கீழே உள்ள
சொல்லின்
மேல்
சொடுக்கவும்
க 13
ககடூஉ 1
ககார 1
கட்டினும் 1
கட்டு 1
கட்டுரை 2
கடத்தினும் 1
கடப்பட்டு 1
கடப்பாடு 5
கடப்பினுள் 1
கடமையும் 4
கடல் 2
கடலே 1
கடவுள் 2
கடவுளும் 1
கடன் 5
கடனே 2
கடாவல் 1
கடாஅ 1
கடி 11
கடிதலும் 1
கடிந்த 1
கடியல் 1
கடியவும் 1
கடிவரை 1
கடுப்ப 2
கடுமை 2
கடுமொழியான் 1
கடுவன் 1
கடுவனும் 1
கடுவும் 1
கடை 3
கடைக்கூட்டிய 1
கடைக்கூட்டு 1
கடைக்கோள்-காலை 1
கடைநிலையானும் 1
கடைப்பிடித்து 1
கடைஇ 2
கடைஇய 1
கண் 11
கண்ட 2
கண்ட-வழி 1
கண்டது 3
கண்டி 1
கண்டியும் 1
கண்டீர் 1
கண்டு 4
கண்டை 1
கண்டோர் 5
கண்டோன் 1
கண்ணி 1
கண்ணிய 18
கண்ணியும் 3
கண்ணினர் 1
கண்ணினும் 1
கண்ணீர் 1
கண்ணும் 3
கண்ணுமையானும் 1
கண்ணுற்று 1
கண்ணே 2
கண்படை 2
கணவன் 1
கணவனை 1
கணவனொடு 2
கணையும் 1
கதழ்வும் 1
கந்தழி 1
கபிலை 1
கம்பலை 1
கம்மும் 1
கம 1
கய 1
கயந்தலை 1
கயவும் 1
கரகம் 1
கரணத்தின் 1
கரணம் 3
கரணமொடு 1
கரந்தது 1
கரந்திடத்து 1
கரந்து 1
கரந்தை 1
கரப்பு 1
கரமும் 2
கராமும் 1
கராமொடு 1
கரிப்பும் 1
கரு 2
கருதல் 1
கருதி 1
கருதிய 3
கரும 1
கருமத்து 1
கருமம் 2
கருவி 4
கருவியின் 1
கருவியும் 2
கல்லொடு 1
கல்வி 2
கலக்கமும் 2
கலங்கலும் 2
கலங்கி 3
கலங்கினும் 2
கலங்கு 1
கலத்தின் 1
கலந்த 3
கலம் 1
கலி 8
கலித்தளை 2
கலியிற்கு 1
கலியே 3
கலிவெண்பாட்டே 2
கலுழ்ந்தோளை 1
கலை 1
கலையும் 2
கவர் 1
கவர்வு 1
கவரி 3
கவரியும் 1
கவவு 1
கவவொடு 1
கவிழ்தல் 1
கவின் 1
கழங்கினும் 1
கழல் 1
கழலும் 1
கழறல் 2
கழறி 2
கழி 2
கழிந்த 1
கழிந்தோர் 2
கழிநெடிற்கு 1
கழியாது 1
கழிவினும் 1
கழிவு 1
கழிவும் 1
கழிவே 1
கழுதை 1
கழுதையும் 1
கழும் 1
கள்வர் 1
கள்ள 2
கள்ளொடு 1
களம் 4
களவழி 2
களவின் 2
களவினுள் 1
களவு 5
களவும் 1
களனும் 2
களனே 2
களிற்றொடு 1
களிறு 2
களிறும் 2
களை 1
களைதல் 1
களையும் 1
கற்சிறை 1
கற்பிற்கு 1
கற்பின் 3
கற்பின்-உள்ளே 1
கற்பினொடு 1
கற்பு 4
கற்பு_வழிப்பட்டவள் 1
கற்பும் 3
கற்பொடு 1
கறுப்பும் 1
கன் 1
கன்றலின் 1
கன்றலும் 1
கன்று 1
கன்றும் 1
கன்றே 1
கன்னும் 1
கனவின் 1
கனவு 1
கனவும் 1
கனவொடு 1
முழு நூற்பாவையும் காண, தொடரடைவு அடியில் அடிக்கோடிடப்பட்டுள்ள எண்ணைச் சொடுக்கவும்.
க (13)
வல்லெழுத்து என்ப க ச ட த ப ற – எழுத். நூல்:19/1
க ச ப என்னும் மூ எழுத்து உரிய – எழுத். நூல்:23/2
க ச ஞ ப ம ய வ ஏழும் உரிய – எழுத். நூல்:26/3
க ச த ப ங ஞ ந ம ஈர் ஒற்று ஆகும் – எழுத். மொழி:15/2
க த ந ப ம எனும் ஆ ஐந்து எழுத்தும் – எழுத். மொழி:28/1
க வவொடு இயையின் ஔவும் ஆகும் – எழுத். மொழி:37/1
அம்மின் இறுதி க ச த-காலை – எழுத். புணர்:27/1
க ச த ப முதலிய மொழி மேல் தோன்றும் – எழுத். தொகை:1/1
க ச த ப என்றா ந ம வ என்றா – எழுத். தொகை:28/4
வேற்றுமை அல் வழி க ச த ப தோன்றின் – எழுத். உயி.மயங்:1/2
க ச த ப முதல் மொழி வரூஉம்-காலை – எழுத். குற்.புண:44/1
உம்மொடு வரூஉம் க ட த ற என்னும் – சொல். வினை:5/3
க ட த ற என்னும் – சொல். வினை:6/1
ககடூஉ (1)
கிழவனை ககடூஉ புலம்பு பெரிது ஆகலின் – பொருள். கற்:6/5
ககார (1)
ககார ஙகாரம் முதல் நா அண்ணம் – எழுத். பிறப்:7/1
கட்டினும் (1)
கட்டினும் கழங்கினும் வெறி என இருவரும் – பொருள். கள:24/3
கட்டு (1)
கட்டு அமை ஒழுக்கத்து கண்ணுமையானும் – பொருள். புறத்:21/18
கட்டுரை (2)
காதல் கைம்மிகல் கட்டுரை இன்மை என்று – பொருள். மெய்ப்:23/4
கட்டுரை வகையான் எண்ணொடு புணர்ந்தும் – பொருள். செய்யு:123/1
கடத்தினும் (1)
கிழவோள் சுட்டிய தெய்வ கடத்தினும் – பொருள். கற்:9/4
சீர் உடை பெரும் பொருள் வைத்த-வழி மறப்பினும் – 9/5
கடப்பட்டு (1)
காதல் சோர்வின் கடப்பட்டு ஆண்மையின் – பொருள். கற்:10/6
கடப்பாடு (5)
கடப்பாடு அறிந்த புணரியலான – எழுத். மொழி:4/2
சாரியை நிலையும் கடப்பாடு இலவே – எழுத். உரு:30/4
பன்மை கூறும் கடப்பாடு இலவே – சொல். கிளவி:62/3
தம்-வயின் தொகுதி கடப்பாடு இலவே – சொல். இடை:39/2
அன்றி அனைத்தும் கடப்பாடு இலவே – சொல். எச்ச:53/6
கடப்பினுள் (1)
காம கடப்பினுள் பணிந்த கிளவி – பொருள். கற்:19/1
கடமையும் (4)
மூடும் நாகும் கடமையும் அளகும் – பொருள். மரபி:3/2
யானையும் குதிரையும் கழுதையும் கடமையும் – பொருள். மரபி:15/1
மானொடு ஐந்தும் கன்று எனற்கு உரிய – 15/2
கடமையும் மரையும் முதல் நிலை ஒன்றும் – பொருள். மரபி:21/1
மூடும் கடமையும் யாடு அல பெறாஅ – பொருள். மரபி:64/1
கடல் (2)
இமையோர் தேஎத்தும் எறி கடல் வரைப்பினும் – பொருள். பொருளி:54/1
கடல் வாழ் சுறவும் ஏறு எனப்படுமே – பொருள். மரபி:40/1
கடலே (1)
கடலே கானல் விலங்கே மரனே – பொருள். செய்யு:201/2
கடவுள் (2)
கடவுள் வாழ்த்தொடு கண்ணிய வருமே – பொருள். புறத்:33/3
ஏமுறு கடவுள் ஏத்திய மருங்கினும் – பொருள். கற்:5/9
கடவுளும் (1)
காம பகுதி கடவுளும் வரையார் – பொருள். புறத்:28/1
கடன் (5)
இன்ன என்னும் எழுத்து கடன் இலவே – எழுத். புணர்:40/3
அவன் சோர்பு காத்தல் கடன் எனப்படுதலின் – பொருள். கற்:33/1
மடனொடு நிற்றல் கடன் என மொழிப – பொருள். பொருளி:11/3
அவிதல் கடன் என செவியுறுத்தன்றே – பொருள். செய்யு:114/3
கடியல் ஆகா கடன் அறிந்தோர்க்கே – பொருள். மரபி:68/9
கடனே (2)
வழக்கு வழிப்படுதல் செய்யுட்கு கடனே – பொருள். பொருளி:23/2
திரிபு இன்றி முடித்தல் தெள்ளியோர் கடனே – பொருள். செய்யு:243/4
கடாவல் (1)
வரைவு உடன்பட்டோள் கடாவல் வேண்டினும் – பொருள். கள:23/43
கடாஅ (1)
மறுதலை கடாஅ மாற்றமும் உடைத்தாய் – பொருள். மரபி:104/1
கடி (11)
கடி நிலை இன்றே வல்லெழுத்து மிகுதி – எழுத். உயி.மயங்:83/2
கடி நிலை இன்றே ஆசிரியர்க்க – எழுத். புள்.மயங்:94/3
கடி நிலை இலவே பொருள்-வயினான – சொல். வேற்.மயங்:12/2
கடி என் கிளவி – சொல். உரி:85/1
கடி சொல் இல்லை காலத்து படினே – சொல். எச்ச:56/1
திணை மயக்குறுதலும் கடி நிலை இலவே – பொருள். அகத்:12/1
கடி மனை நீத்த பாலின்-கண்ணும் – பொருள். புறத்:21/16
மிக்கோன் ஆயினும் கடி வரை இன்றே – பொருள். கள:2/4
தடுமாறு உவமம் கடி வரை இன்றே – பொருள். உவம:35/1
அடி இகந்து வரினும் கடி வரை இன்றே – பொருள். செய்யு:183/1
கேழல்-கண்ணும் கடி வரை இன்றே – பொருள். மரபி:34/2
கடிதலும் (1)
நல்லவை உரைத்தலும் அல்லவை கடிதலும் – பொருள். கற்:12/2
செவிலிக்கு உரிய ஆகும் என்ப – 12/3
கடிந்த (1)
துன்னுதல் கடிந்த தொடாஅ காஞ்சியும் – பொருள். புறத்:24/11
கடியல் (1)
கடியல் ஆகா கடன் அறிந்தோர்க்கே – பொருள். மரபி:68/9
கடியவும் (1)
கலித்தளை மருங்கின் கடியவும் பெறாஅ – பொருள். செய்யு:24/1
கடிவரை (1)
கடிவரை இல புறத்து என்மனார் புலவர் – பொருள். அகத்:23/2
கடுப்ப (2)
கள்ள கடுப்ப ஆங்கு_அவை எனாஅ – பொருள். உவம:11/7
கடுப்ப ஏய்ப்ப மருள புரைய – பொருள். உவம:15/1
கடுமை (2)
வன்மை மென்மை கடுமை என்றா – சொல். வேற்.இய:17/4
காப்பின் கடுமை கையற வரினும் – பொருள். கள:23/30
கடுமொழியான் (1)
செம் கடுமொழியான் சிதைவு உடைத்து ஆயினும் – பொருள். கள:23/26
கடுவன் (1)
குரங்கின் ஏற்றினை கடுவன் என்றலும் – பொருள். மரபி:68/1
கடுவனும் (1)
போத்தும் கண்டியும் கடுவனும் பிறவும் – பொருள். மரபி:2/4
கடுவும் (1)
வேம்பும் கடுவும் போல வெம் சொல் – பொருள். செய்யு:112/2
கடை (3)
முன் இடை கடை தலை வலம் இடம் எனாஅ – சொல். வேற்.இய:21/3
பின் முன் கால் கடை வழி இடத்து என்னும் – சொல். வினை:32/1
கடை கொண்டு பெயர்தலின் கலங்கு அஞர் எய்தி – பொருள். அகத்:41/4
கடைக்கூட்டிய (1)
மறம் கடைக்கூட்டிய குடிநிலை சிறந்த – பொருள். புறத்:4/1
கடைக்கூட்டு (1)
பரிசில் கடைஇய கடைக்கூட்டு நிலையும் – பொருள். புறத்:36/13
கடைக்கோள்-காலை (1)
காமம் சான்ற கடைக்கோள்-காலை – பொருள். கற்:51/1
ஏமம் சான்ற மக்களொடு துவன்றி – 51/2
கடைநிலையானும் (1)
காவலர்க்கு உரைத்த கடைநிலையானும் – பொருள். புறத்:35/4
கண்படை கண்ணிய கண்படை நிலையும் – 35/5
கடைப்பிடித்து (1)
வரம்பு தமக்கு இன்மையின் வழி நனி கடைப்பிடித்து – சொல். உரி:98/5
ஓம்படை ஆணையின் கிளந்தவற்று இயலான் – 98/6
கடைஇ (2)
மடை அமை ஏணி-மிசை மயக்கமும் கடைஇ – பொருள். புறத்:13/2
சுற்று அமர் ஒழிய வென்று கை கொண்டு – 13/3
என்பு நெக பிரிந்தோள் வழி சென்று கடைஇ – பொருள். கள:23/27
அன்பு தலையடுத்த வன்புறை-கண்ணும் – 23/28
கடைஇய (1)
பரிசில் கடைஇய கடைக்கூட்டு நிலையும் – பொருள். புறத்:36/13
கண் (11)
கண் இமை நொடி என அவ்வே மாத்திரை – எழுத். நூல்:7/1
ஐ ஒடு கு இன் அது கண் என்னும் – எழுத். புணர்:11/1
இன் அது கண் விளி என்னும் ஈற்ற – சொல். வேற்.இய:3/3
கண் என பெயரிய வேற்றுமை கிளவி – சொல். வேற்.இய:20/2
கண் கால் புறம் அகம் உள் உழை கீழ் மேல் – சொல். வேற்.இய:21/1
உரிமையும் உடைத்தே கண் என் வேற்றுமை – சொல். வேற்.மயங்:1/2
முதல் முன் ஐ வரின் கண் என் வேற்றுமை – சொல். வேற்.மயங்:5/1
கண் என் வேற்றுமை நிலத்தினானும் – சொல். வினை:16/2
காம திணையின் கண் நின்று வரூஉம் – பொருள். கள:17/1
காத்த தன்மையின் கண் இன்று பெயர்ப்பினும் – பொருள். கற்:9/28
கண் துயில் மறுத்தல் கனவொடு மயங்கல் – பொருள். மெய்ப்:22/5
கண்ட (2)
நுண்ணிதின் உணர்ந்தோர் கண்ட ஆறே – எழுத். நூல்:7/2
ஆற்று-இடை கண்ட பொருளும் இறைச்சியும் – பொருள். கற்:29/3
கண்ட-வழி (1)
கரந்திடத்து ஒழிதல் கண்ட-வழி உவத்தலொடு – பொருள். மெய்ப்:17/2
கண்டது (3)
கண்டோர் மொழிதல் கண்டது என்ப – பொருள். அகத்:40/9
கண்டோர் மொழிதல் கண்டது என்ப – பொருள். செய்யு:193/2
முனைவன் கண்டது முதல் நூல் ஆகும் – பொருள். மரபி:94/2
கண்டி (1)
எருமையுள் ஆணினை கண்டி என்றலும் – பொருள். மரபி:68/7
கண்டியும் (1)
போத்தும் கண்டியும் கடுவனும் பிறவும் – பொருள். மரபி:2/4
கண்டீர் (1)
கண்டீர் என்றா கொண்டீர் என்றா – சொல். எச்ச:29/1
கண்டு (4)
கண்டு செயற்கு உரியவை கண்ணினர் கொளலே – எழுத். புள்.மயங்:110/2
தாய் நிலை கண்டு தடுப்பினும் விடுப்பினும் – பொருள். அகத்:40/7
சூள்-வயின் திறத்தால் சோர்வு கண்டு அழியினும் – பொருள். கற்:9/15
பல் வேறு புதல்வர் கண்டு நனி உவப்பினும் – பொருள். கற்:10/3
கண்டை (1)
காத்தை என்றா கண்டை என்றா – சொல். எச்ச:30/2
கண்டோர் (5)
தோழி தேஎத்தும் கண்டோர் பாங்கினும் – பொருள். அகத்:36/6
கண்டோர் மொழிதல் கண்டது என்ப – பொருள். அகத்:40/9
கூத்தர் விறலியர் அறிவர் கண்டோர் – பொருள். கற்:52/3
யாத்த சிறப்பின் வாயில்கள் என்ப – 52/4
ஆணம் சான்ற அறிவர் கண்டோர் – பொருள். செய்யு:190/2
பேணுதகு சிறப்பின் பார்ப்பான் முதலா – 190/3
கண்டோர் மொழிதல் கண்டது என்ப – பொருள். செய்யு:193/2
கண்டோன் (1)
வாய்மையும் பொய்ம்மையும் கண்டோன் சுட்டி – பொருள். அகத்:39/4
கண்ணி (1)
ஒல்லார் நாண பெரியவர் கண்ணி – பொருள். புறத்:21/10
சொல்லிய வகையின் ஒன்றொடு புணர்ந்து – 21/11
கண்ணிய (18)
ஏவல் கண்ணிய வியங்கோள் கிளவியும் – எழுத். உயி.மயங்:8/4
செய்யுள் கண்ணிய தொடர்மொழியான – எழுத். உயி.மயங்:11/2
அன்ன மரபின் காலம் கண்ணிய – சொல். வினை:32/2
என்ன கிளவியும் அவற்று இயல்பினவே – 32/3
கண்ணிய நிலைத்தே என என் கிளவி – சொல். இடை:10/3
கண்ணிய நிலைத்தே உம்மைத்தொகையே – சொல். எச்ச:21/4
காதலின் ஒன்றி கண்ணிய வகையினும் – பொருள். புறத்:21/2
கடவுள் வாழ்த்தொடு கண்ணிய வருமே – பொருள். புறத்:33/3
கண்படை கண்ணிய கண்படை நிலையும் – பொருள். புறத்:35/5
கபிலை கண்ணிய வேள்வி நிலையும் – பொருள். புறத்:35/6
காலம் கண்ணிய ஓம்படை உளப்பட – பொருள். புறத்:36/18
காலம் மூன்றொடு கண்ணிய வருமே – பொருள். புறத்:36/20
எண்_அரும் பல் நகை கண்ணிய வகையினும் – பொருள். கள:23/21
தாயர் கண்ணிய நல் அணி புதல்வனை – பொருள். கற்:6/32
கண்ணிய காமக்கிழத்தியர் மேன – பொருள். கற்:10/14
காமம் கண்ணிய மரபிடை தெரிய – பொருள். பொருளி:2/2
கண்ணிய புறனே நால்_நான்கு என்ப – பொருள். மெய்ப்:1/2
கண்ணிய எட்டும் வினை-பால் உவமம் – பொருள். உவம:12/3
காமம் கண்ணிய நிலைமைத்து ஆகும் – பொருள். செய்யு:121/3
கண்ணியும் (3)
கண்ணியும் தாரும் எண்ணினர் ஆண்டே – பொருள். மரபி:79/1
வேந்து விடு தொழிலின் படையும் கண்ணியும் – பொருள். மரபி:81/1
வாய்ந்தனர் என்ப அவர் பெறும் பொருளே – 81/2
வில்லும் வேலும் கழலும் கண்ணியும் – பொருள். மரபி:83/1
தாரும் மாலையும் தேரும் மாவும் – 83/2
கண்ணினர் (1)
கண்டு செயற்கு உரியவை கண்ணினர் கொளலே – எழுத். புள்.மயங்:110/2
கண்ணினும் (1)
கண்ணினும் செவியினும் திண்ணிதின் உணரும் – பொருள். மெய்ப்:27/1
கண்ணீர் (1)
கையறு தோழி கண்ணீர் துடைப்பினும் – பொருள். கள:20/22
கண்ணும் (3)
கண்ணும் தோளும் முலையும் பிறவும் – சொல். கிளவி:62/1
சினை நிலை கிளவிக்கு ஐயும் கண்ணும் – சொல். வேற்.மயங்:2/1
வினை நிலை ஒக்கும் என்மனார் புலவர் – 2/2
ஐயும் கண்ணும் அல்லா பொருள்-வயின் – சொல். வேற்.மயங்:22/1
கண்ணுமையானும் (1)
கட்டு அமை ஒழுக்கத்து கண்ணுமையானும் – பொருள். புறத்:21/18
இடை இல் வண் புகழ் கொடைமையானும் – 21/19
கண்ணுற்று (1)
கண்ணுற்று அடைய யகாரம் பிறக்கும் – எழுத். பிறப்:17/2
கண்ணே (2)
கண்ணே அலமரல் இமைப்பே அச்சம் என்று – பொருள். கள:4/2
நான்கு அறிவதுவே அவற்றொடு கண்ணே – பொருள். மரபி:27/4
ஐந்து அறிவதுவே அவற்றொடு செவியே – 27/5
கண்படை (2)
கண்படை கண்ணிய கண்படை நிலையும் – பொருள். புறத்:35/5
கண்படை கண்ணிய கண்படை நிலையும் – பொருள். புறத்:35/5
கணவன் (1)
நீத்த கணவன் தீர்த்த வேலின் – பொருள். புறத்:24/12
கணவனை (1)
நனி மிகு சுரத்து இடை கணவனை இழந்து – பொருள். புறத்:24/24
கணவனொடு (2)
கணவனொடு முடிந்த படர்ச்சி நோக்கி – பொருள். புறத்:24/22
நல்லோள் கணவனொடு நளி அழல் புகீஇ – பொருள். புறத்:24/30
கணையும் (1)
கணையும் வேலும் துணையுற மொய்த்தலின் – பொருள். புறத்:16/1
கதழ்வும் (1)
கதழ்வும் துனைவும் விரைவின் பொருள – சொல். உரி:17/1
கந்தழி (1)
கொடிநிலை கந்தழி வள்ளி என்ற – பொருள். புறத்:33/1
கபிலை (1)
கபிலை கண்ணிய வேள்வி நிலையும் – பொருள். புறத்:35/6
கம்பலை (1)
கம்பலை சும்மை கலியே அழுங்கல் – சொல். உரி:51/1
கம்மும் (1)
ஈமும் கம்மும் உரும் என் கிளவியும் – எழுத். புள்.மயங்:33/1
கம (1)
கம நிறைந்து இயலும் – சொல். உரி:57/1
கய (1)
கய என் கிளவி மென்மையும் செய்யும் – சொல். உரி:24/1
கயந்தலை (1)
கயந்தலை தோன்றிய காமர் நெய் அணி – பொருள். கற்:6/8
கயவும் (1)
தடவும் கயவும் நளியும் பெருமை – சொல். உரி:22/1
கரகம் (1)
நூலே கரகம் முக்கோல் மனையே – பொருள். மரபி:70/1
கரணத்தின் (1)
கரணத்தின் அமைந்து முடிந்த-காலை – பொருள். கற்:5/1
கரணம் (3)
கொடுப்போர் இன்றியும் கரணம் உண்டே – பொருள். கற்:2/1
மேலோர் மூவர்க்கும் புணர்த்த கரணம் – பொருள். கற்:3/1
கீழோர்க்கு ஆகிய காலமும் உண்டே – 3/2
ஐயர் யாத்தனர் கரணம் என்ப – பொருள். கற்:4/2
கரணமொடு (1)
கற்பு எனப்படுவது கரணமொடு புணர – பொருள். கற்:1/1
கரந்தது (1)
செம்பொருள் கரந்தது என இரு வகைத்தே – பொருள். செய்யு:124/2
கரந்திடத்து (1)
கரந்திடத்து ஒழிதல் கண்ட-வழி உவத்தலொடு – பொருள். மெய்ப்:17/2
கரந்து (1)
மொழி கரந்து மொழியின் அது பழிகரப்பு ஆகும் – பொருள். செய்யு:126/1
கரந்தை (1)
அனைக்கு உரி மரபினது கரந்தை அன்றியும் – பொருள். புறத்:5/14
கரப்பு (1)
கரப்பு இன்றி முடிவது காண்டிகை ஆகும் – பொருள். மரபி:101/2
கரமும் (2)
காரமும் கரமும் கானொடு சிவணி – எழுத். புணர்:32/1
கரமும் கானும் நெட்டெழுத்து இலவே – எழுத். புணர்:33/2
கராமும் (1)
கவரியும் கராமும் நிகர் அவற்றுள்ளே – பொருள். மரபி:17/1
கராமொடு (1)
சொல்லிய கராமொடு ஒருத்தல் ஒன்றும் – பொருள். மரபி:35/2
கரிப்பும் (1)
ஐயமும் கரிப்பும் ஆகலும் உரித்தே – சொல். உரி:86/1
கரு (2)
முதல் கரு உரிப்பொரூள் என்ற மூன்றே – பொருள். அகத்:3/1
அ வகை பிறவும் கரு என மொழிப – பொருள். அகத்:18/3
கருதல் (1)
கருதல் ஆராய்ச்சி விரைவு உயிர்ப்பு எனாஅ – பொருள். மெய்ப்:12/7
கருதி (1)
தன்னான் ஒரு பொருள் கருதி கூறல் – பொருள். மரபி:108/7
கருதிய (3)
ஊதியம் கருதிய ஒரு திறத்தானும் – பொருள். அகத்:41/13
பரவலும் புகழ்ச்சியும் கருதிய பாங்கினும் – பொருள். புறத்:27/2
தாவின் நல் இசை கருதிய கிடந்தோர்க்கு – பொருள். புறத்:36/1
கரும (1)
கரும நிகழ்ச்சி இடம் என மொழிப – பொருள். செய்யு:198/2
கருமத்து (1)
ஆற்றது பண்பும் கருமத்து விளைவும் – பொருள். கற்:29/1
கருமம் (2)
கருமம் அல்லா சார்பு என் கிளவிக்கு – சொல். வேற்.மயங்:1/1
துனையோர் கருமம் ஆகலான – பொருள். கள:32/4
கருவி (4)
வினை முதல் கருவி அனை முதற்று அதுவே – சொல். வேற்.இய:12/3
நிலனே காலம் கருவி என்றா – சொல். வேற்.மயங்:29/2
கருவி தொகுதி – சொல். உரி:56/1
நின்றவை களையும் கருவி என்ப – பொருள். கள:4/4
கருவியின் (1)
கருவியின் துணையின் கலத்தின் முதலின் – சொல். வேற்.இய:19/3
கருவியும் (2)
நிலனும் பொருளும் காலமும் கருவியும் – சொல். வினை:37/1
வினைமுதல் கிளவியும் வினையும் உளப்பட – 37/2
ஊரும் பெயரும் உடை தொழில் கருவியும் – பொருள். மரபி:74/1
யாரும் சார்த்தி அவைஅவை பெறுமே – 74/2
கல்லொடு (1)
இரு_மூன்று மரபின் கல்லொடு புணர – பொருள். புறத்:5/21
கல்வி (2)
வேண்டிய கல்வி யாண்டு மூன்று இறவாது – பொருள். கற்:47/1
கல்வி தறுகண் புகழ்மை கொடை என – பொருள். மெய்ப்:9/1
கலக்கமும் (2)
ஆற்றது தீமை அரிவுறு கலக்கமும் – பொருள். கள:23/29
காப்பின் கடுமை கையற வரினும் – 23/30
நல தக நாடின் கலக்கமும் அதுவே – பொருள். மெய்ப்:22/11
கலங்கலும் (2)
பெற்ற-வழி மகிழ்ச்சியும் பிரிந்த-வழி கலங்கலும் – பொருள். கள:11/7
நிற்பவை நினைஇ நிகழ்பவை உரைப்பினும் – 11/8
கலங்கலும் உரியன் என்மனார் புலவர் – பொருள். கற்:31/5
கலங்கி (3)
காட்சி ஆசையின் களம் புக்கு கலங்கி – பொருள். கள:16/4
வேட்கையின் மயங்கி கையறு பொழுதினும் – 16/5
மனை பட்டு கலங்கி சிதைந்த-வழி தோழிக்கு – பொருள். கள:20/12
கலங்கி மொழிதல் கையறவு உரைத்தலொடு – பொருள். மெய்ப்:18/2
கலங்கினும் (2)
கைப்பட்டு கலங்கினும் நாணு மிக வரினும் – பொருள். கள:20/5
பிரிந்த-வழி கலங்கினும் பெற்ற-வழி மலியினும் – பொருள். கள:20/9
கலங்கு (1)
கடை கொண்டு பெயர்தலின் கலங்கு அஞர் எய்தி – பொருள். அகத்:41/4
கலத்தின் (1)
கருவியின் துணையின் கலத்தின் முதலின் – சொல். வேற்.இய:19/3
கலந்த (3)
கலந்த பொழுதும் காட்சியும் அன்ன – பொருள். அகத்:16/1
பாட்டு இடை கலந்த பொருள ஆகி – பொருள். செய்யு:180/1
கலந்த மயக்கம் உலகம் ஆதலின் – பொருள். மரபி:89/2
கலம் (1)
அத்து இடை வரூஉம் கலம் என் அளவே – எழுத். தொகை:26/1
கலி (8)
புள் இயல் கலி மா உடைமையான – பொருள். கற்:53/4
துள்ளல் ஓசை கலி என மொழிப – பொருள். செய்யு:83/1
ஆசிரியம் வஞ்சி வெண்பா கலி என – பொருள். செய்யு:105/1
வெண்பா நடைத்தே கலி என மொழிப – பொருள். செய்யு:108/2
கலி நிலை வகையும் வஞ்சியும் பெறாஅ – பொருள். செய்யு:110/4
கொச்சகம் உறழொடு கலி நால் வகைத்தே – பொருள். செய்யு:130/2
பா நிலை வகையே கொச்சக கலி என – பொருள். செய்யு:155/1
கலி வெண்பாட்டே கைக்கிளை செய்யுள் – பொருள். செய்யு:160/1
கலித்தளை (2)
கலித்தளை மருங்கின் கடியவும் பெறாஅ – பொருள். செய்யு:24/1
கலித்தளை அடி-வயின் நேர் ஈற்று இயற்சீர் – பொருள். செய்யு:25/1
கலியிற்கு (1)
இரு நெடிலடியும் கலியிற்கு உரிய – பொருள். செய்யு:59/2
கலியே (3)
கம்பலை சும்மை கலியே அழுங்கல் – சொல். உரி:51/1
கலியே பரிபாட்டு ஆ இரு பாவினும் – பொருள். அகத்:53/3
எழு சீர் இறுதி ஆசிரியம் கலியே – பொருள். செய்யு:76/1
கலிவெண்பாட்டே (2)
ஒத்தாழிசைக்கலி கலிவெண்பாட்டே – பொருள். செய்யு:130/1
கொச்சகம் உறழொடு கலி நால் வகைத்தே – 130/2
திரிபு இன்றி வருவது கலிவெண்பாட்டே – பொருள். செய்யு:153/2
கலுழ்ந்தோளை (1)
நோய் மிக பெருகி தன் நெஞ்சு கலுழ்ந்தோளை – பொருள். அகத்:39/6
அழிந்தது களை என மொழிந்தது கூறி – 39/7
கலை (1)
கலை என் காட்சி உழைக்கும் உரித்தே – பொருள். மரபி:45/1
கலையும் (2)
சேவும் சேவலும் இரலையும் கலையும் – பொருள். மரபி:2/2
மோத்தையும் தகரும் உதளும் அப்பரும் – 2/3
இரலையும் கலையும் புல்வாய்க்கு உரிய – பொருள். மரபி:44/1
கவர் (1)
பல் வேறு கவர் பொருள் நாட்டத்தானும் – பொருள். கள:23/6
கவர்வு (1)
கவர்வு விருப்பு ஆகும் – சொல். உரி:64/1
கவரி (3)
புல்வாய் புலி உழை மரையே கவரி – பொருள். மரபி:35/1
சொல்லிய கராமொடு ஒருத்தல் ஒன்றும் – 35/2
பன்றி புல்வாய் உழையே கவரி – பொருள். மரபி:38/1
என்று இவை நான்கும் ஏறு எனற்கு உரிய – 38/2
புல்வாய் நவ்வி உழையே கவரி – பொருள். மரபி:57/1
சொல்வாய் நாடின் பிணை எனப்படுமே – 57/2
கவரியும் (1)
கவரியும் கராமும் நிகர் அவற்றுள்ளே – பொருள். மரபி:17/1
கவவு (1)
கவவு அகத்திடுமே – சொல். உரி:59/1
கவவொடு (1)
கவவொடு மயங்கிய-காலையான – பொருள். கற்:32/3
கவிழ்தல் (1)
வரு தார் தாங்கல் வாள் வாய்த்து கவிழ்தல் என்று – பொருள். புறத்:5/15
கவின் (1)
யாணு கவின் ஆம் – சொல். உரி:83/1
கழங்கினும் (1)
கட்டினும் கழங்கினும் வெறி என இருவரும் – பொருள். கள:24/3
கழல் (1)
ஓடா கழல் நிலை உளப்பட ஓடா – பொருள். புறத்:5/7
கழலும் (1)
வில்லும் வேலும் கழலும் கண்ணியும் – பொருள். மரபி:83/1
கழறல் (2)
தலைத்தாள் கழறல் தம் எதிர்ப்பொழுது இன்றே – பொருள். பொருளி:41/3
முட்டு-வயின் கழறல் முனிவு மெய் நிறுத்தல் – பொருள். மெய்ப்:23/1
கழறி (2)
தாய் போல் தழீஇ கழறி அ மனைவியை – பொருள். கற்:10/7
தாய் போல் கழறி தழீஇ கோடல் – பொருள். கற்:32/1
கழி (2)
கழி பெரும் சிறப்பின் துறை பதின்மூன்றே – பொருள். புறத்:8/13
கழிந்தோர் தேஎத்து கழி படர் உறீஇ – பொருள். புறத்:24/26
கழிந்த (1)
இரங்கல் கழிந்த பொருட்டும் ஆகும் – சொல். உரி:61/2
கழிந்தோர் (2)
கழிந்தோர் ஒழிந்தோர்க்கு காட்டிய முதுமையும் – பொருள். புறத்:24/2
கழிந்தோர் தேஎத்து கழி படர் உறீஇ – பொருள். புறத்:24/26
கழிநெடிற்கு (1)
மூ_ஆறு எழுத்தே கழிநெடிற்கு அளவே – பொருள். செய்யு:40/1
கழியாது (1)
மு நாள் அல்லது துணை இன்று கழியாது – பொருள். கள:31/1
அ நாள் அகத்தும் அது வரைவு இன்றே – 31/2
கழிவினும் (1)
கழிவினும் நிகழ்வினும் எதிர்வினும் வழி கொள – பொருள். கற்:12/1
கழிவு (1)
அற_கழிவு உடையன பொருள் பயம் பட வரின் – பொருள். பொருளி:24/1
கழிவும் (1)
கூர்ப்பும் கழிவும் உள்ளது சிறக்கும் – சொல். உரி:16/1
கழிவே (1)
கழிவே ஆக்கம் ஒழியிசை கிளவி என்று – சொல். இடை:4/1
கழுதை (1)
ஒட்டகம் குதிரை கழுதை மரை இவை – பொருள். மரபி:52/1
கழுதையும் (1)
யானையும் குதிரையும் கழுதையும் கடமையும் – பொருள். மரபி:15/1
கழும் (1)
கழும் என் கிளவி மயக்கம் செய்யும் – சொல். உரி:53/1
கள்வர் (1)
அணங்கே விலங்கே கள்வர் தம் இறை என – பொருள். மெய்ப்:8/1
கள்ள (2)
கள்ள கடுப்ப ஆங்கு_அவை எனாஅ – பொருள். உவம:11/7
கள்ள மதிப்ப வெல்ல வீழ – பொருள். உவம:14/2
கள்ளொடு (1)
கள்ளொடு சிவணும் அ இயற்பெயரே – சொல். பெயர்:15/1
களம் (4)
காட்சி ஆசையின் களம் புக்கு கலங்கி – பொருள். கள:16/4
வந்தவன் பெயர்ந்த வறும் களம் நோக்கி – பொருள். கள:20/28
அவன் விலங்குறினும் களம் பெற காட்டினும் – பொருள். கள:23/39
களம் சுட்டு கிளவி கிழவியது ஆகும் – பொருள். கள:29/2
களவழி (2)
ஏரோர் களவழி அன்றி களவழி – பொருள். புறத்:21/3
ஏரோர் களவழி அன்றி களவழி – பொருள். புறத்:21/3
தேரோர் தோற்றிய வென்றியும் தேரோர் – 21/4
களவின் (2)
வேந்து விடு முனைஞர் வேற்று புல களவின் – பொருள். புறத்:2/1
ஆ தந்து ஓம்பல் மேவற்று ஆகும் – 2/2
களவின் கிளவிக்கு உரியர் என்ப – பொருள். செய்யு:189/4
களவினுள் (1)
களவினுள் நிகழ்ந்த அருமையை புலம்பி – பொருள். கற்:5/18
களவு (5)
சிறப்பு உடை மரபினவை களவு என மொழிப – பொருள். கள:9/5
வரைவு தலைவரினும் களவு அறிவுறினும் – பொருள். கள:20/25
களவு அலர் ஆயினும் காமம் மெய்ப்படுப்பினும் – பொருள். கள:24/1
அம்பலும் அலரும் களவு வெளிப்படுதலின் – பொருள். கள:48/1
அம்பலும் அலரும் களவு வெளிப்படுக்கும் என்று – பொருள். பொருளி:31/3
களவும் (1)
களவும் கற்பும் அலர் வரைவு இன்றே – பொருள். கற்:21/1
களனும் (2)
நனவே களனும் அகலமும் செய்யும் – சொல். உரி:78/1
களனும் பொழுதும் வரை நிலை விலக்கி – பொருள். கள:23/31
களனே (2)
பகல் புணர் களனே புறன் என மொழிப – பொருள். கள:41/1
கேட்போர் களனே கால வகை எனாஅ – பொருள். செய்யு:1/6
களிற்றொடு (1)
களிறு எறிந்து எதிர்ந்தோர் பாடும் களிற்றொடு – பொருள். புறத்:17/9
பட்ட வேந்தனை அட்ட வேந்தன் – 17/10
களிறு (2)
களிறு எறிந்து எதிர்ந்தோர் பாடும் களிற்றொடு – பொருள். புறத்:17/9
வேழக்கு உரித்தே விதந்து களிறு எனல் – பொருள். மரபி:34/1
களிறும் (2)
ஏறும் ஏற்றையும் ஒருத்தலும் களிறும் – பொருள். மரபி:2/1
சேவும் சேவலும் இரலையும் கலையும் – 2/2
நடை நவில் புரவியும் களிறும் தேரும் – பொருள். மரபி:71/2
களை (1)
அழிந்தது களை என மொழிந்தது கூறி – பொருள். அகத்:39/7
களைதல் (1)
கூழை விரித்தல் காது ஒன்று களைதல் – பொருள். மெய்ப்:14/1
ஊழ் அணி தைவரல் உடை பெயர்த்து உடுத்தலொடு – 14/2
களையும் (1)
நின்றவை களையும் கருவி என்ப – பொருள். கள:4/4
கற்சிறை (1)
வரு விசை புனலை கற்சிறை போல – பொருள். புறத்:8/7
கற்பிற்கு (1)
தொல் நெறி மரபின் கற்பிற்கு உரியர் – பொருள். செய்யு:190/5
கற்பின் (3)
செறலின் உவத்தலின் கற்பின் என்றா – சொல். வேற்.இய:11/4
கற்பின் ஆக்கத்து நிற்றல்-கண்ணும் – பொருள். கள:24/9
வடு_அறு சிறப்பின் கற்பின் திரியாமை – பொருள். கற்:6/39
கற்பின்-உள்ளே (1)
புகழ் தகை வரையார் கற்பின்-உள்ளே – பொருள். பொருளி:34/2
கற்பினொடு (1)
வெளிப்படை-தானே கற்பினொடு ஒப்பினும் – பொருள். கள:50/1
கற்பு (4)
செயிர் தீர் காட்சி கற்பு சிறந்தன்று என – பொருள். கள:22/2
கற்பு எனப்படுவது கரணமொடு புணர – பொருள். கற்:1/1
கற்பு_வழிப்பட்டவள் பரத்தைமை ஏத்தினும் – பொருள். பொருளி:39/1
பிரிவொடு புணர்ந்தது கற்பு எனப்படுமே – பொருள். செய்யு:187/4
கற்பு_வழிப்பட்டவள் (1)
கற்பு_வழிப்பட்டவள் பரத்தைமை ஏத்தினும் – பொருள். பொருளி:39/1
கற்பும் (3)
கற்பும் காமமும் நற்பால் ஒழுக்கமும் – பொருள். கற்:11/1
களவும் கற்பும் அலர் வரைவு இன்றே – பொருள். கற்:21/1
கற்பும் ஏரும் எழிலும் என்றா – பொருள். பொருளி:53/2
கற்பொடு (1)
கற்பொடு புணர்ந்த கௌவை உளப்பட – பொருள். அகத்:41/5
கறுப்பும் (1)
கறுப்பும் சிவப்பும் வெகுளி பொருள – சொல். உரி:74/1
கன் (1)
தோற்றம் ஒக்கும் கன் என் கிளவி – எழுத். புள்.மயங்:51/2
கன்றலின் (1)
ஆக்கலின் சார்தலின் செலவின் கன்றலின் – சொல். வேற்.இய:11/7
நோக்கலின் அஞ்சலின் சிதைப்பின் என்றா – 11/8
கன்றலும் (1)
கன்றலும் செலவும் ஒன்றும்-மார் வினையே – சொல். வேற்.மயங்:3/1
கன்று (1)
மானொடு ஐந்தும் கன்று எனற்கு உரிய – பொருள். மரபி:15/2
கன்றும் (1)
கன்றும் பிள்ளையும் மகவும் மறியும் என்று – பொருள். மரபி:1/3
கன்றே (1)
பிள்ளை குழவி கன்றே போத்து என – பொருள். மரபி:24/1
கன்னும் (1)
மின்னும் பின்னும் பன்னும் கன்னும் – எழுத். புள்.மயங்:50/1
அ நால் சொல்லும் தொழிற்பெயர் இயல – 50/2
கனவின் (1)
காதல் கைம்மிக கனவின் அரற்றலும் – பொருள். கள:24/6
கனவு (1)
நாணுதல் துஞ்சல் அரற்று கனவு எனாஅ – பொருள். மெய்ப்:12/5
கனவும் (1)
கனவும் உரித்தால் அ இடத்தான – பொருள். பொருளி:3/1
கனவொடு (1)
கண் துயில் மறுத்தல் கனவொடு மயங்கல் – பொருள். மெய்ப்:22/5