பே – முதல் சொற்கள், தொல்காப்பியம் தொடரடைவு

பேஎய் ஓம்பிய பேஎய் பக்கமும் – பொருள். புறத்:24/6
பேஎய் ஓம்பிய பேஎய் பக்கமும் – பொருள். புறத்:24/6
இன் நகை மனைவி பேஎய் புண்ணோன் – பொருள். புறத்:24/10
TOP

பேடையும் (2)

பேடையும் பெடையும் பெட்டையும் பெண்ணும் – பொருள். மரபி:3/1
பேடையும் பெடையும் நாடின் ஒன்றும் – பொருள். மரபி:54/1
TOP

பேணா (1)

பேணா ஒழுக்கம் நாணிய பொருளினும் – பொருள். கற்:9/14
TOP

பேணார் (1)

வரு பகை பேணார் ஆர் எயில் உளப்பட – பொருள். புறத்:12/7
TOP

பேணி (1)

பேணி சொல்லிய குறைவினை எதிரும் – பொருள். கற்:9/26
TOP

பேணுதகு (1)

பேணுதகு சிறப்பின் பார்ப்பான் முதலா – பொருள். செய்யு:190/3
TOP

பேணும் (1)

பிணையும் பேணும் பெட்பின் பொருள – சொல். உரி:40/1
TOP

பேதைமை (3)

பின் வா என்றலும் பேதைமை ஊட்டலும் – பொருள். கள:23/10
சினனே பேதைமை நிம்பிரி நல்குரவு – பொருள். பொருளி:51/1
எள்ளல் இளமை பேதைமை மடன் என்று – பொருள். மெய்ப்:4/1
TOP

பேம் (1)

பேம் நாம் உரும் என வரூஉம் கிளவி – சொல். உரி:67/1
TOP

பேர் (2)

ஈர்_ஐந்து ஆகும் என்ப பேர் இசை – பொருள். புறத்:24/18
பேர் இசை ஊர்தி பாகர் பாங்கினும் – பொருள். கற்:5/48
TOP

பேரா (1)

பேரா சிறப்பின் இரு_நான்கு கிளவியும் – பொருள். கள:11/6
TOP

பேராண் (1)

பொருளின்று உய்த்த பேராண் பக்கமும் – பொருள். புறத்:8/6
TOP

பேரும் (1)

ஊரும் பேரும் கெடுதியும் பிறவும் – பொருள். கள:11/11
TOP

பேரூர் (1)

ஏம பேரூர் சேரியும் சுரத்தும் – பொருள். அகத்:37/1
TOP

பேனும் (1)

தானும் பேனும் கோனும் என்னும் – எழுத். புள்.மயங்:56/1
TOP