கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்
மொய்த்த-வழி 1
மொய்த்தலின் 1
மொழி 47
மொழி-வயின் 4
மொழி-வயினான 3
மொழி-இடை 1
மொழிக்கு 1
மொழிக்கும் 6
மொழிக்கே 2
மொழிகள் 1
மொழிதல் 10
மொழிதலும் 3
மொழிந்த 2
மொழிந்ததன் 1
மொழிந்தது 1
மொழிந்தவற்று 2
மொழிந்தன்றே 1
மொழிப்படுத்து 1
மொழிப 87
மொழிபெயர்த்து 1
மொழிமனார் 3
மொழிமாற்று 2
மொழிய 1
மொழியப்படுதல் 1
மொழியாததனை 1
மொழியான் 10
மொழியின் 2
மொழியினும் 6
மொழியும் 18
மொழியும்-மார் 6
மொழியே 5
மொழியொடு 1
மொழிவாம் 1
முழு நூற்பாவையும் காண, தொடரடைவு அடியில் அடிக்கோடிடப்பட்டுள்ள எண்ணைச் சொடுக்கவும்.
மொய்த்த-வழி (1)
வேல் மிகு வேந்தனை மொய்த்த-வழி ஒருவன் – பொருள். புறத்:17/3
மொய்த்தலின் (1)
கணையும் வேலும் துணையுற மொய்த்தலின் – பொருள். புறத்:16/1
சென்ற உயிரின் நின்ற யாக்கை – 16/2
மொழி (47)
மொழி குறிப்பு எல்லாம் எழுத்தின் இயலா – எழுத். மொழி:7/2
குற்றெழுத்து ஐந்தும் மொழி நிறைபு இலவே – எழுத். மொழி:11/1
மூன்றே மொழி நிலை தோன்றிய நெறியே – எழுத். மொழி:12/3
பன்னீர் உயிரும் மொழி முதல் ஆகும் – எழுத். மொழி:26/1
உயிர் மெய் அல்லன மொழி முதல் ஆகா – எழுத். மொழி:27/1
வகர கிளவி நான் மொழி ஈற்றது – எழுத். மொழி:48/1
ஆங்கு அ நான்கே மொழி புணர் இயல்பே – எழுத். புணர்:6/9
அளபு ஆகு மொழி முதல் நிலைஇய உயிர்-மிசை – எழுத். புணர்:19/1
அத்தே வற்றே ஆ இரு மொழி மேல் – எழுத். புணர்:31/1
க ச த ப முதலிய மொழி மேல் தோன்றும் – எழுத். தொகை:1/1
மொழி முதல் ஆகும் எல்லா எழுத்தும் – எழுத். தொகை:5/1
நெடு முதல் குறுகும் மொழி முன் ஆன – எழுத். தொகை:19/4
அளவிற்கும் நிறையிற்கும் மொழி முதல் ஆகி – எழுத். தொகை:28/1
பலவற்று இறுதி நீடு மொழி உளவே – எழுத். உயி.மயங்:11/1
க ச த ப முதல் மொழி வரூஉம்-காலை – எழுத். குற்.புண:44/1
குறித்தோன் கூற்றம் தெரித்து மொழி கிளவி – சொல். கிளவி:56/1
எடுத்த மொழி இனம் செப்பலும் உரித்தே – சொல். கிளவி:61/1
தெரிந்து மொழி செய்தியின் நிலையின் வாழ்ச்சியின் – சொல். வேற்.இய:19/5
பற்று விடு கிளவியும் தீர்ந்து மொழி கிளவியும் – சொல். வேற்.மயங்:27/7
பால் தெரிபு இலவே உடன் மொழி பொருள – சொல். பெயர்:34/2
முன்னும் பின்னும் மொழி அடுத்து வருதலும் – சொல். இடை:3/2
மொழி பொருள் காரணம் விழிப்ப தோன்றா – சொல். உரி:96/1
அவை நான்கு என்ப மொழி புணர் இயல்பே – சொல். எச்ச:8/2
முன் மொழி நிலையலும் பின் மொழி நிலையலும் – சொல். எச்ச:23/2
முன் மொழி நிலையலும் பின் மொழி நிலையலும் – சொல். எச்ச:23/2
இரு மொழி மேலும் ஒருங்குடன் நிலையலும் – சொல். எச்ச:23/3
அ மொழி நிலையாது அல் மொழி நிலையலும் – சொல். எச்ச:23/4
அ மொழி நிலையாது அல் மொழி நிலையலும் – சொல். எச்ச:23/4
மன்னும் நிமித்தம் மொழி பொருள் தெய்வம் – பொருள். அகத்:36/2
தா இல் நல் மொழி கிழவி கிளப்பினும் – பொருள். கள:22/5
செல்வன் பணி மொழி இயல்பு ஆகலான – பொருள். கற்:33/3
மொழி எதிர் மொழிதல் பாங்கற்கு உரித்தே – பொருள். கற்:41/1
உயர் மொழி கிளவி உறழும் கிளவி – பொருள். பொருளி:44/1
உயர் மொழி கிளவியும் உரியவால் அவட்கே – பொருள். பொருளி:46/1
தனி குறில் முதல் அசை மொழி சிதைந்து ஆகாது – பொருள். செய்யு:7/1
முற்றியலுகரமும் மொழி சிதைத்து கொளாஅ – பொருள். செய்யு:9/1
மொழி அசை ஆகியும் வழி அசை புணர்ந்தும் – பொருள். செய்யு:123/3
மொழி கரந்து மொழியின் அது பழிகரப்பு ஆகும் – பொருள். செய்யு:126/1
மறை மொழி கிளந்த மந்திரத்தான – பொருள். செய்யு:165/5
இன மொழி கிளந்த ஓத்தினானும் – பொருள். செய்யு:168/2
பொது மொழி கிளந்த படலத்தானும் – பொருள். செய்யு:168/3
ஓத்து என மொழிப உயர் மொழி புலவர் – பொருள். செய்யு:170/3
பொது மொழி தொடரின் அது படலம் ஆகும் – பொருள். செய்யு:171/2
தோன்று மொழி புலவர் அது பிண்டம் என்ப – பொருள். செய்யு:172/2
இ இடத்து இ மொழி இவர் இவர்க்கு உரிய என்று – பொருள். செய்யு:207/1
தோல் என மொழிப தொல் மொழி புலவர் – பொருள். செய்யு:238/3
நூல் என மொழிப நுணங்கு மொழி புலவர் – பொருள். மரபி:98/5
மொழி-வயின் (4)
குன்று இசை மொழி-வயின் நின்று இசை நிறைக்கும் – எழுத். மொழி:8/1
செய்யுள் இறுதி போலும் மொழி-வயின் – எழுத். மொழி:18/1
னகார மகாரம் ஈர் ஒற்று ஆகும் – 18/2
அ பால் மொழி-வயின் இயற்கை ஆகும் – எழுத். புள்.மயங்:31/5
தொல் நெறி மொழி-வயின் ஆஅகுநவும் – சொல். எச்ச:53/3
மொழி-வயினான (3)
தேரும்-காலை மொழி-வயினான – எழுத். மொழி:24/2
அன்ன மரபின் மொழி-வயினான – எழுத். தொகை:1/4
அ மரபு ஒழுகும் மொழி-வயினான – எழுத். குற்.புண:12/3
மொழி-இடை (1)
அன்ன மரபின் மொழி-இடை தோன்றி – எழுத். குற்.புண:76/3
மொழிக்கு (1)
உச்சகாரம் இரு மொழிக்கு உரித்தே – எழுத். மொழி:42/1
மொழிக்கும் (6)
எல்லா மொழிக்கும் இறுதியும் முதலும் – எழுத். புணர்:1/4
எல்லா மொழிக்கும் உயிர் வரு வழியே – எழுத். புணர்:38/1
அழனே புழனே ஆ இரு மொழிக்கும் – எழுத். உரு:21/1
அத்தும் இன்னும் உறழ தோன்றல் – 21/2
குறியதன் முன்னரும் ஓரெழுத்து_மொழிக்கும் – எழுத். உயி.மயங்:24/1
வினையெஞ்சு கிளவிக்கும் முன்னிலை மொழிக்கும் – எழுத். உயி.மயங்:63/1
நினையும்-காலை அ வகை வரையார் – 63/2
குற்றெழுத்து இம்பரும் ஓரெழுத்து_மொழிக்கும் – எழுத். உயி.மயங்:65/1
மொழிக்கே (2)
முற்ற தோன்றா முன்னிலை மொழிக்கே – எழுத். தொகை:10/4
நும் இடை வரூஉம் முன்னிலை மொழிக்கே – எழுத். உரு:19/7
மொழிகள் (1)
அ பால் மொழிகள் அல் வழியான – எழுத். உரு:24/2
மொழிதல் (10)
கண்டோர் மொழிதல் கண்டது என்ப – பொருள். அகத்:40/9
சொல் எதிர் மொழிதல் அருமைத்து அகலின் – பொருள். கள:19/1
பொருள் பட மொழிதல் கிழவோட்கும் உரித்தே – பொருள். கற்:20/2
மொழி எதிர் மொழிதல் பாங்கற்கு உரித்தே – பொருள். கற்:41/1
குறித்து எதிர் மொழிதல் அஃகி தோன்றும் – பொருள். கற்:42/1
கலங்கி மொழிதல் கையறவு உரைத்தலொடு – பொருள். மெய்ப்:18/2
பொழிப்பு என மொழிதல் புலவர் ஆறே – பொருள். செய்யு:98/2
மறை என மொழிதல் மறையோர் ஆறே – பொருள். செய்யு:186/4
கண்டோர் மொழிதல் கண்டது என்ப – பொருள். செய்யு:193/2
ஒப்ப கூறல் ஒருதலை மொழிதல் – பொருள். மரபி:110/9
தன் கோள் கூறல் முறை பிறழாமை – 110/10
மொழிதலும் (3)
இயன்றது மொழிதலும் இருபெயரொட்டும் – சொல். வேற்.மயங்:31/4
பொருள் என மொழிதலும் வரைநிலை இன்றே – பொருள். பொருளி:20/1
சுரம் என மொழிதலும் வரை நிலை இன்றே – பொருள். பொருளி:22/1
மொழிந்த (2)
மொழிந்த ஆங்கு உரியர் முன்னத்தின் எடுத்தே – பொருள். செய்யு:195/2
மொழிந்த பொருளொடு ஒன்ற வைத்தல் – பொருள். மரபி:110/4
மொழிந்ததன் (1)
முந்து மொழிந்ததன் தலைதடுமாற்றே – பொருள். மரபி:110/8
மொழிந்தது (1)
அழிந்தது களை என மொழிந்தது கூறி – பொருள். அகத்:39/7
மொழிந்தவற்று (2)
ஒழிந்ததன் நிலையும் மொழிந்தவற்று இயற்றே – எழுத். உயி.மயங்:89/1
மொழிந்தவற்று இயலான் முற்றும் என்ப – பொருள். செய்யு:91/2
மொழிந்தன்றே (1)
எல்லா மாந்தர்க்கும் வழி மொழிந்தன்றே – பொருள். செய்யு:113/3
மொழிப்படுத்து (1)
மொழிப்படுத்து இசைப்பினும் தெரிந்து வேறு இசைப்பினும் – எழுத். மொழி:20/1
மொழிப (87)
பன்னீர் எழுத்தும் உயிர் என மொழிப – எழுத். நூல்:8/2
பதினெண் எழுத்தும் மெய் என மொழிப – எழுத். நூல்:9/2
மெய்யின் அளபே அரை என மொழிப – எழுத். நூல்:11/1
உள என மொழிப இசையொடு சிவணிய – எழுத். நூல்:33/2
உப்பகாரம் ஒன்று என மொழிப – எழுத். மொழி:43/1
இரு-வயின் நிலையும் பொருட்டு ஆகும்மே – 43/2
குற்றியலுகரமும் அற்று என மொழிப – எழுத். புணர்:3/1
இ என மொழிப திரியும் ஆறே – எழுத். புணர்:7/3
எல்லா வழியும் இயல்பு என மொழிப – எழுத். தொகை:11/3
ஐகார வேற்றுமை திரிபு என மொழிப – எழுத். தொகை:15/13
சொல்லிய மருங்கின் உள என மொழிப – எழுத். தொகை:17/6
அகர உகரமொடு அவை என மொழிப – எழுத். தொகை:28/5
ஒற்றும் உகரமும் கெடும் என மொழிப – எழுத். உரு:19/3
நிற்றல் வேண்டும் ரகர புள்ளி – 19/4
அன்றி அனைத்தும் இயல்பு என மொழிப – எழுத். உயி.மயங்:8/9
அன்றி அனைத்தும் இயல்பு என மொழிப – எழுத். உயி.மயங்:22/5
உடன் நிலை மொழியும் உள என மொழிப – எழுத். உயி.மயங்:49/2
செய்யுள் மருங்கின் உரித்து என மொழிப – எழுத். உயி.மயங்:56/3
அல்வழி எல்லாம் இயல்பு என மொழிப – எழுத். புள்.மயங்:66/1
அல்வழி எல்லாம் உறழ் என மொழிப – எழுத். புள்.மயங்:73/1
ஏனவை புணரின் இயல்பு என மொழிப – எழுத். புள்.மயங்:86/1
அல்வழி எல்லாம் உறழ் என மொழிப – எழுத். புள்.மயங்:103/1
அ கிளைமொழியும் உள என மொழிப – எழுத். குற்.புண:13/2
தவல் என மொழிப உகர கிளவி – எழுத். குற்.புண:50/2
தன்மை சுட்டலும் உரித்து என மொழிப – சொல். கிளவி:25/1
அன்மை கிளவி வேறு இடத்தான – 25/2
வேற்றுமை-தாமே ஏழ் என மொழிப – சொல். வேற்.இய:1/1
குவ்வும் ஐயும் இல் என மொழிப – சொல். வேற்.மயங்:26/2
உள என மொழிப உணர்ந்திசினோரே – சொல். வேற்.மயங்:34/2
காலம்-தாமே மூன்று என மொழிப – சொல். வினை:2/1
உள என மொழிப பொருள் வேறுபடுதல் – சொல். இடை:33/5
எஞ்சு பொருள் கிளவி இல என மொழிப – சொல். எச்ச:43/2
இயல்பு என மொழிப இயல்பு உணர்ந்தோரே – பொருள். அகத்:4/2
பனி எதிர் பருவமும் உரித்து என மொழிப – பொருள். அகத்:7/1
பின்பனி-தானும் உரித்து என மொழிப – பொருள். அகத்:10/1
நிலன் ஒருங்கு மயங்குதல் இல என மொழிப – பொருள். அகத்:12/2
புலன் நன்கு உணர்ந்த புலமையோரே – 12/3
உண்டு என மொழிப ஓர்_இடத்தான – பொருள். அகத்:15/2
அ வகை பிறவும் கரு என மொழிப – பொருள். அகத்:18/3
வகை நால்_மூன்றே துறை என மொழிப – பொருள். புறத்:13/13
ஊரொடு தோற்றமும் உரித்து என மொழிப – பொருள். புறத்:30/1
தொக்க நான்கும் உள என மொழிப – பொருள். புறத்:35/11
சிறப்பு உடை மரபினவை களவு என மொழிப – பொருள். கள:9/5
ஏமுற இரண்டும் உள என மொழிப – பொருள். கள:18/2
பின்னிலை முயற்சி பெறாள் என மொழிப – பொருள். கள:37/2
பகல் புணர் களனே புறன் என மொழிப – பொருள். கள:41/1
அவள் அறிவு உணர வருவழியான – 41/2
ஆய் மனை கிழத்திக்கும் உரித்து என மொழிப – பொருள். கற்:32/2
கவவொடு மயங்கிய-காலையான – 32/3
உரியது ஆகலும் உண்டு என மொழிப – பொருள். பொருளி:10/2
மடனொடு நிற்றல் கடன் என மொழிப – பொருள். பொருளி:11/3
மரீஇய மருங்கின் உரித்து என மொழிப – பொருள். பொருளி:17/2
வரு வகை தானே வழக்கு என மொழிப – பொருள். பொருளி:28/2
உரித்து என மொழிப வாழ்க்கையுள் இரக்கம் – பொருள். பொருளி:32/2
உள்ளத்து ஊடல் உண்டு என மொழிப – பொருள். பொருளி:39/2
தகு முறை நான்கே ஒன்று என மொழிப – பொருள். மெய்ப்:13/3
ஊழி நான்கே இரண்டு என மொழிப – பொருள். மெய்ப்:14/3
சொல்லிய நான்கே மூன்று என மொழிப – பொருள். மெய்ப்:15/3
எடுத்த நான்கே நான்கு என மொழிப – பொருள். மெய்ப்:16/4
பொருந்திய நான்கே ஐந்து என மொழிப – பொருள். மெய்ப்:17/3
விளம்பிய நான்கே ஆறு என மொழிப – பொருள். மெய்ப்:18/3
உவம போலி ஐந்து என மொழிப – பொருள். உவம:24/1
உவம தன்மையும் உரித்து என மொழிப – பொருள். உவம:34/1
பயனிலை புரிந்த வழக்கத்தான – 34/2
ஒற்று அளபெடுப்பினும் அற்று என மொழிப – பொருள். செய்யு:18/1
அடி இறந்து வருதல் இல் என மொழிப – பொருள். செய்யு:34/1
ஈர் எழுத்து மிகுதலும் இயல்பு என மொழிப – பொருள். செய்யு:39/2
ஈர் எழுத்து மிகுதலும் இயல்பு என மொழிப – பொருள். செய்யு:40/2
குன்றலும் மிகுதலும் இல் என மொழிப – பொருள். செய்யு:43/2
ஐ சீர் அடியும் உள என மொழிப – பொருள். செய்யு:63/2
யாப்பு என மொழிப யாப்பு அறி புலவர் – பொருள். செய்யு:78/3
துள்ளல் ஓசை கலி என மொழிப – பொருள். செய்யு:83/1
தூக்கு இயல் வகையே ஆங்கு என மொழிப – பொருள். செய்யு:87/1
இரு சீர் இடையிடின் ஒரூஉ என மொழிப – பொருள். செய்யு:99/1
தொடை வகை நிலையே ஆங்கு என மொழிப – பொருள். செய்யு:103/1
வெண்பா நடைத்தே கலி என மொழிப – பொருள். செய்யு:108/2
பொதுவாய் நிற்றற்கும் உரித்து என மொழிப – பொருள். செய்யு:120/3
செய்யுள்-தாமே இரண்டு என மொழிப – பொருள். செய்யு:127/1
நடை நவின்று ஒழுகும் ஒன்று என மொழிப – பொருள். செய்யு:132/2
அடி வரை இல்லன ஆறு என மொழிப – பொருள். செய்யு:164/2
ஓத்து என மொழிப உயர் மொழி புலவர் – பொருள். செய்யு:170/3
உரை வகை நடையே நான்கு என மொழிப – பொருள். செய்யு:173/5
கரும நிகழ்ச்சி இடம் என மொழிப – பொருள். செய்யு:198/2
மாட்டு என மொழிப பாட்டியல் வழக்கின் – பொருள். செய்யு:210/3
ஆங்கனம் என மொழிப அறிந்திசினோரே – பொருள். செய்யு:213/12
வண்ணம்-தாமே இவை என மொழிப – பொருள். செய்யு:234/1
தோல் என மொழிப தொல் மொழி புலவர் – பொருள். செய்யு:238/3
புலன் என மொழிப புலன் உணர்ந்தோரே – பொருள். செய்யு:241/3
யாத்த ஆண்பால் பெயர் என மொழிப – பொருள். மரபி:2/5
ஏற்றை கிளவி உரித்து என மொழிப – பொருள். மரபி:49/2
இல் என மொழிப பிற வகை நிகழ்ச்சி – பொருள். மரபி:80/2
புற காழனவே புல் என மொழிப – பொருள். மரபி:85/1
அக காழனவே மரம் என மொழிப – 85/2
அக காழனவே மரம் என மொழிப – பொருள். மரபி:85/2
நூல் என மொழிப நுணங்கு மொழி புலவர் – பொருள். மரபி:98/5
மொழிபெயர்த்து (1)
தொகுத்தல் விரித்தல் தொகைவிரி மொழிபெயர்த்து – பொருள். மரபி:97/1
அதர்ப்பட யாத்தலொடு அனை மரபினவே – 97/2
மொழிமனார் (3)
நான்கு என மொழிமனார் சினைமுதற்பெயரே – சொல். பெயர்:21/3
அ பால் இரண்டு என மொழிமனார் புலவர் – சொல். இடை:14/2
பலர்சொல் நடைத்து என மொழிமனார் புலவர் – சொல். எச்ச:25/2
மொழிமாற்று (2)
நிரல்நிறை சுண்ணம் அடிமறி மொழிமாற்று – சொல். எச்ச:8/1
அவை நான்கு என்ப மொழி புணர் இயல்பே – 8/2
மொழிமாற்று இயற்கை – சொல். எச்ச:13/1
மொழிய (1)
முன்னிலை மொழிய என்மனார் புலவர் – எழுத். உயி.மயங்:70/2
மொழியப்படுதல் (1)
கொண்டெடுத்து மொழியப்படுதல் அல்லது – பொருள். செய்யு:191/3
மொழியாததனை (1)
மொழியாததனை முட்டு இன்றி முடித்தல் – பொருள். மரபி:110/5
மொழியான் (10)
ஒத்த மொழியான் புணர்த்தனர் உணர்த்தல் – சொல். உரி:91/3
வணங்கு இயல் மொழியான் வணங்கல்-கண்ணும் – பொருள். கற்:9/10
சில் மென் மொழியான் தாய பனுவலின் – பொருள். செய்யு:235/2
செய்யுள் மொழியான் சீர் புனைந்து யாப்பின் – பொருள். செய்யு:236/1
இழுமென் மொழியான் விழுமியது நுவலினும் – பொருள். செய்யு:238/1
பரந்த மொழியான் அடி நிமிர்ந்து ஒழுகினும் – பொருள். செய்யு:238/2
சேரி மொழியான் செவ்விதின் கிளந்து – பொருள். செய்யு:241/1
ஓங்கிய மொழியான் ஆங்கு அவண் மொழியின் – பொருள். செய்யு:242/3
பழித்த மொழியான் இழுக்கம் கூறல் – பொருள். மரபி:108/6
தொகுத்த மொழியான் வகுத்தனர் கோடல் – பொருள். மரபி:110/17
மொழியின் (2)
மொழி கரந்து மொழியின் அது பழிகரப்பு ஆகும் – பொருள். செய்யு:126/1
ஓங்கிய மொழியான் ஆங்கு அவண் மொழியின் – பொருள். செய்யு:242/3
இழைபின் இலக்கணம் இயைந்ததாகும் – 242/4
மொழியினும் (6)
உருபு என மொழியினும் அஃறிணை பிரிப்பினும் – சொல். கிளவி:24/1
எதிர் மறுத்து மொழியினும் தம்தம் மரபின் – சொல். வேற்.மயங்:24/1
எதிர் மறுத்து மொழியினும் பொருள் நிலை திரியா – சொல். வினை:39/2
பொருளே உவமம் செய்தனர் மொழியினும் – பொருள். உவம:9/1
மருள்_அறு சிறப்பின் அஃது உவமம் ஆகும் – 9/2
மொழியினும் பொருளினும் முரணுதல் முரணே – பொருள். செய்யு:95/1
உடனிலை மொழியினும் தொடர்நிலை பெறுமே – பொருள். செய்யு:211/2
மொழியும் (18)
மருவின் தொகுதி மயங்கியல் மொழியும் – எழுத். புணர்:9/1
உரியவை உளவே புணர் நிலை சுட்டே – 9/2
ஞ ந ம ய வ எனும் முதல் ஆகு மொழியும் – எழுத். தொகை:2/1
உயிர் முதல் ஆகிய மொழியும் உளப்பட – 2/2
உயிர் முதல் ஆகிய மொழியும் உளப்பட – எழுத். தொகை:2/2
உடன் நிலை மொழியும் உள என மொழிப – எழுத். உயி.மயங்:49/2
ஈர் எழுத்து மொழியும் உயிர்த்தொடர் மொழியும் – எழுத். குற்.புண:6/1
ஈர் எழுத்து மொழியும் உயிர்த்தொடர் மொழியும் – எழுத். குற்.புண:6/1
வேற்றுமை ஆயின் ஒற்று இடை இனம் மிக – 6/2
வன்றொடர் மொழியும் மென்றொடர் மொழியும் – எழுத். குற்.புண:9/1
வன்றொடர் மொழியும் மென்றொடர் மொழியும் – எழுத். குற்.புண:9/1
வந்த வல்லெழுத்து ஒற்று இடை மிகுமே – 9/2
ஈர் எழுத்து மொழியும் வல்லொற்று தொடரும் – எழுத். குற்.புண:12/1
அல்லது கிளப்பின் எல்லா மொழியும் – எழுத். குற்.புண:20/1
சொல்லிய பண்பின் இயற்கை ஆகும் – 20/2
சுட்டு சினை நீடிய மென்றொடர் மொழியும் – எழுத். குற்.புண:22/1
யா வினா முதலிய மென்றொடர் மொழியும் – 22/2
யா வினா முதலிய மென்றொடர் மொழியும் – எழுத். குற்.புண:22/2
ஆ இயல் திரியா வல்லெழுத்து இயற்கை – 22/3
அ நால் மொழியும் தம் நிலை திரியா – எழுத். குற்.புண:24/1
ஐம் பால் அறியும் பண்பு தொகு மொழியும் – எழுத். குற்.புண:77/5
செய்யும் செய்த என்னும் கிளவியின் – 77/6
மெய் ஒருங்கு இயலும் தொழில் தொகு மொழியும் – எழுத். குற்.புண:77/7
தம் இயல் கிளப்பின் தம் முன் தாம் வரூஉம் – 77/8
மங்கல மொழியும் வைஇய மொழியும் – பொருள். பொருளி:50/1
மங்கல மொழியும் வைஇய மொழியும் – பொருள். பொருளி:50/1
மாறு இல் ஆண்மையின் சொல்லிய மொழியும் – 50/2
மாறு இல் ஆண்மையின் சொல்லிய மொழியும் – பொருள். பொருளி:50/2
கூறிய மருங்கின் கொள்ளும் என்ப – 50/3
மொழியும்-மார் (6)
இன் இடை வரூஉம் மொழியும்-மார் உளவே – எழுத். உரு:14/1
உருபு இயல் நிலையும் மொழியும்-மார் உளவே – எழுத். உயி.மயங்:92/1
மெல்லெழுத்து உறழும் மொழியும்-மார் உளவே – எழுத். புள்.மயங்:17/1
மெல்லெழுத்து உறழும் மொழியும்-மார் உளவே – எழுத். புள்.மயங்:65/1
போற்றல் வேண்டும் மொழியும்-மார் உளவே – எழுத். புள்.மயங்:105/3
ஒற்று இடை இனம் மிகா மொழியும்-மார் உளவே – எழுத். குற்.புண:7/1
மொழியே (5)
அன்ன என்ப சாரியை மொழியே – எழுத். புணர்:17/5
யா வினா மொழியே இயல்பும் ஆகும் – எழுத். குற்.புண:23/1
இன் பெறல் வேண்டும் சாரியை மொழியே – எழுத். குற்.புண:54/2
அ ஆறு என்ப முற்று இயல் மொழியே – சொல். எச்ச:31/6
பொருள் புறத்ததுவே குறிப்பு மொழியே – பொருள். செய்யு:179/2
மொழியொடு (1)
ஒன்றிய மொழியொடு வலிப்பினும் விடுப்பினும் – பொருள். அகத்:41/2
மொழிவாம் (1)
மொழிவாம் என்றல் கூறிற்று என்றல் – பொருள். மரபி:110/13