஅம்ம மாலையும் வந்தது மாயன் வாரான் – நாலாயி:3877/4
அறிகிலமால் (1)
அறிகிலமால் நீ அளந்த அன்று – நாலாயி:2611/4
அறிகிலேன் (4)
பேய் அளவு கண்ட பெருமான் அறிகிலேன்
நீ அளவு கண்ட நெறி – நாலாயி:2084/3,4
முடிவு இவள் தனக்கு ஒன்று அறிகிலேன் என்னும் மூ_உலகு ஆளியே என்னும் – நாலாயி:3581/1
கார் முகில் வண்ணன் தன் கள்வம் அறிகிலேன் – நாலாயி:3838/4
அறிகிலேன் தன்னுள் அனைத்து உலகும் நிற்க – நாலாயி:3839/1
அறிகிலேனே (4)
ஆன் ஆயன் என் மகளை செய்தனகள் அ மனைமீர் அறிகிலேனே – நாலாயி:1390/4
அறவாளன் என் மகளை செய்தனகள் அ மனைமீர் அறிகிலேனே – நாலாயி:1395/4
அந்தோ வந்து என் மகளை செய்தனகள் அ மனைமீர் அறிகிலேனே – நாலாயி:1396/4
அத்த நின் அடிமை அல்லால் யாதும் ஒன்று அறிகிலேனே – நாலாயி:2041/4
அறிகிற்பார் (1)
பெருமான் தன்மையை யார் அறிகிற்பார் பேசி என் – நாலாயி:3701/2
அறிகிற்போம் (1)
நாமே அறிகிற்போம் நல் நெஞ்சே பூ மேய – நாலாயி:2126/2
அறிகின்றிலேன் (2)
ஒன்றும் அறிகின்றிலேன் அன்னைமீர் எனக்கு உய்வு இடமே – நாலாயி:3631/4
ஆவிக்கு ஓர் பற்றுக்கொம்பு நின் அலால் அறிகின்றிலேன் யான் – நாலாயி:3992/2
அறிகின்றேன் (2)
இன்றா அறிகின்றேன் அல்லேன் இரு நிலத்தை – நாலாயி:2268/1
இன்றா அறிகின்றேன் அல்லேன் இரு நிலத்தை – நாலாயி:2451/3
அறிதர (1)
அறிதர நின்ற இராமாநுசன் எனக்கு ஆர் அமுதே – நாலாயி:2809/4
அறிதல் (1)
அடியேன் சிறிய ஞானத்தன் அறிதல் ஆர்க்கும் அரியானை – நாலாயி:2949/1
அறிதி (4)
சித்தம் நின்-பாலது அறிதி அன்றே திருமாலிருஞ்சோலை எந்தாய் – நாலாயி:460/4
அன்பு உடையாரை பிரிவுறு நோயது நீயும் அறிதி குயிலே – நாலாயி:548/3
உள்ளுவார் உள்ளிற்று எல்லாம் உடன் இருந்து அறிதி என்று – நாலாயி:905/3
அறிதி ஆகில் நெஞ்சம் அன்பாய் ஆயிரம் நாமம் சொலி – நாலாயி:970/3
அறிதியே (3)
கட்டியும் கைத்தால் இன்னாமை அறிதியே கடல்_வண்ணனே – நாலாயி:521/4
படி கண்டு அறிதியே பாம்பு_அணையினான் புள் – நாலாயி:2166/1
கொடி கண்டு அறிதியே கூறாய் வடிவில் – நாலாயி:2166/2
அறிதியேல் (2)
தக்கது அறிதியேல் சந்திரா சலம் செய்யாதே – நாலாயி:57/3
அங்கம் அழியார் அவனது ஆணை தலை சூடும் அடியார் அறிதியேல்
பொங்கு புனல் உந்து மணி கங்குல் இருள் சீறும் ஒளி எங்கும் உளதால் – நாலாயி:1446/2,3
அறிதும் (3)
வல்லை உன் கட்டுரைகள் பண்டே உன் வாய் அறிதும்
வல்லீர்கள் நீங்களே நானே தான் ஆயிடுக – நாலாயி:488/3,4
நாங்கள் எம் இல்லிருந்து ஒட்டிய கச்சங்கம் நானும் அவனும் அறிதும்
தேம் கனி மாம் பொழில் செம் தளிர் கோதும் சிறு குயிலே திருமாலை – நாலாயி:552/2,3
என்றும் புன் வாடை இது கண்டு அறிதும் இவ்வாறு வெம்மை – நாலாயி:2518/1
அறிதுயில் (4)
ஆயிரம் பெயரால் அமரர் சென்று இறைஞ்ச அறிதுயில் அலை கடல் நடுவே – நாலாயி:1413/3
எறி கடல் நடுவுள் அறிதுயில் அமர்ந்து – நாலாயி:2578/11
முப்பொழுதும் வருட அறிதுயில் அமர்ந்தனை – நாலாயி:2672/28
ஆடு அரவு அமளியில் அறிதுயில் அமர்ந்த – நாலாயி:2672/45
அறிந்த (3)
சொல்லாது ஒழியகில்லேன் அறிந்த சொல்லில் நும் அடியார் – நாலாயி:1333/1
நன்கு அறிந்த நாவலம் சூழ் நாடு – நாலாயி:2168/4
அரு பொருளை யான் அறிந்த ஆறு – நாலாயி:2384/4
அறிந்தவாறு (1)
அவரவர் தாம்தாம் அறிந்தவாறு ஏத்தி – நாலாயி:2095/1
அறிந்தறிந்து (1)
அந்தம் ஒன்று இல்லாத ஆய பிள்ளை அறிந்தறிந்து இ வீதி போதுமாகில் – நாலாயி:259/3
அறிந்தறிந்தே (1)
மார்வு தழுவுதற்கு ஆசையின்மை அறிந்தறிந்தே உன்தன் பொய்யை கேட்டு – நாலாயி:698/2
அறிந்தன (2)
அறிந்தன வேத அரும் பொருள் நூல்கள் – நாலாயி:3805/1
அறிந்தன கொள்க அரும் பொருள் ஆதல் – நாலாயி:3805/2
அறிந்தனமே (1)
அவனே மற்று எல்லாமும் அறிந்தனமே – நாலாயி:3804/4
அறிந்தனர் (2)
அறிந்தனர் எல்லாம் அரியை வணங்கி – நாலாயி:3805/3
அறிந்தனர் நோய்கள் அறுக்கும் மருந்தே – நாலாயி:3805/4
அறிந்தனன் (2)
மெய்த்தன் வல்லை ஆதலால் அறிந்தனன் நின் மாயமே – நாலாயி:836/3
அகற்ற நீ வைத்த மாய வல் ஐம்புலன்களாம் அவை நன்கு அறிந்தனன்
அகற்றி என்னையும் நீ அரும் சேற்றில் வீழ்த்திகண்டாய் – நாலாயி:3414/1,2
அறிந்தனன்-கொல் (1)
அன்பு உறைக்க வைத்த நாள் அறிந்தனன்-கொல் ஆழியான் – நாலாயி:835/2
அறிந்தார் (2)
ஆதியாம் வண்ணம் அறிந்தார் அவர் கண்டீர் – நாலாயி:2241/3
அவா இல் அந்தாதி இ பத்து அறிந்தார் பிறந்தார் உயர்ந்தே – நாலாயி:4000/4
அறிந்திலர் (1)
அயலிடை யாரும் அறிந்திலர் அம் பூம் துழாயின் இன் தேன் – நாலாயி:2533/3
அறிந்திலன் (1)
என் இது மாயம் என் அப்பன் அறிந்திலன்
முன்னை வண்ணமே கொண்டு அளவாய் என்ன – நாலாயி:104/1,2
அறிந்து (25)
ஆயம் அறிந்து பொருவான் எதிர்வந்த மல்லை அந்தரம் இன்றி அழித்து ஆடிய தாள் இணையாய் – நாலாயி:69/3
அறிந்து அரசு களைகட்ட அரும் தவத்தோன் இடை விலங்க – நாலாயி:318/3
அனைத்து இல்லத்தாரும் அறிந்து ஏலோர் எம்பாவாய் – நாலாயி:485/8
நாணி இனி ஓர் கருமம் இல்லை நால் அயலாரும் அறிந்து ஒழிந்தார் – நாலாயி:618/1
கூர் வாய சிறு குருகே குறிப்பு அறிந்து கூறாயே – நாலாயி:1200/4
கொடிய வாய் விலங்கின் உயிர் மலங்க கொண்ட சீற்றம் ஒன்று உண்டு உளது அறிந்து உன் – நாலாயி:1420/3
நெஞ்சில் கொண்டு நின் அம் சிறை பறவைக்கு அடைக்கலம் கொடுத்து அருள்செய்தது அறிந்து
வெம் சொலாளர்கள் நமன் தமர் கடியர் கொடிய செய்வன உள அதற்கு அடியேன் – நாலாயி:1421/2,3
வளம் கொள் மந்திரம் மற்று அவற்கு அருளிச்செய்த ஆறு அடியேன் அறிந்து உலகம் – நாலாயி:1426/3
ஆர்வத்தால் அவர் புலம்பிய புலம்பலை அறிந்து முன் உரைசெய்த – நாலாயி:1697/2
கோவலர் கூத்தன் குறிப்பு அறிந்து குறுங்குடிக்கே என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:1795/4
யாவரையும் ஒழியாமே எம்பெருமான் உண்டு உமிழ்ந்தது அறிந்து சொன்ன – நாலாயி:2011/2
யார் ஓத வல்லார் அறிந்து – நாலாயி:2186/4
அறிந்து ஐந்தும் உள் அடக்கி ஆய் மலர் கொண்டு ஆர்வம் – நாலாயி:2187/1
செறிந்த மனத்தராய் செவ்வே அறிந்து அவன்-தன் – நாலாயி:2187/2
தமக்கு என்றும் சார்வம் அறிந்து நமக்கு என்றும் – நாலாயி:2219/2
போது அறிந்து வானரங்கள் பூம் சுனை புக்கு ஆங்கு அலர்ந்த – நாலாயி:2253/1
தேம்பு ஊண் சுவைத்து ஊன் அறிந்து அறிந்தும் தீவினை ஆம் – நாலாயி:2598/3
தன்னை உற்றார் அன்றி தன்மை உற்றார் இல்லை என்று அறிந்து
தன்னை உற்றாரை இராமாநுசன் குணம் சாற்றிடுமே – நாலாயி:2887/3,4
தெருடியாகில் நெஞ்சே வணங்கு திண்ணம் அறி அறிந்து
மருடியேலும் விடேல் கண்டாய் நம்பி பற்பநாபனையே – நாலாயி:3084/3,4
இறை ஆதல் அறிந்து ஏத்த வீற்றிருத்தல் இது வியப்பே – நாலாயி:3130/4
நீக்கம் இன்றி எங்கும் நின்றாய் நின்னை அறிந்து அறிந்தே – நாலாயி:3302/4
அறப்பொருளை அறிந்து ஓரார் இவை என்ன உலகு இயற்கை – நாலாயி:3324/2
ஆற்ற வல்லவன் மாயம் கண்டீர் அது அறிந்து அறிந்து ஓடு-மினே – நாலாயி:3335/4
ஆற்ற வல்லவன் மாயம் கண்டீர் அது அறிந்து அறிந்து ஓடு-மினே – நாலாயி:3335/4
ஆம் வண்ணத்தால் குருகூர் சடகோபன் அறிந்து உரைத்த – நாலாயி:3648/2
அறிந்துகொண்டு (1)
ஆம் பரிசு அறிந்துகொண்டு ஐம்புலன் அகத்து அடக்கி – நாலாயி:909/2
அறிந்துகொண்டேன் (10)
அன்னே உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:223/4
அன்பா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:224/4
அம்மா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:225/4
ஐயா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:226/4
அப்பா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:227/4
அரம்பா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:228/4
அரட்டா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:229/4
காளாய் உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:230/4
ஆயா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:231/4
அத்தா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே – நாலாயி:232/4
அறிந்தும் (3)
அவளும் நின் ஆகத்து இருப்பதும் அறிந்தும் ஆகிலும் ஆசை விடாளால் – நாலாயி:1108/2
ஆகத்தான் பாதம் அறிந்தும் அறியாத – நாலாயி:2221/3
தேம்பு ஊண் சுவைத்து ஊன் அறிந்து அறிந்தும் தீவினை ஆம் – நாலாயி:2598/3
அறிந்துமே (3)
தாள்-பால் அடைந்த தன்மை அறிவாரை அறிந்துமே – நாலாயி:3607/4
மல்லல் அரி உருவாய் செய்த மாயம் அறிந்துமே – நாலாயி:3612/4
நாசம் செய்திட்டு நடந்த நல் வார்த்தை அறிந்துமே – நாலாயி:3613/4
அறிந்துஅறிந்து (2)
அறிந்துஅறிந்து வாமனன் அடி இணை வணங்கினால் – நாலாயி:825/1
அறிந்துஅறிந்து தேறித்தேறி யான் எனது ஆவியுள்ளே – நாலாயி:3303/1
அறிந்தே (1)
நீக்கம் இன்றி எங்கும் நின்றாய் நின்னை அறிந்து அறிந்தே – நாலாயி:3302/4
அறிந்தேன் (11)
அறிந்தேன் நீ பணித்த அருள் என்னும் ஒள் வாள் உருவி – நாலாயி:1461/2
கண்டேன் நான் கலியுகத்ததன் தன்மை கருமம் ஆவதும் என்தனக்கு அறிந்தேன்
அண்டா நின் அடி அன்றி மற்று அறியேன் அழுந்தூர் மேல் திசை நின்ற அம்மானே – நாலாயி:1612/3,4
திறம்பிற்று இனி அறிந்தேன் தென் அரங்கத்து எந்தை – நாலாயி:2269/1
வாழும் வகை அறிந்தேன் மை போல் நெடு வரைவாய் – நாலாயி:2340/1
மாற்றமும் சாரா வகை அறிந்தேன் ஆற்றம் – நாலாயி:2431/2
பழுது ஆகாது ஒன்று அறிந்தேன் பாற்கடலான் பாதம் – நாலாயி:2470/1
இனி அறிந்தேன் ஈசற்கும் நான்முகற்கும் தெய்வம் – நாலாயி:2477/1
இனி அறிந்தேன் எம்பெருமான் உன்னை இனி அறிந்தேன் – நாலாயி:2477/2
இனி அறிந்தேன் எம்பெருமான் உன்னை இனி அறிந்தேன்
காரணன் நீ கற்றவை நீ கற்பவை நீ நல் கிரிசை – நாலாயி:2477/2,3
நாரணன் நீ நன்கு அறிந்தேன் நான் – நாலாயி:2477/4
ஆரானும் அல்லன் அறிந்தேன் அவனை நான் – நாலாயி:2684/3
அறிந்தோம் (3)
குரக்கு அரசு ஆவது அறிந்தோம் குருந்திடை கூறை பணியாய் – நாலாயி:527/4
அல்லே அறிந்தோம் நும் மனத்தின் கருத்தை – நாலாயி:1928/2
பாண் குன்ற நாடர் பயில்கின்றன இது எல்லாம் அறிந்தோம்
மாண் குன்றம் ஏந்தி தண் மா மலை வேங்கடத்து உம்பர் நம்பும் – நாலாயி:2485/2,3
அறிந்தோமே (1)
அண்டம் போய் ஆட்சி அவர்க்கு அது அறிந்தோமே – நாலாயி:1747/4
அறிபவர் (5)
ஆரே அறிபவர் நின் அருளின் தன்மை அல்லலுக்கு – நாலாயி:2815/2
அமைவு உடை நாரணன் மாயையை அறிபவர் யாரே – நாலாயி:2923/4
தன்மை அறிபவர் தாம் அவற்கு ஆள் அன்றி ஆவரோ – நாலாயி:3608/1
மாயம் அறிபவர் மாயவற்கு ஆள் அன்றி ஆவரோ – நாலாயி:3613/1
வார்த்தை அறிபவர் மாயவற்கு ஆள் அன்றி ஆவரோ – நாலாயி:3614/1
அறிய (25)
நாடும் நகரமும் நன்கு அறிய நமோ_நாராயணாய என்று – நாலாயி:4/3
தமரும் பிறரும் அறிய தாமோதரற்கு என்று சாற்றி – நாலாயி:299/2
நாடும் நகரும் அறிய நல்லது ஓர் கண்ணாலம் செய்து – நாலாயி:302/3
நாடும் நகரும் அறிய மானிடப் பேரிட்டு – நாலாயி:386/1
புறம் சுவர் ஓட்டை மாடம் புரளும்-போது அறிய மாட்டீர் – நாலாயி:877/2
எண் திசையும் அறிய இயம்புகேன் – நாலாயி:943/3
ஆன் ஆயற்கு என் உறு நோய் அறிய சென்று உரையாயே – நாலாயி:1201/4
தேசம் அறிய உமக்கே ஆளாய் திரிகின்றோமுக்கு – நாலாயி:1331/2
நாள்மலராள் நாயகனாய் நாம் அறிய ஆய்ப்பாடி வளர்ந்த நம்பி – நாலாயி:1392/3
அம் பொன் ஆர் உலகம் ஏழும் அறிய ஆய்ப்பாடி-தன்னுள் – நாலாயி:1435/1
ஆமே அமரர்க்கு அறிய அது நிற்க – நாலாயி:2126/1
சொல்லு நீ யாம் அறிய சூழ்ந்து – நாலாயி:2600/4
கூர் ஆர் வேல் கண்ணீர் உமக்கு அறிய கூறுகெனோ – நாலாயி:2684/4
உன்னி உலவா உலகு அறிய ஊர்வன நான் – நாலாயி:2790/1
ஆமோ தரம் அறிய ஒருவர்க்கு என்றே தொழும் அவர்கள் – நாலாயி:3086/2
ஆமோ தரம் அறிய எம்மானை என் ஆழி_வண்ணனையே – நாலாயி:3086/4
அறிவினால் குறைவு இல்லா அகல் ஞாலத்தவர் அறிய
நெறி எல்லாம் எடுத்து உரைத்த நிறை ஞானத்து ஒரு மூர்த்தி – நாலாயி:3313/1,2
அறிய கற்று வல்லார் வைட்டவர் ஆழ் கடல் ஞாலத்துள்ளே – நாலாயி:3395/4
தேசம் அறிய ஓர் சாரதியாய் சென்று சேனையை – நாலாயி:3613/3
ஞாலம் அறிய பழி சுமந்தேன் நல் நுதலீர் இனி நாணி தான் என் – நாலாயி:3684/2
அறிய மெய்ம்மையே நின்ற எம் பெருமான் அடி இணை அல்லது ஓர் அரணே – நாலாயி:3707/4
தீரும் நோய் வினைகள் எல்லாம் திண்ணம் நாம் அறிய சொன்னோம் – நாலாயி:3904/3
திண்ணம் நாம் அறிய சொன்னோம் செறி பொழில் அனந்தபுரத்து – நாலாயி:3906/3
நட-மினோ நமர்கள் உள்ளீர் நாம் உமக்கு அறிய சொன்னோம் – நாலாயி:3909/4
நாம் உமக்கு அறிய சொன்ன நாள்களும் நணிய ஆன – நாலாயி:3910/1
அறியகிலாது (1)
எங்கும் இனையை என்று உன்னை அறியகிலாது அலற்றி – நாலாயி:3693/2
அறியகிலாதே (1)
யானே என்னை அறியகிலாதே
யானே என் தனதே என்று இருந்தேன் – நாலாயி:3107/1,2
அறியமாட்டா (1)
மார்க்கம் ஒன்று அறியமாட்டா மனிசரில் துரிசனாய – நாலாயி:903/3
அறியமாட்டேன் (6)
அஞ்ச அதன் மருப்பு ஒன்று வாங்கும் ஆயர்-கொல் மாயம் அறியமாட்டேன்
வெம் சுடர் ஆழியும் சங்கும் ஏந்தி வேதம் முன் ஓதுவர் நீதி வானத்து – நாலாயி:1121/2,3
நஞ்சம் உடைத்து இவர் நோக்கும் நோக்கம் நான் இவர் தம்மை அறியமாட்டேன்
அஞ்சுவன் மற்று இவர் ஆர்-கொல் என்ன அட்டபுயகரத்தேன் என்றாரே – நாலாயி:1126/3,4
மண்டி ஓர் ஆலிலை பள்ளிகொள்ளும் மாயர்-கொல் மாயம் அறியமாட்டேன்
கொண்டல் நல் மால்வரையேயும் ஒப்பர் கொங்கு அலர் தாமரை கண்ணும் வாயும் – நாலாயி:1766/2,3
ஐங்கணை வில்லி தன் ஆண்மை என்னோடு ஆடும் அதனை அறியமாட்டேன்
கொங்கு அலர் தண் பணை சூழ் புறவின் குறுங்குடிக்கே என்னை உய்த்திடு-மின் – நாலாயி:1794/3,4
கூவும் ஆறு அறியமாட்டேன் குன்றங்கள் அனைத்தும் என்கோ – நாலாயி:3155/1
எண்ணும் ஆறு அறியமாட்டேன் யாவையும் எவரும் தானே – நாலாயி:3162/4
அறியல் (4)
ஆசற்றார் தங்கட்கு அல்லால் அறியல் ஆவானும் அல்லன் – நாலாயி:893/2
உம்பரால் அறியல் ஆகா ஒளியுளார் ஆனைக்கு ஆகி – நாலாயி:899/1
வானுளார் அறியல் ஆகா வானவா என்பர் ஆகில் – நாலாயி:912/1
அந்தரத்தில் தேவர்க்கும் அறியல் ஆகா அந்தணனை அந்தணர்-மாட்டு அந்தி வைத்த – நாலாயி:2055/3
அறியலாகா (1)
மற்று இருந்தீர்கட்கு அறியலாகா மாதவன் என்பது ஓர் அன்பு-தன்னை – நாலாயி:617/1
அறியலாகாது (1)
ஆர்க்கும் என் நோய் இது அறியலாகாது அம்மனைமீர் துழதி படாதே – நாலாயி:621/1
அறியவே (1)
நாடும் ஊரும் அறியவே போய் நல்ல துழாய் அலங்கல் – நாலாயி:290/1
அறியா (15)
மக்கள் உலகினில் பெய்து அறியா மணி குழவி உருவின் – நாலாயி:93/3
ஒற்றை விடையனும் நான்முகனும் உன்னை அறியா பெருமையோனே – நாலாயி:426/1
தருமம் அறியா குறும்பனை தன் கை சார்ங்கம் அதுவே போல் – நாலாயி:642/1
கொண்டானை அல்லால் அறியா குலமகள் போல் – நாலாயி:689/2
இரவியின் கதிர்கள் நுழைதல் செய்து அறியா திருவல்லிக்கேணி கண்டேனே – நாலாயி:1074/4
மாட்டீர் ஆனீர் பணி நீர் கொள்ள எம்மை பணி அறியா
வீட்டீர் இதனை வேறே சொன்னோம் இந்தளூரீரே – நாலாயி:1334/1,2
மாயை ஆரும் அறியா வகையான் இடம் என்பரால் – நாலாயி:1386/2
சித்தம் மங்கையர்-பால் வைத்து கெட்டான் செய்வது ஒன்று அறியா அடியோங்கள் – நாலாயி:1859/2
சொல்லில் குறை இல்லை சூது அறியா நெஞ்சமே – நாலாயி:2603/1
தன்னை பிறர் அறியா தத்துவத்தை முத்தினை – நாலாயி:2775/2
அறியா காலத்துள்ளே அடிமை-கண் அன்பு செய்வித்து – நாலாயி:3033/1
அறியா மா மாயத்து அடியேனை வைத்தாயால் – நாலாயி:3033/2
பிறிது ஒன்று அறியா அடியேன் ஆவி திகைக்கவே – நாலாயி:3546/4
சூது நான் அறியா வகை சுழற்றி ஓர் ஐவரை காட்டி உன் அடி – நாலாயி:3564/1
நெஞ்சும் உயிரும் உள் கலந்து நின்றார் அறியா வண்ணம் என் – நாலாயி:3957/3
அறியாத (5)
அறியாத பிள்ளைகளோம் அன்பினால் உன்தன்னை – நாலாயி:501/6
யாதும் ஒன்று அறியாத பிள்ளைகளோமை நீ நலிந்து என் பயன் – நாலாயி:520/2
பெண்ணின் வருத்தம் அறியாத பெருமான் அரையில் பீதக – நாலாயி:627/3
யாயும் பிறரும் அறியாத யாமத்து – நாலாயி:1895/1
ஆகத்தான் பாதம் அறிந்தும் அறியாத
போகத்தால் இல்லை பொருள் – நாலாயி:2221/3,4
அறியாதவர்க்கு (1)
போயிருந்து நின் புள்ளுவம் அறியாதவர்க்கு உரை நம்பீ நின் செய்ய – நாலாயி:3464/1
அறியாதன (2)
அ தாயாய் தந்தையாய் அறியாதன அறிவித்து – நாலாயி:3032/3
சிந்தையினால் செய்வ தான் அறியாதன மாயங்கள் ஒன்றும் இல்லை – நாலாயி:3669/2
அறியாதார் (3)
அறியாதார் என்றும் அறியாதார் கண்டாமே – நாலாயி:2019/4
அறியாதார் என்றும் அறியாதார் கண்டாமே – நாலாயி:2019/4
அன்னது ஓர் தன்மை அறியாதார் ஆயன் வேய் – நாலாயி:2733/3
அறியாதார்க்கு (1)
அறியாதார்க்கு ஆன் ஆயன் ஆகி போய் ஆய்ப்பாடி – நாலாயி:1995/1
அறியாது (9)
மூழை உப்பு அறியாது என்னும் மூதுரையும் இலளே – நாலாயி:289/4
நாக்கு நின்னை அல்லால் அறியாது நான் அது அஞ்சுவன் என் வசம் அன்று – நாலாயி:433/2
அறியாது இருந்தறியேன் அடியேன் அணி வண்டு கிண்டும் – நாலாயி:1561/3
செவ்வி அறியாது நிற்கும்-கொல் நித்திலங்கள் – நாலாயி:1780/2
முன் உலகங்கள் ஏழும் இருள் மண்டி உண்ண முதலோடு வீடும் அறியாது
என் இது வந்தது என்ன இமையோர் திசைப்ப எழில் வேதம் இன்றி மறைய – நாலாயி:1989/1,2
பேர் ஆழி கொண்ட பிரான் அன்றி மற்று அறியாது
ஓர் ஆழி சூழ்ந்த உலகு – நாலாயி:2141/3,4
அறியாது இளம் கிரி என்று எண்ணி பிரியாது – நாலாயி:2234/2
வீடு ஆக்கும் பெற்றி அறியாது மெய் வருத்தி – நாலாயி:2394/1
சோதியை நாதன் என அறியாது உழல்கின்ற தொண்டர் – நாலாயி:2875/2
அறியாதே (1)
அன்ன திருவுருவம் நின்றது அறியாதே
என்னுடைய நெஞ்சும் அறிவும் இன வளையும் – நாலாயி:2756/4,5
அறியாமல் (1)
தன் உருவம் ஆரும் அறியாமல் தான் அங்கு ஓர் – நாலாயி:2768/1
அறியாமே (1)
அட்டி அமுக்கி அகம் புக்கு அறியாமே
சட்டி தயிரும் தடாவினில் வெண்ணெயும் உண் – நாலாயி:79/2,3
அறியாமை (3)
அறியாரும் தாம் அறியார் ஆவர் அறியாமை
மண் கொண்டு மண் உண்டு மண் உமிழ்ந்த மாயன் என்று – நாலாயி:2217/2,3
அறியாமை குறளாய் நிலம் மாவலி மூவடி என்று – நாலாயி:3033/3
அறியாமை வஞ்சித்தாய் எனது ஆவியுள் கலந்தே – நாலாயி:3033/4
அறியாய் (2)
ஆன் நிரை மேய்க்க நீ போதி அரு மருந்து ஆவது அறியாய்
கானகம் எல்லாம் திரிந்து உன் கரிய திருமேனி வாட – நாலாயி:182/1,2
எந்தாய் போய் அறியாய் இதுவே அமையாதோ – நாலாயி:1732/2
அறியார் (7)
தாம் தம் பெருமை அறியார் தூது – நாலாயி:1358/1
ஆராயப்பட்டு அறியார் கண்டீர் அரவு_அணை மேல் – நாலாயி:2136/3
அறியாரும் தாம் அறியார் ஆவர் அறியாமை – நாலாயி:2217/2
ஆரும் அறியார் அவன் பெருமை ஓரும் – நாலாயி:2383/2
அறியார் சமணர் அயர்த்தார் பவுத்தர் – நாலாயி:2387/1
உன்னை பிறர் அறியார் என் மதிக்கு – நாலாயி:2432/3
மேலை வானவரும் அறியார் இனி எம் பரமே – நாலாயி:3465/2
அறியாராய் (1)
சாயால் கரியானை உள் அறியாராய் நெஞ்சே – நாலாயி:2598/1
அறியாரும் (1)
அறியாரும் தாம் அறியார் ஆவர் அறியாமை – நாலாயி:2217/2
அறியாரோ (1)
எல்லாரும் அறியாரோ எம்பெருமான் உண்டு உமிழ்ந்த எச்சில் தேவர் – நாலாயி:2003/3
அறியாவகையால் (1)
அளவு உடை ஐம்புலன்கள் அறியாவகையால் அருவு ஆகி நிற்கும் – நாலாயி:3229/2
அறியாள் (4)
ஏண் அறியாள் எத்தனையும் எம்பெருமான் திருவரங்கம் எங்கே என்னும் – நாலாயி:1392/2
நெஞ்சு உருகி கண் பனிப்ப நிற்கும் சோரும் நெடிது உயிர்க்கும் உண்டு அறியாள் உறக்கம் பேணாள் – நாலாயி:2063/1
பட்ட போது எழு போது அறியாள் விரை – நாலாயி:3050/1
கங்குலும் பகலும் கண் துயில் அறியாள் கண்ண நீர் கைகளால் இறைக்கும் – நாலாயி:3572/1
அறியான் (3)
அறிவது அறியான் அனைத்து உலகும் உடையான் என்னை ஆள் உடையான் – நாலாயி:1348/1
வந்த நாள் வந்து என் நெஞ்சு இடம் கொண்டான் மற்று ஓர் நெஞ்சு அறியான் அடியேனுடை – நாலாயி:1570/1
பக்கம் நோக்கு அறியான் என் பைம் தாமரை_கண்ணனே – நாலாயி:3065/4
அறியானேலும் (2)
தனக்கு அடிமை பட்டது தான் அறியானேலும்
மனத்து அடைய வைப்பது ஆம் மாலை வன திடரை – நாலாயி:2197/1,2
தற்பு என்னை தான் அறியானேலும் தடம் கடலை – நாலாயி:2458/1
அறியில் (1)
யாதானும் ஒன்று அறியில் தன் உகக்கில் என்-கொலோ – நாலாயி:2617/1
அறியிலும் (1)
அயலோர் அறியிலும் ஈது என்ன வார்த்தை கடல் கவர்ந்த – நாலாயி:2492/2
அறியீர் (4)
அற்றம் மேல் ஒன்று அறியீர் அவன் அல்லால் தெய்வம் இல்லை – நாலாயி:880/3
இல் பிறப்பு அறியீர் இவர் அவர் என்னீர் இன்னது ஓர் தன்மை என்று உணரீர் – நாலாயி:954/1
எல்லாம் அறிவீர் ஈதே அறியீர் இந்தளூரீரே – நாலாயி:1333/4
கள்கின்றவாறு அறியீர் அன்னைமீர் கழறா நிற்றிரே – நாலாயி:3635/4
அறியீர்களே (1)
அல்லாதார் தாம் உளரே அவன் அருளே உலகு ஆவது அறியீர்களே – நாலாயி:2003/4
அறியும் (7)
ஆமாறு அறியும் பிரானே அணி அரங்கத்தே கிடந்தாய் – நாலாயி:189/3
அறியும் உலகு எல்லாம் யானேயும் அல்லேன் – நாலாயி:2103/1
அறியும் தன்மையை முக்கண் நால் தோள் – நாலாயி:2672/19
ஆரானும் மூது அறியும் அம்மனைமார் சொல்லுவார் – நாலாயி:2681/3
அறியும் செம் தீயை தழுவி அச்சுதன் என்னும் மெய் வேவாள் – நாலாயி:3266/1
கழறேல் நம்பீ உன் கைதவம் மண்ணும் விண்ணும் நன்கு அறியும் திண் சக்கர – நாலாயி:3466/1
சிந்தை மற்றொன்றின் திறத்தது அல்லா தன்மை தேவபிரான் அறியும்
சிந்தையினால் செய்வ தான் அறியாதன மாயங்கள் ஒன்றும் இல்லை – நாலாயி:3669/1,2
அறியேன் (57)
இத்தனையும் பெற்று அறியேன் எம்பிரான் நீ பிறந்த பின்னை – நாலாயி:129/2
உள்ளவாறு ஒன்றும் அறியேன் ஒளி உடை வெள்ளறை நின்றாய் – நாலாயி:198/3
நான் ஏதும் உன் மாயம் ஒன்று அறியேன் நமன் தமர் பற்றி நலிந்திட்டு இந்த – நாலாயி:430/1
அன்று முதல் இன்று அறுதியா ஆதி அம் சோதி மறந்து அறியேன்
நன்றும் கொடிய நமன் தமர்கள் நலிந்து வலிந்து என்னை பற்றும்-போது – நாலாயி:431/2,3
நன்மை தீமைகள் ஒன்றும் அறியேன் நாரணா என்னும் இத்தனை அல்லால் – நாலாயி:435/1
உன்னுமாறு உன்னை ஒன்றும் அறியேன் ஓவாதே நமோ_நாரணா என்பன் – நாலாயி:435/3
தென்றலும் திங்களும் ஊடறுத்து என்னை நலியும் முறைமை அறியேன்
என்றும் இ காவில் இருந்திருந்து என்னை ததைத்தாதே நீயும் குயிலே – நாலாயி:554/2,3
கோன் ஆகி வீற்றிருந்து கொண்டாடும் செலவு அறியேன்
தேன் ஆர் பூம் சோலை திருவேங்கட மலை மேல் – நாலாயி:683/2,3
கோர மாதவம் செய்தனன்-கொல் அறியேன் அரங்கத்து அம்மான் திரு – நாலாயி:931/3
தேவு மற்று அறியேன் குருகூர் நம்பி – நாலாயி:938/3
என்றேனும் இரந்தார்க்கு இனிது ஆக உரைத்து அறியேன்
குன்று ஏய் மேகம் அதிர் குளிர் மா மலை வேங்கடவா – நாலாயி:1030/2,3
மற்றேல் ஒன்று அறியேன் மாயனே எங்கள் மாதவனே – நாலாயி:1036/2
அன்பினால் உன் மேல் ஆதரம் பெரிது இ அணங்கினுக்கு உற்ற நோய் அறியேன்
மின் குலாம் மருங்குல் சுருங்க மேல் நெருங்கி வீங்கிய வன முலையாளுக்கு – நாலாயி:1116/2,3
பணி அறியேன் நீ சென்று என் பயலை நோய் உரையாயே – நாலாயி:1199/4
கள்வன்-கொல் யான் அறியேன் கரியான் ஒரு காளை வந்து – நாலாயி:1208/1
தூதுவன் ஆயவன் ஊர் சொல்வீர்கள் சொலீர் அறியேன்
மாதவன் தன் துணையா நடந்தாள் தடம் சூழ் புறவில் – நாலாயி:1211/2,3
தெய்வம் பிறிது அறியேன் திருவிண்ணகரானே – நாலாயி:1473/4
அந்தோ நின் அடி அன்றி மற்று அறியேன் அழுந்தூர் மேல் திசை நின்ற அம்மானே – நாலாயி:1609/4
ஐயா நின் அடி அன்றி மற்று அறியேன் அழுந்தூர் மேல் திசை நின்ற அம்மானே – நாலாயி:1610/4
அண்டா நின் அடி அன்றி மற்று அறியேன் அழுந்தூர் மேல் திசை நின்ற அம்மானே – நாலாயி:1612/4
ஆயா நின் அடி அன்றி மற்று அறியேன் அழுந்தூர் மேல் திசை நின்ற அம்மானே – நாலாயி:1613/4
தீ வாய் நாக_அணையில் துயில்வானே திருமாலே இனி செய்வது ஒன்று அறியேன்
ஆஆ என்று அடியேற்கு இறை இரங்காய் அழுந்தூர் மேல் திசை நின்ற அம்மானே – நாலாயி:1616/3,4
ஆன் ஆயனது அடி அல்லது ஒன்று அறியேன் அடியேனே – நாலாயி:1631/4
தஞ்சு உடையாளர்-கொல் யான் அறியேன் தாமரை கண்கள் இருந்த ஆறு – நாலாயி:1763/2
பிணி அவிழ் தாமரை மொட்டு அலர்த்தும் பேர் அருளாளர்-கொல் யான் அறியேன்
பணியும் என் நெஞ்சம் இது என்-கொல் தோழீ பண்டு இவர் தம்மையும் கண்டறியோம் – நாலாயி:1764/1,2
போர்ப்பது ஓர் பொன் படம் தந்து போனான் போயின ஊர் அறியேன் என் கொங்கை – நாலாயி:1796/2
அன்று நடுங்க ஆநிரை காத்த ஆண்மை-கொலோ அறியேன் நான் – நாலாயி:1933/2
அரு வழி வானம் அதர்பட கண்ட ஆண்மை-கொலோ அறியேன் நான் – நாலாயி:1936/2
இன்னார் என்று அறியேன்
அன்னே ஆழியொடும் – நாலாயி:1950/1,2
இன்னார் என்று அறியேன் – நாலாயி:1950/4
பேறு ஒன்றும் முன் அறியேன் பெற்று அறியேன் பேதைமையால் – நாலாயி:2243/1
பேறு ஒன்றும் முன் அறியேன் பெற்று அறியேன் பேதைமையால் – நாலாயி:2243/1
காலம்-கொலோ அறியேன் வினையாட்டியேன் காண்கின்றவே – நாலாயி:2484/4
பதைக்கின்ற மாதின் திறத்து அறியேன் செயற்பாலதுவே – நாலாயி:2511/4
தளரின்-கொலோ அறியேன் உய்யல் ஆவது இ தையலுக்கே – நாலாயி:2560/4
சோரா மறுக்கும் வகை அறியேன் சூழ் குழலார் – நாலாயி:2698/2
உள்ளாது என் நெஞ்சு ஒன்று அறியேன் எனக்கு உற்ற பேர் இயல்வே – நாலாயி:2792/4
பெற்றனன் பெற்ற பின் மற்று அறியேன் ஒரு பேதைமையே – நாலாயி:2847/4
ஆம் அளவு ஒன்றும் அறியேன் அருவினையாட்டியேன் பெற்ற – நாலாயி:3268/3
ஆவி என் ஆவியை யான் அறியேன் செய்த ஆற்றையே – நாலாயி:3278/4
ஆம் ஆறு ஒன்று அறியேன் நான் அரவு_அணையாய் அம்மானே – நாலாயி:3320/3
மாயும் வகை அறியேன் வல்வினையேன் பெண் பிறந்தே – நாலாயி:3376/4
அருள்செய்து அங்கு இருந்தாய் அறியேன் ஒரு கைம்மாறே – நாலாயி:3409/4
வந்து எய்துமாறு அறியேன் மல்கு நீல சுடர் தழைப்ப – நாலாயி:3621/1
ஏழையர் ஆவி உண்ணும் இணை கூற்றம்-கொலோ அறியேன்
ஆழி அம் கண்ணபிரான் திருக்கண்கள்-கொலோ அறியேன் – நாலாயி:3627/1,2
ஆழி அம் கண்ணபிரான் திருக்கண்கள்-கொலோ அறியேன்
சூழவும் தாமரை நாள்மலர் போல் வந்து தோன்றும் கண்டீர் – நாலாயி:3627/2,3
மாட்டு உயர் கற்பகத்தின் வல்லியோ கொழுந்தோ அறியேன்
ஈட்டிய வெண்ணெய் உண்டான் திருமூக்கு எனது ஆவியுள்ளே – நாலாயி:3628/2,3
கோலம் திரள் பவள கொழும் துண்டம்-கொலோ அறியேன்
நீல நெடு முகில் போல் திருமேனி அம்மான் தொண்டைவாய் – நாலாயி:3629/2,3
அன்றி என் ஆவி அடும் அணி முத்தம்-கொலோ அறியேன்
குன்றம் எடுத்த பிரான் முறுவல் எனது ஆவி அடும் – நாலாயி:3631/2,3
காண்-மின்கள் அன்னையர்காள் என்று காட்டும் வகை அறியேன்
நாள் மன்னு வெண் திங்கள் கொல் நயந்தார்கட்கு நச்சு இலை-கொல் – நாலாயி:3633/1,2
வணங்குமாறு அறியேன் மனமும் வாசகமும் செய்கையும் யானும் நீ தானே – நாலாயி:3678/4
புகழுமாறு அறியேன் பொருந்து மூ_உலகும் படைப்பொடு கெடுப்பு காப்பவனே – நாலாயி:3711/4
அருள் தான் இனி யான் அறியேன் அவன் என் உள் – நாலாயி:3739/1
அ வாய் அன்றி யான் அறியேன் மற்று அருளே – நாலாயி:3743/4
அறியேன் மற்று அருள் என்னை ஆளும் பிரானார் – நாலாயி:3744/1
தழுவுமாறு அறியேன் உன தாள்களே – நாலாயி:3811/4
நாளேல் அறியேன் எனக்கு உள்ளன நானும் – நாலாயி:3861/1
அறியேனே (11)
ஆயன் அடி அல்லது மற்று அறியேனே – நாலாயி:1045/4
உறையும் இறை அடி அல்லது ஒன்று இறையும் அறியேனே – நாலாயி:1630/4
தாயோ உனது அடியார் மனத்தாயோ அறியேனே – நாலாயி:1634/4
தேரும் போயிற்று திசைகளும் மறைந்தன செய்வது ஒன்று அறியேனே – நாலாயி:1689/4
கரிய நாழிகை ஊழியின் பெரியன கழியும் ஆறு அறியேனே – நாலாயி:1693/4
விலங்கல் வேயினது ஓசையுமாய் இனி விளைவது ஒன்று அறியேனே – நாலாயி:1694/4
தழுவும் நள்ளிருள் தனிமையின் கடியது ஓர் கொடு வினை அறியேனே – நாலாயி:1695/4
அத்தா நீ செய்தன அடியேன் அறியேனே – நாலாயி:3032/4
தெய்வ உருவில் சிறு_மான் செய்கின்றது ஒன்று அறியேனே – நாலாயி:3265/4
தரும் தான் அருள் தான் இனி யான் அறியேனே – நாலாயி:3738/4
அவையுள் புகலாவது ஓர் நாள் அறியேனே – நாலாயி:3860/4
அறியோம் (2)
நல்லர் அவர் திறம் நாம் அறியோம் நாண் மடம் அச்சம் நமக்கு இங்கு இல்லை – நாலாயி:1793/2
இறை உருவம் யாம் அறியோம் எண்ணில் நிறைவு உடைய – நாலாயி:2337/2
அறியோமே (3)
அண்டம் அல்லால் மற்று அவர்க்கு ஓர் ஆட்சி அறியோமே – நாலாயி:977/4
என்னே இவர் எண்ணும் எண்ணம் அறியோமே – நாலாயி:1974/4
அறியோமே என்று உரைக்கல் ஆமே எமக்கு – நாலாயி:1975/1
அறியோமை (1)
முறி மேனி காட்டுதியோ மேல் நாள் அறியோமை
என் செய்வான் எண்ணினாய் கண்ணனே ஈது உரையாய் – நாலாயி:2590/2,3
அறிவது (7)
அறிவது அறியான் அனைத்து உலகும் உடையான் என்னை ஆள் உடையான் – நாலாயி:1348/1
பண்டு இவரை கண்டு அறிவது எ ஊரில் யாம் என்றே பயில்கின்றாளால் – நாலாயி:1656/3
என்னவும் கேட்டு அறிவது இல்லை உளது என்னில் – நாலாயி:2718/5
தென் உரையில் கேட்டு அறிவது உண்டு – நாலாயி:2732/4
முன் உரையில் கேட்டு அறிவது இல்லையே சூழ் கடலுள் – நாலாயி:2746/3
ஆம் வண்ணம் இன்னது ஒன்று என்று அறிவது அரிய அரியை – நாலாயி:3648/1
அறிவது அரிய அரியாய அம்மானே – நாலாயி:3817/4
அறிவதும் (1)
கண்டும் அறிவதும் கேட்பதும் யாம் இலம் காள_வண்ண – நாலாயி:2526/2
அறிவரே (1)
அந்த அந்த ஆகுலம் அமரரே அறிவரே – நாலாயி:821/4
அறிவன் (7)
பன்னிரண்டு திருவோணம் அட்டேன் பண்டும் இ பிள்ளை பரிசு அறிவன்
இன்னம் உகப்பன் நான் என்று சொல்லி எல்லாம் விழுங்கிட்டு போந்து நின்றான் – நாலாயி:208/2,3
தண் தயிர் நீ கடைந்திட்ட வண்ணம் தாமோதரா மெய் அறிவன் நானே – நாலாயி:699/4
அன்னே இவரை அறிவன் மறை நான்கும் – நாலாயி:1974/1
என் ஆனாய் என் ஆனாய் என்னல் அல்லால் என் அறிவன் ஏழையேன் உலகம் ஏத்தும் – நாலாயி:2061/2
ஆதி-கண் நின்ற அறிவன் அடி இணையே – நாலாயி:2257/3
ஆட்டுதி நீ அரவு_அணையாய் அடியேனும் அஃது அறிவன்
வேட்கை எல்லாம் விடுத்து என்னை உன் திருவடியே சுமந்து உழல – நாலாயி:3327/2,3
உன்னுடைய சுண்டாயம் நான் அறிவன் இனி அது-கொண்டு செய்வது என் – நாலாயி:3462/3
அறிவனே (1)
அடல் ஆழி கொண்ட அறிவனே இன்ப – நாலாயி:2236/3
அறிவனேலும் (1)
இவை என்று இவை அறிவனேலும் இவை எல்லாம் – நாலாயி:2587/2
அறிவாம் (1)
மங்கிய அறிவாம் நேர்ப்பமும் நீயே வான் புலன் இறந்ததும் நீயே – நாலாயி:3676/4
அறிவார் (13)
ஆவர் இவை செய்து அறிவார் அஞ்சன மா மலை போல – நாலாயி:1174/1
ஆரே அறிவார் அது நிற்க நேரே – நாலாயி:2137/2
பிரான் உன் பெருமை பிறர் ஆர் அறிவார்
உராஅய் உலகு அளந்த நான்று வராகத்து – நாலாயி:2165/1,2
அறம் பெரியன் ஆர் அது அறிவார் மறம் புரிந்த – நாலாயி:2233/2
ஆலில் துயின்றதுவும் ஆர் அறிவார் ஞாலத்து – நாலாயி:2384/2
ஆரே அறிவார் அனைத்து உலகும் உண்டு உமிழ்ந்த – நாலாயி:2454/1
தொல் உருவை யார் அறிவார் சொல்லு – நாலாயி:2602/4
யான் பெரியன் நீ பெரியை என்பதனை யார் அறிவார்
ஊன் பருகு நேமியாய் உள்ளு – நாலாயி:2659/3,4
ஆரே பொல்லாமை அறிவார் அது நிற்க – நாலாயி:2704/2
உடையவன் நாரணன் என்று அறிவார் இல்லை உற்று உணர்ந்தே – நாலாயி:2849/4
மிகும் சோதி மேல் அறிவார் எவரே – நாலாயி:3024/4
உள் உள் ஆர் அறிவார் அவன்-தன் – நாலாயி:3026/3
அறிவிலேனுக்கு அருளாய் அறிவார் உயிர் ஆனாய் – நாலாயி:3546/1
அறிவார்களோடு (1)
பேதம் நன்கு அறிவார்களோடு இவை பேசினால் பெரிது இன் சுவை – நாலாயி:520/1
அறிவாரும் (1)
ஒருத்தரும் இ பிறவி என்னும் நோய்க்கு மருந்து அறிவாரும் இல்லை – நாலாயி:458/2
அறிவாரை (1)
தாள்-பால் அடைந்த தன்மை அறிவாரை அறிந்துமே – நாலாயி:3607/4
அறிவானாம் (1)
பொறி வாசல் போர் கதவம் சாத்தி அறிவானாம்
ஆல மர நீழல் அறம் நால்வர்க்கு அன்று உரைத்த – நாலாயி:2085/2,3
அறிவித்தால் (1)
என் நிலைமை எல்லாம் அறிவித்தால் எம் பெருமான் – நாலாயி:2784/4
அறிவித்து (1)
அ தாயாய் தந்தையாய் அறியாதன அறிவித்து
அத்தா நீ செய்தன அடியேன் அறியேனே – நாலாயி:3032/3,4
அறிவித்தேன் (1)
அந்தாதி மேலிட்டு அறிவித்தேன் ஆழ் பொருளை – நாலாயி:2382/3
அறிவிப்பன் (1)
தன் நிலைமை எல்லாம் அறிவிப்பன் தான் முன நாள் – நாலாயி:2785/4
அறிவியந்து (1)
புரம் ஒரு மூன்று எரித்து அமரர்க்கும் அறிவியந்து
அரன் அயன் என உலகு அழித்து அமைத்து உளனே – நாலாயி:2906/3,4
அறிவிலேனுக்கு (2)
அலகில் பொலிந்த அறிவிலேனுக்கு அருளாயே – நாலாயி:3545/4
அறிவிலேனுக்கு அருளாய் அறிவார் உயிர் ஆனாய் – நாலாயி:3546/1
அறிவின் (1)
யாழின் இசையே அமுதே அறிவின் பயனே அரி ஏறே – நாலாயி:3423/4
அறிவினால் (2)
அளி மிக்கான் கவராத அறிவினால் குறைவு இலமே – நாலாயி:3312/4
அறிவினால் குறைவு இல்லா அகல் ஞாலத்தவர் அறிய – நாலாயி:3313/1
அறிவினான் (1)
நூல் கடலான் நுண் அறிவினான் – நாலாயி:2292/4
அறிவீர் (4)
நல்லார் அறிவீர் தீயார் அறிவீர் நமக்கு இ உலகத்தில் – நாலாயி:1333/3
நல்லார் அறிவீர் தீயார் அறிவீர் நமக்கு இ உலகத்தில் – நாலாயி:1333/3
எல்லாம் அறிவீர் ஈதே அறியீர் இந்தளூரீரே – நாலாயி:1333/4
மன்னும் மருந்து அறிவீர் இல்லையே மால் விடையின் – நாலாயி:2760/4
அறிவு (31)
அறிவு அழிந்தனர் ஆய்ப்பாடி ஆயரே – நாலாயி:16/4
ஒன்றும் அறிவு ஒன்று இல்லாத உருவறை கோபாலர் தங்கள் – நாலாயி:298/1
அறிவு ஒன்றும் இல்லாத ஆய் குலத்து உன்தன்னை – நாலாயி:501/2
தன் திறத்து ஒர் அன்பிலா அறிவு இலாத நாயினேன் – நாலாயி:835/3
அறிவு இலா மனிசர் எல்லாம் அரங்கம் என்று அழைப்பராகில் – நாலாயி:884/3
ஆர்ஆர் உலகத்து அறிவு உடையார் அமரர் நல் நாட்டு அரசு ஆள – நாலாயி:997/3
விடி பகல் இரவு என்று அறிவு அரிது ஆய திருவெள்ளியங்குடி அதுவே – நாலாயி:1345/4
அறிவு அரும் நிலையினையாய் – நாலாயி:1453/3
அறிவு என்னும் தாள் கொளுவி ஐம்புலனும் தம்மில் – நாலாயி:2293/1
ஆயோ அடும் தொண்டையோ அறையோ இது அறிவு அரிதே – நாலாயி:2487/4
காணப்புகில் அறிவு கைக்கொண்ட நல் நெஞ்சம் – நாலாயி:2604/1
அறிவு அரும் தன்மை பெருமையுள் நின்றனை – நாலாயி:2672/21
அறு வகை சமயமும் அறிவு அரு நிலையினை – நாலாயி:2672/33
ஆரானும் சொல்லிற்றும் கொள்ளேன் அறிவு அழிந்து – நாலாயி:2678/5
ஓராதவன் போல் உறங்கி அறிவு உற்று – நாலாயி:2685/10
அன்னதே பேசும் அறிவு_இல் சிறு மனத்து ஆங்கு – நாலாயி:2720/2
ஐயப்படா நிற்பர் வையத்துள்ளோர் நல் அறிவு இழந்தே – நாலாயி:2869/4
அவரவர் தமதமது அறிவு அறி வகைவகை – நாலாயி:2903/1
சுரர் அறிவு அரு நிலை விண் முதல் முழுவதும் – நாலாயி:2906/1
யாரும் ஓர் நிலைமையன் என அறிவு அரிய எம் பெருமான் – நாலாயி:2924/1
யாரும் ஓர் நிலைமையன் என அறிவு எளிய எம் பெருமான் – நாலாயி:2924/2
ஒன்று என பல என அறிவு_அரும் வடிவினுள் நின்ற – நாலாயி:2927/1
பாசறவு எய்தி அறிவு இழந்து எனை நாளையம் – நாலாயி:3363/3
அடியன் அறிவு அரு மேனி மாயத்தன் ஆகிலும் – நாலாயி:3367/2
எழுவது