கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்
அ 165
அ-பால் 2
அ-பாலான 1
அ-வயின் 1
அ-வயினான 1
அஃகா-காலையான 1
அஃகான் 1
அஃகி 1
அஃது 5
அஃறிணை 19
அஃறிணைக்கு 2
அஃறிணையவ்வே 2
அக்கின் 1
அக்கு 3
அக்கே 1
அக்கொடு 1
அக 1
அகத்தவர் 1
அகத்திடுமே 1
அகத்திணை 2
அகத்து 2
அகத்தும் 1
அகத்தோன் 2
அகப்பட்ட 2
அகப்படுத்தல் 1
அகப்படுமே 1
அகப்பாட்டு 2
அகப்பாட்டு_வண்ணம் 2
அகம் 5
அகமே 1
அகர 12
அகரத்து 1
அகரம் 12
அகரமும் 1
அகரமொடு 4
அகல்-வயின் 1
அகல்வு 1
அகல 1
அகலமும் 2
அகலின் 1
அகவல் 1
அகற்சி 1
அகற்சி-கண்ணும் 1
அகற்சியது 1
அகற்சியானும் 1
அகற்சியின் 1
அகற்சியும் 1
அகறல் 1
அகன் 1
அகன்ற 2
அகன்று 2
அகன்றோர் 1
அகைப்பு 2
அகைப்பு_வண்ணம் 2
அங்கத 3
அங்கதம் 1
அங்கதம்-தானே 1
அங்காந்து 1
அங்கு 1
அச்ச 2
அச்சத்தின் 1
அச்சம் 10
அச்சமும் 5
அச்சுறுத்தலும் 1
அசை 17
அசைக்கும் 1
அசைச்சொல் 3
அசைநிலை 9
அசையும் 1
அசைவே 1
அஞ்ச 2
அஞ்சல் 2
அஞ்சலின் 1
அஞ்சலும் 1
அஞ்சி 1
அஞ்சிய 2
அஞ்சு 1
அஞர் 1
அட்ட 2
அட்டு 1
அட 1
அடக்கம் 1
அடக்கி 1
அடக்கிய 2
அடக்கியல் 1
அடக்கியும் 1
அடக்கு 2
அடங்க 1
அடங்கா 1
அடங்காது 1
அடங்கும் 1
அடல் 1
அடி 21
அடி-தொறும் 1
அடி-வயின் 1
அடிக்கு 2
அடிக்கும் 2
அடிக்கே 1
அடிசிலும் 1
அடித்தே 2
அடிநிலை-காறும் 1
அடிமறி 2
அடிமறியான 1
அடிமை 1
அடியின் 2
அடியும் 6
அடியே 5
அடியோர் 1
அடுக்கிய 3
அடுக்கியும் 1
அடுக்குந 2
அடுக்கே 2
அடுத்த 5
அடுத்து 3
அடை 3
அடைந்த 1
அடைய 1
அடையா 1
அடையொடு 2
அடைவு 1
அண்ணம் 8
அண்ணமும் 1
அண்பல் 2
அண்மை 3
அணங்கிய 1
அணங்கே 1
அணரி 2
அணி 6
அணிந்தவை 1
அணிந்து 1
அணிலொடு 1
அணுகிய 1
அணை 1
அத்தின் 1
அத்து 3
அத்தும் 3
அத்தே 3
அத்தொடு 2
அத்தொடும் 1
அதர்ப்பட 2
அதற்கு 4
அதன் 36
அதன்-பால 1
அதனான் 1
அதனின் 3
அதனை 1
அதனொடு 5
அதாஅன்று 2
அதிகார 1
அதிர்வும் 1
அது 21
அதுவே 10
அதுவே-தானும் 4
அந்தணர் 2
அந்தணர்க்கு 1
அந்தணாளர்க்கு 2
அந்தம் 5
அந்தரத்து 1
அந்தில் 1
அந்து 1
அநிலை 1
அப்பரும் 2
அம் 5
அம்பலும் 2
அம்போதரங்கம் 2
அம்ம 3
அம்மின் 2
அம்மே 3
அம்மை 1
அம்மை-தானே 1
அம்மொடு 2
அம்மொடும் 1
அமர் 2
அமர்தல் 1
அமர்ந்து 1
அமரர் 1
அமரர்-கண் 1
அமலையும் 1
அமிழ்தம் 1
அமை 4
அமைத்தல் 1
அமைத்தலும் 1
அமைத்தனர் 1
அமைதியும் 1
அமைந்த 3
அமைந்து 1
அமைப்பதுவே 1
அமைய 1
அமையா 1
அமையும் 2
அமைவொடு 1
அயர்ந்த 1
அயர்ப்பின் 1
அயர்ப்பினும் 1
அயல் 4
அயலும் 1
அயலோர் 1
அர் 1
அரசர் 1
அரசர்க்கு 2
அரசு 1
அரசே 1
அரணம் 1
அரவ 1
அரவம் 2
அரற்றலும் 1
அரற்று 1
அராகம் 3
அரியே 1
அரில் 4
அரிவுறு 1
அரு 5
அருக்கி 1
அருக 1
அருகி 1
அருகும் 1
அருங்குரைமையின் 1
அரும் 16
அரும்-குரைத்தே 1
அரும்பே 1
அருமை 4
அருமைத்து 1
அருமையின் 1
அருமையும் 5
அருமையை 1
அருவும் 1
அருள் 2
அருளல் 1
அருளி 1
அருளிய 1
அருளே 1
அருளொடு 1
அரை 5
அரை_மர 1
அரையும் 1
அரோ 1
அல் 19
அல்கல் 1
அல்குல் 1
அல்ல 13
அல்லகுறிப்படுதலும் 1
அல்லதன் 1
அல்லது 26
அல்லதை 1
அல்லல் 2
அல்லவை 3
அல்லன 2
அல்லா 6
அல்லா-காலையான 1
அல்வழி 8
அல்வழியான 1
அல்வழியானும் 1
அல 4
அலங்கடையே 17
அலமரல் 4
அலர் 3
அலரின் 1
அலரும் 2
அலை 1
அலைப்ப 1
அவ்வ 1
அவ்வம் 1
அவ்வழி 1
அவ்வும் 1
அவ்வே 2
அவ்வொடு 1
அவட்கு 1
அவட்கே 1
அவண் 15
அவர் 7
அவர்-கண் 1
அவர்-வயின் 2
அவர்க்கு 2
அவர்கட்கு 1
அவரது 1
அவரும் 1
அவரே 1
அவள் 13
அவள்-வயின் 1
அவள்-வயினான 3
அவளும் 1
அவளொடும் 2
அவற்கு 1
அவற்றின் 3
அவற்று 16
அவற்றுள் 44
அவற்றுள்ளே 1
அவற்றுஅவற்று 1
அவற்றொடு 14
அவற்றொடும் 1
அவன் 12
அவன்-வயின் 7
அவனும் 1
அவா 1
அவிதல் 1
அவிப்பலியானும் 1
அவிழ்ந்த 1
அவை 24
அவை-தாம் 23
அவையகத்தானும் 1
அவையடக்கியலே 2
அவையல் 1
அவையும் 5
அவையும்-மார் 1
அவையே 5
அவைஅவை 3
அழகு 2
அழல் 1
அழன் 1
அழனே 1
அழி 2
அழிக்கும் 1
அழித்த 1
அழிதல் 1
அழிதலும் 1
அழிந்தது 2
அழிந்தோளை 1
அழியல் 1
அழியினும் 1
அழிவு 4
அழிவும் 1
அழுகை 2
அழுங்கல் 3
அழுங்கினும் 1
அழுங்கு 1
அள் 1
அளக்கல் 1
அளகு 1
அளகும் 1
அளந்து 1
அளபின் 2
அளபு 13
அளபெடுப்பினும் 1
அளபெடை 15
அளபெடை_வண்ணம் 2
அளபே 1
அளவடி 1
அளவடி-காறும் 1
அளவிய 1
அளவியல் 2
அளவிற்கு 1
அளவிற்கும் 1
அளவின் 4
அளவு 9
அளவுதல் 1
அளவும் 9
அளவே 6
அளவொடு 1
அளி 1
அளித்து 1
அளைஇ 2
அற்றம் 2
அற்று 2
அற்றே 26
அற 4
அற_கழிவு 1
அறத்து 1
அறத்தொடு 1
அறம் 5
அறன் 2
அறனும் 1
அறனே 1
அறி 34
அறிதல் 11
அறிதலும் 1
அறிதற்கு 1
அறிந்த 4
அறிந்திசினோரே 2
அறிந்து 2
அறிந்தோர்க்கே 1
அறிந்தோரே 1
அறிந்தோள் 1
அறிநரும் 1
அறிய 11
அறியல் 1
அறியா 2
அறியாது 1
அறியாமை 1
அறியாமையே 1
அறியும் 6
அறிவது 1
அறிவதுவே 6
அறிவர் 3
அறிவர்க்கும் 1
அறிவன் 1
அறிவின் 2
அறிவினவே 5
அறிவினள் 1
அறிவு 6
அறிவும் 2
அறிவுறினும் 1
அறிவுறீஇ 1
அறிவுறுத்து 1
அறிவுறுதல் 1
அறிவே 1
அறு 12
அறு_நான்கு 1
அறு_மூன்றும் 1
அறுத்தலின் 1
அறுத்து 1
அறுத்துஅறுத்து 1
அறுநூற்று 1
அறுபதிற்று 1
அறுவரொடு 1
அறைந்தனரே 1
அன் 7
அன்பின்-கண்ணும் 1
அன்பினது 1
அன்பு 6
அன்பு_இலை 1
அன்புற்று 1
அன்புறு 2
அன்பே 1
அன்பொடு 1
அன்மை 2
அன்மையின் 2
அன்மொழித்தொகை 1
அன்மொழித்தொகையே 1
அன்றால் 1
அன்றி 14
அன்றியும் 5
அன்று 5
அன்றே 2
அன்ன 70
அன்னர் 2
அன்னவ்வே 1
அன்னவும் 1
அன்னவை 10
அன்னும் 2
அன்னை 1
அன்னொடு 3
அன்னோர் 1
அனை 11
அனைக்கு 1
அனைத்தும் 9
அனைத்தே 1
அனைய 4
அனையவை 1
முழு நூற்பாவையும் காண, தொடரடைவு அடியில் அடிக்கோடிடப்பட்டுள்ள எண்ணைச் சொடுக்கவும்.
அ (165)
அ இ உ – எழுத். நூல்:3/2
எ ஒ என்னும் அ பால் ஐந்தும் – எழுத். நூல்:3/3
ஓ ஔ என்னும் அ பால் ஏழும் – எழுத். நூல்:4/2
நீட்டம் வேண்டின் அ அளபு உடைய – எழுத். நூல்:6/1
அ இயல் நிலையும் ஏனை மூன்றே – எழுத். நூல்:12/1
அ மூ ஆறும் வழங்கு இயல் மருங்கின் – எழுத். நூல்:22/1
அ இ உ அ மூன்றும் சுட்டு – எழுத். நூல்:31/1
அ இ உ அ மூன்றும் சுட்டு – எழுத். நூல்:31/1
ஆ ஏ ஓ அ மூன்றும் வினா – எழுத். நூல்:32/1
அ ஐ ஔ எனும் மூன்று அலங்கடையே – எழுத். மொழி:29/2
அ பெயர் மருங்கின் நிலையியலான – எழுத். மொழி:35/2
அ பதினொன்றே புள்ளி இறுதி – எழுத். மொழி:45/2
அ பொருள் இரட்டாது இவணையான – எழுத். மொழி:47/2
அ வழி – எழுத். பிறப்:2/1
அ ஆ ஆ இரண்டு அங்காந்து இயலும் – எழுத். பிறப்:3/2
அ ஆறு எழுத்தும் மூ வகை பிறப்பின – எழுத். பிறப்:10/1
ஆங்கு அ நான்கே மொழி புணர் இயல்பே – எழுத். புணர்:6/9
அ ஆறு என்ப வேற்றுமை உருபே – எழுத். புணர்:11/2
ஐயின் முன்னரும் அ இயல் நிலையும் – எழுத். புணர்:25/1
மெய்யொடும் சிவணும் அ இயல் கெடுத்தே – எழுத். புணர்:36/2
அ முறை இரண்டும் உரியவை உளவே – எழுத். தொகை:14/5
அஃறிணை விரவுப்பெயர்க்கு அ இயல் நிலையலும் – எழுத். தொகை:15/9
அ ஆ உ ஊ ஏ ஔ என்னும் – எழுத். உரு:1/1
அ பால் ஆறன் நிலைமொழி முன்னர் – எழுத். உரு:1/2
அ ஆ என்னும் மரப்பெயர் கிளவிக்கு – எழுத். உரு:9/1
அ பால் மொழிகள் அல் வழியான – எழுத். உரு:24/2
அ இயல் திரியாது என்மனார் புலவர் – எழுத். உயி.மயங்:20/2
அ இயல் நிலையல் செவ்விது என்ப – எழுத். உயி.மயங்:40/2
சுட்டின் முன்னரும் அ தொழிற்று ஆகும் – எழுத். உயி.மயங்:53/1
நினையும்-காலை அ வகை வரையார் – எழுத். உயி.மயங்:63/2
அ இரு ஈற்றும் உகரம் வருதல் – எழுத். உயி.மயங்:93/4
வல்லெழுத்து இயையின் அ எழுத்து மிகுமே – எழுத். புள்.மயங்:1/3
அ பால் மொழி-வயின் இயற்கை ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:31/5
அ பண்பு நிலையும் இயற்கைய என்ப – எழுத். புள்.மயங்:39/2
அ நால் சொல்லும் தொழிற்பெயர் இயல – எழுத். புள்.மயங்:50/2
மெய் ஒழித்து அன் கெடும் அ இயற்பெயரே – எழுத். புள்.மயங்:52/3
அ பெயர் மெய் ஒழித்து அன் கெடு வழியே – எழுத். புள்.மயங்:55/1
வல்லெழுத்து இயையின் அ எழுத்து மிகுமே – எழுத். புள்.மயங்:62/2
மெல்லெழுத்து இயையின் அ எழுத்து ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:85/1
அ திறத்து இல்லை வல்லெழுத்து மிகலே – எழுத். குற்.புண:7/2
அ மரபு ஒழுகும் மொழி-வயினான – எழுத். குற்.புண:12/3
அ கிளைமொழியும் உள என மொழிப – எழுத். குற்.புண:13/2
அ நால் மொழியும் தம் நிலை திரியா – எழுத். குற்.புண:24/1
அவை ஊர் பத்தினும் அ தொழிற்று ஆகும் – எழுத். குற்.புண:68/1
அ மு பாற்சொல் உயர்திணையவ்வே – சொல். கிளவி:2/3
அ ஆ வ என வரூஉம் இறுதி – சொல். கிளவி:9/1
அ பால் மூன்றே பல அறி சொல்லே – சொல். கிளவி:9/2
அ பொருள் புணர்ந்த கிளவியான – சொல். கிளவி:15/2
அ பொருள் ஆகும் உறழ் துணை பொருளே – சொல். கிளவி:16/2
நிலை பெற தோன்றும் அ நால் சொல்லும் – சொல். கிளவி:28/2
அ மூ இடத்தும் உரிய என்ப – சொல். கிளவி:28/4
அ பொருள் அல்லா பிறிது பொருள் கூறல் – சொல். கிளவி:35/2
அ பொருள் கூறின் சுட்டி கூறல் – சொல். கிளவி:36/1
அ இயல் நிலையல் செவ்விது என்ப – சொல். வேற்.இய:7/2
அ இரு முதலின் தோன்றும் அதுவே – சொல். வேற்.இய:10/4
அன்ன பிறவும் அ முதல் பொருள – சொல். வேற்.இய:11/9
அ பொருள் கிளவியும் அதன் பால என்மனார் – சொல். வேற்.இய:15/5
இரண்டன் மருங்கின் நோக்கு அல் நோக்கம் அ – சொல். வேற்.மயங்:10/1
இரண்டன் மருங்கின் ஏதுவும் ஆகும் – 10/2
அ பொருள் ஆறற்கு உரித்தும் ஆகும் – சொல். வேற்.மயங்:16/2
அ என பிறத்தல் அஃறிணை மருங்கின் – சொல். வேற்.மயங்:26/1
அ பண்பினவே நுவலும்-காலை – சொல். வேற்.மயங்:32/4
அ பால் நான்கே உயர்திணை மருங்கின் – சொல். விளி:3/3
ன ர ல ள என்னும் அ நான்கு என்ப – சொல். விளி:11/1
அ முறை இரண்டும் அவற்று இயல்பு இயலும் – சொல். விளி:26/2
அ முறைப்பெயரொடு சிவணாது ஆயினும் – சொல். விளி:36/2
அ மூ உருபின தோன்றல் ஆறே – சொல். பெயர்:6/5
ஆ-வயின் மூன்றொடு அ பதினைந்தும் – சொல். பெயர்:8/7
அ பதினைந்தும் அவற்று ஓர்_அன்ன – சொல். பெயர்:9/11
என்ன பெயரும் அ திணையவ்வே – சொல். பெயர்:12/3
ஆ-வயின் மூன்றொடு அ பதினைந்தும் – சொல். பெயர்:13/6
அ பால் ஒன்பதும் அவற்று ஓர்_அன்ன – சொல். பெயர்:14/6
கள்ளொடு சிவணும் அ இயற்பெயரே – சொல். பெயர்:15/1
என்ன பெயரும் அ திணையவ்வே – சொல். பெயர்:16/3
அ நான்கு என்ப இயற்பெயர் நிலையே – சொல். பெயர்:22/4
அ நான்கு என்ப சினைப்பெயர் நிலையே – சொல். பெயர்:23/3
அ நான்கு என்ப சினைமுதற்பெயரே – சொல். பெயர்:24/5
அ மு காலமும் குறிப்பொடும் கொள்ளும் – சொல். வினை:3/2
அ மூ உருபின தோன்றலாறே – சொல். வினை:4/5
அ நா கிளவியொடு ஆ எண் கிளவியும் – சொல். வினை:5/4
அ நான்கு ஊர்ந்த குன்றியலுகரமொடு – சொல். வினை:6/2
அ இயல் திரியாது என்மனார் புலவர் – சொல். வினை:7/3
அ நால் ஐந்தும் மூன்று தலை இட்ட – சொல். வினை:11/2
அ திணை மருங்கின் மு பாற்கும் உரித்தே – சொல். வினை:13/2
பால் அறி மரபின் அ மூ ஈற்றும் – சொல். வினை:14/1
அ பால் காலம் குறிப்பொடு தோன்றும் – சொல். வினை:16/4
அ ஆ வ என வரூஉம் இறுதி – சொல். வினை:19/1
அ பால் மூன்றே பலவற்று படர்க்கை – சொல். வினை:19/2
அ மூ_இரண்டும் அஃறிணையவ்வே – சொல். வினை:21/2
அ திணை மருங்கின் இரு பால் கிளவிக்கும் – சொல். வினை:22/1
அ பால் பத்தும் குறிப்பொடு கொள்ளும் – சொல். வினை:23/6
அ முறை நின்ற ஆ எண் கிளவியும் – சொல். வினை:25/4
அ வகை ஒன்பதும் வினையெஞ்சு கிளவி – சொல். வினை:31/3
அ மு கிளவியும் சினை வினை தோன்றின் – சொல். வினை:34/1
அ அறு பொருட்கும் ஓர்_அன்ன உரிமைய – சொல். வினை:37/3
அ இடன் அறிதல் என்மனார் புலவர் – சொல். வினை:41/4
அ பண்பு குறித்த வினைமுதல் கிளவி – சொல். வினை:45/2
அ பண்பினவே நுவலும்-காலை – சொல். இடை:2/9
அ மூன்று என்ப மன்னை சொல்லே – சொல். இடை:4/2
அ மூன்று என்ப தில்லை சொல்லே – சொல். இடை:5/2
அ பால் நான்கே கொன்னை சொல்லே – சொல். இடை:6/2
அ பால் எட்டே உம்மை சொல்லே – சொல். இடை:7/3
எண்ணே பெயரொடு அ அறு கிளவியும் – சொல். இடை:10/2
அ பால் இரண்டு என மொழிமனார் புலவர் – சொல். இடை:14/2
ஒப்பு இல் போலியும் அ பொருட்டு ஆகும் – சொல். இடை:30/1
அ நா சொல்லும் தொடுக்கும்-காலை – சொல். எச்ச:7/1
அ ஆறு என்ப தொகைமொழி நிலையே – சொல். எச்ச:16/4
எண்ணின்பெயரொடு அ அறு கிளவியும் – சொல். எச்ச:21/3
அ மொழி நிலையாது அல் மொழி நிலையலும் – சொல். எச்ச:23/4
அ நான்கு என்ப பொருள் நிலை மரபே – சொல். எச்ச:23/5
சிறப்பு உடை மரபின் அ மு காலமும் – சொல். எச்ச:31/2
அ மூ இடத்தான் வினையினும் குறிப்பினும் – சொல். எச்ச:31/4
அ ஆறு என்ப முற்று இயல் மொழியே – சொல். எச்ச:31/6
எ-வயின் வினையும் அ இயல் நிலையும் – சொல். எச்ச:32/1
அ நிலை மரபின் மெய் ஊர்ந்து வருமே – சொல். எச்ச:55/2
அ வகை பிறவும் கரு என மொழிப – பொருள். அகத்:18/3
அ நிலம் பொழுதொடு வாரா ஆயினும் – பொருள். அகத்:19/2
ஆகிய கிளவி அ வழி உரிய – பொருள். அகத்:36/8
அழிந்தது எதிர் கூறி விடுப்பினும் ஆங்கு அ – பொருள். அகத்:40/6
தாய் நிலை கண்டு தடுப்பினும் விடுப்பினும் – 40/7
அ பால் பட்ட ஒரு திறத்தானும் – பொருள். அகத்:41/6
கொற்றவை நிலையும் அ திணை புறனே – பொருள். புறத்:4/2
அ நிலை அறிதல் மெலிவு விளக்குறுத்தல் – பொருள். கள:10/3
அறிந்தோள் அயர்ப்பின் அ வழி மருங்கின் – பொருள். கள:11/17
ஆற்றிடை உறுதலும் அ வினைக்கு இயல்பே – பொருள். கள:12/3
அ நாள் அகத்தும் அது வரைவு இன்றே – பொருள். கள:31/2
அ வழி பெருகிய சிறப்பின்-கண்ணும் – பொருள். கற்:5/47
சிறந்த செய்கை அ வழி தோன்றி – பொருள். கற்:6/20
பெறு தகை இல்லா பிழைப்பினும் அ வழி – பொருள். கற்:9/17
தாய் போல் தழீஇ கழறி அ மனைவியை – பொருள். கற்:10/7
எனை பிரிவும் அ இயல் நிலையும் – பொருள். கற்:49/1
கனவும் உரித்தால் அ இடத்தான – பொருள். பொருளி:3/1
அ ஏழு வகைய என்மனார் புலவர் – பொருள். பொருளி:13/4
அ பொருள் வேட்கை கிழவியின் உணர்ப – பொருள். பொருளி:14/2
அ பால் எட்டே மெய்ப்பாடு என்ப – பொருள். மெய்ப்:3/3
அ நால் பண்பும் நிலைக்களம் என்ப – பொருள். உவம:4/2
அ பால் எட்டே மெய்ப்பால் உவமம் – பொருள். உவம:15/3
தவல்_அரும் சிறப்பின் அ தன்மை நாடின் – பொருள். உவம:25/1
ஆறு தலை இட்ட அ நால்_ஐந்தும் – பொருள். செய்யு:1/10
அ நிலை மருங்கின் வஞ்சி உரிச்சீர் – பொருள். செய்யு:31/1
ஈர் எழுத்து ஏற்றம் அ வழியான – பொருள். செய்யு:37/2
வரை நிலை இன்றே அ அடிக்கு என்ப – பொருள். செய்யு:60/2
அசை சீர்த்து ஆகும் அ வழியான – பொருள். செய்யு:73/1
அங்கதம் முதுசொல் அ ஏழ் நிலத்தும் – பொருள். செய்யு:79/2
அ இயல் அல்லது பாட்டு ஆங்கு கிளவார் – பொருள். செய்யு:86/1
அ நிலை மருங்கின் அறம் முதல் ஆகிய – பொருள். செய்யு:106/1
அ பா நிலைமைக்கு உரிய ஆகும் – பொருள். செய்யு:122/2
அ நால் வகையின் தோன்றும் என்ப – பொருள். செய்யு:140/3
அடக்கு இயல் வாரமொடு அ நிலைக்கு உரித்தே – பொருள். செய்யு:152/2
அ இடத்து அவர் அவர்க்கு உரைப்பது முன்னம் – பொருள். செய்யு:207/2
அ திறம் தானே துறை எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:209/4
அ வகை-தானே அழகு எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:236/2
அவையும் அன்ன அ பாலான – பொருள். மரபி:14/2
நிரம்ப நாடின் அ பெயர்க்கு உரிய – பொருள். மரபி:22/2
பிறவும் உளவே அ கிளை பிறப்பே – பொருள். மரபி:28/2
பிறவும் உளவே அ கிளை பிறப்பே – பொருள். மரபி:29/2
பிறவும் உளவே அ கிளை பிறப்பே – பொருள். மரபி:30/2
பிறவும் உளவே அ கிளை பிறப்பே – பொருள். மரபி:31/2
பிறவும் உளவே அ கிளை பிறப்பே – பொருள். மரபி:32/2
பிறவும் உளவே அ கிளை பிறப்பே – பொருள். மரபி:33/2
நிலையிற்று அ பெயர் முசுவின்-கண்ணும் – பொருள். மரபி:46/1
காண்ப அவைஅவை அ பாலான – பொருள். மரபி:50/3
புள்ளும் உரிய அ பெயர்க்கு என்ப – பொருள். மரபி:53/1
அ பெயர் கிழமை மயிற்கும் உரித்தே – பொருள். மரபி:56/1
முடிய வந்த அ வழக்கு உண்மையின் – பொருள். மரபி:68/8
செய்தியும் வரையார் அ பாலான – பொருள். மரபி:78/2
எதிர் மறுத்து உணரின் அ திறத்தவும் அவையே – பொருள். மரபி:109/1
அ-பால் (2)
அ-பால் ஐந்தும் அவற்று ஓர்_அன்ன – எழுத். பிறப்:4/2
அ-பால் ஐந்தும் இதழ் குவிந்து இயலும் – எழுத். பிறப்:5/2
அ-பாலான (1)
அவ்வும் உரிய அ-பாலான – சொல். வேற்.இய:6/2
அ-வயின் (1)
அ-வயின் மூன்றும் நிகழும் காலத்து – சொல். வினை:30/2
அ-வயினான (1)
அசை கூன் ஆகு அ-வயினான – பொருள். செய்யு:48/1
அஃகா-காலையான (1)
ஆய்தம் அஃகா-காலையான – எழுத். மொழி:7/3
அஃகான் (1)
அஃகான் நிற்றல் ஆகிய பண்பே – எழுத். புணர்:20/2
அஃகி (1)
குறித்து எதிர் மொழிதல் அஃகி தோன்றும் – பொருள். கற்:42/1
அஃது (5)
அஃது இவண் நுவலாது எழுந்து புறத்து இசைக்கும் – எழுத். பிறப்:20/6
அஃது என் கிளவி ஆ-வயின் கெடுமே – எழுத். உரு:27/4
நில திரிபு இன்று அஃது என்மனார் புலவர் – பொருள். பொருளி:30/2
மருள்_அறு சிறப்பின் அஃது உவமம் ஆகும் – பொருள். உவம:9/2
அஃது ஒழித்து ஒன்றின் எதுகை ஆகும் – பொருள். செய்யு:93/1
அஃறிணை (19)
புகர் அற கிளந்த அஃறிணை மேன – எழுத். மொழி:49/3
உயர்திணை பெயரே அஃறிணை பெயர் என்று – எழுத். புணர்:15/1
அஃறிணை விரவுப்பெயர் இயல்பும்-மார் உளவே – எழுத். தொகை:13/1
அஃறிணை விரவுப்பெயர்க்கு அ இயல் நிலையலும் – எழுத். தொகை:15/9
ஆணும் பெண்ணும் அஃறிணை இயற்கை – எழுத். புள்.மயங்:8/1
உயர்திணை அஃறிணை ஆ இரு மருங்கின் – எழுத். குற்.புண:77/4
அஃறிணை என்மனார் அவர் அல பிறவே – சொல். கிளவி:1/2
உருபு என மொழியினும் அஃறிணை பிரிப்பினும் – சொல். கிளவி:24/1
தன்மை சொல்லே அஃறிணை கிளவி என்று – சொல். கிளவி:43/1
உயர்திணை மருங்கினும் அஃறிணை மருங்கினும் – சொல். கிளவி:49/3
அஃறிணை முடிபின செய்யுள்-உள்ளே – சொல். கிளவி:51/2
அஃறிணை மருங்கின் கிளந்து-ஆங்கு இயலும் – சொல். கிளவி:57/10
அ என பிறத்தல் அஃறிணை மருங்கின் – சொல். வேற்.மயங்:26/1
கிளந்த இறுதி அஃறிணை விரவுப்பெயர் – சொல். விளி:33/1
அஃறிணை மருங்கின் எல்லா பெயரும் – சொல். விளி:34/2
பால் அறி வந்த அஃறிணை பெயரே – சொல். பெயர்:13/7
அன்ன பிறவும் அஃறிணை மருங்கின் – சொல். பெயர்:16/1
தெரிநிலை உடைய அஃறிணை இயற்பெயர் – சொல். பெயர்:17/1
கால கிளவி அஃறிணை மருங்கின் – சொல். வினை:24/3
அஃறிணைக்கு (2)
உயர்திணைக்கு உரிமையும் அஃறிணைக்கு உரிமையும் – சொல். பெயர்:6/3
உயர்திணைக்கு உரிமையும் அஃறிணைக்கு உரிமையும் – சொல். வினை:4/3
அஃறிணையவ்வே (2)
ஆ இரு பாற்சொல் அஃறிணையவ்வே – சொல். கிளவி:3/2
அ மூ_இரண்டும் அஃறிணையவ்வே – சொல். வினை:21/2
அக்கின் (1)
அக்கின் இறுதி மெய்-மிசையொடும் கெடுமே – எழுத். புணர்:26/2
அக்கு (3)
அக்கு என் சாரியை பெறுதலும் உரித்தே – எழுத். உயி.மயங்:68/1
தோற்றம் வேண்டும் அக்கு என் சாரியை – எழுத். புள்.மயங்:34/2
அக்கு இடை வருதல் உரித்தும் ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:89/2
அக்கே (1)
ஒன்னே ஆனே அக்கே இக்கே – எழுத். புணர்:17/3
அக்கொடு (1)
ஒற்று நிலை திரியாது அக்கொடு வரூஉம் – எழுத். குற்.புண:13/1
அக (1)
அக காழனவே மரம் என மொழிப – பொருள். மரபி:85/2
அகத்தவர் (1)
நால் பெயர் எல்லை அகத்தவர் வழங்கும் – பொருள். செய்யு:79/4
அகத்திடுமே (1)
கவவு அகத்திடுமே – சொல். உரி:59/1
அகத்திணை (2)
அகத்திணை மருங்கின் அளவுதல் இலவே – பொருள். அகத்:55/2
அகத்திணை மருங்கின் அரில் தப உணர்ந்தோர் – பொருள். புறத்:1/1
அகத்து (2)
அகத்து எழு வளி இசை அரில் தப நாடி – எழுத். பிறப்:20/4
சொல்லும்-காலை உரை அகத்து அடக்கி – பொருள். மரபி:100/3
அகத்தும் (1)
அ நாள் அகத்தும் அது வரைவு இன்றே – பொருள். கள:31/2
அகத்தோன் (2)
அகத்தோன் பெருக்கமும் அன்றியும் முரணிய – பொருள். புறத்:12/4
அகத்தோன் வீழ்ந்த நொச்சியும் மற்று அதன் – பொருள். புறத்:13/5
அகப்பட்ட (2)
தம்தம் கிளவி தம் அகப்பட்ட – எழுத். தொகை:22/4
முத்தை வரூஉம் காலம் தோன்றின் – 22/5
தரவு அகப்பட்ட மரபினது என்ப – பொருள். செய்யு:134/2
அகப்படுத்தல் (1)
தன் நிலை உரைத்தல் தெளிவு அகப்படுத்தல் என்று – பொருள். கள:10/4
அகப்படுமே (1)
தரவு இயல் ஒத்தும் அதன் அகப்படுமே – பொருள். செய்யு:137/1
புரை தீர் இறுதி நிலையுரைத்தன்றே – 137/2
அகப்பாட்டு (2)
அகப்பாட்டு_வண்ணம் புறப்பாட்டு_வண்ணம் – பொருள். செய்யு:213/7
அகப்பாட்டு_வண்ணம் – பொருள். செய்யு:224/1
அகப்பாட்டு_வண்ணம் (2)
அகப்பாட்டு_வண்ணம் புறப்பாட்டு_வண்ணம் – பொருள். செய்யு:213/7
அகப்பாட்டு_வண்ணம் – பொருள். செய்யு:224/1
முடியா தன்மையின் முடிந்ததன் மேற்றே – 224/2
அகம் (5)
அகம் என் கிளவிக்கு கை முன் வரினே – எழுத். புள்.மயங்:20/1
கண் கால் புறம் அகம் உள் உழை கீழ் மேல் – சொல். வேற்.இய:21/1
தான் அகம் புகாஅன் பெயர்தல் இன்மையின் – பொருள். கள:16/3
அகம் புகல் மரபின் வாயில்கட்கு உரிய – பொருள். கற்:11/6
அகம் மலி ஊடல் அகற்சி-கண்ணும் – பொருள். கற்:18/2
அகமே (1)
வேந்து உறு தொழிலே யாண்டினது அகமே – பொருள். கற்:48/1
அகர (12)
அகர இகரம் ஐகாரம் ஆகும் – எழுத். மொழி:21/1
அகர உகரம் ஔகாரம் ஆகும் – எழுத். மொழி:22/1
ஆறன் உருபின் அகர கிளவி – எழுத். புணர்:13/1
ஈறு ஆகு அகர முனை கெடுதல் வேண்டும் – எழுத். புணர்:13/2
அத்தின் அகரம் அகர முனை இல்லை – எழுத். புணர்:23/1
அகர உகரமொடு அவை என மொழிப – எழுத். தொகை:28/5
பல்லவை நுதலிய அகர இறு பெயர் – எழுத். உரு:2/1
அகர இறுதி பெயர் நிலை முன்னர் – எழுத். உயி.மயங்:1/1
ஆகார இறுதி அகர இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:19/1
அறிய தோன்றும் அகர கிளவி – எழுத். உயி.மயங்:24/2
உகர இறுதி அகர இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:52/1
அகர ஆகாரம் வரூஉம்-காலை – எழுத். புள்.மயங்:16/1
அகரத்து (1)
அகரத்து இம்பர் யகர புள்ளியும் – எழுத். மொழி:23/1
அகரம் (12)
அகரம் முதல் – எழுத். நூல்:1/2
அத்தின் அகரம் அகர முனை இல்லை – எழுத். புணர்:23/1
மெய்ம்மை ஆக அகரம் மிகுமே – எழுத். உயி.மயங்:21/2
இரா என் கிளவிக்கு அகரம் இல்லை – எழுத். உயி.மயங்:25/1
அகரம் வல்லெழுத்து அவை அவண் நிலையா – எழுத். உயி.மயங்:29/3
வேற்றுமைக்கு உ கெட அகரம் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:4/1
ஈற்று-மிசை அகரம் நீடலும் உரித்தே – எழுத். புள்.மயங்:16/2
ஏனை எகினே அகரம் வருமே – எழுத். புள்.மயங்:42/1
முதல்-கண் மெய் கெட அகரம் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:52/2
பெயர் ஒற்று அகரம் துவர கெடுமே – எழுத். புள்.மயங்:53/2
உகரம் கெடு வழி அகரம் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:79/3
அகரம் வரினும் எட்டன் முன் இயல்பே – எழுத். குற்.புண:45/2
அகரமும் (1)
அண்மை சொல்லிற்கு அகரமும் ஆகும் – சொல். விளி:14/1
அகரமொடு (4)
உரு உரு ஆகி அகரமொடு உயிர்த்தலும் – எழுத். நூல்:17/2
மெய்யின் இயக்கம் அகரமொடு சிவணும் – எழுத். மொழி:13/1
ஈறு ஆகு புள்ளி அகரமொடு நிலையும் – எழுத். தொகை:19/3
ஆன் ஒற்று அகரமொடு நிலை இடன் உடைத்தே – எழுத். உயி.மயங்:30/1
அகல்-வயின் (1)
வேற்று நாட்டு அகல்-வயின் விழுமத்தானும் – பொருள். கற்:5/45
அகல்வு (1)
விட்டு அகல்வு இன்றி விரிவொடு பொருந்தி – பொருள். மரபி:102/1
அகல (1)
வியல் என் கிளவி அகல பொருட்டே – சொல். உரி:66/1
அகலமும் (2)
நனவே களனும் அகலமும் செய்யும் – சொல். உரி:78/1
அன்பினது அகலமும் அகற்சியது அருமையும் – பொருள். அகத்:41/10
அகலின் (1)
சொல் எதிர் மொழிதல் அருமைத்து அகலின் – பொருள். கள:19/1
அல்ல கூற்றுமொழி அவள்-வயினான – 19/2
அகவல் (1)
அகவல் என்பது ஆசிரியம்மே – பொருள். செய்யு:81/1
அகற்சி (1)
அயலோர் ஆயினும் அகற்சி மேற்றே – பொருள். அகத்:38/1
அகற்சி-கண்ணும் (1)
அகம் மலி ஊடல் அகற்சி-கண்ணும் – பொருள். கற்:18/2
வேற்றுமை கிளவி தோற்றவும் பெறுமே – 18/3
அகற்சியது (1)
அன்பினது அகலமும் அகற்சியது அருமையும் – பொருள். அகத்:41/10
அகற்சியானும் (1)
அருளொடு புணர்ந்த அகற்சியானும் – பொருள். புறத்:21/22
காமம் நீத்த பாலினானும் என்று – 21/23
அகற்சியின் (1)
பரத்தையின் அகற்சியின் பரிந்தோள் குறுகி – பொருள். அகத்:41/22
அகற்சியும் (1)
அருமையின் அகற்சியும் அவள் அறிவுறுத்து – பொருள். கள:23/9
அகறல் (1)
அச்சத்தின் அகறல் அவன் புணர்வு மறுத்தல் – பொருள். மெய்ப்:23/2
அகன் (1)
மக்கள் நுதலிய அகன் ஐந்திணையும் – பொருள். அகத்:54/1
அகன்ற (2)
அகன்ற கிழவனை புலம்பு நனி காட்டி – பொருள். கற்:6/12
உள் நின்று அகன்ற உரையொடு புணர்ந்து – பொருள். செய்யு:166/5
அகன்று (2)
நீத்து அகன்று உறையார் என்மனார் புலவர் – பொருள். கற்:46/2
அகன்று பொருள் கிடப்பினும் அணுகிய நிலையினும் – பொருள். செய்யு:210/1
அகன்றோர் (1)
சேய் நிலைக்கு அகன்றோர் செலவினும் வரவினும் – பொருள். அகத்:40/8
அகைப்பு (2)
எண்ணு_வண்ணம் அகைப்பு_வண்ணம் – பொருள். செய்யு:213/9
அகைப்பு_வண்ணம் அறுத்துஅறுத்து ஒழுகும் – பொருள். செய்யு:229/1
அகைப்பு_வண்ணம் (2)
எண்ணு_வண்ணம் அகைப்பு_வண்ணம் – பொருள். செய்யு:213/9
தூங்கல்_வண்ணம் ஏந்தல்_வண்ணம் – 213/10
அகைப்பு_வண்ணம் அறுத்துஅறுத்து ஒழுகும் – பொருள். செய்யு:229/1
அங்கத (3)
கைக்கிளை பரிபாட்டு அங்கத செய்யுளொடு – பொருள். செய்யு:118/2
அங்கத செய்யுள் என்மனார் புலவர் – பொருள். செய்யு:129/2
அங்கத பாட்டு அளவு அவற்றொடு ஒக்கும் – பொருள். செய்யு:159/1
அங்கதம் (1)
அங்கதம் முதுசொல் அ ஏழ் நிலத்தும் – பொருள். செய்யு:79/2
அங்கதம்-தானே (1)
அங்கதம்-தானே அரில் தப தெரியின் – பொருள். செய்யு:124/1
அங்காந்து (1)
அ ஆ ஆ இரண்டு அங்காந்து இயலும் – எழுத். பிறப்:3/2
அங்கு (1)
அங்கு அதன் முதல்வன் கிழவன் ஆகும் – பொருள். கள:48/2
அச்ச (2)
அச்ச கிளவிக்கு ஐந்தும் இரண்டும் – சொல். வேற்.மயங்:17/1
ஆ முறை மூன்றும் அச்ச பொருள – சொல். உரி:67/2
அச்சத்தின் (1)
அச்சத்தின் அகறல் அவன் புணர்வு மறுத்தல் – பொருள். மெய்ப்:23/2
அச்சம் (10)
தண்மை வெம்மை அச்சம் என்றா – சொல். வேற்.இய:17/2
அச்சம் பயம் இலி காலம் பெருமை என்று – சொல். இடை:6/1
அச்சம் முன்தேற்று ஆ ஈர் ஐந்தும் – சொல். உரி:85/4
நன்மை தீமை அச்சம் சார்தல் என்று – பொருள். அகத்:36/3
கண்ணே அலமரல் இமைப்பே அச்சம் என்று – பொருள். கள:4/2
நொந்து தெளிவு ஒழிப்பினும் அச்சம் நீடினும் – பொருள். கள:20/8
கிழவோன் செய் வினைக்கு அச்சம் ஆகும் – பொருள். கற்:7/4
பிரிதல் அச்சம் உண்மையானும் – பொருள். பொருளி:31/2
அச்சம் பெருமிதம் வெகுளி உவகை என்று – பொருள். மெய்ப்:3/2
பிணங்கல் சாலா அச்சம் நான்கே – பொருள். மெய்ப்:8/2
அச்சமும் (5)
அச்சமும் உவகையும் எச்சம் இன்றி – பொருள். புறத்:36/16
அச்சமும் நாணும் மடனும் முந்துறுதல் – பொருள். கள:8/1
ஆற்றினது அருமையும் அழிவும் அச்சமும் – பொருள். கள:45/1
ஊறும் உளப்பட அதன் ஓர்_அன்ன – 45/2
காமத்தின் வலியும் கைவிடின் அச்சமும் – பொருள். கற்:5/41
தான் அவள் பிழைத்த நிலையின்-கண்ணும் – 5/42
செய் பொருள் அச்சமும் வினை-வயின் பிரிவும் – பொருள். பொருளி:38/1
அச்சுறுத்தலும் (1)
அஞ்சி அச்சுறுத்தலும் உரைத்துழி கூட்டமொடு – பொருள். கள:23/12
அசை (17)
ஆங்க என்னும் உரை_அசை கிளவியும் – எழுத். உயி.மயங்:2/3
ஏவல் குறித்த உரை_அசை மியாவும் – எழுத். உயி.மயங்:22/3
அசை திரிந்து இசையா என்மனார் புலவர் – பொருள். பொருளி:1/2
மாத்திரை எழுத்து இயல் அசை வகை எனாஅ – பொருள். செய்யு:1/1
தனி குறில் முதல் அசை மொழி சிதைந்து ஆகாது – பொருள். செய்யு:7/1
ஈர் அசை கொண்டும் மூ அசை புணர்த்தும் – பொருள். செய்யு:12/1
ஈர் அசை கொண்டும் மூ அசை புணர்த்தும் – பொருள். செய்யு:12/1
நிரை அசை இயல ஆகும் என்ப – பொருள். செய்யு:16/2
அளபெடை அசை நிலை ஆகலும் உரித்தே – பொருள். செய்யு:17/1
வெண்சீர் அல்லா மூ அசை என்ப – பொருள். செய்யு:20/2
வெண்சீர் ஈற்று அசை நிரை அசை இயற்றே – பொருள். செய்யு:29/1
வெண்சீர் ஈற்று அசை நிரை அசை இயற்றே – பொருள். செய்யு:29/1
அசை கூன் ஆகு அ-வயினான – பொருள். செய்யு:48/1
சீர் இயை மருங்கின் ஓர் அசை ஒப்பின் – பொருள். செய்யு:56/1
அசை சீர்த்து ஆகும் அ வழியான – பொருள். செய்யு:73/1
மொழி அசை ஆகியும் வழி அசை புணர்ந்தும் – பொருள். செய்யு:123/3
மொழி அசை ஆகியும் வழி அசை புணர்ந்தும் – பொருள். செய்யு:123/3
அசைக்கும் (1)
நின்ற வழி அசைக்கும் கிளவி என்ப – சொல். எச்ச:29/4
அசைச்சொல் (3)
அம்ம என்னும் அசைச்சொல் நீட்டம் – சொல். விளி:36/1
மா என் கிளவி வியங்கோள் அசைச்சொல் – சொல். இடை:25/1
ஆ-வயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் – சொல். இடை:26/2
அசைநிலை (9)
அசைநிலை கிளவி ஆகி வருநவும் – சொல். இடை:2/5
மற்று என் கிளவி வினைமாற்று அசைநிலை – சொல். இடை:14/1
அ பால் இரண்டு என மொழிமனார் புலவர் – 14/2
அந்தில் ஆங்க அசைநிலை கிளவி என்று – சொல். இடை:19/1
அசைநிலை கிளவி ஆகு வழி அறிதல் – சொல். இடை:23/1
ஏயும் குரையும் இசைநிறை அசைநிலை – சொல். இடை:24/1
ஆ இரண்டு ஆகும் இயற்கைய என்ப – 24/2
ஆ ஏழ் சொல்லும் அசைநிலை கிளவி – சொல். இடை:31/3
ஆ-வயின் மூன்றும் பிரிவு இல் அசைநிலை – சொல். இடை:32/2
இசைநிறை அசைநிலை பொருளொடு புணர்தல் என்று – சொல். எச்ச:15/1
அசைநிலை வரையார் சீர் நிலைபெறவே – பொருள். செய்யு:27/2
அசையும் (1)
அசையும் சீரும் இசையொடு சேர்த்தி – பொருள். செய்யு:11/1
அசைவே (1)
இளிவே இழவே அசைவே வறுமை என – பொருள். மெய்ப்:5/1
அஞ்ச (2)
அஞ்ச வந்த உரிமை-கண்ணும் – பொருள். கற்:5/4
அஞ்ச வந்த ஆங்கு இரு வகையினும் – பொருள். பொருளி:31/4
அஞ்சல் (2)
அழியல் அஞ்சல் என்று ஆ இரு பொருளினும் – பொருள். கற்:5/22
தெய்வம் அஞ்சல் புரை அறம் தெளிதல் – பொருள். மெய்ப்:24/1
அஞ்சலின் (1)
நோக்கலின் அஞ்சலின் சிதைப்பின் என்றா – சொல். வேற்.இய:11/8
அஞ்சலும் (1)
தன்னை அழிதலும் அவண் ஊறு அஞ்சலும் – பொருள். பொருளி:16/3
இரவினும் பகலினும் நீ வா என்றலும் – 16/4
அஞ்சி (1)
அஞ்சி அச்சுறுத்தலும் உரைத்துழி கூட்டமொடு – பொருள். கள:23/12
அஞ்சிய (2)
மகட்பாடு அஞ்சிய மகட்பாலானும் – பொருள். புறத்:24/15
நின்று நனி பிரிவின் அஞ்சிய பையுளும் – பொருள். கற்:5/39
அஞ்சு (1)
அஞ்சு தக தலை சென்று அடல் குறித்தன்றே – பொருள். புறத்:7/2
அஞர் (1)
கடை கொண்டு பெயர்தலின் கலங்கு அஞர் எய்தி – பொருள். அகத்:41/4
அட்ட (2)
அடுத்து ஊர்ந்த அட்ட கொற்றத்தானும் – பொருள். புறத்:8/4
பட்ட வேந்தனை அட்ட வேந்தன் – பொருள். புறத்:17/10
அட்டு (1)
பனையின் முன்னர் அட்டு வரு-காலை – எழுத். உயி.மயங்:82/1
அட (1)
பசி அட நிற்றல் பசலை பாய்தல் – பொருள். மெய்ப்:22/3
அடக்கம் (1)
தன்மை அடக்கம் வரைதல் அன்பு எனாஅ – பொருள். மெய்ப்:12/3
அடக்கி (1)
சொல்லும்-காலை உரை அகத்து அடக்கி – பொருள். மரபி:100/3
நுண்மையொடு புணர்ந்த ஒண்மைத்து ஆகி – 100/4
அடக்கிய (2)
மூன்று உறுப்பு அடக்கிய பிண்டத்தானும் என்று – பொருள். செய்யு:168/4
மூன்று உறுப்பு அடக்கிய தன்மைத்து ஆயின் – பொருள். செய்யு:172/1
அடக்கியல் (1)
அடக்கியல் இன்றி அடி நிமிர்ந்து ஒழுகியும் – பொருள். செய்யு:149/4
அடக்கியும் (1)
செய்யா மரபின் தொழிற்படுத்து அடக்கியும் – பொருள். பொருளி:2/7
அவர் அவர் உறு பிணி தம போல் சேர்த்தியும் – 2/8
அடக்கு (2)
அடக்கு இயல் வாரம் தரவொடு ஒக்கும் – பொருள். செய்யு:144/1
அடக்கு இயல் வாரமொடு அ நிலைக்கு உரித்தே – பொருள். செய்யு:152/2
அடங்க (1)
அடங்க காட்டுதல் பொருளின்-கண்ணும் – பொருள். கற்:9/7
அடங்கா (1)
அடங்கா ஒழுக்கத்து அவன்-வயின் அழிந்தோளை – பொருள். கற்:9/6
அடங்காது (1)
ஒற்றொடு புணர்ந்த வல்லெழுத்து அடங்காது – பொருள். செய்யு:242/1
குறளடி முதலா ஐந்து அடி ஒப்பித்து – 242/2
அடங்கும் (1)
ஆ இரு பாவினுள் அடங்கும் என்ப – பொருள். செய்யு:107/3
அடல் (1)
அஞ்சு தக தலை சென்று அடல் குறித்தன்றே – பொருள். புறத்:7/2
அடி (21)
பட்டாங்கு அமைந்த ஈர் அடி எண் சீர் – சொல். எச்ச:10/2
அடிமறி செய்தி அடி நிலை திரிந்து – சொல். எச்ச:11/1
ஈற்று அடி இறு சீர் எருத்து-வயின் திரியும் – சொல். எச்ச:12/2
அடி மேல் வீழ்ந்த கிழவனை நெருங்கி – பொருள். கற்:6/29
யாத்த சீரே அடி யாப்பு எனாஅ – பொருள். செய்யு:1/2
நிற்றல் இன்றே ஈற்று அடி மருங்கினும் – பொருள். செய்யு:9/2
நால் சீர் கொண்டது அடி எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:32/1
அடி உள்ளனவே தளையொடு தொடையே – பொருள். செய்யு:33/1
அடி இறந்து வருதல் இல் என மொழிப – பொருள். செய்யு:34/1
வெண்பாட்டு ஈற்று அடி மு சீர்த்து ஆகும் – பொருள். செய்யு:72/1
தரவே-தானும் நால் அடி இழிபு ஆய் – பொருள். செய்யு:133/1
அடக்கியல் இன்றி அடி நிமிர்ந்து ஒழுகியும் – பொருள். செய்யு:149/4
தொகு நிலை மரபின் அடி இல என்ப – பொருள். செய்யு:160/3
நாலீர் ஐம்பது உயர்பு அடி ஆக – பொருள். செய்யு:162/2
அடி வரை இல்லன ஆறு என மொழிப – பொருள். செய்யு:164/2
அடி நிமிர் கிளவி ஈர்_ஆறு ஆகும் – பொருள். செய்யு:182/1
அடி இகந்து வரினும் கடி வரை இன்றே – பொருள். செய்யு:183/1
அடி இறந்து ஓடி அதன் ஓர்_அற்றே – பொருள். செய்யு:233/2
அம்மை-தானே அடி நிமிர்வு இன்றே – பொருள். செய்யு:235/3
பரந்த மொழியான் அடி நிமிர்ந்து ஒழுகினும் – பொருள். செய்யு:238/2
குறளடி முதலா ஐந்து அடி ஒப்பித்து – பொருள். செய்யு:242/2
அடி-தொறும் (1)
அடி-தொறும் தலை எழுத்து ஒப்பது மோனை – பொருள். செய்யு:92/1
அடி-வயின் (1)
கலித்தளை அடி-வயின் நேர் ஈற்று இயற்சீர் – பொருள். செய்யு:25/1
அடிக்கு (2)
வரை நிலை இன்றே அ அடிக்கு என்ப – பொருள். செய்யு:60/2
ஐ ஐந்து ஆகும் இழிபு அடிக்கு எல்லை – பொருள். செய்யு:162/3
அடிக்கும் (2)
இன் சீர் வகையின் ஐந்து அடிக்கும் உரிய – பொருள். செய்யு:54/2
முடுகியல் வரையார் முதல் ஈர் அடிக்கும் – பொருள். செய்யு:66/1
அடிக்கே (1)
வெண்சீர் வரையார் ஆசிரிய அடிக்கே – பொருள். செய்யு:30/2
அடிசிலும் (1)
அடிசிலும் பூவும் தொடுதல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:5/14
அடித்தே (2)
அம்போதரங்கம் அறுபதிற்று அடித்தே – பொருள். செய்யு:151/1
செம்பால் வாரம் சிறுமைக்கு எல்லை – 151/2
நெடு வெண்பாட்டே மு_நால் அடித்தே – பொருள். செய்யு:158/1
குறு வெண்பாட்டின் அளவு எழு சீரே – 158/2
அடிநிலை-காறும் (1)
மாத்திரை முதலா அடிநிலை-காறும் – பொருள். செய்யு:104/1
நோக்குதல் காரணம் நோக்கு எனப்படுமே – 104/2
அடிமறி (2)
நிரல்நிறை சுண்ணம் அடிமறி மொழிமாற்று – சொல். எச்ச:8/1
அடிமறி செய்தி அடி நிலை திரிந்து – சொல். எச்ச:11/1
அடிமறியான (1)
தோற்றமும் வரையார் அடிமறியான – சொல். எச்ச:12/3
அடிமை (1)
அடிமை வன்மை விருந்தே குழுவே – சொல். கிளவி:57/2
அடியின் (2)
அடியின் சிறப்பே பாட்டு எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:35/1
எழுத்து முதலா ஈண்டிய அடியின் – பொருள். செய்யு:78/1
குறித்த பொருளை முடிய நாட்டல் – 78/2
அடியும் (6)
ஐ வகை அடியும் விரிக்கும்-காலை – பொருள். செய்யு:50/1
ஐ வகை அடியும் ஆசிரியக்கு உரிய – பொருள். செய்யு:52/1
ஐ சீர் அடியும் உள என மொழிப – பொருள். செய்யு:63/2
மூ வகை அடியும் முன்னுதல் இலவே – பொருள். செய்யு:67/2
சொற்சீர் அடியும் முடுகியல் அடியும் – பொருள். செய்யு:122/1
சொற்சீர் அடியும் முடுகியல் அடியும் – பொருள். செய்யு:122/1
அ பா நிலைமைக்கு உரிய ஆகும் – 122/2
அடியே (5)
வஞ்சி அடியே இரு சீர்த்து ஆகும் – பொருள். செய்யு:45/1
அறு சீர் அடியே ஆசிரிய_தளையொடு – பொருள். செய்யு:64/1
எழு சீர் அடியே முடுகியல் நடக்கும் – பொருள். செய்யு:65/1
ஈற்று அயல் அடியே ஆசிரிய மருங்கின் – பொருள். செய்யு:68/1
ஆயிரம் ஆகும் இழிபு மூன்று அடியே – பொருள். செய்யு:157/2
அடியோர் (1)
அடியோர் பாங்கினும் வினைவலர் பாங்கினும் – பொருள். அகத்:23/1
அடுக்கிய (3)
உருபு தொடர்ந்து அடுக்கிய வேற்றுமை கிளவி – சொல். வேற்.மயங்:19/1
உடல் வேந்து அடுக்கிய உன்ன நிலையும் – பொருள். புறத்:5/8
அடுக்கிய தோற்றம் விடுத்தல் பண்பே – பொருள். உவம:36/1
அடுக்கியும் (1)
ஐ சீர் அடுக்கியும் ஆறு மெய் பெற்றும் – பொருள். செய்யு:154/2
அடுக்குந (2)
சொல் முறை முடியாது அடுக்குந வரினும் – சொல். வினை:36/2
தம்தம் கிளவி அடுக்குந வரினும் – சொல். எச்ச:33/2
அடுக்கே (2)
அவை மூன்று என்ப ஒரு சொல் அடுக்கே – சொல். எச்ச:15/2
விரை சொல் அடுக்கே மூன்று வரம்பு ஆகும் – சொல். எச்ச:28/1
அடுத்த (5)
ஆண்மை அடுத்த மகன் என் கிளவியும் – சொல். பெயர்:9/1
பெண்மை அடுத்த மகள் என் கிளவியும் – சொல். பெயர்:9/2
பெண்மை அடுத்த இகர இறுதியும் – சொல். பெயர்:9/3
பெண்மை அடுத்த மகன் என் கிளவியும் – சொல். பெயர்:10/3
பொய் தலை அடுத்த மடலின்-கண்ணும் – பொருள். கள:20/21
அடுத்து (3)
முன்னும் பின்னும் மொழி அடுத்து வருதலும் – சொல். இடை:3/2
அடுத்து ஊர்ந்த அட்ட கொற்றத்தானும் – பொருள். புறத்:8/4
அடுத்து ஊர்ந்து ஏத்திய இயன்மொழி வாழ்த்தும் – பொருள். புறத்:35/2
அடை (3)
அடை சினை முதல் என முறை மூன்றும் மயங்காமை – சொல். கிளவி:26/1
இடைநிலைப்பாட்டே தரவு போக்கு அடை என – பொருள். செய்யு:132/1
அடை நிலை கிளவி தாழிசை பின்னர் – பொருள். செய்யு:135/1
அடைந்த (1)
ஆங்க நால் வகையினும் அடைந்த சார்போடு – பொருள். செய்யு:186/3
அடைய (1)
கண்ணுற்று அடைய யகாரம் பிறக்கும் – எழுத். பிறப்:17/2
அடையா (1)
தாயத்தின் அடையா ஈய செல்லா – பொருள். பொருளி:27/1
அடையொடு (2)
அடையொடு தோன்றினும் புணர் நிலைக்கு உரிய – எழுத். புணர்:8/2
அடையொடு தோன்றினும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். புள்.மயங்:23/1
அடைவு (1)
தன் பா அல் வழி தான் அடைவு இன்றே – பொருள். செய்யு:21/1
அண்ணம் (8)
ககார ஙகாரம் முதல் நா அண்ணம் – எழுத். பிறப்:7/1
சகார ஞகாரம் இடை நா அண்ணம் – எழுத். பிறப்:8/1
டகார ணகாரம் நுனி நா அண்ணம் – எழுத். பிறப்:9/1
அண்ணம் நண்ணிய பல் முதல் மருங்கில் – எழுத். பிறப்:11/1
அணரி நுனி நா அண்ணம் ஒற்ற – எழுத். பிறப்:12/1
நுனி நா அணரி அண்ணம் வருட – எழுத். பிறப்:13/1
ஆ-வயின் அண்ணம் ஒற்றவும் வருடவும் – எழுத். பிறப்:14/2
அண்ணம் சேர்ந்த மிடற்று எழு வளி இசை – எழுத். பிறப்:17/1
அண்ணமும் (1)
அண்ணமும் உளப்பட எண் முறை நிலையான் – எழுத். பிறப்:1/4
அண்பல் (2)
அண்பல் முதல் நா விளிம்பு உறல் உடைய – எழுத். பிறப்:4/4
நா விளிம்பு வீங்கி அண்பல் முதல் உற – எழுத். பிறப்:14/1
அண்மை (3)
அண்மை சுட்டிய விளிநிலை கிளவியும் – எழுத். உயி.மயங்:8/2
அண்மை சொல்லே இயற்கை ஆகும் – சொல். விளி:10/1
அண்மை சொல்லிற்கு அகரமும் ஆகும் – சொல். விளி:14/1
அணங்கிய (1)
புறத்தோன் அணங்கிய பக்கமும் திறல் பட – பொருள். புறத்:12/5
அணங்கே (1)
அணங்கே விலங்கே கள்வர் தம் இறை என – பொருள். மெய்ப்:8/1
அணரி (2)
அணரி நுனி நா அண்ணம் ஒற்ற – எழுத். பிறப்:12/1
நுனி நா அணரி அண்ணம் வருட – எழுத். பிறப்:13/1
அணி (6)
இனி அணி என்னும்-காலையும் இடனும் – எழுத். உயி.மயங்:34/1
நெய் அணி மயக்கம் புரிந்தோள் நோக்கி – பொருள். கற்:5/28
கயந்தலை தோன்றிய காமர் நெய் அணி – பொருள். கற்:6/8
நயந்த கிழவனை நெஞ்சு புண்ணுறீஇ – 6/9
தாயர் கண்ணிய நல் அணி புதல்வனை – பொருள். கற்:6/32
அணி நிலை உரைத்தலும் கூத்தர் மேன – பொருள். கற்:27/5
ஊழ் அணி தைவரல் உடை பெயர்த்து உடுத்தலொடு – பொருள். மெய்ப்:14/2
அணிந்தவை (1)
அல்குல் தைவரல் அணிந்தவை திருத்தல் – பொருள். மெய்ப்:15/1
அணிந்து (1)
இன் நகை புதல்வனை தழீஇ இழை அணிந்து – பொருள். கற்:10/9
பின்னர் வந்த வாயில்-கண்ணும் – 10/10
அணிலொடு (1)
மூங்கா வெருகு எலி மூ வரி அணிலொடு – பொருள். மரபி:6/1
ஆங்கு_அவை நான்கும் குட்டிக்கு உரிய – 6/2
அணுகிய (1)
அகன்று பொருள் கிடப்பினும் அணுகிய நிலையினும் – பொருள். செய்யு:210/1
அணை (1)
பயம் கெழு துனை அணை புல்லி புல்லாது – பொருள். கற்:5/31
அத்தின் (1)
அத்தின் அகரம் அகர முனை இல்லை – எழுத். புணர்:23/1
அத்து (3)
அத்து இடை வரூஉம் கலம் என் அளவே – எழுத். தொகை:26/1
அத்து அவண் வரினும் வரை நிலை இன்றே – எழுத். உயி.மயங்:17/1
உண்மையும் உரித்தே அத்து என் சாரியை – எழுத். புள்.மயங்:10/2
அத்தும் (3)
அத்தும் இன்னும் உறழ தோன்றல் – எழுத். உரு:21/2
அத்தும் இன்னும் சாரியை ஆகும் – எழுத். உயி.மயங்:39/2
அத்தும் ஆன்-மிசை வரை நிலை இன்றே – எழுத். புள்.மயங்:36/2
அத்தே (3)
இன்னே வற்றே அத்தே அம்மே – எழுத். புணர்:17/2
அத்தே வற்றே ஆ இரு மொழி மேல் – எழுத். புணர்:31/1
மஃகான் புள்ளி முன் அத்தே சாரியை – எழுத். உரு:13/1
அத்தொடு (2)
நிலா என் கிளவி அத்தொடு சிவணும் – எழுத். உயி.மயங்:26/1
அத்தொடு சிவணும் ஆயிரத்து இறுதி – எழுத். புள்.மயங்:22/1
அத்தொடும் (1)
அத்தொடும் சிவணும் ஏழன் உருபே – எழுத். உரு:9/2
அதர்ப்பட (2)
முயற்சி காலத்து அதர்ப்பட நாடி – பொருள். கள:38/1
அதர்ப்பட யாத்தலொடு அனை மரபினவே – பொருள். மரபி:97/2
அதற்கு (4)
அதற்கு வினை உடைமையின் அதற்கு உடம்படுதலின் – சொல். வேற்.இய:15/1
அதற்கு வினை உடைமையின் அதற்கு உடம்படுதலின் – சொல். வேற்.இய:15/1
அதற்கு படு பொருளின் அது ஆகு கிளவியின் – சொல். வேற்.இய:15/2
அதற்கு யாப்பு உடைமையின் அதன் பொருட்டு ஆதலின் – சொல். வேற்.இய:15/3
அதன் (36)
ஆனின் னகரமும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். புணர்:22/1
யாம் என் இறுதியும் அதன் ஓர்_அன்ன – எழுத். உரு:16/2
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:14/1
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:23/1
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:50/1
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:57/1
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:64/1
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:74/1
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:90/1
நகர இறுதியும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். புள்.மயங்:3/1
அடையொடு தோன்றினும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். புள்.மயங்:23/1
தமிழ் என் கிளவியும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். புள்.மயங்:90/1
அதன் நிலை உயிர்க்கும் யா வரு-காலை – எழுத். குற்.புண:74/1
எண்ணும்-காலும் அது அதன் மரபே – சொல். கிளவி:47/1
அதனின் இயறல் அதன் தகு கிளவி – சொல். வேற்.இய:13/1
அதன் வினைப்படுதல் அதனின் ஆதல் – சொல். வேற்.இய:13/2
அன்ன பிறவும் அதன் பால என்மனார் – சொல். வேற்.இய:13/8
அதற்கு யாப்பு உடைமையின் அதன் பொருட்டு ஆதலின் – சொல். வேற்.இய:15/3
அ பொருள் கிளவியும் அதன் பால என்மனார் – சொல். வேற்.இய:15/5
அன்ன பிறவும் அதன் பால என்மனார் – சொல். வேற்.இய:17/9
அன்ன பிறவும் அதன் பால என்மனார் – சொல். வேற்.இய:21/4
பண்பு கொள் பெயரும் அதன் ஓர்_அற்றே – சொல். விளி:17/1
பண்பு கொள் பெயரும் அதன் ஓர்_அற்றே – சொல். விளி:23/1
என்று என் கிளவியும் அதன் ஓர்_அற்றே – சொல். இடை:11/1
அன்ன பிறவும் அதன் குணம் நுதலி – சொல். எச்ச:20/2
அகத்தோன் வீழ்ந்த நொச்சியும் மற்று அதன் – பொருள். புறத்:13/5
புறத்தோன் வீழ்ந்த புதுமையானும் – 13/6
வரைவு உடன்படுதலும் ஆங்கு அதன் புறத்து – பொருள். கள:16/13
ஆங்கு அதன் தன்மையின் வன்புறை உளப்பட – பொருள். கள:23/44
ஊறும் உளப்பட அதன் ஓர்_அன்ன – பொருள். கள:45/2
அங்கு அதன் முதல்வன் கிழவன் ஆகும் – பொருள். கள:48/2
தரவு இயல் ஒத்தும் அதன் அகப்படுமே – பொருள். செய்யு:137/1
ஒருபான் சிறுமை இரட்டி அதன் உயர்பே – பொருள். செய்யு:150/1
நுண்ணிதின் விளக்கல் அது அதன் பண்பே – பொருள். செய்யு:166/6
அடி இறந்து ஓடி அதன் ஓர்_அற்றே – பொருள். செய்யு:233/2
வழி எனப்படுவது அதன் வழித்து ஆகும் – பொருள். மரபி:95/1
உரை எடுத்து அதன் முன் யாப்பினும் சூத்திரம் – பொருள். மரபி:99/1
அதன்-பால (1)
என்ன கிளவியும் அதன்-பால என்மனார் – சொல். வேற்.இய:11/10
அதனான் (1)
அதனான் செயற்படற்கு ஒத்த கிளவியும் – சொல். வேற்.மயங்:27/3
அதனின் (3)
அதனின் இயறல் அதன் தகு கிளவி – சொல். வேற்.இய:13/1
அதன் வினைப்படுதல் அதனின் ஆதல் – சொல். வேற்.இய:13/2
அதனின் கோடல் அதனொடு மயங்கல் – சொல். வேற்.இய:13/3
அதனை (1)
அதனை கொள்ளும் பொருள்-வயினானும் – சொல். வேற்.மயங்:27/2
அதனொடு (5)
அதனின் கோடல் அதனொடு மயங்கல் – சொல். வேற்.இய:13/3
அதனொடு இயைந்த ஒரு வினை கிளவி – சொல். வேற்.இய:13/4
அதனொடு இயைந்த வேறு வினை கிளவி – சொல். வேற்.இய:13/5
அதனொடு இயைந்த ஒப்பு அல் ஒப்பு உரை – சொல். வேற்.இய:13/6
இரண்டு அறிவதுவே அதனொடு நாவே – பொருள். மரபி:27/2
அதாஅன்று (2)
நீர் செரு வீழ்ந்த பாசியும் அதாஅன்று – பொருள். புறத்:13/7
ஊர் செரு வீழ்ந்த மற்றதன் மறனும் – 13/8
அதாஅன்று என்ப வெண்பா யாப்பே – பொருள். செய்யு:82/1
அதிகார (1)
நுதலியது அறிதல் அதிகார முறையே – பொருள். மரபி:110/2
அதிர்வும் (1)
அதிர்வும் விதிர்ப்பும் நடுக்கம் செய்யும் – சொல். உரி:18/1
அது (21)
ஐ ஒடு கு இன் அது கண் என்னும் – எழுத். புணர்:11/1
எண்ணும்-காலும் அது அதன் மரபே – சொல். கிளவி:47/1
இன் அது கண் விளி என்னும் ஈற்ற – சொல். வேற்.இய:3/3
அதற்கு படு பொருளின் அது ஆகு கிளவியின் – சொல். வேற்.இய:15/2
அது என பெரிய வேற்றுமை கிளவி – சொல். வேற்.இய:18/2
முதற்சினை கிளவிக்கு அது என் வேற்றுமை – சொல். வேற்.மயங்:4/1
அது என் வேற்றுமை உயர்திணை தொகை-வயின் – சொல். வேற்.மயங்:11/1
அது என் உருபு கெட குகரம் வருமே – சொல். வேற்.மயங்:11/2
அது இது உது என வரூஉம் பெயரும் – சொல். பெயர்:13/1
அது சொல் வேற்றுமை உடைமையானும் – சொல். வினை:16/1
பொருட்கு பொருள் தெரியின் அது வரம்பு இன்றே – சொல். உரி:93/1
வேற்று வரைவு வரின் அது மாற்றுதல்-கண்ணும் – பொருள். கள:20/15
அ நாள் அகத்தும் அது வரைவு இன்றே – பொருள். கள:31/2
சொல் இயற்புலவர் அது செந்தொடை என்ப – பொருள். செய்யு:100/2
மொழி கரந்து மொழியின் அது பழிகரப்பு ஆகும் – பொருள். செய்யு:126/1
நுண்ணிதின் விளக்கல் அது அதன் பண்பே – பொருள். செய்யு:166/6
பொது மொழி தொடரின் அது படலம் ஆகும் – பொருள். செய்யு:171/2
தோன்று மொழி புலவர் அது பிண்டம் என்ப – பொருள். செய்யு:172/2
ஆவும் எருமையும் அது சொலப்படுமே – பொருள். மரபி:20/1
நீர் வாழ் சாதியும் அது பெறற்கு உரிய – பொருள். மரபி:42/1
மறுதலை ஆயினும் மற்று அது சிதைவே – பொருள். மரபி:105/2
அதுவே (10)
அ இரு முதலின் தோன்றும் அதுவே – சொல். வேற்.இய:10/4
வினை முதல் கருவி அனை முதற்று அதுவே – சொல். வேற்.இய:12/3
எ பொருள் ஆயினும் கொள்ளும் அதுவே – சொல். வேற்.இய:14/3
இதனின் இற்று இது என்னும் அதுவே – சொல். வேற்.இய:16/3
அன்ன கிளவி கிழமைத்து அதுவே – சொல். வேற்.இய:18/4
அனை வகை குறிப்பின் தோன்றும் அதுவே – சொல். வேற்.இய:20/4
நல தக நாடின் கலக்கமும் அதுவே – பொருள். மெய்ப்:22/11
அதுவே – பொருள். செய்யு:139/1
வண்ணகம் ஒருபோகு என இரு வகைத்தே – 139/2
முன்னுற கிளந்த முடிவினது அதுவே – பொருள். செய்யு:205/2
மேவாங்கு அமைந்த மெய் நெறித்து அதுவே – பொருள். மரபி:102/4
அதுவே-தானும் (4)
அதுவே-தானும் இரு_நால் வகைத்தே – பொருள். புறத்:11/1
அதுவே-தானும் ஒரு நால் வகைத்தே – பொருள். செய்யு:167/1
அதுவே-தானும் இரு வகைத்து ஆகும் – பொருள். செய்யு:174/1
அதுவே-தானும் பிசியொடு மானும் – பொருள். செய்யு:181/1
அந்தணர் (2)
அளபின் கோடல் அந்தணர் மறைத்தே – எழுத். பிறப்:20/5
அந்தணர் திறத்தும் சான்றோர் தேஎத்தும் – பொருள். கற்:5/15
அந்தணர்க்கு (1)
ஆயும்-காலை அந்தணர்க்கு உரிய – பொருள். மரபி:70/2
அந்தணாளர்க்கு (2)
அந்தணாளர்க்கு உரியவும் அரசர்க்கு – பொருள். மரபி:72/1
அந்தணாளர்க்கு அரசு வரைவு இன்றே – பொருள். மரபி:82/1
அந்தம் (5)
இ என அறியும் அந்தம் தமக்கு இலவே – சொல். கிளவி:4/4
அந்தம் இல் சிறப்பின் பிறர் பிறர் திறத்தினும் – பொருள். கற்:5/16
அந்தம் இல் சிறப்பின் மக பழித்து நெருங்கலும் – பொருள். கற்:6/24
அந்தம் இல் சிறப்பின் ஆகிய இன்பம் – பொருள். பொருளி:49/1
அந்தம் சான்ற பிடியொடு பெண்ணே – பொருள். மரபி:3/4
அந்தரத்து (1)
அந்தரத்து எழுதிய எழுத்தின் மான – பொருள். கற்:5/20
அந்தில் (1)
அந்தில் ஆங்க அசைநிலை கிளவி என்று – சொல். இடை:19/1
அந்து (1)
அந்து ஈற்று ஓவும் அன் ஈற்று ஓவும் – சொல். இடை:34/2
அநிலை (1)
நும் என் இறுதியும் அநிலை திரியாது – எழுத். தொகை:20/1
அப்பரும் (2)
மோத்தையும் தகரும் உதளும் அப்பரும் – பொருள். மரபி:2/3
போத்தும் கண்டியும் கடுவனும் பிறவும் – 2/4
மோத்தையும் தகரும் உதளும் அப்பரும் – பொருள். மரபி:47/1
யாத்த என்ப யாட்டின்-கண்ணே – 47/2
அம் (5)
நிற்றலும் உரித்தே அம் என் சாரியை – எழுத். புள்.மயங்:55/2
ஆ மு பெயர்க்கும் அம் இடை வருமே – எழுத். புள்.மயங்:80/2
ஐ அம் பல் என வரூஉம் இறுதி – எழுத். புள்.மயங்:98/1
அம் இடை வரற்கும் உரியவை உளவே – எழுத். குற்.புண:12/2
அம் ஆம் எம் ஏம் என்னும் கிளவியும் – சொல். வினை:5/2
அம்பலும் (2)
அம்பலும் அலரும் களவு வெளிப்படுதலின் – பொருள். கள:48/1
அம்பலும் அலரும் களவு வெளிப்படுக்கும் என்று – பொருள். பொருளி:31/3
அம்போதரங்கம் (2)
கொச்சக ஒருபோகு அம்போதரங்கம் என்று – பொருள். செய்யு:148/1
அம்போதரங்கம் அறுபதிற்று அடித்தே – பொருள். செய்யு:151/1
அம்ம (3)
அம்ம என்னும் உரைப்பொருள் கிளவியும் – எழுத். உயி.மயங்:8/7
அம்ம என்னும் அசைச்சொல் நீட்டம் – சொல். விளி:36/1
அம்ம கேட்பிக்கும் – சொல். இடை:28/1
அம்மின் (2)
அம்மின் இறுதி க ச த-காலை – எழுத். புணர்:27/1
அம்மின் மகரம் செரு-வயின் கெடுமே – எழுத். உயி.மயங்:58/3
அம்மே (3)
இன்னே வற்றே அத்தே அம்மே – எழுத். புணர்:17/2
ஒன்னே ஆனே அக்கே இக்கே – 17/3
புளி_மர கிளவிக்கு அம்மே சாரியை – எழுத். உயி.மயங்:42/1
மரப்பெயர் கிளவிக்கு அம்மே சாரியை – எழுத். குற்.புண:10/1
அம்மை (1)
அம்மை அழகு தொன்மை தோலே – பொருள். செய்யு:1/11
அம்மை-தானே (1)
அம்மை-தானே அடி நிமிர்வு இன்றே – பொருள். செய்யு:235/3
அம்மொடு (2)
எருவும் செருவும் அம்மொடு சிவணி – எழுத். உயி.மயங்:58/1
நினையும்-காலை அம்மொடு சிவணும் – எழுத். உயி.மயங்:81/2
அம்மொடும் (1)
பீர் என் கிளவி அம்மொடும் சிவணும் – எழுத். புள்.மயங்:70/1
அமர் (2)
ஆர் அமர் ஓட்டலும் ஆ பெயர்த்து தருதலும் – பொருள். புறத்:5/11
சுற்று அமர் ஒழிய வென்று கை கொண்டு – பொருள். புறத்:13/3
அமர்தல் (1)
அமர்தல் மேவல் – சொல். உரி:82/1
அமர்ந்து (1)
தான் அமர்ந்து வரூஉம் மேவற்று ஆகும் – பொருள். பொருளி:29/2
அமரர் (1)
ஐயர் பாங்கினும் அமரர் சுட்டியும் – பொருள். கற்:5/29
அமரர்-கண் (1)
அமரர்-கண் முடியும் அறு வகையானும் – பொருள். புறத்:26/1
அமலையும் (1)
வாளோர் ஆடும் அமலையும் வாள் வாய்த்து – பொருள். புறத்:17/11
அமிழ்தம் (1)
வானோர் அமிழ்தம் புரையுமால் எமக்கு என – பொருள். கற்:5/13
அமை (4)
மடை அமை ஏணி-மிசை மயக்கமும் கடைஇ – பொருள். புறத்:13/2
கட்டு அமை ஒழுக்கத்து கண்ணுமையானும் – பொருள். புறத்:21/18
துறை அமை நல் யாழ் துணைமையோர் இயல்பே – பொருள். கள:1/5
பண் அமை பகுதி முப்பதினொருமூன்றும் – பொருள். கற்:5/58
அமைத்தல் (1)
நிரல் நிறுத்து அமைத்தல் நிரல் நிறை சுண்ணம் – பொருள். உவம:37/1
அமைத்தலும் (1)
நிரல் நிறுத்து அமைத்தலும் இரட்டை யாப்பும் – பொருள். செய்யு:91/1
அமைத்தனர் (1)
அமைத்தனர் தெரியின் அவையும்-மார் உளவே – பொருள். செய்யு:90/2
அமைதியும் (1)
தாளாண் பக்கமும் தகுதியது அமைதியும் – பொருள். அகத்:41/8
இன்மையது இளிவும் உடைமையது உயர்ச்சியும் – 41/9
அமைந்த (3)
பட்டாங்கு அமைந்த ஈர் அடி எண் சீர் – சொல். எச்ச:10/2
மெய் வகை அமைந்த பதினேழ் நிலத்தும் – பொருள். செய்யு:50/2
மேவாங்கு அமைந்த மெய் நெறித்து அதுவே – பொருள். மரபி:102/4
அமைந்து (1)
கரணத்தின் அமைந்து முடிந்த-காலை – பொருள். கற்:5/1
அமைப்பதுவே (1)
யாப்பினுள் தோன்ற யாத்து அமைப்பதுவே – பொருள். செய்யு:169/4
அமைய (1)
உறுப்பு உற்று அமைய நெறிப்பட நாடி – எழுத். பிறப்:1/5
அமையா (1)
சூழும்-காலை அளகு எனல் அமையா – பொருள். மரபி:55/2
அமையும் (2)
சொலிய ஆங்கு அமையும் என்மனார் புலவர் – பொருள். செய்யு:201/6
கொள்ளவும் அமையும் ஓர்_அறிவு உயிர்க்கே – பொருள். மரபி:24/2
அமைவொடு (1)
அவன் குறி மயங்கிய அமைவொடு வரினே – பொருள். கள:42/2
அயர்ந்த (1)
வெறியாட்டு அயர்ந்த காந்தளும் உறு பகை – பொருள். புறத்:5/2
அயர்ப்பின் (1)
அறிந்தோள் அயர்ப்பின் அ வழி மருங்கின் – பொருள். கள:11/17
அயர்ப்பினும் (1)
இட்டு பிரிவு இரங்கினும் அருமை செய்து அயர்ப்பினும் – பொருள். கள:20/6
வந்த வழி எள்ளினும் விட்டு உயிர்த்து அழுங்கினும் – 20/7
அயல் (4)
பின் சார் அயல் புடை தே வகை எனாஅ – சொல். வேற்.இய:21/2
நின்ற ஈற்று அயல் நீட்டம் வேண்டும் – சொல். விளி:27/2
அயல் நெடிது ஆயின் இயற்கை ஆகும் – சொல். விளி:28/1
ஈற்று அயல் அடியே ஆசிரிய மருங்கின் – பொருள். செய்யு:68/1
அயலும் (1)
ஊரும் அயலும் சேரியோரும் – பொருள். செய்யு:191/1
அயலோர் (1)
அயலோர் ஆயினும் அகற்சி மேற்றே – பொருள். அகத்:38/1
அர் (1)
அர் ஆர் ப என வரூஉம் மூன்றும் – சொல். வினை:9/1
அரசர் (1)
ஐ வகை மரபின் அரசர் பக்கமும் – பொருள். புறத்:20/2
அரசர்க்கு (2)
தெரிவு கொள் செங்கோல் அரசர்க்கு உரிய – பொருள். மரபி:71/4
அந்தணாளர்க்கு உரியவும் அரசர்க்கு – பொருள். மரபி:72/1
ஒன்றிய வரூஉம் பொருளும்-மார் உளவே – 72/2
அரசு (1)
அந்தணாளர்க்கு அரசு வரைவு இன்றே – பொருள். மரபி:82/1
அரசே (1)
பெண்மை அரசே மகவே குழவி – சொல். கிளவி:57/3
அரணம் (1)
முழு முதல் அரணம் முற்றலும் கோடலும் – பொருள். புறத்:10/1
அரவ (1)
என்று இவை நான்கும் அரவ பொருள – சொல். உரி:51/2
அரவம் (2)
படை இயங்கு அரவம் பாக்கத்து விரிச்சி – பொருள். புறத்:3/1
இயங்கு படை அரவம் எரி பரந்து எடுத்தல் – பொருள். புறத்:8/1
அரற்றலும் (1)
காதல் கைம்மிக கனவின் அரற்றலும் – பொருள். கள:24/6
தோழியை வினவலும் தெய்வம் வாழ்த்தலும் – 24/7
அரற்று (1)
நாணுதல் துஞ்சல் அரற்று கனவு எனாஅ – பொருள். மெய்ப்:12/5
அராகம் (3)
கொச்சகம் அராகம் சுரிதகம் எருத்தொடு – பொருள். செய்யு:121/1
எருத்தே கொச்சகம் அராகம் சிற்றெண் – பொருள். செய்யு:152/1
உருட்டு_வண்ணம் அராகம் தொடுக்கும் – பொருள். செய்யு:232/1
அரியே (1)
அரியே ஐம்மை – சொல். உரி:58/1
அரில் (4)
அகத்து எழு வளி இசை அரில் தப நாடி – எழுத். பிறப்:20/4
அகத்திணை மருங்கின் அரில் தப உணர்ந்தோர் – பொருள். புறத்:1/1
அவையடக்கியலே அரில் தப தெரியின் – பொருள். செய்யு:113/1
அங்கதம்-தானே அரில் தப தெரியின் – பொருள். செய்யு:124/1
அரிவுறு (1)
ஆற்றது தீமை அரிவுறு கலக்கமும் – பொருள். கள:23/29
அரு (5)
இரு நிலம் தீண்டா அரு நிலை வகையொடு – பொருள். புறத்:16/3
நினைத்தல் சான்ற அரு மறை உயிர்த்தலும் – பொருள். கள:20/13
ஆய் பெரும் சிறப்பின் அரு மறை கிளத்தலின் – பொருள். கள:33/1
தெறற்கு_அரு மரபின் சிறப்பின்-கண்ணும் – பொருள். கற்:9/2
கெடல் அரு மரபின் உள்ளுறை ஐந்தே – பொருள். பொருளி:48/2
அருக்கி (1)
இயன்ற நெஞ்சம் தலை பெயர்த்து அருக்கி – பொருள். கற்:6/13
எதிர் பெய்து மறுத்த ஈரத்து மருங்கினும் – 6/14
அருக (1)
குறைந்து அவள் படரினும் மறைந்தவள் அருக – பொருள். கள:23/17
தன்னொடும் அவளொடும் முதல் மூன்று அளைஇ – 23/18
அருகி (1)
உருவினும் இசையினும் அருகி தோன்றும் – எழுத். மொழி:7/1
அருகும் (1)
இசையிடன் அருகும் தெரியும்-காலை – எழுத். நூல்:13/2
அருங்குரைமையின் (1)
உறல் அருங்குரைமையின் ஊடல் மிகுத்தோளை – பொருள். கற்:5/35
அரும் (16)
அரும் பகை தாங்கும் ஆற்றலானும் – பொருள். புறத்:21/8
பாங்கு_அரும் சிறப்பின் பல்லாற்றானும் – பொருள். புறத்:23/1
மாற்ற_அரும் கூற்றம் சாற்றிய பெருமையும் – பொருள். புறத்:24/1
துன்_அரும் சிறப்பின் வஞ்சினத்தானும் – பொருள். புறத்:24/9
தாமே எய்திய தாங்க_அரும் பையுளும் – பொருள். புறத்:24/21
நிறை_அரும் சிறப்பின் துறை இரண்டு உடைத்தே – பொருள். புறத்:24/36
தவல்_அரும் சிறப்பின் ஐ நிலம் பெறுமே – பொருள். கள:15/2
எண்_அரும் பல் நகை கண்ணிய வகையினும் – பொருள். கள:23/21
தாங்க_அரும் சிறப்பின் தோழி மேன – பொருள். கள:23/46
அரும் தொழில் முடித்த செம்மல்-காலை – பொருள். கற்:5/53
எண்ண_அரும் சிறப்பின் கிழவோன் மேன – பொருள். கற்:5/59
பெறற்கு_அரும் பெரும் பொருள் முடிந்த பின் வந்த – பொருள். கற்:9/1
எண்ண_அரும் பாசறை பெண்ணொடு புணரார் – பொருள். கற்:34/1
தவல்_அரும் சிறப்பின் அ தன்மை நாடின் – பொருள். உவம:25/1
மாற்று_அரும் சிறப்பின் மரபு இயல் கிளப்பின் – பொருள். மரபி:1/1
அளக்கல் ஆகா அரும் பொருட்டு ஆகி – பொருள். மரபி:100/6
அரும்-குரைத்தே (1)
நல் நய பொருள்_கோள் எண்ண_அரும்-குரைத்தே – பொருள். மெய்ப்:27/3
அரும்பே (1)
சினையே குழையே பூவே அரும்பே – பொருள். மரபி:87/2
நனை உள்ளுறுத்த அனையவை எல்லாம் – 87/3
அருமை (4)
இட்டு பிரிவு இரங்கினும் அருமை செய்து அயர்ப்பினும் – பொருள். கள:20/6
வரும் தொழிற்கு அருமை வாயில் கூறினும் – பொருள். கள:20/10
அருமை சான்ற நால்_இரண்டு வகையின் – பொருள். கள:20/19
அருமை காலத்து பெருமை காட்டிய – பொருள். கற்:9/23
அருமைத்து (1)
சொல் எதிர் மொழிதல் அருமைத்து அகலின் – பொருள். கள:19/1
அருமையின் (1)
அருமையின் அகற்சியும் அவள் அறிவுறுத்து – பொருள். கள:23/9
அருமையும் (5)
நாளது சின்மையும் இளமையது அருமையும் – பொருள். அகத்:41/7
தாளாண் பக்கமும் தகுதியது அமைதியும் – 41/8
அன்பினது அகலமும் அகற்சியது அருமையும் – பொருள். அகத்:41/10
ஒன்றா பொருள்-வயின் ஊக்கிய பாலினும் – 41/11
மூன்றன் பகுதியும் மண்டிலத்து அருமையும் – பொருள். அகத்:41/17
தோன்றல் சான்ற மாற்றோர் மேன்மையும் – 41/18
ஆற்றினது அருமையும் அழிவும் அச்சமும் – பொருள். கள:45/1
அறிவும் அருமையும் பெண்-பாலான – பொருள். பொருளி:15/2
அருமையை (1)
களவினுள் நிகழ்ந்த அருமையை புலம்பி – பொருள். கற்:5/18
அருவும் (1)
ஆரும் அருவும் ஈரொடு சிவணும் – சொல். விளி:21/1
அருள் (2)
அருள் முந்துறுத்த அன்பு பொதி கிளவி – பொருள். கற்:20/1
அருள் மிக உடைமை அன்பு தொக நிற்றல் – பொருள். மெய்ப்:24/4
அருளல் (1)
உடைமை இன்புறல் நடுவுநிலை அருளல் – பொருள். மெய்ப்:12/2
தன்மை அடக்கம் வரைதல் அன்பு எனாஅ – 12/3
அருளி (1)
நோன்மையும் பெருமையும் மெய் கொள அருளி – பொருள். கற்:5/24
பன்னல் சான்ற வாயிலொடு பொருந்தி – 5/25
அருளிய (1)
நாடு அவற்கு அருளிய பிள்ளையாட்டும் – பொருள். புறத்:5/18
அருளே (1)
நிறையே அருளே உணர்வொடு திரு என – பொருள். மெய்ப்:25/3
அருளொடு (1)
அருளொடு புணர்ந்த அகற்சியானும் – பொருள். புறத்:21/22
அரை (5)
மெய்யின் அளபே அரை என மொழிப – எழுத். நூல்:11/1
அரை அளபு குறுகல் மகரம் உடைத்தே – எழுத். நூல்:13/1
அரை என வரூஉம் பால் வரை கிளவிக்கு – எழுத். தொகை:23/1
ஐ என் இறுதி அரை வரைந்து கெடுமே – எழுத். உயி.மயங்:81/3
ஆண்_மர கிளவி அரை_மர இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:9/1
அரை_மர (1)
ஆண்_மர கிளவி அரை_மர இயற்றே – எழுத். புள்.மயங்:9/1
அரையும் (1)
பனையும் அரையும் ஆவிரை கிளவியும் – எழுத். உயி.மயங்:81/1
அரோ (1)
பிற பிறக்கு அரோ போ மாது என வரூஉம் – சொல். இடை:31/2
அல் (19)
வேற்றுமை அல் வழி திரிபு இடன் இலவே – எழுத். தொகை:5/3
வேற்றுமை-கண்ணும் வல்லெழுத்து அல் வழி – எழுத். தொகை:6/1
வேற்றுமை அல் வழி இ ஐ என்னும் – எழுத். தொகை:16/1
அ பால் மொழிகள் அல் வழியான – எழுத். உரு:24/2
வேற்றுமை அல் வழி க ச த ப தோன்றின் – எழுத். உயி.மயங்:1/2
தொடர் அல் இறுதி தம் முன் தாம் வரின் – எழுத். உயி.மயங்:12/1
தேற்றமும் சிறப்பும் அல் வழியான – எழுத். உயி.மயங்:70/3
வேற்றுமை அல் வழி சாரியை நிலையாது – எழுத். புள்.மயங்:27/3
வேற்றுமை அல் வழி குறுகலும் திரிதலும் – எழுத். புள்.மயங்:58/1
அல் பெயர் எண்ணும் ஆ இயல் நிலையும் – எழுத். புள்.மயங்:98/2
வேற்றுமை அல் வழி வேற்றுமை நிலையலும் – எழுத். புள்.மயங்:105/2
ஆறன் இறுதி அல் வழியான – எழுத். குற்.புண:32/5
அதனொடு இயைந்த ஒப்பு அல் ஒப்பு உரை – சொல். வேற்.இய:13/6
இரண்டன் மருங்கின் நோக்கு அல் நோக்கம் அ – சொல். வேற்.மயங்:10/1
ஏன் அல் என வரூஉம் ஏழும் – சொல். வினை:6/3
அ மொழி நிலையாது அல் மொழி நிலையலும் – சொல். எச்ச:23/4
அன்றி அனைத்தும் முன்னிலை அல் வழி – சொல். எச்ச:30/3
குறில்_இணை உகரம் அல் வழியான – பொருள். செய்யு:5/1
தன் பா அல் வழி தான் அடைவு இன்றே – பொருள். செய்யு:21/1
அல்கல் (1)
அல்கல் முன்னிய நிறை அழி பொழுதின் – பொருள். கற்:5/33
அல்குல் (1)
அல்குல் தைவரல் அணிந்தவை திருத்தல் – பொருள். மெய்ப்:15/1
அல்ல (13)
சொல்லிய அல்ல ஏனைய எல்லாம் – எழுத். உரு:30/2
கிளந்த அல்ல செய்யுளுள் திரிநவும் – எழுத். குற்.புண:78/1
வழக்கு ஆறு அல்ல செய்யுள் ஆறே – சொல். கிளவி:18/2
இலக்கண மருங்கின் சொல் ஆறு அல்ல – சொல். கிளவி:27/4
கிளந்த அல்ல வேறு பிற தோன்றினும் – சொல். வேற்.மயங்:35/1
சொல்லிய அல்ல பிறவும் ஆஅங்கு – சொல். பெயர்:20/4
அன்று உடைத்து அல்ல என்னும் கிளவியும் – சொல். வினை:23/2
கிளந்த அல்ல வேறு பிற தோன்றினும் – சொல். இடை:48/1
கூறிய கிளவி பொருள் நிலை அல்ல – சொல். உரி:92/1
வேறு பிற தோன்றினும் அவற்றொடு கொளலே – 92/2
அன்ன பிறவும் கிளந்த அல்ல – சொல். உரி:98/1
பல் முறையானும் பரந்தன வரூஉம் – 98/2
அல்ல கூற்றுமொழி அவள்-வயினான – பொருள். கள:19/2
கிழவ அல்ல மக்கள்-கண்ணே – பொருள். மரபி:23/2
சொல்லிய அல்ல பிற அவண் வரினும் – பொருள். மரபி:110/24
அல்லகுறிப்படுதலும் (1)
அல்லகுறிப்படுதலும் அவள்-வயின் உரித்தே – பொருள். கள:42/1
அல்லதன் (1)
அல்லதன் மருங்கின் சொல்லும்-காலை – எழுத். புள்.மயங்:31/1
அல்லது (26)
ஆவொடு அல்லது யகரம் முதலாது – எழுத். மொழி:32/1
சார்ந்து வரின் அல்லது தமக்கு இயல்பு இல என – எழுத். பிறப்:19/1
அல்லது கிளப்பினும் வேற்றுமை-கண்ணும் – எழுத். புள்.மயங்:1/2
அல்லது கிளப்பின் இயற்கை ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:26/1
அல்லது கிளப்பினும் வேற்றுமை-கண்ணும் – எழுத். புள்.மயங்:27/1
அல்லது கிளப்பினும் வேற்றுமை இயல – எழுத். புள்.மயங்:76/2
அல்லது கிளப்பினும் வேற்றுமை-கண்ணும் – எழுத். குற்.புண:3/1
அல்லது கிளப்பின் எல்லா மொழியும் – எழுத். குற்.புண:20/1
எ பொருள் ஆயினும் அல்லது இல் எனின் – சொல். கிளவி:35/1
ஒருமைக்கு அல்லது எண்ணு முறை நில்லாது – சொல். கிளவி:44/2
வினையொடு அல்லது பால் தெரிபு இலவே – சொல். பெயர்:18/4
தன் உள்ளுறுத்த பன்மைக்கு அல்லது – சொல். பெயர்:33/1
உயர்திணை மருங்கின் ஆக்கம் இல்லை – 33/2
சொல் அளவு அல்லது எஞ்சுதல் இன்றே – சொல். எச்ச:45/2
புறத்திணை மருங்கின் பொருந்தின் அல்லது – பொருள். அகத்:55/1
அகத்திணை மருங்கின் அளவுதல் இலவே – 55/2
குறிப்பினும் இடத்தினும் அல்லது வேட்கை – பொருள். கள:17/3
மு நாள் அல்லது துணை இன்று கழியாது – பொருள். கள:31/1
அன்ன வகையான் உணர்ந்த பின் அல்லது – பொருள். கள:37/1
பின்னிலை முயற்சி பெறாள் என மொழிப – 37/2
வன்புறுத்த அல்லது சேறல் இல்லை – பொருள். கற்:43/2
உற்றுழி அல்லது சொல்லல் இன்மையின் – பொருள். பொருளி:14/1
நாட்டு இயல் மரபின் நெஞ்சு கொளின் அல்லது – பொருள். பொருளி:53/6
காட்டல் ஆகா பொருள என்ப – 53/7
உணர்வு உடை மாந்தர்க்கு அல்லது தெரியின் – பொருள். மெய்ப்:27/2
மருட்பா எனை இரு சார் அல்லது – பொருள். செய்யு:85/1
தான் இது என்னும் தனிநிலை இன்றே – 85/2
அ இயல் அல்லது பாட்டு ஆங்கு கிளவார் – பொருள். செய்யு:86/1
கொண்டெடுத்து மொழியப்படுதல் அல்லது – பொருள். செய்யு:191/3
கூற்று அவண் இன்மை யாப்புற தோன்றும் – 191/4
இடை இரு வகையோர் அல்லது நாடின் – பொருள். மரபி:76/1
வேளாண் மாந்தர்க்கு உழுதூண் அல்லது – பொருள். மரபி:80/1
இல் என மொழிப பிற வகை நிகழ்ச்சி – 80/2
அல்லதை (1)
என் உற்றன-கொல் இவை எனின் அல்லதை – பொருள். பொருளி:9/2
கிழவோன் சேர்தல் கிழத்திக்கு இல்லை – 9/3
அல்லல் (2)
அல்லல் தீர ஆர்வமொடு அளைஇ – பொருள். கற்:5/10
அல்லல் நீத்த உவகை நான்கே – பொருள். மெய்ப்:11/2
அல்லவை (3)
நல்லவை உரைத்தலும் அல்லவை கடிதலும் – பொருள். கற்:12/2
குழவியும் மகவும் ஆ இரண்டு அல்லவை – பொருள். மரபி:23/1
கிழவ அல்ல மக்கள்-கண்ணே – 23/2
கோழி கூகை ஆ இரண்டு அல்லவை – பொருள். மரபி:55/1
சூழும்-காலை அளகு எனல் அமையா – 55/2
அல்லன (2)
உயிர் மெய் அல்லன மொழி முதல் ஆகா – எழுத். மொழி:27/1
உரிப்பொருள் அல்லன மயங்கவும் பெறுமே – பொருள். அகத்:13/1
அல்லா (6)
அ பொருள் அல்லா பிறிது பொருள் கூறல் – சொல். கிளவி:35/2
கருமம் அல்லா சார்பு என் கிளவிக்கு – சொல். வேற்.மயங்:1/1
ஐயும் கண்ணும் அல்லா பொருள்-வயின் – சொல். வேற்.மயங்:22/1
உண்டற்கு உரிய அல்லா பொருளை – பொருள். பொருளி:19/1
அல்லா ஆயினும் புல்லுவ உளவே – பொருள். பொருளி:27/4
வெண்சீர் அல்லா மூ அசை என்ப – பொருள். செய்யு:20/2
அல்லா-காலையான (1)
சின்னம் அல்லா-காலையான – பொருள். செய்யு:146/2
அல்வழி (8)
வேற்றுமை_அல்வழி புணர்மொழி நிலையும் – எழுத். புணர்:10/2
வேற்றுமை அல்வழி எண் என் உணவு பெயர் – எழுத். புள்.மயங்:13/1
அல்வழி எல்லாம் மெல்லெழுத்து ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:19/1
அல்வழி எல்லாம் இயல்பு என மொழிப – எழுத். புள்.மயங்:66/1
அல்வழி எல்லாம் உறழ் என மொழிப – எழுத். புள்.மயங்:73/1
வேற்றுமை அல்வழி ஆய்தம் ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:84/1
அல்வழி எல்லாம் உறழ் என மொழிப – எழுத். புள்.மயங்:103/1
அன்ன இடங்கள் அல்வழி எல்லாம் – பொருள். பொருளி:11/2
அல்வழியான (1)
மன்னல் வேண்டும் அல்வழியான – எழுத். குற்.புண:18/2
அல்வழியானும் (1)
அல்வழியானும் வேற்றுமை-கண்ணும் – எழுத். உயி.மயங்:93/2
அல (4)
அஃறிணை என்மனார் அவர் அல பிறவே – சொல். கிளவி:1/2
அவை அல பிறவும் நுதலிய நெறியான் – பொருள். செய்யு:201/4
சொல்லும்-காலை அவை அல இலவே – பொருள். மரபி:26/2
மூடும் கடமையும் யாடு அல பெறாஅ – பொருள். மரபி:64/1
அலங்கடையே (17)
சார்ந்து வரல் மரபின் மூன்று அலங்கடையே – எழுத். நூல்:1/4
தம் முன் தாம் வரூஉம் ர ழ அலங்கடையே – எழுத். நூல்:30/2
அ ஐ ஔ எனும் மூன்று அலங்கடையே – எழுத். மொழி:29/2
ஒவ்வும் அற்றே ந அலங்கடையே – எழுத். மொழி:39/1
முற்ற இன் வரூஉம் இரண்டு அலங்கடையே – எழுத். குற்.புண:28/4
தம் வினைக்கு இயலும் எழுத்து அலங்கடையே – சொல். கிளவி:62/4
தொழில் நிலை ஒட்டும் ஒன்று அலங்கடையே – சொல். வேற்.இய:9/2
திணையொடு பழகிய பெயர் அலங்கடையே – சொல். பெயர்:43/1
முற்பட வகுத்த இரண்டு அலங்கடையே – பொருள். கற்:39/3
நட்பின் நடக்கை ஆங்கு அலங்கடையே – பொருள். பொருளி:6/1
மலிதலும் ஊடலும் அவை அலங்கடையே – பொருள். பொருளி:41/4
இவையும் உளவே அவை அலங்கடையே – பொருள். மெய்ப்:12/10
அவையும் உளவே அவை அலங்கடையே – பொருள். மெய்ப்:21/1
வரன் முறை வந்த மூன்று அலங்கடையே – பொருள். உவம:37/2
ஒத்த நால் எழுத்து ஏற்று அலங்கடையே – பொருள். செய்யு:38/2
கொள்ளும்-காலை நாய் அலங்கடையே – பொருள். மரபி:11/2
மா இரும் தூவி மயில் அலங்கடையே – பொருள். மரபி:48/2
அலமரல் (4)
அலமரல் தெருமரல் ஆ இரண்டும் சுழற்சி – சொல். உரி:13/1
கண்ணே அலமரல் இமைப்பே அச்சம் என்று – பொருள். கள:4/2
அலமரல் உள்ளமொடு அளவிய இடத்தும் – பொருள். கற்:5/19
அலமரல் பெருகிய காமத்து மிகுதியும் – பொருள். கற்:6/6
அலர் (3)
களவு அலர் ஆயினும் காமம் மெய்ப்படுப்பினும் – பொருள். கள:24/1
களவும் கற்பும் அலர் வரைவு இன்றே – பொருள். கற்:21/1
ஈரம் இல் கூற்றம் ஏற்று அலர் நாணல் – பொருள். மெய்ப்:16/2
அலரின் (1)
அலரின் தோன்றும் காமத்து மிகுதி – பொருள். கற்:22/1
அலரும் (2)
அம்பலும் அலரும் களவு வெளிப்படுதலின் – பொருள். கள:48/1
அம்பலும் அலரும் களவு வெளிப்படுக்கும் என்று – பொருள். பொருளி:31/3
அலை (1)
உறுப்பறை குடிகோள் அலை கொலை என்ற – பொருள். மெய்ப்:10/1
அலைப்ப (1)
நாணு நெஞ்சு அலைப்ப விடுத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கள:16/10
அவ்வ (1)
அவ்வ சொல்லிற்கு அவைஅவை பொருள் என – சொல். இடை:47/1
அவ்வம் (1)
அவ்வம் மக்களும் விலங்கும் அன்றி – பொருள். செய்யு:209/1
அவ்வழி (1)
அவ்வழி – சொல். பெயர்:8/1
அவன் இவன் உவன் என வரூஉம் பெயரும் – 8/2
அவ்வும் (1)
அவ்வும் உரிய அ-பாலான – சொல். வேற்.இய:6/2
அவ்வே (2)
கண் இமை நொடி என அவ்வே மாத்திரை – எழுத். நூல்:7/1
அவ்வே – சொல். விளி:2/1
இவ் என அறிதற்கு மெய் பெற கிளப்ப – 2/2
அவ்வொடு (1)
அவ்வொடு சிவணும் செய்யுள்-உள்ளே – சொல். வேற்.மயங்:25/2
அவட்கு (1)
வழிபடு கிழமை அவட்கு இயலான – பொருள். கற்:19/3
அவட்கே (1)
உயர் மொழி கிளவியும் உரியவால் அவட்கே – பொருள். பொருளி:46/1
அவண் (15)
அத்து அவண் வரினும் வரை நிலை இன்றே – எழுத். உயி.மயங்:17/1
அகரம் வல்லெழுத்து அவை அவண் நிலையா – எழுத். உயி.மயங்:29/3
மெய் அவண் ஒழிய என்மனார் புலவர் – எழுத். உயி.மயங்:81/4
கொடி முன் வரினே ஐ அவண் நிற்ப – எழுத். உயி.மயங்:83/1
தம் ஈறு திரிதலும் பிறிது அவண் நிலையலும் – சொல். இடை:3/3
கொண்டு தலைக்கழிதலும் பிரிந்து அவண் இரங்கலும் – பொருள். அகத்:15/1
தன்னை அழிதலும் அவண் ஊறு அஞ்சலும் – பொருள். பொருளி:16/3
நேர் அவண் நிற்பின் இயற்சீர் பால – பொருள். செய்யு:15/1
இயற்சீர் இறுதி முன் நேர் அவண் நிற்பின் – பொருள். செய்யு:19/1
நிரை அவண் நிற்பின் நேரும் நேர்பும் – பொருள். செய்யு:75/1
கூற்று அவண் இன்மை யாப்புற தோன்றும் – பொருள். செய்யு:191/4
பிற அவண் வரினும் திறவதன் நாடி – பொருள். செய்யு:209/2
ஓங்கிய மொழியான் ஆங்கு அவண் மொழியின் – பொருள். செய்யு:242/3
குட்டியும் பறழும் கூற்று அவண் வரையார் – பொருள். மரபி:10/1
சொல்லிய அல்ல பிற அவண் வரினும் – பொருள். மரபி:110/24
அவர் (7)
அஃறிணை என்மனார் அவர் அல பிறவே – சொல். கிளவி:1/2
அவர் இவர் உவர் என வரூஉம் பெயரும் – சொல். பெயர்:8/4
கிழவனும் கிழத்தியும் அவர் வரை நிற்றலின் – பொருள். கற்:14/2
அவர் அவர் உறு பிணி தம போல் சேர்த்தியும் – பொருள். பொருளி:2/8
அவர் அவர் உறு பிணி தம போல் சேர்த்தியும் – பொருள். பொருளி:2/8
அ இடத்து அவர் அவர்க்கு உரைப்பது முன்னம் – பொருள். செய்யு:207/2
வாய்ந்தனர் என்ப அவர் பெறும் பொருளே – பொருள். மரபி:81/2
அவர்-கண் (1)
நடக்கை எல்லாம் அவர்-கண் படுமே – பொருள். கற்:30/2
அவர்-வயின் (2)
பொருள்-வயின் பிரிதலும் அவர்-வயின் உரித்தே – பொருள். அகத்:33/1
மெய்ம்மையாக அவர்-வயின் உணர்ந்தும் – பொருள். பொருளி:41/2
அவர்க்கு (2)
அ இடத்து அவர் அவர்க்கு உரைப்பது முன்னம் – பொருள். செய்யு:207/2
பொருந்த சொல்லுதல் அவர்க்கு உரித்தன்றே – பொருள். மரபி:73/3
அவர்கட்கு (1)
நிகழ்ச்சி அவர்கட்கு ஆகலான – பொருள். மரபி:92/2
அவரது (1)
இடித்து வரை நிறுத்தலும் அவரது ஆகும் – பொருள். கற்:14/1
அவரும் (1)
ஆகிய நிலைமை அவரும் அன்னர் – பொருள். அகத்:24/2
அவரே (1)
நினையும்-காலை கேட்குநர் அவரே – பொருள். செய்யு:196/2
அவள் (13)
அவள் இவள் உவள் என வரூஉம் பெயரும் – சொல். பெயர்:8/3
இடை_சுர மருங்கின் அவள் தமர் எய்தி – பொருள். அகத்:41/3
குறை அவள் சார்த்தி மெய்யுற கூறலும் – பொருள். கள:11/14
சொல் அவள் சார்த்தலின் புல்லிய வகையினும் – பொருள். கள:11/16
அன்புற்று நகினும் அவள் பெற்று மலியினும் – பொருள். கள:12/2
மறைந்து அவள் காண்டல் தன் காட்டுறுதல் – பொருள். கள:20/1
அருமையின் அகற்சியும் அவள் அறிவுறுத்து – பொருள். கள:23/9
குறைந்து அவள் படரினும் மறைந்தவள் அருக – பொருள். கள:23/17
அவள் அறிவு உணர வருவழியான – பொருள். கள:41/2
தான் அவள் பிழைத்த பருவத்தானும் – பொருள். கற்:5/23
தான் அவள் பிழைத்த நிலையின்-கண்ணும் – பொருள். கற்:5/42
நிலம் பெயர்ந்து உரைத்தல் அவள் வழி உரைத்தல் – பொருள். கற்:28/1
கிழவி சொல்லின் அவள் அறி கிளவி – பொருள். உவம:26/1
அவள்-வயின் (1)
அல்லகுறிப்படுதலும் அவள்-வயின் உரித்தே – பொருள். கள:42/1
அவள்-வயினான (3)
நெறிப்பட வாரா அவள்-வயினான – பொருள். கள:17/4
அல்ல கூற்றுமொழி அவள்-வயினான – பொருள். கள:19/2
புணர்தல் ஆற்றலும் அவள்-வயினான – பொருள். கள:38/2
அவளும் (1)
தன்னும் அவனும் அவளும் சுட்டி – பொருள். அகத்:36/1
அவளொடும் (2)
தன்னொடும் அவளொடும் தருக்கிய புணர்த்து – பொருள். அகத்:50/4
தன்னொடும் அவளொடும் முதல் மூன்று அளைஇ – பொருள். கள:23/18
அவற்கு (1)
நாடு அவற்கு அருளிய பிள்ளையாட்டும் – பொருள். புறத்:5/18
அவற்றின் (3)
அவற்றின் வரூஉம் எண்ணின் இறுதியும் – சொல். இடை:42/1
ஊடல் அவற்றின் நிமித்தம் என்று இவை – பொருள். அகத்:14/2
பிணவல் எனினும் அவற்றின் மேற்றே – பொருள். மரபி:59/1
அவற்று (16)
சகர கிளவியும் அவற்று ஓர்_அற்றே – எழுத். மொழி:29/1
அ-பால் ஐந்தும் அவற்று ஓர்_அன்ன – எழுத். பிறப்:4/2
அவற்று வழி மருங்கின் சாரியை வருமே – எழுத். புணர்:16/1
அவற்று முன் வரூஉம் வல்லெழுத்து மிகுமே – எழுத். புணர்:31/3
ஆ மு பெயரும் அவற்று ஓர்_அன்ன – எழுத். உயி.மயங்:29/2
ஆ மு பெயரும் அவற்று ஓர்_அன்ன – எழுத். புள்.மயங்:33/2
அ முறை இரண்டும் அவற்று இயல்பு இயலும் – சொல். விளி:26/2
அவற்று வழி மருங்கின் தோன்றும் என்ப – சொல். பெயர்:5/2
அ பதினைந்தும் அவற்று ஓர்_அன்ன – சொல். பெயர்:9/11
அன்றி அனைத்தும் அவற்று இயல்பினவே – சொல். பெயர்:11/8
அ பால் ஒன்பதும் அவற்று ஓர்_அன்ன – சொல். பெயர்:14/6
என்ன கிளவியும் அவற்று இயல்பினவே – சொல். வினை:32/3
நினையல் வேண்டும் அவற்று அவற்று இயல்பே – சொல். இடை:45/2
நினையல் வேண்டும் அவற்று அவற்று இயல்பே – சொல். இடை:45/2
தவழ்பவை-தாமும் அவற்று ஓர்_அன்ன – பொருள். மரபி:5/1
அன்ன பிறவும் அவற்று விரி ஆகும் – பொருள். மரபி:108/9
அவற்றுள் (44)
அவற்றுள் – எழுத். நூல்:3/1
அ இ உ – 3/2
அவற்றுள் – எழுத். நூல்:24/1
ல ளஃகான் முன்னர் ய வவும் தோன்றும் – 24/2
அவற்றுள் – எழுத். நூல்:26/1
ண னஃகான் முன்னர் – 26/2
அவற்றுள் – எழுத். மொழி:16/1
ரகார ழகாரம் குற்றொற்று ஆகா – 16/2
அவற்றுள் – எழுத். பிறப்:3/1
அ ஆ ஆ இரண்டு அங்காந்து இயலும் – 3/2
அவற்றுள் – எழுத். புணர்:2/1
மெய் ஈறு எல்லாம் புள்ளியொடு நிலையல் – 2/2
அவற்றுள் – எழுத். புணர்:6/1
நிறுத்த சொல்லின் ஈறு ஆகு எழுத்தொடு – 6/2
அவற்றுள் – எழுத். புணர்:18/1
இன்னின் இகரம் ஆவின் இறுதி – 18/2
அவற்றுள் – எழுத். புணர்:33/1
கரமும் கானும் நெட்டெழுத்து இலவே – 33/2
அவற்றுள் – எழுத். தொகை:3/1
மெல்லெழுத்து இயற்கை உறழினும் வரையார் – 3/2
அவற்றுள் – எழுத். தொகை:12/1
இகர ஈற்று பெயர் திரிபு இடன் உடைத்தே – 12/2
அவற்றுள் – எழுத். குற்.புண:2/1
ஈர் ஒற்று தொடர்மொழி இடைத்தொடர் ஆகா – 2/2
அவற்றுள் – சொல். கிளவி:29/1
தரு சொல் வரு சொல் ஆ இரு கிளவியும் – 29/2
அவற்றுள் – சொல். கிளவி:32/1
யாது என வரூஉம் வினாவின் கிளவி – 32/2
அவற்றுள் – சொல். கிளவி:53/1
வினை வேறுபடூஉம் பல பொருள் ஒரு சொல் – 53/2
அவற்றுள் – சொல். வேற்.இய:4/1
எழுவாய் வேற்றுமை பெயர் தோன்று நிலையே – 4/2
அவற்றுள் – சொல். விளி:4/1
இ ஈ ஆகும் ஐ ஆய் ஆகும் – 4/2
அவற்றுள் – சொல். பெயர்:6/1
பெயர் எனப்படுபவை தெரியும்-காலை – 6/2
அவற்றுள் – சொல். பெயர்:21/1
நான்கே இயற்பெயர் நான்கே சினைப்பெயர் – 21/2
அவற்றுள் – சொல். பெயர்:35/1
நீ என் கிளவி ஒருமைக்கு உரித்தே – 35/2
அவற்றுள் – சொல். வினை:7/1
செய்கு என் கிளவி வினையொடு முடியினும் – 7/2
அவற்றுள் – சொல். வினை:12/1
பன்மை உரைக்கும் தன்மை கிளவி – 12/2
அவற்றுள் – சொல். வினை:26/1
முன்னிலை கிளவி – 26/2
அவற்றுள் – சொல். வினை:29/1
முன்னிலை தன்மை ஆ ஈர் இடத்தொடு – 29/2
அவற்றுள் – சொல். வினை:33/1
முதல் நிலை மூன்றும் வினைமுதல் முடிபின – 33/2
அவற்றுள் – சொல். வினை:41/1
செய்யும் என்னும் பெயரெஞ்சுகிளவிக்கு – 41/2
அவற்றுள் – சொல். இடை:27/1
இகுமும் சின்னும் ஏனை இடத்தொடும் – 27/2
அவற்றுள் – சொல். உரி:23/1
தட என் கிளவி கோட்டமும் செய்யும் – 23/2
அவற்றுள் – சொல். உரி:50/1
விறப்பே வெரூஉ பொருட்டும் ஆகும் – 50/2
அவற்றுள் – சொல். உரி:52/1
அழுங்கல் இரக்கமும் கேடும் ஆகும் – 52/2
அவற்றுள் – சொல். உரி:61/1
இரங்கல் கழிந்த பொருட்டும் ஆகும் – 61/2
அவற்றுள் – சொல். எச்ச:2/1
இயற்சொல்-தாமே – 2/2
அவற்றுள் – சொல். எச்ச:9/1
நிரல்நிறை-தானே – 9/2
அவற்றுள் – சொல். எச்ச:17/1
வேற்றுமைத்தொகையே வேற்றுமை இயல – 17/2
அவற்றுள் – சொல். எச்ச:35/1
பிரிநிலை எச்சம் பிரிநிலை முடிபின – 35/2
அவற்றுள் – சொல். எச்ச:49/1
ஈ என் கிளவி இழிந்தோன் கூற்றே – 49/2
அவற்றுள் – பொருள். அகத்:2/1
நடுவண் ஐந்திணை நடுவணது ஒழிய – 2/2
அவற்றுள் – பொருள். அகத்:26/1
ஓதலும் தூதும் உயர்ந்தோர் மேன – 26/2
அவற்றுள் – பொருள். செய்யு:2/1
மாத்திரை அளவும் எழுத்து இயல் வகையும் – 2/2
அவற்றுள் – பொருள். செய்யு:131/1
ஒத்தாழிசைக்கலி இரு வகைத்து ஆகும் – 131/2
அவற்றுள் – பொருள். செய்யு:166/1
நூல் எனப்படுவது நுவலும்-காலை – 166/2
அவற்றுள் சூத்திரம்-தானே – பொருள். செய்யு:169/1
அவற்றுள் பாஅ_வண்ணம் – பொருள். செய்யு:214/1
அவற்றுள் – பொருள். மரபி:4/1
பார்ப்பும் பிள்ளையும் பறப்பவற்று இளமை – 4/2
அவற்றுள்ளே (1)
கவரியும் கராமும் நிகர் அவற்றுள்ளே – பொருள். மரபி:17/1
அவற்றுஅவற்று (1)
அன்னவை எல்லாம் அவற்றுஅவற்று இயல்பான் – சொல். எச்ச:26/3
அவற்றொடு (14)
அன்ன பிறவும் அவற்றொடு சிவணி – சொல். கிளவி:57/7
அளவு நிறையும் அவற்றொடு கொள்-வழி – சொல். வேற்.மயங்:34/1
ஆய் என் கிளவியும் அவற்றொடு கொள்ளும் – சொல். வினை:15/1
அவற்றொடு வரு வழி செய்யும் என் கிளவி – சொல். வினை:38/1
வேறு பிற தோன்றினும் அவற்றொடு கொளலே – சொல். உரி:92/2
அன்ன பிறவும் அவற்றொடு தொகைஇ – பொருள். அகத்:36/4
சொல்லா மரபின் அவற்றொடு கெழீஇ – பொருள். பொருளி:2/6
அன்ன பிறவும் அவற்றொடு சிவணி – பொருள். மெய்ப்:19/1
அங்கத பாட்டு அளவு அவற்றொடு ஒக்கும் – பொருள். செய்யு:159/1
ஒட்டகம் அவற்றொடு ஒரு வழி நிலையும் – பொருள். மரபி:18/1
மூன்று அறிவதுவே அவற்றொடு மூக்கே – பொருள். மரபி:27/3
நான்கு அறிவதுவே அவற்றொடு கண்ணே – பொருள். மரபி:27/4
ஐந்து அறிவதுவே அவற்றொடு செவியே – பொருள். மரபி:27/5
ஆறு அறிவதுவே அவற்றொடு மனனே – பொருள். மரபி:27/6
அவற்றொடும் (1)
அன்னவை தோன்றின் அவற்றொடும் கொளலே – சொல். பெயர்:20/5
அவன் (12)
அவன் இவன் உவன் என வரூஉம் பெயரும் – சொல். பெயர்:8/2
காமம் சிறப்பினும் அவன் அளி சிறப்பினும் – பொருள். கள:20/33
அவன் விலங்குறினும் களம் பெற காட்டினும் – பொருள். கள:23/39
பிறன் வரைவு ஆயினும் அவன் வரைவு மறுப்பினும் – பொருள். கள:23/40
அவன் வரம்பு இறத்தல் அறம் தனக்கு இன்மையின் – பொருள். கள:29/1
இருவரும் உள்வழி அவன் வரவு உணர்தல் என – பொருள். கள:36/2
அவன் குறி மயங்கிய அமைவொடு வரினே – பொருள். கள:42/2
அவன் அறிவு ஆற்ற அறியும் ஆகலின் – பொருள். கற்:6/1
அவன் குறிப்பு அறிதல் வேண்டியும் கிழவி – பொருள். கற்:18/1
அவன் சோர்பு காத்தல் கடன் எனப்படுதலின் – பொருள். கற்:33/1
ஐயம் செய்தல் அவன் தமர் உவத்தல் – பொருள். மெய்ப்:22/7
அச்சத்தின் அகறல் அவன் புணர்வு மறுத்தல் – பொருள். மெய்ப்:23/2
அவன்-வயின் (7)
தன்-வயின் உரிமையும் அவன்-வயின் பரத்தையும் – பொருள். கள:20/35
புணர்ந்த பின் அவன்-வயின் வணங்கல்-கண்ணும் – பொருள். கள:23/16
அவன்-வயின் தோன்றிய கிளவியொடு தொகைஇ – பொருள். கள:23/35
தன்-வயின் சிறைப்பினும் அவன்-வயின் பிரிப்பினும் – பொருள். கற்:6/34
அடங்கா ஒழுக்கத்து அவன்-வயின் அழிந்தோளை – பொருள். கற்:9/6
காய்வு இன்று அவன்-வயின் பொருத்தல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:10/8
தன்-வயின் சுரத்தலும் அவன்-வயின் வேட்டலும் – பொருள். பொருளி:11/1
அவனும் (1)
தன்னும் அவனும் அவளும் சுட்டி – பொருள். அகத்:36/1
அவா (1)
ஐ என் இறுதி அவா முன் வரினே – எழுத். உயி.மயங்:86/2
அவிதல் (1)
அவிதல் கடன் என செவியுறுத்தன்றே – பொருள். செய்யு:114/3
அவிப்பலியானும் (1)
தொல் உயிர் வழங்கிய அவிப்பலியானும் – பொருள். புறத்:21/12
ஒல்லார் இட-வயின் புல்லிய பாங்கினும் – 21/13
அவிழ்ந்த (1)
நெஞ்சு தளை அவிழ்ந்த புணர்ச்சி-கண்ணும் – பொருள். கற்:5/2
அவை (24)
அகர உகரமொடு அவை என மொழிப – எழுத். தொகை:28/5
அகரம் வல்லெழுத்து அவை அவண் நிலையா – எழுத். உயி.மயங்:29/3
அவை ஊர் பத்தினும் அ தொழிற்று ஆகும் – எழுத். குற்.புண:68/1
த ந நு எ என அவை முதல் ஆகி – சொல். விளி:37/1
அவை முதல் ஆகிய பெண்டு என் கிளவியும் – சொல். பெயர்:9/9
அவை முதல் ஆகிய ஆய்த பெயரும் – சொல். பெயர்:13/2
அவை இவை உவை என வரூஉம் பெயரும் – சொல். பெயர்:13/3
அவை முதல் ஆகிய வகர பெயரும் – சொல். பெயர்:13/4
அவை நான்கு என்ப மொழி புணர் இயல்பே – சொல். எச்ச:8/2
த ந நு எ எனும் அவை முதல் ஆகிய – சொல். எச்ச:14/1
அவை மூன்று என்ப ஒரு சொல் அடுக்கே – சொல். எச்ச:15/2
ஆங்கு_அவை நிகழும் என்மனார் புலவர் – பொருள். கள:6/2
மலிதலும் ஊடலும் அவை அலங்கடையே – பொருள். பொருளி:41/4
அவை நால் பொருள்-கண் நிகழும் என்ப – பொருள். பொருளி:42/4
அவை இல் காலம் இன்மை ஆன – பொருள். பொருளி:54/2
ஆங்கு_அவை ஒரு-பால் ஆக ஒரு-பால் – பொருள். மெய்ப்:12/1
இவையும் உளவே அவை அலங்கடையே – பொருள். மெய்ப்:12/10
அவையும் உளவே அவை அலங்கடையே – பொருள். மெய்ப்:21/1
கள்ள கடுப்ப ஆங்கு_அவை எனாஅ – பொருள். உவம:11/7
மாற்ற மறுப்ப ஆங்கு_அவை எனாஅ – பொருள். உவம:11/9
வெல்ல வீழ ஆங்கு_அவை எனாஅ – பொருள். உவம:11/11
அவை அல பிறவும் நுதலிய நெறியான் – பொருள். செய்யு:201/4
ஆங்கு_அவை நான்கும் குட்டிக்கு உரிய – பொருள். மரபி:6/2
சொல்லும்-காலை அவை அல இலவே – பொருள். மரபி:26/2
அவை-தாம் (23)
அவை-தாம் – எழுத். நூல்:2/1
குற்றியலிகரம் குற்றியலுகரம் – 2/2
அவை-தாம் – எழுத். பிறப்:4/3
அண்பல் முதல் நா விளிம்பு உறல் உடைய – 4/4
அவை-தாம் – எழுத். புணர்:7/1
மெய் பிறிது ஆதல் மிகுதல் குன்றல் என்று – 7/2
அவை-தாம் – எழுத். புணர்:17/1
இன்னே வற்றே அத்தே அம்மே – 17/2
அவை-தாம் – எழுத். புணர்:40/1
முன்ன பொருள புணர்ச்சி-வாயின் – 40/2
அவை-தாம் – எழுத். தொகை:16/3
இயல்பு ஆகுநவும் வல்லெழுத்து மிகுநவும் – 16/4
அவை-தாம் – எழுத். தொகை:28/3
க ச த ப என்றா ந ம வ என்றா – 28/4
அவை-தாம் – எழுத். உரு:25/1
இயற்கைய ஆகும் செயற்கைய என்ப – 25/2
அவை-தாம் – சொல். வேற்.இய:3/1
பெயர் ஐ ஒடு கு – 3/2
அவை-தாம் – சொல். வேற்.மயங்:30/1
வழங்கு இயல் மருங்கின் குன்றுவ குன்றும் – 30/2
அவை-தாம் – சொல். வேற்.மயங்:32/1
தம்தம் பொருள்-வயின் தம்மொடு சிவணலும் – 32/2
அவை-தாம் – சொல். விளி:3/1
இ உ ஐ ஓ என்னும் இறுதி – 3/2
அவை-தாம் – சொல். பெயர்:22/1
பெண்மை இயற்பெயர் ஆண்மை இயற்பெயர் – 22/2
அவை-தாம் – சொல். வினை:5/1
அம் ஆம் எம் ஏம் என்னும் கிளவியும் – 5/2
அவை-தாம் – சொல். இடை:2/1
புணரியல் நிலையிடை பொருள் நிலைக்கு உதநவும் – 2/2
அவை-தாம் – சொல். இடை:3/1
முன்னும் பின்னும் மொழி அடுத்து வருதலும் – 3/2
அவை-தாம் – சொல். உரி:3/1
உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் – 3/2
அவை-தாம் – சொல். எச்ச:23/1
முன் மொழி நிலையலும் பின் மொழி நிலையலும் – 23/2
அவை-தாம் – சொல். எச்ச:33/1
தம்தம் கிளவி அடுக்குந வரினும் – 33/2
அவை-தாம் – சொல். எச்ச:44/1
தம்தம் குறிப்பின் எச்சம் செப்பும் – 44/2
அவை-தாம் – பொருள். உவம:11/1
அன்ன ஏய்ப்ப உறழ ஒப்ப – 11/2
அவை-தாம் – பொருள். செய்யு:165/1
நூலினான உரையினான – 165/2
அவை-தாம் – பொருள். செய்யு:213/1
பாஅ_வண்ணம் தாஅ_வண்ணம் – 213/2
அவையகத்தானும் (1)
எட்டு வகை நுதலிய அவையகத்தானும் – பொருள். புறத்:21/17
கட்டு அமை ஒழுக்கத்து கண்ணுமையானும் – 21/18
அவையடக்கியலே (2)
வாயுறை வாழ்த்தே அவையடக்கியலே – பொருள். செய்யு:111/1
செவியறிவுறூஉ என அவையும் அன்ன – 111/2
அவையடக்கியலே அரில் தப தெரியின் – பொருள். செய்யு:113/1
அவையல் (1)
அவையல் கிளவி மறைத்தனர் கிளத்தல் – சொல். எச்ச:46/1
அவையும் (5)
அவையும் உளவே அவை அலங்கடையே – பொருள். மெய்ப்:21/1
ஆறாறு அவையும் அன்ன பிறவும் – பொருள். உவம:11/14
செவியறிவுறூஉ என அவையும் அன்ன – பொருள். செய்யு:111/2
அவையும் அன்ன அ பாலான – பொருள். மரபி:14/2
வீழொடு என்று ஆங்கு_அவையும் அன்ன – பொருள். மரபி:88/2
அவையும்-மார் (1)
அமைத்தனர் தெரியின் அவையும்-மார் உளவே – பொருள். செய்யு:90/2
அவையே (5)
நோக்குவ எல்லாம் அவையே போறல் – பொருள். கள:9/3
அளபு எழின் அவையே அளபெடை தொடையே – பொருள். செய்யு:97/1
மெய் பெறும் அவையே கைகோள் வகையே – பொருள். செய்யு:188/1
பெண்ணும் ஆணும் பிள்ளையும் அவையே – பொருள். மரபி:69/1
எதிர் மறுத்து உணரின் அ திறத்தவும் அவையே – பொருள். மரபி:109/1
அவைஅவை (3)
அவ்வ சொல்லிற்கு அவைஅவை பொருள் என – சொல். இடை:47/1
காண்ப அவைஅவை அ பாலான – பொருள். மரபி:50/3
யாரும் சார்த்தி அவைஅவை பெறுமே – பொருள். மரபி:74/2
அழகு (2)
அம்மை அழகு தொன்மை தோலே – பொருள். செய்யு:1/11
அ வகை-தானே அழகு எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:236/2
அழல் (1)
நல்லோள் கணவனொடு நளி அழல் புகீஇ – பொருள். புறத்:24/30
அழன் (1)
அழன் என் இறுதி கெட வல்லெழுத்து மிகுமே – எழுத். புள்.மயங்:59/1
அழனே (1)
அழனே புழனே ஆ இரு மொழிக்கும் – எழுத். உரு:21/1
அழி (2)
அழி படை தட்டோர் தழிஞ்சியொடு தொகைஇ – பொருள். புறத்:8/12
அல்கல் முன்னிய நிறை அழி பொழுதின் – பொருள். கற்:5/33
அழிக்கும் (1)
சென்று தலை அழிக்கும் சிறப்பிற்று என்ப – பொருள். புறத்:15/2
அழித்த (1)
மன் எயில் அழித்த மண்ணுமங்கலமும் – பொருள். புறத்:36/12
அழிதல் (1)
அறன் அளித்து உரைத்தல் ஆங்கு நெஞ்சு அழிதல் – பொருள். மெய்ப்:22/8
எம் மெய் ஆயினும் ஒப்புமை கோடல் – 22/9
அழிதலும் (1)
தன்னை அழிதலும் அவண் ஊறு அஞ்சலும் – பொருள். பொருளி:16/3
அழிந்தது (2)
அழிந்தது களை என மொழிந்தது கூறி – பொருள். அகத்:39/7
அழிந்தது எதிர் கூறி விடுப்பினும் ஆங்கு அ – பொருள். அகத்:40/6
அழிந்தோளை (1)
அடங்கா ஒழுக்கத்து அவன்-வயின் அழிந்தோளை – பொருள். கற்:9/6
அடங்க காட்டுதல் பொருளின்-கண்ணும் – 9/7
அழியல் (1)
அழியல் அஞ்சல் என்று ஆ இரு பொருளினும் – பொருள். கற்:5/22
அழியினும் (1)
சூள்-வயின் திறத்தால் சோர்வு கண்டு அழியினும் – பொருள். கற்:9/15
பெரியோர் ஒழுக்கம் பெரிது என கிளந்து – 9/16
அழிவு (4)
அழிவு தலைவந்த சிந்தை-கண்ணும் – பொருள். கள:20/32
ஆடிய சென்றுழி அழிவு தலைவரினும் – பொருள். கள:24/5
அற்றம் அழிவு உரைப்பினும் அற்றம் இல்லா – பொருள். கற்:9/3
ஆ இரு_நான்கே அழிவு இல் கூட்டம் – பொருள். மெய்ப்:23/5
அழிவும் (1)
ஆற்றினது அருமையும் அழிவும் அச்சமும் – பொருள். கள:45/1
அழுகை (2)
நகையே அழுகை இளிவரல் மருட்கை – பொருள். மெய்ப்:3/1
விளிவு இல் கொள்கை அழுகை நான்கே – பொருள். மெய்ப்:5/2
அழுங்கல் (3)
கம்பலை சும்மை கலியே அழுங்கல் – சொல். உரி:51/1
என்று இவை நான்கும் அரவ பொருள – 51/2
அழுங்கல் இரக்கமும் கேடும் ஆகும் – சொல். உரி:52/2
செலவிடை அழுங்கல் செல்லாமை அன்றே – பொருள். கற்:44/1
அழுங்கினும் (1)
வந்த வழி எள்ளினும் விட்டு உயிர்த்து அழுங்கினும் – பொருள். கள:20/7
நொந்து தெளிவு ஒழிப்பினும் அச்சம் நீடினும் – 20/8
அழுங்கு (1)
செலவு உறு கிளவியும் செலவு அழுங்கு கிளவியும் – பொருள். கற்:36/4
அள் (1)
அன் ஆன் அள் ஆள் என்னும் நான்கும் – சொல். வினை:8/1
அளக்கல் (1)
அளக்கல் ஆகா அரும் பொருட்டு ஆகி – பொருள். மரபி:100/6
அளகு (1)
சூழும்-காலை அளகு எனல் அமையா – பொருள். மரபி:55/2
அளகும் (1)
மூடும் நாகும் கடமையும் அளகும் – பொருள். மரபி:3/2
மந்தியும் பாட்டியும் பிணையும் பிணவும் – 3/3
அளந்து (1)
அளந்து அறி கிளவியும் நிறையின் கிளவியும் – எழுத். குற்.புண:41/1
அளபின் (2)
அளபின் கோடல் அந்தணர் மறைத்தே – எழுத். பிறப்:20/5
அளபின் எடுத்த இசைய என்ப – சொல். இடை:13/2
அளபு (13)
ஓர் அளபு இசைக்கும் குற்றெழுத்து என்ப – எழுத். நூல்:3/4
ஈர் அளபு இசைக்கும் நெட்டெழுத்து என்ப – எழுத். நூல்:4/3
மூ அளபு இசைத்தல் ஓர் எழுத்து இன்றே – எழுத். நூல்:5/1
நீட்டம் வேண்டின் அ அளபு உடைய – எழுத். நூல்:6/1
அரை அளபு குறுகல் மகரம் உடைத்தே – எழுத். நூல்:13/1
அளபு இறந்து உயிர்த்தலும் ஒற்று இசை நீடலும் – எழுத். நூல்:33/1
ஓர் அளபு ஆகும் இடனும்-மார் உண்டே – எழுத். மொழி:24/1
மெய் தெரி வளி இசை அளபு நுவன்றிசினே – எழுத். பிறப்:20/7
அளபு ஆகு மொழி முதல் நிலைஇய உயிர்-மிசை – எழுத். புணர்:19/1
அளபு இறந்தனவே விளிக்கும்-காலை – சொல். விளி:35/2
ஈர் அளபு இசைக்கும் இறுதியில் உயிரே – சொல். இடை:33/1
கூற்று-வயின் ஓர் அளபு ஆகலும் உரித்தே – சொல். இடை:38/2
அளபு எழின் அவையே அளபெடை தொடையே – பொருள். செய்யு:97/1
அளபெடுப்பினும் (1)
ஒற்று அளபெடுப்பினும் அற்று என மொழிப – பொருள். செய்யு:18/1
அளபெடை (15)
அளபெடை மிகூஉம் இகர இறு பெயர் – சொல். விளி:8/1
அளபெடை பெயரே அளபெடை இயல – சொல். விளி:18/1
அளபெடை பெயரே அளபெடை இயல – சொல். விளி:18/1
அளபெடை பெயரே அளபெடை இயல – சொல். விளி:24/1
அளபெடை பெயரே அளபெடை இயல – சொல். விளி:24/1
அளபெடை பெயரே அளபெடை இயல – சொல். விளி:32/1
அளபெடை பெயரே அளபெடை இயல – சொல். விளி:32/1
அளபெடை நிலையும் காலத்தானும் – சொல். இடை:33/3
அளபெடை இன்றி தான் வரும்-காலையும் – சொல். இடை:33/4
அளபெடை அசை நிலை ஆகலும் உரித்தே – பொருள். செய்யு:17/1
அளபெடை தலைப்பெய ஐந்தும் ஆகும் – பொருள். செய்யு:89/1
அளபு எழின் அவையே அளபெடை தொடையே – பொருள். செய்யு:97/1
இயைபு_வண்ணம் அளபெடை_வண்ணம் – பொருள். செய்யு:213/4
அளபெடை_வண்ணம் அளபெடை பயிலும் – பொருள். செய்யு:219/1
அளபெடை_வண்ணம் அளபெடை பயிலும் – பொருள். செய்யு:219/1
அளபெடை_வண்ணம் (2)
இயைபு_வண்ணம் அளபெடை_வண்ணம் – பொருள். செய்யு:213/4
நெடுஞ்சீர்_வண்ணம் குறுஞ்சீர்_வண்ணம் – 213/5
அளபெடை_வண்ணம் அளபெடை பயிலும் – பொருள். செய்யு:219/1
அளபே (1)
மெய்யின் அளபே அரை என மொழிப – எழுத். நூல்:11/1
அளவடி (1)
அளவடி மிகுதி உளப்பட தோன்றி – பொருள். செய்யு:59/1
அளவடி-காறும் (1)
குறளடி முதலா அளவடி-காறும் – பொருள். செய்யு:57/1
உறழ் நிலை இலவே வஞ்சிக்கு என்ப – 57/2
அளவிய (1)
அலமரல் உள்ளமொடு அளவிய இடத்தும் – பொருள். கற்:5/19
அளவியல் (2)
அளவியல் வகையே அனை வகைப்படுமே – பொருள். செய்யு:163/1
அளவியல் வகையே அனை வகைப்படுமே – பொருள். செய்யு:184/2
அளவிற்கு (1)
ஆசிரிய பாட்டின் அளவிற்கு எல்லை – பொருள். செய்யு:157/1
அளவிற்கும் (1)
அளவிற்கும் நிறையிற்கும் மொழி முதல் ஆகி – எழுத். தொகை:28/1
அளவின் (4)
குறுமையும் நெடுமையும் அளவின் கோடலின் – எழுத். மொழி:17/1
நிறுத்தலின் அளவின் எண்ணின் என்றா – சொல். வேற்.இய:11/6
வண்ணத்தின் வடிவின் அளவின் சுவையின் என்று – சொல். எச்ச:20/1
இரு பெயர் பல பெயர் அளவின் பெயரே – சொல். எச்ச:21/1
அளவு (9)
அளவு நிறையும் அவற்றொடு கொள்-வழி – சொல். வேற்.மயங்:34/1
சொல் அளவு அல்லது எஞ்சுதல் இன்றே – சொல். எச்ச:45/2
அளவு மிக தோன்றினும் தலைப்பெய்து காணினும் – பொருள். கள:24/2
நோக்கே பாவே அளவு இயல் எனாஅ – பொருள். செய்யு:1/4
எழுத்து அளவு எஞ்சினும் சீர் நிலை-தானே – பொருள். செய்யு:43/1
ஆங்கனம் விரிப்பின் அளவு இறந்தனவே – பொருள். செய்யு:51/1
குறு வெண்பாட்டின் அளவு எழு சீரே – பொருள். செய்யு:158/2
அங்கத பாட்டு அளவு அவற்றொடு ஒக்கும் – பொருள். செய்யு:159/1
அளவு இயல் மரபின் அறு வகையோரும் – பொருள். செய்யு:189/3
அளவுதல் (1)
அகத்திணை மருங்கின் அளவுதல் இலவே – பொருள். அகத்:55/2
அளவும் (9)
அளவும் நிறையும் எண்ணும் சுட்டி – எழுத். தொகை:22/2
பனை என் அளவும் கா என் நிறையும் – எழுத். தொகை:27/1
அளவும் நிறையும் வேற்றுமை இயல – எழுத். புள்.மயங்:24/1
அளவும் நிறையும் எண்ணும் வரு வழி – எழுத். புள்.மயங்:94/1
நிறையும் அளவும் வரூஉம்-காலையும் – எழுத். குற்.புண:31/1
அளவும் நிறையும் ஆ இயல் திரியா – எழுத். குற்.புண:69/1
அளவும் நிறையும் ஆ இயல் திரியா – எழுத். குற்.புண:72/1
மாத்திரை அளவும் எழுத்து இயல் வகையும் – பொருள். செய்யு:2/2
அளவும் சிந்தும் வெள்ளைக்கு உரிய – பொருள். செய்யு:58/1
அளவே (6)
அத்து இடை வரூஉம் கலம் என் அளவே – எழுத். தொகை:26/1
வண்ணம் வடிவே அளவே சுவையே – சொல். வேற்.இய:17/1
ஏழ் எழுத்து என்ப சிந்தடிக்கு அளவே – பொருள். செய்யு:37/1
ஈர் எழுத்து ஏற்றம் அ வழியான – 37/2
பத்து எழுத்து என்ப நேரடிக்கு அளவே – பொருள். செய்யு:38/1
ஒத்த நால் எழுத்து ஏற்று அலங்கடையே – 38/2
மூ_ஐந்து எழுத்தே நெடிலடிக்கு அளவே – பொருள். செய்யு:39/1
ஈர் எழுத்து மிகுதலும் இயல்பு என மொழிப – 39/2
மூ_ஆறு எழுத்தே கழிநெடிற்கு அளவே – பொருள். செய்யு:40/1
ஈர் எழுத்து மிகுதலும் இயல்பு என மொழிப – 40/2
அளவொடு (1)
மகர அளவொடு நிகரலும் உரித்தே – எழுத். குற்.புண:75/3
அளி (1)
காமம் சிறப்பினும் அவன் அளி சிறப்பினும் – பொருள். கள:20/33
அளித்து (1)
அறன் அளித்து உரைத்தல் ஆங்கு நெஞ்சு அழிதல் – பொருள். மெய்ப்:22/8
அளைஇ (2)
தன்னொடும் அவளொடும் முதல் மூன்று அளைஇ – பொருள். கள:23/18
பின்னிலை நிகழும் பல் வேறு மருங்கினும் – 23/19
அல்லல் தீர ஆர்வமொடு அளைஇ – பொருள். கற்:5/10
சொல்லுறு பொருளின்-கண்ணும் சொல் என – 5/11
அற்றம் (2)
அற்றம் அழிவு உரைப்பினும் அற்றம் இல்லா – பொருள். கற்:9/3
அற்றம் அழிவு உரைப்பினும் அற்றம் இல்லா – பொருள். கற்:9/3
அற்று (2)
குற்றியலுகரமும் அற்று என மொழிப – எழுத். புணர்:3/1
ஒற்று அளபெடுப்பினும் அற்று என மொழிப – பொருள். செய்யு:18/1
அற்றே (26)
எகர ஒகரத்து இயற்கையும் அற்றே – எழுத். நூல்:16/1
சகர கிளவியும் அவற்று ஓர்_அற்றே – எழுத். மொழி:29/1
ஒவ்வும் அற்றே ந அலங்கடையே – எழுத். மொழி:39/1
உப்பகாரமொடு ஞகாரையும் அற்றே – எழுத். மொழி:47/1
அ பொருள் இரட்டாது இவணையான – 47/2
ஆனின் னகரமும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். புணர்:22/1
இக்கின் இகரம் இகர முனை அற்றே – எழுத். புணர்:24/1
ஒற்று மெய் கெடுதல் தெற்றென்று அற்றே – எழுத். புணர்:31/2
அவற்று முன் வரூஉம் வல்லெழுத்து மிகுமே – 31/3
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:14/1
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:23/1
சுட்டின் இயற்கை முன் கிளந்து அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:36/1
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:50/1
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:57/1
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:64/1
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:74/1
வேற்றுமை-கண்ணும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். உயி.மயங்:90/1
நகர இறுதியும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். புள்.மயங்:3/1
அடையொடு தோன்றினும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். புள்.மயங்:23/1
தமிழ் என் கிளவியும் அதன் ஓர்_அற்றே – எழுத். புள்.மயங்:90/1
ஒன்பான் முதல் நிலை முந்து கிளந்து அற்றே – எழுத். குற்.புண:58/1
முந்தை ஒற்றே ளகாரம் இரட்டும் – 58/2
பண்பு கொள் பெயரும் அதன் ஓர்_அற்றே – சொல். விளி:17/1
பண்பு கொள் பெயரும் அதன் ஓர்_அற்றே – சொல். விளி:23/1
என்று என் கிளவியும் அதன் ஓர்_அற்றே – சொல். இடை:11/1
கிழவோன் விளையாட்டு ஆங்கும் அற்றே – பொருள். கற்:23/1
அடி இறந்து ஓடி அதன் ஓர்_அற்றே – பொருள். செய்யு:233/2
நரியும் அற்றே நாடினர் கொளினே – பொருள். மரபி:9/1
நரியும் அற்றே நாடினர் கொளினே – பொருள். மரபி:66/1
அற (4)
புகர் அற கிளந்த அஃறிணை மேன – எழுத். மொழி:49/3
அற_கழிவு உடையன பொருள் பயம் பட வரின் – பொருள். பொருளி:24/1
சிதைவு எனப்படுபவை வசை அற நாடின் – பொருள். மரபி:108/1
மனத்தின் எண்ணி மாசு அற தெரிந்துகொண்டு – பொருள். மரபி:110/26
அற_கழிவு (1)
அற_கழிவு உடையன பொருள் பயம் பட வரின் – பொருள். பொருளி:24/1
அறத்து (1)
அறத்து இயல்பு மரபு இலள் தோழி என்ப – பொருள். பொருளி:12/2
அறத்தொடு (1)
அறத்தொடு நிற்கும் காலத்து அன்றி – பொருள். பொருளி:12/1
அறம் (5)
அவன் வரம்பு இறத்தல் அறம் தனக்கு இன்மையின் – பொருள். கள:29/1
அறம் புரி உள்ளமொடு தன் வரவு அறியாமை – பொருள். கற்:6/21
அறம் புரி சுற்றமொடு கிழவனும் கிழத்தியும் – பொருள். கற்:51/3
தெய்வம் அஞ்சல் புரை அறம் தெளிதல் – பொருள். மெய்ப்:24/1
அ நிலை மருங்கின் அறம் முதல் ஆகிய – பொருள். செய்யு:106/1
அறன் (2)
முன்னிலை அறன் எனப்படுதல் என்று இரு வகை – பொருள். கள:23/41
அறன் அளித்து உரைத்தல் ஆங்கு நெஞ்சு அழிதல் – பொருள். மெய்ப்:22/8
அறனும் (1)
இன்பமும் பொருளும் அறனும் என்று-ஆங்கு – பொருள். கள:1/1
அறனே (1)
அன்பே அறனே இன்பம் நாணொடு – பொருள். பொருளி:21/1
அறி (34)
பலர் அறி சொல் முன் யாவர் என்னும் – எழுத். தொகை:30/1
ஒன்று அறி சொல் முன் யாது என் வினா இடை – எழுத். தொகை:30/3
அளந்து அறி கிளவியும் நிறையின் கிளவியும் – எழுத். குற்.புண:41/1
ஆடூஉ அறி சொல் மகடூஉ அறி சொல் – சொல். கிளவி:2/1
ஆடூஉ அறி சொல் மகடூஉ அறி சொல் – சொல். கிளவி:2/1
ஒன்று அறி சொல்லே பல அறி சொல் என்று – சொல். கிளவி:3/1
ஒன்று அறி சொல்லே பல அறி சொல் என்று – சொல். கிளவி:3/1
னஃகான் ஒற்றே ஆடூஉ அறி சொல் – சொல். கிளவி:5/1
ளஃகான் ஒற்றே மகடூ அறி சொல் – சொல். கிளவி:6/1
நேர தோன்றும் பலர் அறி சொல்லே – சொல். கிளவி:7/3
ஒன்று அறி கிளவி த ற ட ஊர்ந்த – சொல். கிளவி:8/1
அ பால் மூன்றே பல அறி சொல்லே – சொல். கிளவி:9/2
வினையின் தோன்றும் பால் அறி கிளவியும் – சொல். கிளவி:11/1
பெயரின் தோன்றும் பால் அறி கிளவியும் – சொல். கிளவி:11/2
ஆண்மை அறி சொற்கு ஆகு இடன் இன்றே – சொல். கிளவி:12/2
தான் அறி பொருள்-வயின் பன்மை கூறல் – சொல். கிளவி:23/2
ஈற்று பெயர் முன்னர் மெய் அறி பனுவலின் – சொல். வேற்.மயங்:13/1
முதலின் கூறும் சினை அறி கிளவியும் – சொல். வேற்.மயங்:31/1
சினையின் கூறும் முதல் அறி கிளவியும் – சொல். வேற்.மயங்:31/2
பால் அறி வந்த உயர்திணை பெயரே – சொல். பெயர்:8/8
பன்மையும் ஒருமையும் பால் அறி வந்த – சொல். பெயர்:12/2
பால் அறி வந்த அஃறிணை பெயரே – சொல். பெயர்:13/7
கொள் வழி உடைய பல அறி சொற்கே – சொல். பெயர்:15/2
பன்மையும் ஒருமையும் பால் அறி வந்த – சொல். பெயர்:16/2
பன்மையும் ஒருமையும் பால் அறி வந்த – சொல். வினை:11/1
பால் அறி மரபின் அ மூ ஈற்றும் – சொல். வினை:14/1
பன்மையும் ஒருமையும் பால் அறி வந்த – சொல். வினை:18/1
பன்மையும் ஒருமையும் பால் அறி வந்த – சொல். வினை:21/1
பன்மையும் ஒருமையும் பால் அறி வந்த – சொல். வினை:24/1
வெறி அறி சிறப்பின் வெ வாய் வேலன் – பொருள். புறத்:5/1
பால் அறி மரபின் பொருநர்-கண்ணும் – பொருள். புறத்:20/7
புணர்ந்துழி உணர்ந்த அறி மட சிறப்பினும் – பொருள். கள:23/24
கிழவி சொல்லின் அவள் அறி கிளவி – பொருள். உவம:26/1
யாப்பு என மொழிப யாப்பு அறி புலவர் – பொருள். செய்யு:78/3
அறிதல் (11)
ஒல்வழி அறிதல் வழக்கத்தான – எழுத். உயி.மயங்:44/2
தக்க வழி அறிதல் வழக்கத்தான – எழுத். உயி.மயங்:68/2
செல் வழி அறிதல் வழக்கத்தான – எழுத். புள்.மயங்:17/2
ஆ இடன் அறிதல் செய்யுள்-உள்ளே – சொல். பெயர்:41/2
அ இடன் அறிதல் என்மனார் புலவர் – சொல். வினை:41/4
அசைநிலை கிளவி ஆகு வழி அறிதல் – சொல். இடை:23/1
குறைச்சொல் கிளவி குறைக்கும் வழி அறிதல் – சொல். எச்ச:57/1
உரையிடத்து இயலும் உடனிலை அறிதல் – சொல். எச்ச:62/1
அ நிலை அறிதல் மெலிவு விளக்குறுத்தல் – பொருள். கள:10/3
அவன் குறிப்பு அறிதல் வேண்டியும் கிழவி – பொருள். கற்:18/1
நுதலியது அறிதல் அதிகார முறையே – பொருள். மரபி:110/2
அறிதலும் (1)
ஐய கிளவியின் அறிதலும் உரித்தே – பொருள். கள:26/3
அறிதற்கு (1)
இவ் என அறிதற்கு மெய் பெற கிளப்ப – சொல். விளி:2/2
அறிந்த (4)
கடப்பாடு அறிந்த புணரியலான – எழுத். மொழி:4/2
அறிந்த பொருள்-வயின் ஐயம் தீர்தற்கு – சொல். கிளவி:32/3
இனைத்து என அறிந்த சினை முதல் கிளவிக்கு – சொல். கிளவி:33/1
போக்கு உடன் அறிந்த பின் தோழியொடு கெழீஇ – பொருள். கள:24/8
அறிந்திசினோரே (2)
ஆ இரண்டு என்ப அறிந்திசினோரே – சொல். பெயர்:4/2
ஆங்கனம் என மொழிப அறிந்திசினோரே – பொருள். செய்யு:213/12
அறிந்து (2)
தக்க-வழி அறிந்து வலித்தலும் உரித்தே – எழுத். புள்.மயங்:109/2
ஒட்டு வழி அறிந்து துணித்தனர் இயற்றல் – சொல். எச்ச:10/3
அறிந்தோர்க்கே (1)
கடியல் ஆகா கடன் அறிந்தோர்க்கே – பொருள். மரபி:68/9
அறிந்தோரே (1)
கொள்ளும் என்ப குறி அறிந்தோரே – பொருள். அகத்:47/2
அறிந்தோள் (1)
அறிந்தோள் அயர்ப்பின் அ வழி மருங்கின் – பொருள். கள:11/17
அறிநரும் (1)
நோய் மருங்கு அறிநரும் தந்தையும் தன்னையும் – பொருள். செய்யு:191/2
அறிய (11)
இ என அறிய கிளக்கும்-காலை – எழுத். புணர்:5/5
அறிய தோன்றிய நெறி இயல் என்ப – எழுத். தொகை:18/3
அறிய தோன்றும் அகர கிளவி – எழுத். உயி.மயங்:24/2
அறிய வருதல் செய்யுளுள் உரித்தே – எழுத். உயி.மயங்:32/2
இரு திணை மருங்கின் ஐம் பால் அறிய – சொல். கிளவி:10/1
ஈற்றின் நின்று இசைக்கும் பதினோர் எழுத்தும் – 10/2
சொல் வரைந்து அறிய பிரித்தனர் காட்டல் – சொல். எச்ச:67/4
மலர் தலை உலகத்து மரபு நன்கு அறிய – பொருள். புறத்:24/34
பலர் செல செல்லா காடு வாழ்த்தொடு – 24/35
பிற நீர் மாக்களின் அறிய ஆயிடை – பொருள். கள:27/3
அறிய கிளந்த ஆற்றது என்ப – பொருள். கள:39/2
வழி மருங்கு அறிய தோன்றும் என்ப – பொருள். உவம:19/2
ஆடி நிழலின் அறிய தோன்றி – பொருள். செய்யு:169/2
அறியல் (1)
ஆசிரிய_தளை என்று அறியல் வேண்டும் – பொருள். செய்யு:56/2
அறியா (2)
அறியா பொருள்-வயின் செறிய தோன்றும் – சொல். கிளவி:31/2
கிழவோன் அறியா அறிவினள் இவள் என – பொருள். கள:26/1
அறியாது (1)
பிறன் கோள் கூறல் அறியாது உடம்படல் – பொருள். மரபி:110/19
அறியாமை (1)
அறம் புரி உள்ளமொடு தன் வரவு அறியாமை – பொருள். கற்:6/21
புறம் செய்து பெயர்த்தல் வேண்டு இடத்தானும் – 6/22
அறியாமையே (1)
எய்யாமையே அறியாமையே – சொல். உரி:44/1
அறியும் (6)
ஐம் பால் அறியும் பண்பு தொகு மொழியும் – எழுத். குற்.புண:77/5
பல்லோர் அறியும் சொல்லொடு சிவணி – சொல். கிளவி:2/2
இ என அறியும் அந்தம் தமக்கு இலவே – சொல். கிளவி:4/4
காலத்தின் அறியும் வேற்றுமை கிளவியும் – சொல். வேற்.மயங்:27/6
இயன்ற மருங்கின் இனைத்து என அறியும் – சொல். உரி:98/4
வரம்பு தமக்கு இன்மையின் வழி நனி கடைப்பிடித்து – 98/5
அவன் அறிவு ஆற்ற அறியும் ஆகலின் – பொருள். கற்:6/1
அறிவது (1)
ஒன்று அறிவது உற்று அறிவதுவே – பொருள். மரபி:27/1
அறிவதுவே (6)
ஒன்று அறிவது உற்று அறிவதுவே – பொருள். மரபி:27/1
இரண்டு அறிவதுவே அதனொடு நாவே – 27/2
இரண்டு அறிவதுவே அதனொடு நாவே – பொருள். மரபி:27/2
மூன்று அறிவதுவே அவற்றொடு மூக்கே – பொருள். மரபி:27/3
நான்கு அறிவதுவே அவற்றொடு கண்ணே – பொருள். மரபி:27/4
ஐந்து அறிவதுவே அவற்றொடு செவியே – பொருள். மரபி:27/5
ஆறு அறிவதுவே அவற்றொடு மனனே – பொருள். மரபி:27/6
அறிவர் (3)
கூத்தர் விறலியர் அறிவர் கண்டோர் – பொருள். கற்:52/3
ஆணம் சான்ற அறிவர் கண்டோர் – பொருள். செய்யு:190/2
பார்ப்பார் அறிவர் என்று இவர் கிளவி – பொருள். செய்யு:197/1
அறிவர்க்கும் (1)
சொல்லிய கிளவி அறிவர்க்கும் உரிய – பொருள். கற்:13/1
அறிவன் (1)
நெறியின் ஆற்றிய அறிவன் தேயமும் – பொருள். புறத்:20/5
அறிவின் (2)
துய என் கிளவி அறிவின் திரிபே – சொல். உரி:70/1
வினையின் நீங்கி விளங்கிய அறிவின் – பொருள். மரபி:94/1
முனைவன் கண்டது முதல் நூல் ஆகும் – 94/2
அறிவினவே (5)
புல்லும் மரனும் ஓர்_அறிவினவே – பொருள். மரபி:28/1
நந்தும் முரளும் ஈர் அறிவினவே – பொருள். மரபி:29/1
பிறவும் உளவே அ கிளை பிறப்பே – 29/2
சிதலும் எறும்பும் மூ அறிவினவே – பொருள். மரபி:30/1
பிறவும் உளவே அ கிளை பிறப்பே – 30/2
நண்டும் தும்பியும் நான்கு அறிவினவே – பொருள். மரபி:31/1
பிறவும் உளவே அ கிளை பிறப்பே – 31/2
மாவும் மாக்களும் ஐ அறிவினவே – பொருள். மரபி:32/1
பிறவும் உளவே அ கிளை பிறப்பே – 32/2
அறிவினள் (1)
கிழவோன் அறியா அறிவினள் இவள் என – பொருள். கள:26/1
அறிவு (6)
நாட்டம் இரண்டும் அறிவு உடம்படுத்தற்கு – பொருள். கள:5/1
அவள் அறிவு உணர வருவழியான – பொருள். கள:41/2
அவன் அறிவு ஆற்ற அறியும் ஆகலின் – பொருள். கற்:6/1
உறுதி காட்டலும் அறிவு மெய் நிறுத்தலும் – பொருள். கற்:27/3
கொள்ளவும் அமையும் ஓர்_அறிவு உயிர்க்கே – பொருள். மரபி:24/2
மக்கள்-தாமே ஆறு அறிவு உயிரே – பொருள். மரபி:33/1
அறிவும் (2)
அறிவும் புலனும் வேறுபட நிறீஇ – பொருள். பொருளி:2/9
அறிவும் அருமையும் பெண்-பாலான – பொருள். பொருளி:15/2
அறிவுறினும் (1)
வரைவு தலைவரினும் களவு அறிவுறினும் – பொருள். கள:20/25
தமர் தன் காத்த காரண மருங்கினும் – 20/26
அறிவுறீஇ (1)
பெற்ற பெரு வளம் பெறாஅர்க்கு அறிவுறீஇ – பொருள். புறத்:36/5
சென்று பயன் எதிர சொன்ன பக்கமும் – 36/6
அறிவுறுத்து (1)
அருமையின் அகற்சியும் அவள் அறிவுறுத்து – பொருள். கள:23/9
பின் வா என்றலும் பேதைமை ஊட்டலும் – 23/10
அறிவுறுதல் (1)
தாய் அறிவுறுதல் செவிலியொடு ஒக்கும் – பொருள். கள:47/1
அறிவே (1)
ஞாயிறு திங்கள் அறிவே நாணே – பொருள். செய்யு:201/1
அறு (12)
அறு_நான்கு ஈறொடு நெறி நின்று இயலும் – எழுத். புணர்:1/3
ஆ அறு_மூன்றும் உளப்பட தொகைஇ – சொல். கிளவி:57/6
அ அறு பொருட்கும் ஓர்_அன்ன உரிமைய – சொல். வினை:37/3
எண்ணே பெயரொடு அ அறு கிளவியும் – சொல். இடை:10/2
எண்ணின்பெயரொடு அ அறு கிளவியும் – சொல். எச்ச:21/3
அறு வகைப்பட்ட பார்ப்பன பக்கமும் – பொருள். புறத்:20/1
அமரர்-கண் முடியும் அறு வகையானும் – பொருள். புறத்:26/1
மை_அறு சிறப்பின் உயர்ந்தோர் பாங்கின் – பொருள். கள:26/2
வடு_அறு சிறப்பின் கற்பின் திரியாமை – பொருள். கற்:6/39
மருள்_அறு சிறப்பின் அஃது உவமம் ஆகும் – பொருள். உவம:9/2
அறு சீர் அடியே ஆசிரிய_தளையொடு – பொருள். செய்யு:64/1
அளவு இயல் மரபின் அறு வகையோரும் – பொருள். செய்யு:189/3
அறு_நான்கு (1)
அறு_நான்கு ஈறொடு நெறி நின்று இயலும் – எழுத். புணர்:1/3
அறு_மூன்றும் (1)
ஆ அறு_மூன்றும் உளப்பட தொகைஇ – சொல். கிளவி:57/6
அறுத்தலின் (1)
அறுத்தலின் குறைத்தலின் தொகுத்தலின் பிரித்தலின் – சொல். வேற்.இய:11/5
அறுத்து (1)
கூழை தாங்கிய எருமையும் படை அறுத்து – பொருள். புறத்:17/7
பாழி கொள்ளும் ஏமத்தானும் – 17/8
அறுத்துஅறுத்து (1)
அகைப்பு_வண்ணம் அறுத்துஅறுத்து ஒழுகும் – பொருள். செய்யு:229/1
அறுநூற்று (1)
அறுநூற்று இருபத்தைந்து ஆகும்மே – பொருள். செய்யு:50/4
அறுபதிற்று (1)
அம்போதரங்கம் அறுபதிற்று அடித்தே – பொருள். செய்யு:151/1
அறுவரொடு (1)
முன்னுற கிளந்த அறுவரொடு தொகைஇ – பொருள். செய்யு:190/4
அறைந்தனரே (1)
நூல் நவில் புலவர் நுவன்று அறைந்தனரே – பொருள். செய்யு:155/2
அன் (7)
அன் என் கிளவி உளப்பட பிறவும் – எழுத். புணர்:17/4
அன் என் சாரியை ஏழன் இறுதி – எழுத். உரு:22/1
மெய் ஒழித்து அன் கெடும் அ இயற்பெயரே – எழுத். புள்.மயங்:52/3
அ பெயர் மெய் ஒழித்து அன் கெடு வழியே – எழுத். புள்.மயங்:55/1
அன் என் இறுதி ஆ ஆகும்மே – சொல். விளி:13/1
அன் ஆன் அள் ஆள் என்னும் நான்கும் – சொல். வினை:8/1
அந்து ஈற்று ஓவும் அன் ஈற்று ஓவும் – சொல். இடை:34/2
அன்பின்-கண்ணும் (1)
பெருமையின் திரியா அன்பின்-கண்ணும் – பொருள். கற்:6/4
கிழவனை ககடூஉ புலம்பு பெரிது ஆகலின் – 6/5
அன்பினது (1)
அன்பினது அகலமும் அகற்சியது அருமையும் – பொருள். அகத்:41/10
அன்பு (6)
அன்பு தலையடுத்த வன்புறை-கண்ணும் – பொருள். கள:23/28
அன்பு_இலை கொடியை என்றலும் உரியள் – பொருள். கற்:17/3
அருள் முந்துறுத்த அன்பு பொதி கிளவி – பொருள். கற்:20/1
அன்பு தலைப்பிரிந்த கிளவி தோன்றின் – பொருள். கற்:38/1
தன்மை அடக்கம் வரைதல் அன்பு எனாஅ – பொருள். மெய்ப்:12/3
அருள் மிக உடைமை அன்பு தொக நிற்றல் – பொருள். மெய்ப்:24/4
அன்பு_இலை (1)
அன்பு_இலை கொடியை என்றலும் உரியள் – பொருள். கற்:17/3
அன்புற்று (1)
அன்புற்று நகினும் அவள் பெற்று மலியினும் – பொருள். கள:12/2
அன்புறு (2)
அன்புறு தக்க கிளத்தல் தானே – பொருள். கற்:7/3
அன்புறு தகுவன இறைச்சியுள் சுட்டலும் – பொருள். பொருளி:37/1
அன்பே (1)
அன்பே அறனே இன்பம் நாணொடு – பொருள். பொருளி:21/1
அன்பொடு (1)
அன்பொடு புணர்ந்த ஐந்திணை மருங்கின் – பொருள். கள:1/2
அன்மை (2)
அன்மை கிளவி வேறு இடத்தான – சொல். கிளவி:25/2
தான் குறியிடுதல் ஒருதலை அன்மை – பொருள். மரபி:110/14
முடிந்தது காட்டல் ஆணை கூறல் – 110/15
அன்மையின் (2)
அன்மையின் இன்மையின் உண்மையின் வன்மையின் – சொல். வினை:17/1
பொழுதும் ஆறும் புரைவது அன்மையின் – பொருள். கள:20/31
அழிவு தலைவந்த சிந்தை-கண்ணும் – 20/32
அன்மொழித்தொகை (1)
உம்மைத்தொகையே அன்மொழித்தொகை என்று – சொல். எச்ச:16/3
அன்மொழித்தொகையே (1)
ஈற்று நின்று இயலும் அன்மொழித்தொகையே – சொல். எச்ச:22/4
அன்றால் (1)
புரைவது அன்றால் சாரியை இயற்கை – எழுத். தொகை:23/2
அன்றி (14)
அன்றி அனைத்தும் எல்லா வழியும் – எழுத். தொகை:2/3
அன்றி அனைத்தும் இயல்பு என மொழிப – எழுத். உயி.மயங்:8/9
அன்றி அனைத்தும் இயல்பு என மொழிப – எழுத். உயி.மயங்:22/5
அன்றி அனைத்தும் பெயர் பயனிலையே – சொல். வேற்.இய:5/4
அன்றி அனைத்தும் விளி கோள் இலவே – சொல். விளி:20/3
அன்றி அனைத்தும் அவற்று இயல்பினவே – சொல். பெயர்:11/8
அன்றி அனைத்தும் வினாவொடு சிவணி – சொல். எச்ச:29/3
அன்றி அனைத்தும் முன்னிலை அல் வழி – சொல். எச்ச:30/3
அன்றி அனைத்தும் கடப்பாடு இலவே – சொல். எச்ச:53/6
குடையும் வாளும் நாள்கோள் அன்றி – பொருள். புறத்:13/1
மடை அமை ஏணி-மிசை மயக்கமும் கடைஇ – 13/2
முற்றிய முதிர்வும் அன்றி முற்றிய – பொருள். புறத்:13/4
ஏரோர் களவழி அன்றி களவழி – பொருள். புறத்:21/3
அறத்தொடு நிற்கும் காலத்து அன்றி – பொருள். பொருளி:12/1
அறத்து இயல்பு மரபு இலள் தோழி என்ப – 12/2
அவ்வம் மக்களும் விலங்கும் அன்றி – பொருள். செய்யு:209/1
பிற அவண் வரினும் திறவதன் நாடி – 209/2
அன்றியும் (5)
அனைக்கு உரி மரபினது கரந்தை அன்றியும் – பொருள். புறத்:5/14
வரு தார் தாங்கல் வாள் வாய்த்து கவிழ்தல் என்று – 5/15
அகத்தோன் பெருக்கமும் அன்றியும் முரணிய – பொருள். புறத்:12/4
தான் மீண்டு எறிந்த தார் நிலை அன்றியும் – பொருள். புறத்:17/4
இருவர் தலைவர் தபுதி பக்கமும் – 17/5
நிரம்ப நீக்கி நிறுத்தல் அன்றியும் – பொருள். பொருளி:43/2
வாய்மை கூறலும் பொய் தலைப்பெய்தலும் – 43/3
சூத்திரத்துள் பொருள் அன்றியும் யாப்புற – பொருள். மரபி:103/1
அன்று (5)
அன்று வரு-காலை ஆ ஆகுதலும் – எழுத். உயி.மயங்:56/1
அன்று உடைத்து அல்ல என்னும் கிளவியும் – சொல். வினை:23/2
நன்று ஈற்று ஏயும் அன்று ஈற்று ஏயும் – சொல். இடை:34/1
துறந்த ஒழுக்கம் பழித்து அன்று ஆகலின் – பொருள். பொருளி:21/2
வழக்கு என வழங்கலும் பழித்து அன்று என்ப – பொருள். பொருளி:24/2
அன்றே (2)
செலவிடை அழுங்கல் செல்லாமை அன்றே – பொருள். கற்:44/1
வன்புறை குறித்த தவிர்ச்சி ஆகும் – 44/2
நிலைக்கு உரித்து அன்றே தெரியுமோர்க்கே – பொருள். செய்யு:25/2
அன்ன (70)
முப்பாற்புள்ளியும் எழுத்து ஓர்_அன்ன – எழுத். நூல்:2/4
அ-பால் ஐந்தும் அவற்று ஓர்_அன்ன – எழுத். பிறப்:4/2
அன்ன என்ப சாரியை மொழியே – எழுத். புணர்:17/5
எழுத்து ஓர்_அன்ன பொருள் தெரி புணர்ச்சி – எழுத். புணர்:39/1
அன்ன மரபின் மொழி-வயினான – எழுத். தொகை:1/4
அன்ன பிறவும் தன் இயல் மருங்கின் – எழுத். தொகை:15/11
யாம் என் இறுதியும் அதன் ஓர்_அன்ன – எழுத். உரு:16/2
அன்ன என்னும் உவம கிளவியும் – எழுத். உயி.மயங்:8/1
ஆ மு பெயரும் அவற்று ஓர்_அன்ன – எழுத். உயி.மயங்:29/2
வினையெஞ்சு கிளவியும் சுட்டும் அன்ன – எழுத். உயி.மயங்:34/2
திங்களும் நாளும் முந்து கிளந்து அன்ன – எழுத். உயி.மயங்:84/1
ஆ மு பெயரும் அவற்று ஓர்_அன்ன – எழுத். புள்.மயங்:33/2
நாள்பெயர் கிளவி மேல் கிளந்து அன்ன – எழுத். புள்.மயங்:36/1
அத்தும் ஆன்-மிசை வரை நிலை இன்றே – 36/2
அன்ன இயல என்மனார் புலவர் – எழுத். புள்.மயங்:38/3
முன் கிளந்து அன்ன என்மனார் புலவர் – எழுத். குற்.புண:69/3
அன்ன மரபின் மொழி-இடை தோன்றி – எழுத். குற்.புண:76/3
மன்னா பொருளும் அன்ன இயற்றே – சொல். கிளவி:34/1
அன்ன பிறவும் அவற்றொடு சிவணி – சொல். கிளவி:57/7
ஆ ஈர்_ஐந்தொடு பிறவும் அன்ன – சொல். கிளவி:58/4
ஆ-வயின் வரூஉம் கிளவி எல்லாம் – 58/5
அன்ன பிறவும் அ முதல் பொருள – சொல். வேற்.இய:11/9
அன்ன பிறவும் அதன் பால என்மனார் – சொல். வேற்.இய:13/8
அன்ன பிறவும் அதன் பால என்மனார் – சொல். வேற்.இய:17/9
அன்ன கிளவி கிழமைத்து அதுவே – சொல். வேற்.இய:18/4
திரிந்து வேறுபடூஉம் பிறவும் அன்ன – சொல். வேற்.இய:19/6
கூறிய மருங்கின் தோன்றும் கிளவி – 19/7
அன்ன பிறவும் அதன் பால என்மனார் – சொல். வேற்.இய:21/4
அன்ன பிறவும் தொல் நெறி பிழையாது – சொல். வேற்.மயங்:18/1
அன்ன பிறவும் நான்கன் உருபின் – சொல். வேற்.மயங்:27/8
ஏனை உருபும் அன்ன மரபின – சொல். வேற்.மயங்:28/1
அன்ன மரபின் இரண்டொடும் தொகைஇ – சொல். வேற்.மயங்:29/4
சுட்டுமுதல் பெயரே முன் கிளந்து அன்ன – சொல். விளி:25/1
முன் கிளந்து அன்ன என்மனார் புலவர் – சொல். விளி:31/2
அன்ன பிறவும் பெயர் நிலை வரினே – சொல். விளி:37/3
ஆ இரு திணைக்கும் ஓர்_அன்ன உரிமையும் – சொல். பெயர்:6/4
அ பதினைந்தும் அவற்று ஓர்_அன்ன – சொல். பெயர்:9/11
அன்ன இயல என்மனார் புலவர் – சொல். பெயர்:10/4
அன்ன பிறவும் உயர்திணை மருங்கின் – சொல். பெயர்:12/1
அ பால் ஒன்பதும் அவற்று ஓர்_அன்ன – சொல். பெயர்:14/6
அன்ன பிறவும் அஃறிணை மருங்கின் – சொல். பெயர்:16/1
இரு திணை சொற்கும் ஓர்_அன்ன உரிமையின் – சொல். பெயர்:18/1
அன்ன மரபின் வினை-வயினான – சொல். பெயர்:19/3
ஆ இரு திணைக்கும் ஓர்_அன்ன உரிமையும் – சொல். வினை:4/4
அன்ன பிறவும் குறிப்பொடு கொள்ளும் – சொல். வினை:17/2
அன்ன மரபின் குறிப்பொடு வரூஉம் – சொல். வினை:18/2
அன்ன மரபின் குறிப்பொடு வரூஉம் – சொல். வினை:24/2
இரு திணை சொற்கும் ஓர்_அன்ன உரிமைய – சொல். வினை:25/6
அன்ன மரபின் காலம் கண்ணிய – சொல். வினை:32/2
அ அறு பொருட்கும் ஓர்_அன்ன உரிமைய – சொல். வினை:37/3
அன்ன பிறவும் குறிப்பொடு கொள்ளும் – சொல். இடை:34/3
அன்ன பிறவும் கிளந்த அல்ல – சொல். உரி:98/1
அன்ன பிறவும் அதன் குணம் நுதலி – சொல். எச்ச:20/2
கலந்த பொழுதும் காட்சியும் அன்ன – பொருள். அகத்:16/1
அன்ன பிறவும் அவற்றொடு தொகைஇ – பொருள். அகத்:36/4
அன்ன வகையான் உணர்ந்த பின் அல்லது – பொருள். கள:37/1
ஊறும் உளப்பட அதன் ஓர்_அன்ன – பொருள். கள:45/2
பிறவும் அன்ன கிழவோள் மாண்புகள் – பொருள். கற்:11/4
அன்ன இடங்கள் அல்வழி எல்லாம் – பொருள். பொருளி:11/2
அன்ன பிறவும் அவற்றொடு சிவணி – பொருள். மெய்ப்:19/1
அன்ன ஏய்ப்ப உறழ ஒப்ப – பொருள். உவம:11/2
ஆறாறு அவையும் அன்ன பிறவும் – பொருள். உவம:11/14
அன்ன ஆங்க மான விறப்ப – பொருள். உவம:12/1
அன்ன என் கிளவி பிறவொடும் சிவணும் – பொருள். உவம:13/1
மேல் கிளந்து அன்ன என்மனார் புலவர் – பொருள். செய்யு:2/3
முன் நிரை உறினும் அன்ன ஆகும் – பொருள். செய்யு:14/1
செவியறிவுறூஉ என அவையும் அன்ன – பொருள். செய்யு:111/2
தவழ்பவை-தாமும் அவற்று ஓர்_அன்ன – பொருள். மரபி:5/1
அவையும் அன்ன அ பாலான – பொருள். மரபி:14/2
வார் கோட்டு யானையும் பன்றியும் அன்ன – பொருள். மரபி:36/1
எருமையும் மரையும் பெற்றமும் அன்ன – பொருள். மரபி:39/1
வீழொடு என்று ஆங்கு_அவையும் அன்ன – பொருள். மரபி:88/2
அன்ன பிறவும் அவற்று விரி ஆகும் – பொருள். மரபி:108/9
அன்னர் (2)
ஆகிய நிலைமை அவரும் அன்னர் – பொருள். அகத்:24/2
அன்னர் ஆயினும் இழிந்தோர்க்கு இல்லை – பொருள். மரபி:84/1
அன்னவ்வே (1)
என்று இ பாற்கும் ஓர்_அன்னவ்வே – சொல். பெயர்:28/3
அன்னவும் (1)
அன்னவும் உளவே ஓர்_இடத்தான – பொருள். கள:20/36
அன்னவை (10)
அன்னவை எல்லாம் மருவின் பாத்திய – எழுத். குற்.புண:77/10
அன்னவை தோன்றின் அவற்றொடும் கொளலே – சொல். பெயர்:20/5
அன்னவை எல்லாம் உரிய என்ப – சொல். இடை:3/4
அன்னவை எல்லாம் அவற்றுஅவற்று இயல்பான் – சொல். எச்ச:26/3
அன்னவை பிறவும் ஆங்கண் நிகழ – பொருள். கள:4/3
அன்னவை பிறவும் செவிலி மேன – பொருள். கள:24/13
உடன் சேறல் செய்கையொடு அன்னவை பிறவும் – பொருள். கற்:5/43
தோற்றம் சான்ற அன்னவை பிறவும் – பொருள். கற்:29/4
அன்னவை பிறவும் பார்ப்பார்க்கு உரிய – பொருள். கற்:36/5
புரை பட வந்த அன்னவை பிறவும் – பொருள். பொருளி:16/7
அன்னும் (2)
பெண்டு என் கிளவிக்கு அன்னும் வரையார் – எழுத். குற்.புண:16/1
சுட்டு முதல் ஆகிய அன்னும் ஆனும் – சொல். பெயர்:9/8
அன்னை (1)
அன்னை என்னை என்றலும் உளவே – பொருள். பொருளி:52/1
அன்னொடு (3)
சுட்டு முதல் உகரம் அன்னொடு சிவணி – எழுத். உரு:4/1
எண்ணின் இறுதி அன்னொடு சிவணும் – எழுத். உரு:26/1
ஆய்த இறுதியும் அன்னொடு சிவணும் – எழுத். உரு:28/2
அன்னோர் (1)
மனையோள் ஒத்தலின் தன்னோர் அன்னோர் – பொருள். கற்:10/11
மிகை என குறித்த கொள்கை-கண்ணும் – 10/12
அனை (11)
வினை முதல் கருவி அனை முதற்று அதுவே – சொல். வேற்.இய:12/3
அனை வகை குறிப்பின் தோன்றும் அதுவே – சொல். வேற்.இய:20/4
அனை மரபினவே ஆகுபெயர் கிளவி – சொல். வேற்.மயங்:31/6
அனை நெறி மரபிற்று ஆகும் என்ப – பொருள். புறத்:10/2
அனை நிலை வகையொடு ஆங்கு எழு வகையான் – பொருள். புறத்:20/8
அனை நிலை வகையான் வரைதல் வேண்டினும் – பொருள். கள:23/36
அனை நால் வகையும் சிறப்பொடு வருமே – பொருள். பொருளி:51/2
அளவியல் வகையே அனை வகைப்படுமே – பொருள். செய்யு:163/1
ஆங்கு அனை மரபின் இயலும் என்ப – பொருள். செய்யு:168/5
அளவியல் வகையே அனை வகைப்படுமே – பொருள். செய்யு:184/2
அதர்ப்பட யாத்தலொடு அனை மரபினவே – பொருள். மரபி:97/2
அனைக்கு (1)
அனைக்கு உரி மரபினது கரந்தை அன்றியும் – பொருள். புறத்:5/14
அனைத்தும் (9)
அன்றி அனைத்தும் எல்லா வழியும் – எழுத். தொகை:2/3
அன்றி அனைத்தும் இயல்பு என மொழிப – எழுத். உயி.மயங்:8/9
அன்றி அனைத்தும் இயல்பு என மொழிப – எழுத். உயி.மயங்:22/5
அன்றி அனைத்தும் பெயர் பயனிலையே – சொல். வேற்.இய:5/4
அன்றி அனைத்தும் விளி கோள் இலவே – சொல். விளி:20/3
அன்றி அனைத்தும் அவற்று இயல்பினவே – சொல். பெயர்:11/8
அன்றி அனைத்தும் வினாவொடு சிவணி – சொல். எச்ச:29/3
அன்றி அனைத்தும் முன்னிலை அல் வழி – சொல். எச்ச:30/3
அன்றி அனைத்தும் கடப்பாடு இலவே – சொல். எச்ச:53/6
அனைத்தே (1)
அனைத்தே செய்யுள் ஈட்ட சொல்லே – சொல். எச்ச:1/2
அனைய (4)
வினை ஓர்_அனைய என்மனார் புலவர் – எழுத். தொகை:4/2
நோக்கு ஓர்_அனைய என்மனார் புலவர் – சொல். வேற்.மயங்:9/3
சொல் ஓர்_அனைய என்மனார் புலவர் – சொல். வினை:27/3
வினை ஓர்_அனைய என்மனார் புலவர் – சொல். வினை:34/3
அனையவை (1)
நனை உள்ளுறுத்த அனையவை எல்லாம் – பொருள். மரபி:87/3